Niet eens over schoolkeuze

En inhoudelijk: om de discussie eerlijk te laten verlopen zou ik kijken of jongste naar een kdv dicht bij 'zijn' school kan. Daarmee laat je zien dat je ook naar andere oplossingen kijkt. Verder zou ik nu voet bij stuk houden en mijn kind op beide scholen inschrijven en deze discussie, als ik toch al in een relatiecrisis zit, even willen parkeren. In een relatiecrisis moet het onderwerp 'welke school voor onze kinderen' geen inzet zijn. 

Sammy70 schreef op 12-07-2021 om 09:13:

[..]

Je blijft dit maar roepen alsof dat overal gebeurt en alsof dat nog steeds overal gebeurt. Je zet er nooit bij dat dit ongeveer 15-20 jaar geleden speelde.

Heb je het tv-programma 'Klassen' gezien? Ik heb niet de indruk dat er veel veranderd is. Heb je de discussie over de Voorschool gezien? Dezelfde kennisovertaalverwervingsachterstand in CB en onderwijs.

Mij viel vooral de instelling van de docenten op. Niets verandert aan de vooroordelen over leerlingen en hun thuismilieu zonder hun potentie te zien. En tja, of dat nou specifiek over Marokkaanse kinderen gaat?

Zou juist inzetten op 'n zo westers mogelijke opvoeding en scholing om betere kansen te creeeren. 

Sammy70 schreef op 12-07-2021 om 09:17:

En inhoudelijk: om de discussie eerlijk te laten verlopen zou ik kijken of jongste naar een kdv dicht bij 'zijn' school kan. Daarmee laat je zien dat je ook naar andere oplossingen kijkt. Verder zou ik nu voet bij stuk houden en mijn kind op beide scholen inschrijven en deze discussie, als ik toch al in een relatiecrisis zit, even willen parkeren. In een relatiecrisis moet het onderwerp 'welke school voor onze kinderen' geen inzet zijn.

Ik zou dit dus helemaal niet gaan parkeren, dan moet je dit later weer aangaan, op een moment dat het echt zo ver is.. en tijd wel uitmaakt.

Een het zou mij wel een relatiecrisis waard zijn als ik het echt niet eens ben met zaken.

Naar mijn mening zou ik voor jouw keuze gaan. Het is dichterbij, wat betekent dat een kind eerder zelfstandig kan gaan en vriendjes ook in de buurt wonen. Daarbij kan de jongste daar naar het kdv. En het brengen in de ochtend komt op jou neer. Dan moet het ook voor jou haalbaar zijn. Ik lees vanuit hem vooral eisen en weinig empathie.
Wat betreft het geloof; dat is toch vooral iets dat je thuis doet. Over het algemeen zijn kinderen van nature nieuwsgierig en open van aard. Misschien stellen ze vragen, maar dat biedt juist ruimte voor gesprek. En als jullie kinderen ooit besluiten dat ze niet meer geloven of een ander geloof of stroming aannemen, dan ligt dat echt niet aan de school waar ze op hebben gezeten. Het is misschien makkelijker of vanzelfsprekender om te geloven als je medestanders in je omgeving hebt, maar als je een uitzondering bent, ben je je daar wel meer van bewust.

MevrouwKrul schreef op 12-07-2021 om 13:11:

Nou, we zijn een dag verder en ik heb nog een keer gepleit voor een andere manier van de keuze maken. En nu met succes, want we schrijven haar nu in op beide scholen (hier kan dat), en vragen onze relatietherapeut om te helpen met het proces van de keuze maken. Dat is namelijk iets waar we vaker tegenaan (gaan) lopen, en een enorme stoorzender in onze relatie.

Ik wil nogmaals benadrukken dat het niet gaat om zwart of wit. Beide scholen hebben een prettige sfeer, een bevlogen directeur en een leuke invulling van de lessen en activiteiten. Mijn grootste struikelblokken zijn de open lokalen. Ik ben zelf adhd'er en raakte tijdens het bezoek al helemaal overprikkeld. Ik heb geen idee hoe dat voor mijn dochter zal zijn, en dat vind ik spannend omdat ik als kind om soortgelijke reden lang erg ongelukkig op school ben geweest. Ik hoor van de ouders en kinderen op die school ook verschillende verhalen, dus het is ook echt per kind verschillend en dus pas te meten als ze daar ook echt zit. Het tweede grote struikelblok is het gedoe met brengen en halen. En dan is er ook een stukje het type leerlingen daar, maar dan heb ik het vooral om het type witte leerlingen. Eerlijk gezegd vind ik het ook altijd leuk en fijn om met andere Marokkaanse ouders te spreken, aangezien ik ook in Marokko heb gewoond. Zonder deze punten had ik geen enkele moeite gehad met deze school.

De pluspunten van de school van mijn voorkeur vind ik de nadruk op authenticiteit en de rust doordat het gesloten lokalen zijn. En gewoon de hele visie van Jenaplan sluit ontzettend aan bij hoe ik in de wereld sta. Ik zie juist ook heel veel overeenkomsten met islamitische normen en waarden, maar die gaan dan dus niet over regeltjes.

Wat betreft het geloof van onze kinderen: dat is een bewuste keuze. En ja, ik geloof ook, maar ik sta er heel anders in (meer het spirituele pad). Voor mijn kinderen wens ik vooral dat ze zich geliefd voelen door God en dat ze op een dag zelf hun pad kiezen, al dan niet binnen de islam. Maar de islam geven we dus wel mee, ieder op onze eigen manier.

Mijn man is opgegroeid in Marokko, in een land waar islam de norm is en verleidingen minder op de loer liggen dan in het westen. Als Hollander weet ik dat juist omgaan met verleidingen (nadenken over het wat en waarom) standvastigheid in het geloof versterkt. Mijn man is juist heel bang dat het de de andere kant opslaat. Ik neem het hem niet kwalijk en tot op zekere hoogte kijk ik ook echt mee hoe we onze dochters ook zijn visie meegeven in dit niet-islamitische land. En ja, vriendjes en vriendinnetjes met hetzelfde geloof en/of cultuur vind ik ook heel belangrijk. Alleen vind ik niet dat het allesbepalend moet zijn.

Hoe dan ook, ik ben blij dat mijn man nu toch overstag is gegaan. Ik voel ook meteen veel minder weerstand tegen 'zijn' school, puur omdat ik nu weet dat ik ook gehoord word en niet in een hoek gedreven waardoor ik alleen nog maar met een gestrekt been kan reageren.

Uiteindelijk gaat het om ons kind, en daar kunnen we nu de focus op leggen, i.p.v. op ons ego.

Goed dat jullie weer 'on speaking terms' zijn. 
Wij zijn ook gelovig, mijn man is luthers en ik ben katholiek. Wij wonen in Limburg, van oudsher katholiek, maar voor de meeste mensen die daar wat mee doen is dat eerder cultureel dan echt religieus. Onze dochter is niet gedoopt omdat wij vinden dat ze t.z.t. zelf een keuze mag maken in wel/niet geloven en zo ja, wat dan/welke stroming. 
Ik merk juist dat andere kinderen soms wel vragen stellen als ze hier zijn en ze zien iets wat ze niet kennen (lutherroos, kruisje, rozenkrans). Niet dat ze dat raar vinden, eerder interessant. Wel merk ik dat de beeldvorming over protestantisme hier behoorlijk gebaseerd is op refo's uit Urk, Staphorst etc. Dat vind ik wel jammer.
Dochter zit op een katholieke school en er zijn ook een aantal kinderen die wel gedoopt zijn, maar school doet niet zoveel met geloof. En dat hoeft ook niet. Wat wij haar mee willen geven, dat doen we thuis wel. 
Wat is er voor jullie belangrijk aan moslimvriendinnetjes voor jullie kinderen?

Ziet jouw man in dat hij veel van je vraagt door 's ochtends gelijk naar zijn werk te vertrekken? 

En dan ook nog willen bepalen hoe je die ochtend moet doorbrengen met de kinderen brengen naar verschillende locaties? 

De kdv is vaak al vroeg open. Is het anders een idee dat hij de jongste wegbrengt voor zijn werk? Of dat hij ouderschapsverlof opneemt, of zijn werk anders inricht? 

guera schreef op 11-07-2021 om 14:54:

Ik zou nooit alleen voor de meest dichtbij school kiezen. Je kiest voor een school waar je kind past. Ben je op allebei weleens geweest met kind? Heeft ze op beide al meegedraaid? 

guera, de meeste basisscholen doen dat wel bij een overplaatsing in hogere jaren maar niet bij de inschrijving voor groep 1, die doe je meestal ook al als je kind 2,5 - 3 is. Of bij sommige scholen zo ongeveer op het moment dat je een positieve zwangerschapstest in je hand hebt. 

Mijn zoon is toen hij jong was naar een school in de wijk gegaan. Een overwegend zwarte school maar ik was jong en had me daar verder niet zo in verdiept. Mijn idee was het maakt niet uit wat je achtergrond is als je kan leren komt dat er toch wel uit.

Op niveau van deze school was (zo bleek later) erg laag ten opzichte van de wittere scholen. Ook al stond de school aangeschreven als een excellente school het merendeel van de kinderen ging in groep 8 naar een vmbo, zo ook mijn zoon. Waar mijn zoon op de middelbare school tegenaan liep was dat er op de lagere school mondjesmaat aan engels was gedaan, daarmee had hij op de middelbare school (buiten onze stad) een grote achterstand.
Mijn dochter die bijna 6 jaar in leeftijd verschilt met haar broer heb ik na mijn les van de zwarte school snel ingeschreven bij een witte school. Ik zag gelijk het verschil in kwaliteit van de beiden scholen, zo werd er op de witte scholen weleens aan debatteren gedaan wat een mooie leer voor de toekomst! Ik denk dat mijn zoon tot ver na de lagere school nooit van debatteren had gehoord... Het meerendeel van de kinderen van deze witte school ging naar VWO of HAVO.

Mijn dochter zit inmiddels met prachtige cijfers 3 HAVO.

2 kinderen van dezelfde ouders maar zo verschillend met schoolprestaties omdat ze een andere basis hebben gehad. Natuurlijk is ieder kind anders maar ik ben ervan overtuigd dat een andere basisschool hem een betere start had gegeven.

Ik gooi dan toch ook maar weer eens onze ervaring erin: kinderen die vanuit de zwarte school probleemloos op het vwo zijn ingestapt en het daar prima doen.
Zoon had een zeer grote voorsprong, dat is door de basisschool heel goed opgepakt.

Waarmee ik alleen maar zeggen: het kan meerdere kanten op.

Groeten,

Temet

Is jullie dochter ook meegeweest om te kijken? Kunnen jullie daar nog iets uit halen? Hoe ze door beide scholen liep en waar ze zelf iets mee heeft?

redbulletje schreef op 12-07-2021 om 07:03:

Als hij jou voor de wegbreng/ophaal laat opdraaien dan heb jij 't laatste woord hierover.

En doorgaans hoe meer diversiteit, hoe meer gedoe, dus zou lekker voor jouw eerste keus gaan

Huh, nee. Hier is de ervaring juist dat kinderen bij minder diversiteit minder inlevingsvermogen en begrip hebben voor elkaar.