Per ongeluk het grote geheim verklapt.
Hi,
Ik ben juf, misschien wat gek op een ouders forum maar wil ander perspectief.
Vandaag ging ik voor de leuk het sinterklaasjournaal kijken met mijn groep 6 tijdens het tien uurtje. Ik vroeg het eerst als grapje maar iedereen zei ja dus zette ik het aan. Daarna kwam er wat discussie en ik probeerde het geheim te ontzeilen, dacht ik.
Na school een belletje van een moeder dat haar dochter al een uur aan het huilen was, ze belde eerst tijdens een vergadering en zei dat het kon wachten. Haar dochter was huilend thuis gekomen omdat ik had gezegd dat hij niet bestaat. Dit schooljaar zou haar laatste geloofjqar zijn. Dat school daar helemaal geen recht tot heeft etc. Daar ben ik het ook mee eens en het was nooit mijn bedoeling of intentie om het te verklappen en kan het ook niet meer herinneren. Heb ook excuses gezegd dat dit zo gelopen is en nooit mijn bedoeling was. Moeder ging door dat dit traumatisch was en het kind dit voor altijd bij zich zou dragen. Dat ze het van kinderen kon bagataliseren als die het verklapten maar dat nu het van de juf kwam niet meer te redden was. Uiteindelijk gesprek oke geeindigd. Maar ik zit er zelf nog wat in mijn maag mee, ik baal er gewoon ontzettend van. Ben ik nu een verschrikkelijk mens/juf? Gaat het kind wrok tegen mij houden? Of de ouders?
Sta de rest van de week niet voor de groep dus ik kan morgen niet peilen.
wat bizar zeg.. hoelang wil ze haar kind laten geloven? Het houdt een keer op.. groep 6 is een mooi moment 😊
Bespreek het morgen met je collega's en met de directeur. Het gaat over een boze ouder. Meer kan je niet doen. Kind is 10.
ja ik had meteen met een collega erover gepraat en die zei precies alles zoals de comments, ze had ook een beetje naar het gesprek geluisterd vanuit haar lokaal (alleen mijn stem). En zei ook laat het los, laat het gaan. Maar voor het eerst een echt boze ouder maakte het wat heftiger voor mij dan dat het dus is. En ook net even een dip vandaag met de andere leerling (ook besproken maar soms denk je dan gewoon alles gaat K vandaag)
Dus ik ga lekker alvast wat speculaas naar binnen proppen, een chocomelk en een serie kijken.
Ik vind die moeder een rare drama queen. Reden te meer om het zelf niet groter te maken dan het is zou ik zeggen. Als de speculaas en de chocomelk erin zit is het klaar en doorrr.
Eens met de rest. Betrek dit niet teveel op jezelf TO, dit ligt echt bij die moeder. Zeker als ik lees dat zij verhalen van andere kinderen “wegpraat”…waarom zou je dat als ouder op die leeftijd doen denk ik dan? Doe je dat voor je kind of voor je eigen plezier?
Maar los daarvan: maak je verantwoordelijkheid ook niet te groot TO. Jij (en de rest van de wereld) zijn niet op aarde om die moeder een rimpelloos bestaan te geven. Daarbij kun je hem ook omdraaien: als zij het Sintverhaal zo belangrijk vindt, dan had ze zélf even actie moeten ondernemen richting jou “mijn dochter gelooft nog”. Nu probeert ze jou achteraf verantwoordelijk te maken voor haar eigen teleurstelling. Lekker makkelijk.
Dus: succes met die chocomel waar je jezelf op ging trakteren en hopelijk helpt dit forum je van je schuldgevoel af. Fijne avond!
Advies van een voormalige juf: geen ruimte geven aan dit soort zeurmoeders, want het vreet energie. Sneu dat het meisje zo van slag is, beaam dat, maar het is verder niet jouw schuld. Qui s'excuse, s'accuse.
Mijn zoon geloofde in groep 6 ook nog tegen de klippen op - ik verstopte het papier niet meer, stopte de meest krankzinnige brieven in mijn eigen handschrift in zijn schoen - die had zich door jou niet van de wijs laten brengen.
Ik gun het ieder kind in zijn eigen tempo van het sintgeloof af te vallen als het daaraan toe is. Dus het dwingend advies bij de tafeltjesavond in groep 5 al dat we het Geheim moesten onthullen vanwege die snertsurprises (we hebben allemaal een hekel aan knutselen, dus het ware zware bevallingen elke keer) heb ik vrolijk naast me neergelegd.
Wat een mallerd, die moeder.
Lr0908 schreef op 14-11-2023 om 22:02:
ja ik had meteen met een collega erover gepraat en die zei precies alles zoals de comments, ze had ook een beetje naar het gesprek geluisterd vanuit haar lokaal (alleen mijn stem). En zei ook laat het los, laat het gaan. Maar voor het eerst een echt boze ouder maakte het wat heftiger voor mij dan dat het dus is. En ook net even een dip vandaag met de andere leerling (ook besproken maar soms denk je dan gewoon alles gaat K vandaag)
Dus ik ga lekker alvast wat speculaas naar binnen proppen, een chocomelk en een serie kijken.
Net als de kinderen in jouw klas, ben je ook nog aan het leren. En dan gaan er wel eens dingen niet lekker, niet helemaal zoals jij wou, of je zit echt met je handen in het haar - het hoort er allemaal bij. Goed om feedback te vragen van meer ervaren docenten, en geef jezelf de ruimte om dingen te leren en eventueel ook fouten te maken (ik weet niet of ik dit een fout zou vinden).
Mijn oudste twee heb ik te lang (9,5) laten geloven in Sinterklaas, dat was fout van mij en het was juist omdat ze al ouder waren, echt een nare klap voor hen om te horen dat het niet waar was. Toen ze met acht gingen twijfelen had ik stijf en strak volgehouden en nu moesten ze dus zowel dealen met dat hij niet bestaat (“mam, het voelt of iemand die mij lief was is overleden”) als met dat ik tegen ze had gelogen, wat ze echt nooit gedacht hadden. Die ellende voorkom je echt door met 7, 8 bij de eerste twijfel toch maar toe te geven dat het allemaal make belief is. Die leeftijd wordt niet voor niks meestal aangehouden.
Dat heb ik dus bij de jongste kinderen gedaan, dat ging veel beter.
ik ben inmiddels al doorgewinterd verpleegkundige maar kan me nog als de dag van gister herinneren toen ik begon en ik mijn eerste kwade patient had, en trouwens ook voor het eerst een kwaad familielid. Ik wist wel dat ze onredelijk waren en ik echt mijn beste best had gedaan maar toch heb ik me toen een paar dagen zo schuldig en rot gevoeld. Geloof me dit gevoel zakt, morgen is het nog maar de helft en overmorgen nog maar een kwart en daarna kan je hardop zeggen dat die moeder gewoon een onredelijke moeder is ( waar je in je carrière nog heel veel van gaat tegenkomen helaas)
Ik kan mij nog herinneren dat ik in groep 5 zat en dat de meester zei "Nou, jullie weten nu allemaal wel dat Sinterklaas niet bestaat.." en dat er toen één meisje uit groep 5 begon te huilen. De rest van de klas was al op de hoogte, alleen zij dus nog niet.
Anyway, mijn zoon zit nu in groep 6 en vorig jaar waren er nog wel wat kinderen die geloofden. Maar in groep 6 nu echt niet meer, volgens mij.
Dat de juf iets laat vallen hierover vind ik vooral onhandig. Je weet dat je dit thema met een grote boog wil ontwijken, omdat het hypergevoelig ligt. Maar echt kwalijk, in groep 6? Neuh.
Ik denk dat een ouder die haar kind nog heel graag wil laten geloven in groep 6, zelf ook wel overmatig gehecht is aan het feest. En je niet zo zeer het kind iets hebt afgenomen, maar vooral de ouder.
Wat is dat geloven in Sinterklaas eigenlijk? Het is een echt verhaal, waar velen aan meedoen. Het is verzonnen en het bestaat. Iedereen die meedoet maakt het echt.
Tjilp schreef op 14-11-2023 om 23:24:
Wat is dat geloven in Sinterklaas eigenlijk? Het is een echt verhaal, waar velen aan meedoen. Het is verzonnen en het bestaat. Iedereen die meedoet maakt het echt.
Ik vind het vooral een mooie overgangsrite.
Op een gegeven moment ben je als kind GROOT en wordt het JOUW TAAK om het Grote Geheim geheim te houden.
hier vanaf groep 5 surprise en dat doet bij veel kinderen niks af aan het geloof. Vanaf groep 5 veranderd de manier van sinterklaas vieren op school gewoon. Mijn dochter zit nu in groep 5 en veel kinderen geloven nog. Voor dochter is het wel het laatste jaar dat we niks vertellen. Bij twijfel gaan we het dit jaar al vertellen.
We kregen ook een bericht van school over de school app dat veel kinderen nog geloven en of je het daar even met je kind over wil hebben als die niet meer gelooft.
TO, rustig aan maar. Van al die kinderen krijg je van 1 ouder een reactie. Dat wil dus zeggen dat er bij al die andere kinderen geen probleem was. Misschien kun je het zo wat relativeren? Dat het dan blijkbaar toch meer bij de ander ligt als bij jou.
PhilDunphy schreef op 14-11-2023 om 23:17:Dat de juf iets laat vallen hierover vind ik vooral onhandig. Je weet dat je dit thema met een grote boog wil ontwijken, omdat het hypergevoelig ligt. Maar echt kwalijk, in groep 6? Neuh.
Ik denk dat een ouder die haar kind nog heel graag wil laten geloven in groep 6, zelf ook wel overmatig gehecht is aan het feest. En je niet zo zeer het kind iets hebt afgenomen, maar vooral de ouder.
Nou dit inderdaad. Het is groep 6 en niet groep 3 of 4 ofzo. Mijn kind uit groep 4 begint nu wat te twijfelen, maar gaat tegelijkertijd ook enorm op in de magie van het sinterklaasjournaal, dus ik vind het ook lastig wat ik ermee aan moet. Vooral ook omdat die vragen dan vaak ineens komen met ons de 5 jarige ernaast. En ze herkennen bijvoorbeeld ook 'Cas de ranger' die ook een piet speelt in filmpjes enzo. Maar ik vind het ook wel cru om nu in deze periode doodleuk te zeggen dat sinterklaas idd net als de kerstman en de paashaas is en daarvan weten ze bij ons dus al sinds klein dat die niet echt bestaan.
PhilDunphy schreef op 14-11-2023 om 23:17:
Ik kan mij nog herinneren dat ik in groep 5 zat en dat ........
.......
Ik denk dat een ouder die haar kind nog heel graag wil laten geloven in groep 6, zelf ook wel overmatig gehecht is aan het feest. En je niet zo zeer het kind iets hebt afgenomen, maar vooral de ouder.
Ja, dat was bij ons thuis precies het geval. Als jongste uit een groot gezin ben ik ook tot mijn 11e klein gehouden omdat ze het allemaal zo schattig vonden met Sinterklaas. Echt, ze hebben het er nog over (ben inmiddels 62 🙄) Het was vooral dat de anderen iets werd ontnomen, niet mij.
