Nieuw kind in de klas: een oude bekende
Wat vinden jullie hiervan?
Na jaren van trammelant in een grote groep met een veel jongens hebben we onze zoon naar een andere school gedaan. In zijn oude klas zat een jongen die werkelijk de hele klas op stelten zette. Uitdagen, treiteren, afleiden, mijn kind kwam niet meer aan werken toe en veranderde zelf in een draakje! School kreeg het niet opgelost en daardoor zijn er verschillende kinderen vetrokken naar een andere school. Wij ook, maar onze schoolkeuze hebben we mede af laten hangen van de vraag waar het vervelende kind terecht zou komen. Deze werd namelijk min of meer van school gestuurd. Nadat deze een andere school koos konden we met een gerust hart vertrekken en een nieuwe start maken. Voor 1000 euro aan kindercoach uitgegeven en samen kei hard geknokt om ons kind weer terug te krijgen. Hulde ook aan de nieuwe school die zo fijn heeft meegewerkt. We hebben ons kind weer terug.
Maar wat nu: de school waar dat kind zit sluit vanwege te weinig leerlingen en nu komt hij weer bij ons kind in de klas! Paniek bij de moeders van de kinderen die van die oude school komen! We hebben ons verhaal gedaan en nu wil de directeur een gesprek met de ouders en de ouders van dit kind. Ik merk meteen aan mezelf dat letterlijk m'n nek vast gaat zitten. Mijn kind maakt zich zorgen en heeft buikpijn. Ik ben als de dood dat het weer van vooraf aan begint. Alhoewel mijn kind sterk in zijn schoenen staat nu, denk ik niet dat hij weerbaar genoeg is om zichzelf te blijven met hem in de buurt. Dat hebben we gedurende dit schooljaar al ondervonden bij de sportlessen. Daar ging het ook al verkeerd.
Mijn hemel, wat moeten we doen?
tja
weinig te doen denk ik; goed dat je eea al aangegeven hebt, nu is die jongen al in de picture. Misschien valt het mee? Hij moet die jongen negeren en als hij de les verstoord, direct actie ondernemen.
Ik denk dat je weinig kunt doen.
hmm
Ik snap je frustratie en zorg. Maar: het is hetzelfde kind, maar wel een andere school! Hopelijk gaan ze hier heel anders met dit kind om en zullen er daardoor ook minder problemen zijn.
Voor hetzelfde zou er een ander 'nieuw' kind komen met vergelijkbaar gedrag. Dan wist je dat vantevoren ook niet. Nu ben je (en is de school) er op voorbereid. Dat helpt wellicht ook al een stuk.
Ik zou vooral mijn kind gerust stellen èn met hem bespreken wat hij moet doen in geval van 'last'. En dan afwachten hoe het gaat.
Heb je vertrouwen in deze school? Heb er dan ook vertrouwen in dat ze hier goed mee omgaan!
eens met Jippox
Jullie zijn alweer een (paar) jaar verder, en die jongen heeft intussen op een andere school gezeten. Misschien is hij wel een heel stuk veranderd.
Wij zijn ook van school veranderd om een vergelijkbare reden; heel veel onrust in de klas met een aantal vervelende jongens. Wat jij beschrijft, dat je eigen kind er een draakje van werd, dat gebeurde hier ook (niet bij onze zoon, maar bij klasgenoten): rustige kinderen die brutaal tegen de juf werden, lawaaierig, baldadig, etc. Geen fijne sfeer. Maar wat bleek: toen ik een paar ik op school was voor wat ouderhulpdingetjes, viel mij op dat de juffen voor de klas ook werkelijk tegen de kinderen stonden te schreeuwen, heel veel strafwerk uitdeelden en dreigden met uitsluiting van leuke activiteiten. Geregeld moest ook de hele klas nablijven (wat na klachten van ouders wel beter werd).
Omdat het een kleine school was zonder parallelgroepen en er in hogere klassen ook zulke dingen gebeurden, hadden wij geen vertrouwen meer in de aanpak van school. Ik weet zeker dat een aantal kinderen op die school veel minder problematisch gedrag zouden vertonen in een andere omgeving. Weet je misschien hoe die jongen buiten schooltijd is? Hier waren bepaalde kinderen privé wel altijd heel vriendelijk en sociaal, maar in de klas was er geen land mee te bezeilen.
Afwachten
Bij ons op school was het ooit in groep 1 en 2 een drama. De jongens hadden alleen maar ruzie. Allemaal problemen. Uiteindelijk zijn een paar kinderen uit de klas in een andere klas geplaatst. Wij kregen toen al het bericht dat over een paar jaar de klas weer samengevoegd zou worden. Dat gebeurde inderdaad in groep 4 en er zijn daarna nooit meer problemen geweest. De jongens zitten nu in groep 8 en het is een hele leuke klas geworden. En het zijn dezelfde "ettertjes" als toen.
Je weet het niet. De betreffende jongen kan nu anders zijn. De school kan anders met kinderen omgaan. En omdat je het niet weet kan je ook niet anders dan het afwachten en de jongen een kans te geven. En je eigen kind is nu ook ouder. Het is ook mogelijk dat hij nu anders met situaties omgaat.
rustig blijven
en laat jouw angst niet overslaan op je kind. Jullie hebben er volop in geinvesteerd dat hij zich sterker is gaan voelen. (en maak je niet te druk over de sportlessen waar het niet zo soepel liep - niet iedereen wordt blij van sport. Ik heb volop zelfvertrouwen maar in een sportzaal schrompelt dat volslagen weg 
Er is een nieuwe klas, andere leerkracht(en), ander (beter) beleid. Heb er vertrouwen in.
Je kind zal vaker lastige mensen met een lange gebruiksaanwijzing op zijn pad treffen, zo is het leven. Hij hoeft zich daardoor niet van de wijs te laten brengen - en jij ook niet
Hij komt niet
Hij komt dus niet. Het gesprek tussen de ouders is er niet van gekomen omdat zij niet wilden.. Dat was voor de directeur een signaal dat er geen 'wil' was van de kant van de ouders van die jongen. Verder kreeg de directeur van vschillence kanten signalen dat hij teveel onrust zou zorgen. Ook van zijn eigen personeel die de jongen bij de gymles tegen kwamen en waar de kinderen blijkbaar bang van waren.
En weet je, wat mij betreft is iedereen welkom die van goede wil is. Maar we hebben het hier wel over een kind die iedere week de wijkagent op de stoep heeft staan omdat hij, of mensen lastig heeft gevallen, kinderen fysiek pijn heeft gedaan of iets anders heeft uitgevreten. Zijn vader is eigenlijk hetzelfde.
Voorlopig opgelost dus!
Bedankt voor jullie reacties!
pfff
Mijn dochter is in groep 7 van school veranderd omdat ze gigantisch werd gepest door een groepje kinderen. Toen ze naar de middelbare school ging zou één van die kinderen weer bij haar in de klas komen. Die jongen zei zelf dat hij door de duivel was bezeten en dat hij daarom deed wat de duivel wilde. Heel zielig en heeft absoluut behandeling nodig, maar intussen kwam mijn dochter iedere keer in elkaar geslagen thuis. Want dat vond de duivel blijkbaar nodig.
Ik heb de coördinator van de nieuwe school gebeld en gezegd dat ik onder geen beding wilde dat dochter bij hem in de klas kwam. Zij vond het maar onzin. Gelukkig zei 'de duivel' dat de jongen moest weigeren zijn cito te maken, dus dat deed hij. En toen kon hij niet naar die middelbare school. Dat was voor ons een enorme opluchting.
Stoepkrijt
Zou die school het AMK niet ff bellen dan? Door de duivel bezeten? Dan moeten toch alle alarmbellen gaan rinkelen daar lijkt me. Die heeft drastisch hulp nodig en die ouders ook.
inderdaad zeg!
dat is wel een heel heftig verhaal. Is er geen werk gemaakt van de toestand van die jongen?
nee
Geen werk van gemaakt. Die school was sowieso een beetje vreemd in dat soort dingen. Het was vast een 'fase' waar hij doorheen moest. Die ouders hadden 8 kinderen, waarvan de helft met psychische problemen, die stopten hier en daar wat pillen in de kinderen, maar zonder al teveel regelmaat.
Met de avondvierdaagse liepen we een keer een klein stukje langs een drukke weg, toen rende hij zo de weg op. Moest van de duivel. De begeleidende ouders van zijn groepje hebben toen wel aan de bel getrokken bij de schoolleiding, maar die wuifden het een beetje weg.
Het was een christelijke school, de enige reden om zich druk te maken was als de jongen vieze woorden door de psalmen riep (moest ie van de duivel). Dan was de school te klein. Voor de rest kon hij zijn gang gaan. Ook met het in elkaar beuken en van de trap gooien van meisjes. Het was één van de redenen om mijn kind van school te halen. De jongen had dringend hulp nodig, maar het was voor de andere kinderen ook geen veilige situatie meer.
Ehhhm Stoepkrijt
Die ouders hadden 8 kinderen, waarvan de helft met psychische problemen.
Moest van de duivel…...Ook met het in elkaar beuken en van de trap gooien van meisjes……..maar het was voor de andere kinderen ook geen veilige situatie meer.
Sorry hoor, maar ik had toch echt een stevige brief naar de schoolinspectie gestuurd en het AMK ingeschakeld.
De schoolinspectie heeft die stevige brief gehad. Daarna heb ik mijn kind van die school gehaald. School heeft mij neergezet als een onruststoker die dingen uit mijn duim zoog tegenover de schoolinspectie. Gezin was overigens al bekend bij Jeugdzorg. Ik heb me vervolgens beziggehouden met de trauma's van mijn eigen kind, opgelopen op die school. En me er niet meer mee bemoeid. Ik hoorde later van een vriend die voetbaltrainer is dat hij in dezelfde tijd het AMK had gebeld. Zijn voetballertjes hadden ook last van de duivel.
We zijn inmiddels zes jaar verder en er is niets veranderd. Wij ontlopen het gezin.
toelichting
Er is dus wel actie ondernomen door mij en andere ouders/trainers, maar school en inspectie hebben er verder geen werk van gemaakt. Lekker alles in de doofpot, want stel je voor dat de school een slechte naam krijgt.
hulp uit de middeleeuwen
Behalve toezicht houden en opsluiten kunnen we dus vrij weinig met kinderen die uit de boot vallen. En dat moet ook allemaal 'gewoon' naar het reguliere onderwijs.
Echte hulp bieden aan zo'n kind dat overduidelijk niet in orde is bestaat er gewoon niet of ouders moeten zo bijdehand zijn om dat zelf uit te zoeken en te vinden.
Ondertussen maar melden bij het AMK en jeugdzorg erbij. Helpt allemaal niets. Krijgen de ouders maar weer de schuld, of school geeft klagende ouders de schuld. Bij gebrek aan echte hulp is het gewoon een partijtje zwarte pieten, aangejaagd door publiek en politici die er ook makkelijke meningen op na houden.
Vroeguh werden die kinderen verplaatst naar instellingen in de bossen. Dan had je er normaal geen last van, maar voor de kinderen zelf was dat leven ook geen pretje.
Voor volwassenen is het al niet beter
Wij hebben hier een buurman die als gevolg van een ongeluk totaal de weg kwijt is (is iets stuk in zijn hoofd). Hij weigert alle hulp, voor zover er al hulp is. Het was een tijdje een droevig gehannes rond die man. Inmiddels hebben alle hulpverleners hun handen van hem afgetrokken. Wij als buurt kunnen ook niet tegen zijn agressie op (behalve door nog agressiever te worden, wat we natuurlijk niet willen). We modderen door tot er een keer iets vreselijks gebeurt. Daar is het wachten nu op.
En zo is het ook met dat arme kind dat 'bezeten' is door de duivel. Die is inmiddels 16 jaar, 1.90 groot en een kilo of 120. Het wachten is op de dag dat de duivel vindt dat hij iemand moet vermoorden. Als je ziet hoe hij op zijn negende mijn dochter wist toe te takelen, houd ik mijn hart vast voor waar hij nu toe in staat is. Mijn dochter fietst om als ze hem ziet.
Ik denk dat een goede psychiater best een boel zou kunnen bereiken. Hoe akelig ik het allemaal vind, ik ben niet in staat er iets aan te doen. En inmiddels kan ik er ook niet veel begrip meer voor opbrengen. Ik heb net iets teveel verwondingen bij mijn dochter moeten verbinden in het verleden.
