Ouders mee naar open dag Universiteit?

ja, heel gebruikelijk

Ik ben vorig jaar met zoon naar diverse open dagen geweest. En het krioelt er van de ouders. Ik vond het zeer nuttig - en ook logisch om mee te gaan. Ik vind sessies trouwens veel nuttiger dan zo'n informatiemarkt.

Ja, dat is heel gebruikelijke en ook erg nuttig. Het is niet gebruikelijk om mee te gaan naar meeloopdagen etc maar wel naar de open dagen. En wat ijsvogeltje zegt, meld je ook aan voor de sessies, daar krijg je gerichte info. Maar je moet je daar wel voor aanmelden vooraf en soms zitten de populaire sessies al heel snel vol.
Veel plezier!

Ja hoor

Als ik een workshop leid bij de open dag zeg ik wel tegen de ouders dat a s. studenten voorrang hebben op de computer, maar als er plek is doen de ouders vrolijk mee.

Jazeker

Ook na afloop met je kind de betreffende school te bespreken. Bij allebei gedaan en bijna iedereen (zeker die nog op nog op het vo zitten) hadden een ouder mee.

En natuurlijk

Even gezellig met kind door de studentstad slenteren. Iets eten, iets drinken, beetje winkelen.

Een kleine 30 jaar terug toen ik ging studeren niet. Maar tegenwoordig is het bijna verplicht voor ouders om mee te gaan .
Er schijnen soms zelfs parallelle sessies speciaal voor de ouders te zijn.

Inderdaad

33 jaar terug toen ik ging studeren was er echt geene ouder te bekennen op de open dagen. Ik ging met een paar klasgenoten.
Tegenwoordig "moet" je als ouder eigenlijk mee. Is denk ik een onderdeel van de trend dat studeren veel schoolser en duurder is geworden. Ouders en studenten bedenken volgens mij veel beter wat ze willen en eisen ook waar voor hun geld.
Vroeger begon je met een minimaal idee over een studie gewoon. En je zag wel waar het schip strandde. Kon rustig jaren over een studie doen, wat er bij werken en evt switchen. Of jaartje stoppen en weer doorgaan.
Tegenwoordig moet alles economisch efficient en in 1 keer perfect! Hup die studie door de strot duwen.
Daarom wordt een optimale voorbereiding verwacht, met ouders.

20 jaar geleden

20 jaar geleden op het HBO was het erg gebruikelijk dat ouders mee gingen.

Anders inderdaad

toen ik studeerde gingen ouders niet mee naar open dagen. Ik weet ook niet eens meer of er echt open dagen waren. In elk geval niet zo als nu met veel balonnen en informatie stands en activiteiten. Je kon wel rondlopen in het gebouw en een praatje maken met de mensen.
tegenwoordig nemen veel aankomende studenten wel hun ouders mee en zijn open dagen ook veel meer een happening.
Het is ergens irritant maar ik snap het wel want het is inderdaad een hele investering die je maakt als ouder dus je wilt wel dat ze de juiste keuze maken. En tegenwoordig moeten ze ook gelijk de juiste keuze maken want geld en zo. Dus je kan je nauwelijks meer veroorloven om verkeerd te kiezen.
Wat dat betreft hadden we het vroeger toch een stuk makkelijker.

Nooit meegeweest

Toen ik ging studeren, 26 jaar geleden, gingen mijn ouders niet mee naar open dagen, dat was toen normaal. Mijn man en ik gingen niet mee met onze kinderen naar open dagen. We mochten niet mee van ze! Ze gingen zelf, met een groepje vrienden. Allemaal zonder ouders.

Het is misschien wel normaal tegenwoordig, dat ouders meegaan, maar het hoeft niet. Op de hogeschool hier hebben ze sinds een paar jaar infoavonden over de opleiding die je kind doet (dan is er dus al gekozen), omdat ze merkten dat ouders graag meer betrokken willen zijn. Ik vond het leuk, maar niet nodig. Ouders willen zich blijkbaar steeds langer 'bemoeien' met wat hun kind doet?

Jaina en Unimama

Ik denk dat aankomende studenten er nu ook veel meer van doordrongen zijn dat ze niet jaren kunnen lanterfanten tijdens hun studie. Waarom zouden ze dan ook niet zelf een betere keus kunnen maken dan de studenten van 10, 20, 30 jaar geleden? De begininstelling van de aankomende studenten nu is al anders. En als ze weer thuis zijn na een open dag kun je als ouders toch ook met ze praten over welke studie het gaat worden of niet?

vroeger

Ik ben precies 30 jaar geleden begonnen met mijn studie, bedenk ik me nu, en mijn ouders gingen wel degelijk mee naar de open dagen (VU en UvA). En waren bepaald niet de enige ouders. Dus ook toen was dat misschien niet standaard, maar ook niet vreemd.

Groeten,

Temet

Morgaine

Ja ik denk inderdaad dat de studenten van nu meer gericht zijn op het kiezen van de goede studie. Maar of het makkelijker is met zoveel info en zo veel druk op presteren vraag ik mij af.
Vroeger was naar de universiteit gaan meer een way of life, fase in je leven van hard werken en reflectie, kennis opdoen en een kritisch academisch denken aan te leren . Die reflectie is nu verworden tot invullen van de eeuwige refectieverslagen waarbij geen echte reflectie pkaats vindt: Voor krtische denken en bezinken van kennis is geen prioriteit meer heeft.
Doel van de universiteit en hbo is momenteel om studenten zo snel mogelijk door de opleiding te jagen. Het liefst beginnen op je 17e en voor je 21e klaar. Jammer.

Ouders

Mijn ouders kwamen voor het eerst toen ik mijn doctoraal haalde, keurig na 4 jaar zoals het toem hoorde. Cum laude. Dit even als aanvulling. Ik heb niet gelanterfant. Maar er was ook tijd voor eeuwige discussie en mislukken.

ook idem

als Unimama. Ouders kwamen voor het eerst bij mijn afstuderen. 33 jaar geleden gingen ouders (mijne en die van vriendinnen) niet mee, kwam niet eens in ons en hen op. Zag destijds ook echt geen ouders om me heen op die dagen. Maar dat is veranderd. Met zoon zijn we wel mee geweest en het zat stikvol met ouders overal. Kwam ook steeds bekenden tegen (andere ouders van school).

...

Bij mijn diplomauitreiking (hogeschool) waren mijn ouders er niet, ik was er zelf niet eens, ik was op vakantie...

Bij mijn kind op de hogeschool zijn we dus naar een infoavond geweest toen kind al in het eerste jaar zat, volgende week zijn we uitgenodigd voor de propedeuse-uitreiking (die kregen wij toentertijd gewoon tussendoor in de klas) en dan over een paar jaar de diploma-uitreiking.

Het is echt enorm veranderd!

vroeger

Wat een verhalen weer over vroeger. Tijden veranderen. Misschien wel goed dat je je beter vooraf informeert. En dat je dat in samenspraak doet met je ouders. Die kijken er toch anders tegenaan. Bij ons vroeger was het met kerst in het eerste jaar een kaalslag en ook rond de zomer. Ook daarna viel nog veel uit. Vaak omdat de studie anders was dan men dacht.
Mijn ouders zijn niet mee geweest bij open dagen maar zijn echt wel in mijn stad geweest, ook ruim voor de buluitreiking (verhuizen, verjaardagen, gewoon gezellig ook al zaten ze altijd wat op de vieze studentenhuizen te mopperen) en in die van mijn broer en mijn zusje. De propedeuse uitreiking was echt wel een feestelijke aangelegenheid waar ook gasten mochten komen, niets tussendoor in de klas in ieder geval.
Toen (1984) was het niet gebruikelijk dat ouders meegingen maar mijn ouders wisten ook nergens van. Ze hebben zelf niet gestudeerd of een vervolgopleiding gedaan, mijn vader heeft zelfs niet eens middelbare school gedaan, wel goed terecht gekomen. Ze zouden zich heel erg onzeker gevoeld hebben bij zo'n open dag en niet weten waar ze op hadden moeten letten. Dat neem ik ze niet kwalijk, de tijden en omstandigheden waren anders.

Morgaine

Misschien was het 26 jaar geleden niet normaal, maar 25 jaar geleden wel hoor

Ik ben in '91 naar veel open dagen van universiteiten geweest en daar was vrijwel niemand zonder ouders.

Connie

Mijn ouders zijn ook zeker wel in mijn studiestad geweest! Het was de stad waar mijn vader ook gestudeerd had aan de unie en waar ook al een broer zat. Helpen kamer opknappen, de stad een keer in. Maar niet op de uni bij wat voor voorlichting dan ook. Ik begonnen in 1983 en de propedeuse kregen we opgestuurd. Was helemaal geen item of reden voor feest oid. Gewoon door naar volgende jaar. Ik snap best dat dat nu belangrijker is geworden. Komt door bsa, go or no go.
Ik ben ook meegeweest naar alles wat voor ouders was toen mijn oudste ging studeren. Ik ben een nieuwesgierig mens en vind het gezellig om een dagje met mijn dochter op pad te gaan. Maar echt nodig vind ik het niet

Pug

Maf, die verschillen!

Mijn kind ging met een hele groep vrienden, allemaal zonder ouders. Hij heeft daar op die universiteiten wel pubers ouders zien rondlopen, maar toch ook heel veel zonder. En dat was vorig jaar.

In ieder geval is het blijkbaar al heel lang normaal om als ouder mee te gaan, en het het is net zo goed normaal om niet mee te gaan. Gewoon doen wat je kind en jij willen dus.

alleen dit

In mijn tijd waren het vooral ouders die vragen stelden en dat vond ik toen nogal stom Maar goed, ik was toen 15 of 16. Nu zou ik denken, ik ken die mensen niet en ik zie ze toch nooit meer.

Hoe is het trouwens als ze met een groep vrienden gaan, gaan die dan allemaal naar dezelfde studies en presentaties kijken?

Pug

Nee, ze gingen met een man of zeven en dan met twee of drie tegelijk naar dezelfde studiepresentaties. En de samenstellingen van die kleine groepjes wisselde nogal. Ging best goed zo.

Interesse

Iemand hier vindt het bemoeien.
het is gewoon betrokkenheid en interesse in je kind!

Irma

Misschien doel je op mij (reactie 13)? Ik had het tussen aanhalingstekens gezet, omdat ik soms het idee heb dat ouders tegenwoordig lastiger vinden om hun kind los te laten (op allerlei gebieden hoor, niet alleen wat betreft opleidingskeuze).

Natuurlijk is betrokkenheid en interesse in je kind goed, maar dat kan toch ook door met je kind te praten over mogelijke opleidingen, daarvoor hoef je toch niet per sé mee naar open dagen? Mijn kinderen wilden zelf niet eens dat wij als ouder meegingen.

Inactieve kinderen

Toen ik studeerde gingen ouders nooit mee naar open dagen. Nu ben ik zelf docent in het hbo en zijn kinderen zonder ouderlijke begeleiding de uitzondering.

Wat ik er wel eens lastig aan vind: de ouders stellen álle vragen, de kinderen geen enkele. Goede vragen hoor, daar niet van, maar ik heb de indruk dat de kinderen wel passief worden van die ouders. Die zitten al het werk te doen.
In voorlichtingsgesprekken probeer ik steeds contact met het kind te maken, maar de ouders geven het antwoord. Dus dan krijg je dit soort gesprekken:
- ouder: hoeveel tijd moet pietje aan de studie besteden?
- ik: het hangt er een beetje van af hoe snel jij stof tot je kunt nemen, dat verschilt nogal eens, maar reken erop dat je X uur per week les krijgt en dan nog zo'n Y uur thuis moet studeren. (Dan praat ik dus tegen Pietje)
- ouder: dus dan kan pietje niet meer vakken vullen?

En ondertussen staat pietje naar buiten te kijken. Ik ben benieuwd of Pietje z'n mond wel open zou doen als hij alleen was.

Theekopje

ik snap je helemaal.

Ik vind ook dat kinderen dit zelf moeten doen. Ik ben ook met mijn dochter meegegaan naar diverse opleidingen, maar zij heeft ook opleidingen alleen bezocht.

Maar de andere kant: er is veel minder ruimte dan vroeger om vergissingen te maken. Een verkeerde keuze kost je al snel een jaar, terwijl je maar een beperkt aantal jaren krijgt om te studeren, of een beperkt aantal jaren met beurs.

Kortom, er hangt tegenwoordig erg veel van af, terwijl de ruimte om fouten te maken en te leren van die fouten, steeds kleiner wordt.
Dus in die zin snap ik ouders ook wel, dat zij de foutenmarge zo klein mogelijk willen zien te krijgen. Maar ja, ondertussen denk ik inderdaad dat Pietje pas iets van zichzelf laat zien, als hij zonder ouders gaat opereren...

dat is dan soms wel de keerzijde

van de aanwezigheid van ouders bij open dagen of voorlichtingsgesprekken, dat ouders de vragen stellen ipv de toekomstige student.

Bij alle open dagen (3 in totaal) die onze zoon destijds bezocht was er iemand van ons bij. Bij 1 hogeschool werd de presentatie voor de ouders in een ander lokaal gegeven, tegelijkertijd met de presentatie voor de jongeren. De rondleiding was dan wel gezamenlijk. Bij de andere hogescholen was de presentatie voor de jongeren en eventuele ouders in hetzelfde lokaal (of collegezaal).
Bij de studiekeuzecheck is onze zoon alleen gegaan, vonden we zelf ook beter overigens. Maar ik hoorde wel van een moeder die met haar dochter meeging (was bij hen mbo).

Ouders

Mijn ouders gingen zo'n 26-30 jaar geleden gewoon mee naar open dagen. Was echt niet ongebruikelijk. Nu is het absoluut meer gebruikelijk en zelfs gewenst; er zijn zelfs speciale sessies/voorlichtingsrondes voor ouders tegelijkertijd met die voor a.s. studenten.
Mijn ouders stelden echter nooit vragen; dat lieten ze aan mij over. Ze hielpen wel met het oriënteren op mogelijke studies en universiteiten en hielpen ook met het opstellen van belangrijke vragen, waar moet je op letten bij de keuze van een studie/universiteit etcetera. Niet omdat ik dit niet zou kunnen of zo maar puur uit ouderlijke betrokkenheid. Vond en vind ik heel normaal en heeft totaal niets met bemoeizucht te maken. Op de mentor/LOB avond voor ouders 5 VWO werd dan ook benadrukt dat het heel belangrijk en meer dan wenselijk is dat ouders zich hier ook mee bezig houden samen met hun kind en indien mogelijk meegaan.