Ouders van VMBO Kader/Basis leerlingen

Tango,

Je zoon heeft van de week toch niet voor het eerst dat natuurkundeboek opengeslagen?!

Hij heeft wel dit jaar zijn eerste pta’s. Als hij/jullie van het ‘op het laatst’ zijn, heeft hij straks net zo’n kantje bord jaar als het jaar ervoor.

Flanagan

Ik weet niet helemaal wat je met jouw reactie bedoelt. Natuurlijk heeft zoon niet voor het eerst het boek opengeslagen. Hij heeft alle opgaven in het boek gemaakt en is nagenoeg alle lessen aanwezig geweest. Hij zei dus dat hij het heel makkelijk vond. Het is alleen nog even zoeken naar wat er gevraagd kan gaan worden in een toets, omdat het best wel veel stof is. Op het eind van iedere paragraaf staat een hele korte samenvatting, die nemen we dus zeker door.
Zelf sloeg in wel begin deze week begin deze week voor het eerst het boek open, een week voor de toets. Vind ik op zich niet heel erg laat moet ik zeggen.
Overigens was vorig jaar niet echt een kantje boord jaar, juist omdat we er voortdurend bovenop hebben gezeten. En eerlijk gezegd zou ik dit jaar blij zijn met een kantje boord jaar, omdat het inderdaad pittig wordt en er veel gevraagd gaat worden van hem en van ons.

Anders

Deze reactie komt op mij alweer heel anders over dan de vorige. Ik vond die echt een beetje aanvallend, wat ik vaker heb met jouw reacties, Flanagan. En je bedoelt het dan echt helemaal niet verkeerd, maar juist, zoals je nu ook schrijft, uit bezorgdheid. Misschien iets om op te letten.

Wat jij hoopt hoop ik ook, ik zou heel graag willen dat hij het zelf gaat doen en zelf die motivatie ontwikkelt om ervoor te gaan. Alleen is die motivatie er nu nog niet. Zoon kijkt op zich niet makkelijk tegen school aan, hij vindt het allemaal best heel veel en heeft dan de neiging om dan maar niets te doen. Een week met 4 toetsen is voor hem echt een soort berg waar hij tegenop ziet en die wij voor hem in stukjes moeten hakken, zodat het wel lukt. Rare omschrijving misschien, hopelijk snap je wat ik bedoel.

En natuurlijk gaan we hem dit jaar ook nog steeds helpen en niet los laten. Maar ik verwacht hierin ook wel iets van school, zoals bijvoorbeeld dat stuk Kurzweil, zou nu voor maatschappijleer heel fijn zijn. Ik heb hem gisteren weer verhalen uit dat boek voor zitten lezen, die hij dan dus zelf kan afluisteren. Dat scheelt dan al zoveel tijd. Nu moet ik het ook naast mijn werk doen en dat komt soms gewoon niet handig uit. En maakwerk maakt hij verder echt wel vaak al op school en in ieder geval zelf, behalve nu dus maatschappijleer omdat hij dat echt lastig vindt. Hopelijk verandert dit later in het jaar. En hopelijk groeit zoon ook in zijn motivatie.

Tango

Ik weet niet of je dit nog leest maar heel veel plezier in Londen met je dochter!!!! Geniet er van!

Londen

Tango, hele fijne dagen met je dochter in Londen.

Tango,

Sorry.
Ik had nog wel een knipoog erbij geplaatst.
Ik heb nooit de intentie je aan te vallen, eerder waarschuwen.

In mijn tijd durfde ik niet eens met anderen over mijn zorgen uit te wijden. Zo konden anderen mij niet eens waarschuwen, als ze die moeite hadden willen nemen.
Juist in deze fase is samenwerking belangrijk, zo heb ik dat in ieder geval ervaren.

In mijn tijd lag er ook nog een verborgen druk van BJZ, tegenwoordig veilig thuis, op de loer. Ik was zo blij dat met het behalen van diploma dat dat juk van mij af viel.
Vandaar de houding; wees gezeik voor.

PS, fijn o’n lieve oma en geniet van de leuke uitjes.

Londen

Ik ben weer thuis uit Londen. Het was heerlijk, maar een beetje te kort. Gisteren was het daar nog prachtig weer en moesten we helaas alweer naar huis. Maar toch in korte tijd heel veel gezien! Genoten van de Tower Bridge, Buckingham Palace en de andere bezienswaardigheden. En niet te vergeten de Harry Potter Studio's. Waar we meer dan 3 uur hebben doorgebracht. Heel indrukwekkend.
Nu weer even bijkomen tijdens een rustige thuiswerkdag.
De mannen hebben thuis hun best gedaan met natuurkunde. Ben benieuwd wat zoon met de toets heeft gedaan vandaag. Vanaf vanavond neem ik het weer over met Engels, Nederlands en wiskunde. We gaan er weer voor.

@Flanagan, inderdaad echt overheen gekeken die knipoog. Wat heftig dat bij jou destijds BJZ boven je hoofd hing. Ik vraag me dan af waarom, want je deed juist ook zo je best bij jouw kind. Hier heb ik die angst echt niet hoor. Ik help zoon omdat hij het nodig heeft, al is het soms veel en intensief. Maar ik zal ook heel blij zijn als hij zijn diploma binnen heeft. Soms vraag ik me weleens af of het niet teveel gevraagd is van hem en of hij niet beter af is op Praktijkonderwijs. Maar we gaan het dit jaar gewoon maar weer aankijken.

Tango

"En natuurlijk gaan we hem dit jaar ook nog steeds helpen en niet los laten. Maar ik verwacht hierin ook wel iets van school, zoals bijvoorbeeld dat stuk Kurzweil, zou nu voor maatschappijleer heel fijn zijn. Ik heb hem gisteren weer verhalen uit dat boek voor zitten lezen, die hij dan dus zelf kan afluisteren. Dat scheelt dan al zoveel tijd"

Ga er gewoon vanuit dat je hem niet, nooit, los kan laten. Bedenk dat praktijkonderwijs niet opleidt tot een diploma en bijna nooit tot mbo2. Die weg zal via mbo1 gaan. Probeer nu de energie te vinden om dit nog twee jaar vol te houden. Daar heeft jouw zoon wat aan voorde rest van zijn leven.

Kurzweil hebben wijook gebruikt maar daar hadden we alleen maar last van. Een computerstem die voorleest ziet niet dat hijniet oplet, ik wel. Ik herhaalin een vraag de alinea die ik net voorgelezen heb, zo bleef mijn zoon erbij. Typen helpt niks op zijn niveau. Mijn inziens isdat geschiktet voor een hoger IQ.

Hier feest: klaar met de elektrostof! De rest kan mijn zoon alleen! MBO2 is bijna binnen. Dan MBO3.

Dus nee

Verwacht niks van school, die vinden jouw zoon niet slim genoeg voor basis en hij verzuimt ook nog eens veel te veel (serieus!).

Betrokken ouder

Al op de basisschool stak ik veel tijd in de begeleiding om de achterstand beperkt te houden. Verder mooie woorden maar in de praktijk weinig pedagogie terug te vinden. Kind was één van de lln die buiten de boot vielen.
School ging buiten hun boekje. Toen wij niet met hun plan akkoord gingen, kregen we een melding om de oren wegens schadelijke druk van moeder op kind. Fijn om die smaad zwart op wit terug te lezen, fijn dat zoiets in een dossier staat waar je zelf niet bij kan. Zo werd je de mond gesnoerd.
Dus voor ons noodzaak om tot en met vo-diploma aan te tonen dat wij ‘goede en verantwoordelijke’ ouders waren. Want één knop op toetsenbord en die smaad kwam in beeld.

Als ik dit van te voren dat geweten had, had ik mijn kinderen nooit op die basisschool gedaan. Die school draaide om imago.

Dus houdt die begeleiding nog even vol.

Oeps

Dus houd die begeleiding nog even vol!

Heftig!

Flanagan! Gelukkig hier niet zulke ervaringen met school. De basisschool was over het algemeen maar wat blij met de energie die wij staken in het helpen van zoon. En ook af en toe weleens een onenigheid gehad met een juf maar dit werd altijd wel weer opgelost (zonder melding). Het lijkt me vreselijk als een school zoiets doet. En zo onterecht ook in jouw geval.

Bij de huidige school van zoon heb ik niet het idee dat ze vinden dat zoon eigenlijk op het praktijkonderwijs hoort. Alleen zijn mentor heeft vorig jaar weleens iets in die strekking gezegd, maar die man begreep zoon ook echt niet goed.
Ik heb wel het idee dat school teveel vraagt van mijn zoon. Vandaag kwam het tot een behoorlijke uitbarsting bij zoon. Hij moest van mij na bezoek aan de ortho nog terug voor een uur kunst en cultuur maar hij wilde niet. Hij moest echter iets inleveren en we wisten beide niet wat de opdracht was. Omdat de mentor had gemeld dat het belangrijk was om bij te blijven met dit vak, wilde ik dat hij ging. Zoon was boos, was waarschijnlijk een opstapeling van afgelopen weekend, dat ik weg was, de vele toetsen deze week en nu nog die les waar hij heen moest. Hij riep dus dat hij veel teveel moest en dat hij liever dood wilde. Dit heeft hij al eens eerder geroepen en nu dus zelfs meerdere keren. Ik heb hem met de auto naar de ortho gebracht en toen naar school voor het laatste uur. Met hem afgesproken dat we een afspraak bij de huisarts gaan maken omdat ik het een goed idee vind dat hij met iemand gaat praten. Hij vond het goed, al dacht hij dat het niet gaat helpen. Ik hoop van wel. Ik heb het idee dat hij steeds meer vast komt te zitten in een patroon van steeds minder gemotiveerd zijn.
Ik heb een afspraak gemaakt terwijl zoon bij de ortho zat. De assistente nam het serieus op en vroeg of we echt niet eerder dan woensdag wilden komen. Dan staat er dus een afspraak.
Zoon was na school weer rustig, had wel flink last van zijn beugel die was strakker gezet. Hij werkte ook weer mee met huiswerk voor Engels en dus die kunst en cultuur. Alleen met het schetsen van een schilderij heb ik hem maar even geholpen, want zoon kan dat dus echt niet.
Ik wil het plan wel doorzetten want ik ben bang dat we steeds meer vast gaan lopen.

Truukje

Voor wie niet goed in tekenen is; overdag een uitdraai uit de printer met een wit papier ervoor tegen het raam houden en overtrekken. Waarschijnlijk kan hij dat zelfs zelf.

Kunst en kultuur is vooral veel schilderijen onderling vergelijken en bespreken zodat je scherp wordt in het bekijken van een weergave. Hoe vaker, hoe handiger je erin wordt. Een spelletje ‘ let op de verschillen’ en het vak is niet zo saai meer.

PS is die boze uitbarsting niet eerder een reactie op het feit dat hij gehoopt had lekker vroeger uit school te zijn vanwege de ortho en daarom best onredelijk riep dat hij dood wilde? Ik weet ook niet of een psycholoog hem kan helpen. Ik denk dat mooie cijfers hem eerder vleugels geven. Staat hij open voor bijles door een student? Dat werkt soms effectiever dan moeten samenwerken met een van je ouders.
Succes.

‘Zelfs zelf’

Oeps,dat klinkt wat minnetjes. Ik bedoel dat hij er misschien zelfs plezier in heeft en het prettig vindt als de schets van zijn hand komt.
In klas zoon waren meerdere lln die op deze wijze de opdracht vervulden. Soms deden ze dat zelfs in de klas. Docent had daar geen moeite mee, hij wist dat niet ieder kind even goed kon tekenen.

Goed bedacht

Flanagan! Misschien voor de volgende keer. Nu was het zo last minute dat hij een enorme opdracht mee kreeg die de volgende dag af moest. Naast nog een toets Engels die geleerd moest worden en dit allemaal na 17.00 u. 's middags. Dan ben ik ook niet meer zo scherp hoor.
En wat dat roepen dat hij dood wil betreft. Misschien ben ik overbezorgd. Heb laatst indirect te maken gehad met een meisje dat plannen had in die richting en hier heel ver in ging. Geen idee of het een oplossing is om te praten o.i.d. want zoon is helemaal geen prater. Maar we moeten wel iets denk ik. Goede cijfers zullen zeker helpen maar die zijn er nu niet 1 2 3. De toetsen moeten eerst nog geleerd en gemaakt worden en de eerste 5 voor Engels is al binnen.
Verder goed dat je bijles noemt. Ik weet wel iemand hier in de buurt die huiswerkbegeleiding/bijles kan geven en niet al te duur is. Nadeel is dat zoon zijn rooster het momenteel nauwelijks toelaat om 2 keer in de week zoiets te doen en 1 keer vind ik te weinig. Zij doet geen avond uren, alleen middagen.

Tango

Wat akelig van je zoon. Denk je echt dat hij depressief is of zou het toch een opstapeling van emoties kunnen zijn? Hoe is het gesprek gegaan bij de huisarts?
Kunst en cultuur hebben ze bij zoon pas in de vierde dus daar kan ik niet veel over zeggen.

Ik herken het hier wel van zoon, die roept soms ook dat hij dood wil. Hij zegt dit als hij als een berg tegen iets op ziet. Er is dan geen land meer met zoon te bezeilen, hij moet bijna spugen van de spanning en kan alleen maar overal over mopperen. Zoon vindt ook dat hij veel te veel moet en nooit geen vrij meer heeft. Ik probeer zijn huiswerk zo te plannen zodat hij in het weekend ook echt vrij heeft om te doen wat hij wil.

Vandaag naar school

Zoon is vandaag even naar school geweest voor een toets Nederlands. Hij moest aan de hand van een advertentie een sollicitatiebrief schrijven met CV. Dat is heel erg moeilijk voor hem. Het is voor hem al een hele opgave om bij ieder zin te denken aan de hoofdletter en de punt. Om dan ook nog een mooi lopende brief te schrijven is voor hem echt teveel gevraagd. Hij had er zo op geoefend thuis, maar je weet natuurlijk niet precies welke advertentie je krijgt waar je op moet reageren. Even het cijfer afwachten, maar hij denkt zelf dat het een onvoldoende gaat worden.

Vrijdag gaat hij weer naar school voor een toets wiskunde en daarna is het hier herfstvakantie. Zoon zei vandaag tegen een docent dat hij geen zin had in de vakantie omdat hij toch niets kan doen. Maandag moet hij voor controle naar het ziekenhuis. Ik hoop dat hij gips tot onder zijn knie krijgt dan wordt hij in ieder geval wat mobieler.

Huisarts

@nnemoon, ik snap dat zeker van je zoon, dat hij geen zin heeft in de vakantie. Meestal gaat hij toch graag fietsen en zo? Dat kan natuurlijk allemaal niet. Echt heel naar voor hem.
Zo'n toets als jij omschrijft zou zoon hier ook heel lastig vinden. Hier morgen een toets Engels en daar zit ook meestal zoiets in. Dat je een stuk in het Engels moet schrijven over een bepaald onderwerp. Zoon kan al nauwelijks een zin in het Engels op papier krijgen, laat staan een heel verhaal.

Vanmiddag dus met zoon bij de huisarts geweest. Deze pakte het heel serieus op. Hij liet zoon eerst vertellen en zoon vertelde dus dat hij moeite heeft met leren, dat hij het vaak allemaal veel te veel vindt, vooral dat hij thuis zoveel moet doen voor school. De huisarts vroeg heel goed door op of hij nog wel van dingen kon genieten. Zoon noemde die wel, dat hij bijvoorbeeld in de zomervakantie wel blij was geweest en dat hij ook het voetballen weer leuk vindt. De huisarts gaat kijken naar een psycholoog o.i.d. die met zoon aan de slag kan. Hij hoeft school niet perse leuk te gaan vinden maar het moet allemaal wat meer aanvaardbaar worden voor zoon. Zoiets zei hij. Ik kon me er wel in vinden. Ik wordt teruggebeld door de huisarts als hij iemand heeft gevonden. Hij had wel een aantal mogelijkheden.
Ik vond dat zoon het best goed vertelde allemaal. Hij vertelde ook heel eerlijk dat hij soms boos werd en vaak gaat huilen als het hem te veel wordt. En dat hij vlucht in spelletjes doen op de iPad.
Ik ben echt wel blij dat we zijn gegaan en hoop heel erg dat het hem iets gaat helpen. Ik denk overigens niet dat zoon echt depressief is. Maar uit ervaring met name van vorig jaar weet ik dat het in de winter nog lastiger wordt voor hem. Dat wil ik nu graag voor zijn, zeker omdat ik zie dat hij nu al zo vastloopt.

Tango

Fijn om te horen dat je zoon een goed gesprek heeft gehad bij de huisarts. Knap dat hij het zelf kon verwoorden. Ik hoop dat de oplossing positief zal zijn voor je zoon.

Leuk om te lezen wat je allemaal hebt ondernomen in Londen. Een geslaagde reis, leuk hoor zo met zijn tweeën.

Controle

Met zoon op controle geweest voor zijn been. Nadat hij nieuw gips had gehad, nu tot onder zijn knie, kreeg hij alleen maar meer pijn. Hij huilde er van, iets wat hij praktisch niet doet en zeker niet in gezelschap. Hij wilde het liefst meteen weer hoog gips hebben. De gipsmeester en trauma arts wilde even de foto's afwachten. Op de nieuwe foto's bleek dat de botdelen niet in een rechte lijn stonden en dat zijn been op nieuw moesten worden gezet. Heel gek want op de foto's van twee weken geleden stond het wel gewoon recht. Hij mag nog twee weken er niet op staan en dan weer op controle. We zijn dan ruim vijf weken verder. Volgende week wil hij voor de theorievakken naar school maar praktijk zit er voorlopig niet in. Hij wil door zijn been niet blijven zitten en heeft maar gelijk een berichtje naar zijn mentor gestuurd. Die reageerde direct, heel leuk want die man heeft ook een privé leven en deze week lekker herfstvakantie.

@nnemoon,

Heftig dat die botten niet mooi aan elkaar groeien. Straks loopt hij nog iets wat mank.
En al die keren dat hij niet naar school kan, bezorgt hem straks ook een achterstand.
Is het ziezon iets voor jullie? Want naar school gaan lijkt niet goed te zijn voor het genezingsproces.
De ondersteuning is kosteloos.

https://ziezon.nl/onderwijsondersteuning/informatie-voor-ouders/

Jeetje, @nnemoon

Wat zei de mentor? En wat goed dat je zoon meteen een mail heeft gestuurd. Mogelijk kunnen ze iets, bijvoorbeeld in de vorm van Ziezon. Dat lijkt me een goed idee.
En wat vreselijk vervelend verder voor je zoon, dat hij nog zoveel pijn had en dat het niet goed aan elkaar groeit. Zo sneu voor de jongen dat hij nu nog steeds zo weinig kan. Heel veel sterkte voor hem.

Tango en Zomer

Hoe was de herfstvakantie?

Tango, jij zou volgens mij met je zoon naar Ameland gaan. Hebben jullie het leuk gehad?

Zomer, jij ging toch je dochter opzoeken die stage loopt in het buitenland. Alles goed met haar en met de stage?

@nnemoon

De herfstvakantie was heerlijk. Ik was inderdaad naar Ameland met mijn moeder en zoon. Lekker gefietst, boottocht gemaakt, op de vuurtoren geweest etc. Zoon vond het leuk, al klaagde hij wel over het fietsen en heeft hij in het huisje heel veel op bed liggen gamen. Maar gelukkig waren we ook veel weg.
Verder gaat het echt nog niet lekker met hem. Maandag dacht ik dat hij wel weer opgeladen was voor school. Hij kwam op tijd beneden maar sloeg toen ineens om. Zijn tas was te zwaar, hij kon niet meer fietsen (hadden op Ameland op huurfietsen gereden dus moest weer wennen aan zijn eigen fiets). Uiteindelijk dacht ik dat hij naar school was maar is hij weer naar huis gekomen toen ik weg was.
Ik heb overlegd met de mentor. Ze gaan nu overleggen of hij tot volgende week donderdag alleen de theorie vakken kan doen. Daarna hebben we gesprek op school en kijken we verder. De praktijkvakken vindt hij het ergst. Allemaal saai en stom.
Maandagavond komt de psychologe bij ons thuis voor kennismaking en kijken wat zij kan betekenen. Er komt dus hulp...

@nnemoon, hoe is het met jouw zoon? Heeft hij alweer ander gips?

Tango

Ik ben nog nooit op Ameland geweest, maar het klinkt mooi, leuk. Fijn dat jullie hebben genoten en leuke dingen hebben gedaan. Jammer dat het nog niet goed met je zoon gaat. Goed dat school meedenkt en dat hij misschien alleen zijn theorievakken even mag volgen. Misschien geeft hem dat even rust. Hoe was trouwens de kennismaking met de psycholoog?
Ik hoop dat hij vertrouwen in haar heeft. Moeilijk ook voor jullie. Je wil het beste voor je kind maar het is soms zo moeilijk om te weten wat voor jouw kind het beste is.

Tango

Ik heb niet goed gelezen. Ik zie dat de kennismaking pas volgende week is, dus je kunt daar nog niets over zeggen.

Update zoon

Zoon moest dinsdag terug voor controle naar het ziekenhuis. Hij zag er erg tegenop omdat het vorige keer niet goed was en zijn been opnieuw gezet moest worden. Van de spanning viel hij nu midden in de gang flauw. Iemand op krukken die van zijn stokje valt is niet zo'n goede combi. Hij viel gelukkig achterover zodat ik hem op kon vangen. Met hulp van twee gipsmeesters zoon op een bed in de gipskamer gelegd. Ik heb nog nooit zo snel een arts bij zijn bed gezien.

Zijn been is na zes weken zover dat hij over gaat op loopgips. Eerst hebben ze weken gezegd dat hij er beslist niet op mocht staan en nu moet hij er juist op gaan staan en gaan lopen. Hij is bang dat het bot hierdoor weer verkeerd gaat staan. Hij heeft sinds dat hij loopgips heeft eindelijk geen pijn meer, hij moet nu alleen nog even over zijn angst heen.

Wat school betreft. Hij gaat alleen voor de theorievakken naar school. Hij heeft een gesprek gehad en als hij een paar uur kan staan mag hij zijn praktijkvakken weer oppakken en krijgt hij een stoomcursus om weer op het zelfde niveau te komen. Hij was bang dat hij zou blijven zitten omdat hij zo vaak niet op school is, maar daar hoeft hij niet bang voor te zijn volgens zijn mentor.

Hij had van de week een toets. Zegt die docent zelf het is misschien verstandiger als je hem even uitstelt want ik denk dat je nog niet goed voorbereid bent. Hij had bijna geen les van dit hoofdstuk gevolgd. Hij heeft hem nu staan voor volgende week en als hij nog vragen heeft kan hij bij hem terecht. Leuk dat er zo wordt meegedacht vanuit school.

annemoon

Door het been weer te gaan gebruiken 'snapt' het bot ook dat er wat van 'm verwacht wordt. Het helpt dus ook mee aan de genezing. Het gat is enigszins opgevuld maar nog niet helemaal netjes en door er mee te doen wat de bedoeling is (lopen) zullen de botcellen het netjes afmaken. Zo is het mijn zoon uitgelegd toen hij er ook niet op durfde te lopen. Maar ik zou wel in de gaten houden dat het absoluut niet opeens weer pijn mag gaan doen.