Oude pestschool - even afreageren
Even afreageren, anders ga ik hier in de gemeente dingen doen en zeggen die niet verstandig zijn.
Mijn dochter is (zoals jullie misschien nog weten) in groep 7 van school gewisseld omdat er op de eerste basisschool enorm werd gepest. De directeur vond dochter maar een sloom schaapje, dat nodig moest leren van zich af te bijten, en deed verder niets aan het pesten (en de meester al helemaal niet).
Sla ik net het plaatselijke suffertje open, zie ik die directeur groot op een foto met een kop: "Bij ons op school wordt niet gepest". Heel verhaal eronder dat hij zo geschrokken was van het verhaal van Tim Ribberink, maar gelukkig heeft zijn school een pestprotocol en komt pesten daar dus (!) niet voor. En dan een hele opsomming wat dat pestprotocol inhoudt.
Rode waas voor mijn ogen! Ik heb de neiging om de krant een mooi ingezonden stuk te sturen waarin helemaal niets van die school, de directeur en dat verrotte pestprotocol heel blijft. Maar ik doe het niet, niet verstandig, slecht voor dochter, klinkt als een rancuneuze, zure moeder, enzovoort. Maar ik moest het toch even kwijt...
Dat zou ik nou wel doen
Iets als: De opvatting van directeur x over pesten op school y klinkt bekend in de oren. Inderdaad, pesten komt er niet voor, zo is het standpunt. Een standpunt waar geen gesprek over mogelijk bleek. Wij hebben er dan ook voor gekozen om de school te verlaten, in het belang van ons kind. Pestprotocollen betekenen niks als ze een gordijn worden waarachter de werkelijkheid verborgen gaat.
====
Langer en diepgravender hoeft het niet te zijn.
Groet,
Miriam Lavell
Serieus?
We zijn inmiddels vier jaar verder. Zou je dat echt nu nog doen? Krijg je dan niet weer een brief in de krant van de directeur, dat dit kind helemaal niet werd gepest, maar dat die moeder steeds zo'n drama maakte? De bewuste meester werkt inmiddels niet meer op die school.
Dat zou mooi zijn!
"Krijg je dan niet weer een brief in de krant van de directeur, dat dit kind helemaal niet werd gepest, maar dat die moeder steeds zo\'n drama maakte?"
Dat mag je hopen. Maar als de directeur verstandig is, dan doet hij dat niet. Het kenmerk van pesten is nu eenmaal dat het niet gaat om wat anderen ervan vinden, maar hoe het slachtoffer het beleeft. Meestal doen de pesters in hun ogen niks raars of naars. Meestal vinden omstanders bovendien dat het wel meevalt.
Soms merkt niemand wat.
In die context is beweren dat pesten niet voorkomt, want er is een protocol, juist naast de plank. Zeker in relatie tot het verhaal met Tim. Wat daarvan hooguit hardop gezegd kan worden is 'we hebben het allemaal niet gezien, we moeten voortaan dieper kijken'.
"BIj ons gebeurt het niet" is een voedingsbodem voor een nieuwe Tim.
Groet,
Miriam Lavell
Tja
Die directeur is niet verstandig. Hij heeft uit alle macht geprobeerd te voorkomen dat dochter op een andere school werd aangenomen. Het is een rel geweest tot en met het bovenschools management aan toe. Hij laat zoiets als een brief in de krant echt niet over zijn kant gaan. Je hebt natuurlijk groot gelijk met wat je zegt. Maar of ik het nou over dochters hoofd nog een keer moet oprakelen... ik weet het niet.
Waarom niet?
Waarom zou je de journalist in deze kwestie niet eens bellen als je woede gezakt is en een artikel ter overweging voorleggen dat er een andere kant aan deze zaak is. Ik zou dan vragen of je anoniem en onherkenbaar wordt opgevoerd. Ouders en leerlingen hebben de recht om dit te weten. Dat soort dingen zou ik willen weten over een school. Overigens is er ook een aardige insteek te bedenken dat een pestprotocol alleen zo sterk is wanneer die ook ingezet wordt. Je kan prima een protocol hebben zonder dat je 'm ooit van stal haalt. Dat gebeurt ook regelmatig.
Doen
Kwak je verhaal en al je frustraties op papier. Leg het dan even een dag of wat weg en ga er dan een geciviliseerd verhaal van maken, waarin je zegt wat je kwijt wil en waarbij je met opgeheven hoofd door de wijk kan lopen. Of pen Mirjams concept over. Als je geen brief inzendt blijft het misschien altijd aan je knagen, dat die directeur mooi weer kan spelen in de krant terwijl zijn verhaal niet klopt. Daar wil je niet passief aan meewerken toch? Wie weet kan je hiermee wat betekenen voor mensen die er nu kinderen hebben zitten die gepest worden.
Geen enkele school kan beweren dat er niet gepest wordt. Ook onze school niet, waar een veilig klimaat heerst, het team heel alert op pesten is en waar het in mijn ervaring maar heel weinig voorkomt.
skik
Welke krant?
Geef eens een link. Misschien kan ik het wel doen.
Overigens, maar dat is toch een beetje levensbeschouwelijk: Ik hang de gedachte van voorleven aan. Als ik me op zo'n manier in de zak getast voel, laat ik mijn kinderen zien hoe ik daarmee omga. Zonder angst en zonder twijfel (hoewel die er natuurlijk altijd is).
Toegegeven: het duurt even voordat je daar een vorm voor vindt.
Inmiddels speel ik moeiteloos kop van jut 
Groet,
Miriam Lavell
Plaatselijk
Het gaat om het plaatselijke krantje. Die hebben wel een website, maar daar staat het stuk niet op.
Maar wel...
Ach, mail me anders even via Forumbeheer/redactie.
Die krant heeft op de site vast een adres waar reacties heen kunnen.
Groet,
Miriam Lavell
Jamaar
De episode is vier jaar geleden. De meester is vertrokken. De sfeer op school zou inmiddels anders kunnen zijn.
Het lijkt me heel goed om een vette kanttekening te plaatsen bij de kortzichtige uitlatingen van de directeur, alleen niet vanuit rancune, en niet om terug te trappen, maar om te laten zien dat een pestprotocol op zich bij lange na niet genoeg is.
Ik denk je dan toch je twee doelen haalt: het ongelijk van de directeur aantonen, en jezelf tevreden stellen dat je niet gezwegen hebt. Maar dan zonder jezelf open te stellen voor diskwalificaties als 'zeurmoeder'.
Maar dan nog
Krin:"De episode is vier jaar geleden. De meester is vertrokken. De sfeer op school zou inmiddels anders kunnen zijn."
Tim is 16 jaar geleden ook gepest. En 10 jaar geleden. En 4 jaar geleden. En vorige maand.
In die context, en daar gaat het artikel over, maakt de tijd niet uit.
Verder snap ik je suggestie dat je in het midden laat of je ouder bent van een op die school gepest kind, waarmee je het zeurmoeder stempel vermijdt. Maar ik zou dat te algemeen vinden. Je schaart je dan namelijk ook onder de theoretici "er wordt gepest, maar mijn kinderen hebben nergens last van"
Ik vind dat derde doel dat skik ook noemt "Wie weet kan je hiermee wat betekenen voor mensen die er nu kinderen hebben zitten die gepest worden" bovendien ook haalbaar.
Is het niet voor deze school, dan misschien wel voor een andere waar 'bij ons wordt niet gepest' hoog in het vaandel staat.
Groet,
Miriam Lavell
Dank
Dank voor alle input en Miriam, ook voor je aanbod om de krant te schrijven. Ik vind dat ik het zelf moet doen. Ik ga je eerdere stukje tekst pikken en maak er een kort, niet emotioneel stukje van. Zonder beschuldigingen, met als uitgangspunt dat een protocol pas zin heeft als er ook daadwerkelijk mee wordt gewerkt.
Aan de andere kant
Zonder het artikel met de tekst van de directeur zou je jullie eigen verhaal niet kunnen vertellen. Het is ook iets om 'dankbaar' te zijn voor deze slordigheid, dommigheid of kortzichtigheid van deze directeur. Je komt eerder als zeurmoeder over (zelfs als je niet zeurt) als de emoties (nog) hoog zitten. Stel dat je er eens voor gaat zitten, je verhaal rauw opschrijft. Vervolgens een paar dagen wachten, je maakt een nieuwe versie (adhv de eerste) en schrapt de emoties die je nu kwijt bent. En zo ga je door. Als het goed is, blijft de kern van je verhaal zonder veel emoties over. Het is gelijk een vorm van je woede kwijtraken en kanaliseren op een manier die voor je werkt.
Stoepkrijt
Dat zou ik ook doen, zeker weten. Hou je ons op de hoogte kwa evt. reacties in de krant en dergelijke?
Ja, doen!
Omdat het belangrijk is dat er niet meer gepest wordt. En een belangrijke stap daarbij is dat het gezien wordt als er wel gepest wordt. Schud ze maar wakker! Als is het maar voor de kinderen die daar nu gepest worden en waarvan de moeder door de directeur als zeurmoeder wegzet worden.
Aan elkaar geplakt
Moedig, Stoepkrijt.
Ik heb even mijn twee reacties aan elkaar geplakt. Zo gaat de tekst meer over het principiele punt en minder over jou en jouw kind.
Misschien kan dat je helpen.
Groet,
Miriam Lavell
"De opvatting van directeur x over pesten op school y klinkt bekend in de oren. Inderdaad, pesten komt er niet voor, zo is het standpunt. Een standpunt waar geen gesprek over mogelijk bleek. Wij hebben er dan ook voor gekozen om de school te verlaten, in het belang van ons kind. Pestprotocollen betekenen niks als ze een gordijn worden waarachter de werkelijkheid verborgen gaat.
Het kenmerk van pesten is nu eenmaal dat het niet gaat om wat anderen ervan vinden, maar hoe het slachtoffer het beleeft. Meestal doen de pesters in hun ogen niks raars of naars. Meestal vinden omstanders bovendien dat het wel meevalt.
Soms merkt niemand wat.
In die context is beweren dat pesten niet voorkomt, want er is een protocol, juist naast de plank. Zeker in relatie tot het verhaal met Tim. Wat daarvan hooguit hardop gezegd kan worden is 'we hebben het allemaal niet gezien, we moeten voortaan dieper kijken'.
"BIj ons gebeurt het niet" is een voedingsbodem voor een nieuwe Tim.
Zou ik zo niet doen
Hm pesten zit toch wel iets anders in elkaar dan als Miriam hier schetst.
Ten eerste weten daders best dat ze dingen doen die niet door de beugel kunnen. Dat ze zowel naar als raar zijn. Dat het allemaal best meevalt zeggen ze wel, maar herhaaldelijk weten ze ook beter.
Verder is het onzin om te zeggen dat het de beleving van het slachtoffer is. Het ene slachtoffer kan er beter mee omgaan dan het andere, maar er is wel degelijk een verschil tussen een kind dat weerbaarder moet worden omdat het elk plagerijtje serieus opvat en een kind dat gepest wordt. Uitschelden, buitensluiten, continue rotopmerkingen, lichamelijk geweld, spullen stukmaken etc. is pesten. Er kan zodra het om schelden en buitensluiten gaat een grijs gebied zijn waarbij de beleving van het slachtoffer anders is dan die van de daders. Maar ook daar is het gebied vaak helemaal niet grijs. Zie de berichtgeving over wat er in het gastenboek van de ijssalon van Tim stond. Je moet echt enorm veel fantasie hebben om dergelijke berichten normaal of niet ze erg te noemen.
Stoepkrijt, mirjam
Stoepkrijt ik hoop dat je het doet, moedig. Had die directeur maar niet zo de braverik uit moeten hangen.
Ik had het "genoegen" mijn oude pesters diverse keren als succesvolle mensen in de media te mogen zien. Ze schoven gewoon aan bij o.a. DWDD, P&W en de reunie. Toen kreeg ik dus een rode waas voor mijn ogen. Niets mee durven doen, maar het spookt nog steeds door mijn hoofd, vooral naar aanleiding van Tim.
Ook support
Stoepkrijt, ik hoop ook dat je wel de moed vindt om te reageren. Miriam zet een goede voorzet neer en ik ben het ermee eens: een pestprotocol alleen als rolgordijntje om het niet te hoeven zien is bijna nog erger dan helemaal geen beleid op het gebied van pesten. Voedingsbodems voor nieuwe Timmen inderdaad en ik vind wel dat dat óók te lezen moet zijn. Niet om die directeur af te kraken, maar om mensen hopelijk wakker te krijgen.
Voor dat kind niet
Gerry:"Verder is het onzin om te zeggen dat het de beleving van het slachtoffer is."
Ik denk dat je het anders leest dan ik het bedoel.
Bij seksuele intimidatie geldt (wettelijk zelfs) de beleving van het slachtoffer. Er is sprake van als het slachtoffer het zo ervaren heeft. Dat vermijdt discussies over bedoeling en bewijs.
Bij pesten zou dat net zo moeten zijn. Juist omdat het nog veel ingewikkelder is. Ik heb nog nooit iemand iets horen betogen over 'een beetje seksuele intimidatie' of dat je daar tegen zou moeten kunnen. Er is niet eens een eufemisme voor. Pesten kent de variant 'plagen' als eufemisme en 'een beetje plagen' waar je tegen moet kunnen.
Dat maakt het extra ingewikkeld.
Ook voor pesters die zich helemaal niet altijd bewust zijn van het feit dat ze pester zijn, of dat wat ze doen of zeggen zulke grote effecten heeft. Hun gedrag wordt, zeker op scholen, meestal vergoelijkt met de opmerking dat het allemaal wel meevalt.
Gerry:"maar er is wel degelijk een verschil tussen een kind dat weerbaarder moet worden omdat het elk plagerijtje serieus opvat en een kind dat gepest wordt."
Voor dat kind niet. Daar moet het wel om gaan. Hoe vaak heeft Tim gehoord dat het een plagerijtje is waar hij tegen moet kunnen? Hoe zeer heeft hij daaruit opgemaakt dat hij met zijn gevoel bij niemand terecht kan?
Gerry:"Je moet echt enorm veel fantasie hebben om dergelijke berichten normaal of niet ze erg te noemen."
Dat zal iedereen beamen, maar ondertussen heeft niemand ervan verwacht dat dat zo zeer in de ziel van Tim in zou grijpen. Dat het bij de optelling zou komen die uiteindelijk tot zijn besluit leidde.
Kortom: aan het onderscheiden van wit zwart en grijs vanuit een meer objectief standpunt, heb je niks.
Je moet dieper kijken naar wat het met het slachtoffer gebeurt. Dat telt. Niks anders.
Groet,
Miriam Lavell
Gerry, ik snap je punt niet
"Ten eerste weten daders best dat ze dingen doen die niet door de beugel kunnen. Dat ze zowel naar als raar zijn. Dat het allemaal best meevalt zeggen ze wel, maar herhaaldelijk weten ze ook beter."
Ja en nee. Bij pesten gaat het om intentie. Het lijkt mij dat pesters het erom doen. Maar het zou kunnen dat er pesters zijn die de portee van hun pestgedrag niet helemaal overzien. Hoe dan ook, het is ongewenst gedrag.
"Verder is het onzin om te zeggen dat het de beleving van het slachtoffer is. Het ene slachtoffer kan er beter mee omgaan dan het andere, maar er is wel degelijk een verschil tussen een kind dat weerbaarder moet worden omdat het elk plagerijtje serieus opvat en een kind dat gepest wordt."
Er is een verschil, een groot, essentieel verschil tussen pesten en plagen. Dat verschil zit 'm in beleving, intentie, intensiteit, effect etc..
Heel goed stoepkrijt
Zeker reageren. De voorzet van Miriam is heel goed. Succes, ben benieuwd!
Aan de slag!
Dochter kwam net uit school en ik heb haar het stukje uit de krant voorgelezen, zonder inleiding en zonder zelf commentaar te geven. Haar reactie: "NOU JAAAAA! Gelooft hij dat zelf of wil hij het alleen maar geloven?" Toen ik haar vroeg hoe ze het zou vinden als ik een keurig briefje naar de krant zou sturen, was haar reactie: "Doen!"
Dank Miriam, voor je voorzet. Ik ga aan de slag ermee.
Harde cijfers nodig misschien
Zou het geen idee zijn dat het verplicht wordt vastgelegd wanneer er kinderen "weggepest" worden van een school, en dat wij die cijfers kunnen inzien? Dan gaan scholen die protocollen misschien eens echt gebruiken i.p.v. zich erachter te verschuilen.
Goed dat je dit doen Stoepkrijt! Zet hem op!
Mopperkont
Stoepkrijt heeft al beschreven dat de directeur in kwestie zijn best deed om ervoor te zorgen dat haar dochter nergens anders terechtkon. Nou, dat zal niet beter worden als je ´vertrek wegens pesten´ apart gaat meten en afstraffen. Dan wordt het van het grootste belang om iedereen binnenboord te houden, goedschiks of kwaadschiks.
Wat interessant zou kunnen zijn is een soort vertrouwenspersoon of - instantie binnen elke gemeente of regio, los van schoolbesturen, waar dit soort narigheid gemeld kan worden. Dan krijg je wellicht een wat meer objectieve registratie.
Groeten,
Temet
Jaren later
Stoepkrijt, ik heb nu al plaatsvervangende voorpret. Nou ja, pret is niet eens het juiste woord. Het is meer geluk.
Ik krijg van mijn dochter steeds vaker herinneringen terug aan dit soort akkefietjes. En dan in de vorm van wat zij ervan geleerd heeft en hoe ze dat toepast. Dat is zo mooi!
Zet 'm op!
Groet,
Miriam Lavell
Vertrouwensinspecteur
Voor zover ik weet zitten er bij de inspectie vertrouwensinspecteurs die juist ook met dit soort meldingen aan de slag gaan... Als ouder of kind kun je gewoon bellen met de inspectie en over dergelijke zaken word je dan doorverbonden met een vertrouwensinspecteur.
Niet zo gewoon
Nou ja, gewoon.
Zie http://www.onderwijsinspectie.nl/onderwerpen/Vertrouwensinspecteurs
Zie terminologie als 'grove pesterijen' en 'ernstige klachten'. Dat is alweer een gradatie zwaarder dan pesten, laat staan dat je geholpen wordt als gemeend wordt dat het om een plagerijtje gaat.
De inspectie gaat dat oordeel van een schoolhoofd niet overrulen, zeker niet als er een pestprotocol is. Bureaucratie boven alles.
Dat is het hoofdprobleem bij pesten eigenlijk: het incident moet heel erg en overduidelijk zijn wil je gehoor krijgen bij het aan de bel trekken. De beleving van het kind telt niet en de optelling van dat wat voor kleine plagerijen doorgaat, telt al helemaal niet.
Dat zou wel moeten. Zeker bij (jonge) kinderen.
Hun sociale weerbaarheid tot in lengte van jaren staat op het spel. Ook bij plagerijtjes die zo kwaad niet bedoeld zijn en zelfs als de herhaling ervan meer toeval dan expres is.
Groet,
Miriam Lavell
Ik zou er wel op reageren
De reactie van Skik als inspiratie. Zeker doen.
Verder - tja. Journalisten leggen gewoon contact met een of andere school, denk ik. En welke school zegt nou: jazeker, hier wordt gepest. We hebben een protocol maar dat helpt niks. Het leven is sterker dan de leer.
Goed zo, stoepkrijt!
Geweldig dat je opstaat en je geluid laat horen, en niet wegkrimpt uit angst voor wat de directeur vervolgens vindt of zegt. Je geeft een krachtig voorbeeld aan je dochter.
Wel idd een genuanceerde reactie - ook al kan ik me het rode waas goed voorstellen, een 'droge' reactie zoals Mirjam die voorstelt heeft vast de meeste impact.
You go girl! 
Mare
