Niet doortoetsen
beste ouders,
Ik heb een vraagje. En waar ik zo erg van baal is het volgende; zijn mensen gefocust op de autisme, en vergeten mijn inhoudelijk vraag.
Mijn dochter van 10 (gaat na de zomervakantie naar groep 7) heeft al veel onderzoeken achter de rug.
Begon pas op haar vierde met praten. Zodoende doorverwezen naar kentalis voor psychologische onderzoek. Volgens de kleuterjuf was het beter voor mijn dochter dat ze nog een jaartje extra zou blijven kleuter. Directeur heeft er uiteindelijk een stokje voor gestoken omdat de Cito’s destijds in groep 2 erg goed waren gemaakt door m’n dochter. In groep 3 heeft m’n dochter de diagnose pdd NOS gehad. In groep 4 is deze ontkracht is omgezet naar faalangst. In groep 5 kreeg ze toch nog de diagnose Asperger en NLD. Deze is nu weer omgezet naar pdd NOS en zonder NLD. Ze heeft de wisc test ook gehad waar een flinke kloof in zat. Mijn dochter is ook gaan huilen tijdens de test destijds (deze is ongeveer 2 jaar geleden afgenomen door een ggz psychologe). De huidige psychologe heeft in het verslag wel aangegeven dat de geteste IQ van destijds niet overeenkomen met haar resultaten op school. Niet geheel onbelangrijk; dochter heeft heel vaak last van hoofdpijn.
Maar. Op school staat ze voor alle vakken een I en haar functioneringsniveau is aanzienlijk hoger dan de groep waar ze in zit. Ze krijgt wel plustaken op school, maar ook dit is te makkelijk geeft ze aan. Wel is ze erg perfectionistisch en faalangstig. Ze gaat niet akkoord met een lagere cijfer. Het allerliefst heeft ze altijd een I voor de Cito’s of een 10 voor de gewone toetsen. Ze wilt graag naar de gymnasium. Toen ik haar vertelde dat ze dan niet altijd een 10 kan halen, wilde ze ineens naar de laagste niveau van de vmbo, want dan haalt ze alleen maar 10en. Dat is haar gedachte nu.
Ze is nooit doorgetoetst op school. Ik heb dit wel gevraagd. Maar volgens de meester moet ze dan voor d’r Cito’s ineens een vreemde score hebben, waarna ze d’r zouden terugtoetsen, en afhankelijk van de score de volgende Cito pakken. En omdat mijn dochter een hele mooie lijn heeft volgens de grafieken (die duidelijk buiten de grafiek valt), toetsen ze haar niet door. Voor mij is dit totaal niet logisch. Ik had echt de neiging om tegen mijn dochter te zeggen; ‘ga eens een keertje heel slecht scoren, misschien willen ze dan kijken waar je zit’. Niet dat ik het doe hoor, maar dan weet ik wel zeker dat mijn dochter eindelijk onderwijs op het juiste niveau krijgt! Ik hou mijn hart van voor groep 7 en 8. Door te weinig faalervaring, wordt de perfectionisme en faalangst van mijn dochter wel versterkt op deze manier.
Tabel groep 6 getoetst, functioneringsniveau:
Begrijpend lezen; E7
Rekenen; E7B8
Spelling; E7
Technisch lezen; M8
Ik weet gewoon niet meer hoe ik het aan moet pakken zodat mijn dochter de juiste onderwijs krijgt. Ik kan haar toch niet nog 2 jaar laten aanmodderen terwijl ze al jaren aangeeft dat het super makkelijk is op school? Heeft er iemand hier ervaring met een school die bij alleen maar I scores weigert door te toetsen? Kan iemand mij uitleggen waarom scholen niet zo happig zijn in het doortoetsen? Ik wil het heel graag begrijpen.
Sally
Ze heeft dit alleen op school. Ik had het nooit opgemerkt, totdat klasgenootjes na schooltijd naar me toekwamen en vertelde wat mijn dochter allemaal deed als er volgens haar iets verkeerd was gegaan.
Poosje later bevestigde de meester het.
Zelf denk ik dat het dus ook komt doordat ze geen faalervaring heeft op school. Daardoor word de perfectionisme en faalangst versterkt. En als ze meer faalervaring opdoet, leert ze ermee omgaan. En daar is dus iets moeilijker lesstof voor nodig. En dat moeilijkere lesstof, krijgt ze, Naar mijn idee, alleen met doortoetsen.
Maar ik begrijp dat doortoetsen niet altijd gebeurd. Dus moet ik het anders zien op te lossen.
Ze begint binnenkort met de cognitieve gedragstherapie. Ze leren haar daar om om te kunnen gaan negativiteit (zover ik heb begrepen).
Klopt niet
Doortoetsen kan helpen om het pluswerk te bepalen, de verbreding of verdiepingsstof. Maar meestal wordt het gebruikt om het reguliere werk aan te passen. Als je dochter wordt doorgetoetst, is de kans groot dat blijkt dat ze eigenlijk werk op groep 8 niveau moet krijgen. Dat moet school dan willen, of gaan versnellen. Als ze niet versnelt, heb je in groep 8 een probleem.
Ik zou eerst toewerken naar het juiste pluswerk. Je dochter zal zelf moeten kijken of het moeilijk genoeg is, of jij beoordeelt dat. Als het foutloos is, is het al snel niet moeilijk genoeg.
Daarnaast kan school compacten. Ze weten al dat ze heel goed scoort. Er zijn allerlei methoden waarmee school zonder veel moeite flink wat stof kan wegstrepen. Zo valt veel herhaling weg en komt er meer tijd voor pluswerk. Het pluswerk binnen de methode is meestal niet plus genoeg.
Blijf daarom niet hangen in de vraag om door te toetsen. Praat over de oplossing, niet over één methode om die oplossing te vinden.
Hb moeder
Bij ons op school werken kinderen met tablets. Op die manier bepalen de kinderen zelf hun niveau zei de meester.
Qua plustaken; wij hebben alleen maar denkwerk, taalplus en rekenplus van lubas (?). Aan wat voor extra taken zou ik nog meer kunnen denken?
Ik ben voor de vakantie wel gaan kijken naar een andere school. En hun hadden een hele andere systeem. Kinderen die goed zijn in rekenen krijgen schaaklessen. Kinderen die goed zijn in taal, Spaans. Kinderen die goed zijn in beide, archeologie. Dat was wel mooi. Zoiets hebben wij niet op school.
Hb moeder
Hb-moeder,
Bedoel je met methoden de methodegebonden toetsen? Basistoets, projecttoets en de minimumtoets? Die maakt ze nl foutloos.
1 op 1
Eens met Sally #31. Ik hoop dat therapie haar goed zal doen, ik denk dat ze daar meer baat bij heeft dan versnellen. Maar ook dat cognitieve moet wel aangepakt worden door school.
Doe ook 1 op 1 uitjes met haar, niet alsmaar met haar zus en is het nog een idee om met kinderen buiten school bevriend proberen te raken, door bv een orkest, sport of bv scouting? Hoe denkt ze daar zelf over?
Nee, niet methodegebonden
Ik hoor goede verhalen over bijvoorbeeld rekentijgers. Of Wischriften.
Acadin is een methode via computer. Er zijn ook pakketten Levelwerk.
Het is soms even zoeken wat het beste aanslaat.
Hier vind je ook voorbeelden: http://www.leren-dezeester-marknesse.nl/hoogbegaafden.html
Lubas ken ik niet. Ik zie op de website staan dat de plustaken zijn voor de beste 10-25% van de leerlingen. Dat klinkt wel erg breed om voldoende moeilijk te zijn.
En meer doen met vioolles?
Viool is één van de moeilijkste instrumenten om te leren spelen. Ik neem aan dat ze individueel les heeft, misschien op een muziekschool. Misschien is er een samenspeelgroepje op de muziekschool waar ze aan kan meedoen? Dan leert ze daar ook andere kinderen kennen, in een heel andere setting dan op school. En ook heel goed voor de 'faalervaring' zoals iemand hierboven ook al opmerkte. Ik speel zelf saxofoon, ook bij een regionaal amateur symfonie-orkest, en die vereniging heeft ook een jeugdorkestje opgericht (inclusief een paar volwassen beginners, en een paar als ondersteuning). Erg leuk om te zien wat die kinderen na 2-3 jaar les al kunnen! De jongste is nog geen 10 jaar (en speelt contrabas).
Hb moeder
Dankjewel Hb moeder. Ik zal even kijken naar rekentijgers en wiscschriften (nooit van gehoord trouwens). Wie weet kan ik ze wel via bol.com aanschaffen.
Bedankt!
Mijntje
Ze wilt niet functioneren in een groep. Ik heb het vaak genoeg geprobeerd. Ze is bang voor afgangen. Zelf neemt ze ook geen initiatief om bevriend te raken met iemand. Wat er bijvoorbeeld gebeurd; tijdens de pauzes op de chinese school zijn er veel kinderen die even gauw een hapje eten en vervolgens samen gaan spelen in de gang. Mijn dochter blijft dan zitten in het lokaal samen met een paar meiden. Allemaal heel stilletjes. Soms ga ik dan kijken, en vraag bijvoorbeeld aan andere meiden iets over de lesstof om het ijs te breken voor de meiden. Dan willen ze heel graag uitleggen. Doe ik puur voor mijn dochter. Maar ook op zo'n moment zie ik mijn dochter steeds meer verdwijnen op de achtergrond.
Toch
zou ik gaan inzetten op groep 7/8 in één jaar. Je kunt meer verpesten door haar dit nog twee jaar aan te doen in plaats van bang zijn dat ze geen tienen haalt op het gymnasium. Juist op de middelbare komt ze gelijken tegen en ze gaat met elf naar de brugklas en dat is helemaal niet veel te vroeg. Er zijn veel kinderen die in sept/okt/nov/dec 12 worden in de brugklas en die zijn niet versneld en dan zijn er dus ook nog vaak wel versnelde kinderen. Heel normaal. Juist in de brugklas van het gymnasium kom je weinig kinderen van 13 tegen.
Marjoleine64
Ze heeft inderdaad individuele les op een muziekschool. 1x per jaar organiseerd de muziekschool een orkestje (voorstelling voor ouders). Mijn dochter ging de eerste paar keer oefenen, maar barstte iedere keer uit in tranen. De muziekjuf gaf aan dat het niet ging. Dus ze heeft niet meegedaan aan de voorstelling.
Wel heeft ze meegedaan aan het concert, dat is dus individueel op de podium staan, wel met piano begeleiding. Dat dan weer wel.
Triva
Cognitief zou ze het prima aankunnen! Ze zou het nu al aankunnen bij wijze van.
Alleen het emotionele. Ik ben d'r zo bang voor.
Emotioneel
Kinderen groeien niet zomaar emotioneel verder in een klas. Ze kunnen wel steeds verder emotioneel in de knoop komen als daar een achterstand of probleem is en er is op school geen ruimte voor.
Dat thuis bijpraten over hoe je omgaat met sociale zaken en emoties is belangrijk. Je leert zelf gewoon mee en krijgt er steeds meer tekst bij en ook voor je kind wordt duidelijk dat het een kwestie is van ervaring opdoen en emotioneel 'rijpen', kwartjes die vallen.
Maar zeker een kind dat in een groep niet zo goed functioneert zou ik in elk geval inzetten op schoolresultaten, daar valt dan wel mee te scoren.
En je doet wat je kunt aan het welzijn van je kind. Kan ook naast school. Alle contacten zijn goed, soms wordt juist te veel de nadruk gelegd op omgang met leeftijdgenoten. Daar waren mijn kinderen met autisme juist heel slecht in. Maar omgang met volwassenen of jongeren is net zo goed ervaring opdoen en inmiddels gaan beide kinderen nu 18 en 20 om met leeftijdgenoten, wel in een bepaald 'spectrum'. Dat trekken ze nu eenmaal aan door een zelfde manier van informatieverwerken.
Voor sommige kinderen hindert school juist de emotionele groei doordat ze er niet van kunnen profiteren en vaak juist last hebben door slecht voorbeeldgedrag van anderen of pesten of uitsluiting.
Hb forum
Ik wil je aanraden om je vraag eens te stellen op het HB-kindforum. Ik zie daar dit soort vragen voorbij komen en daar kun je veel tips krijgen en er zitten ook ouders van kinderen die HB zijn en bv autisme hebben. Het is een complex probleem dat je beschrijft, maar ik denk dat je daar ouders treft die tegen ongeveer hetzelfde probleem aanlopen. Er schrijven ook professionals die je tips kunnen geven.
Gee
Je schreef n.a.v. de vraag van Mijntje over contact met kinderen buiten school om: "Ze wilt niet functioneren in een groep. Ik heb het vaak genoeg geprobeerd. Ze is bang voor afgangen."
Dat bedoelde ik dus ook met mijn vraag hoe ze buiten school functioneert.
Dit kan heel duidelijk autismegerelateerd zijn. Dat sociale leven is voor veel autisten als reizen door China zonder Chinees te kennen. Je ziet de richingwijzers, je ziet hoe anderen dat begrijpen maar voor jou is het... Chinees.
Goed dat ze die therapie gaat doen! Hopelijk wel bij een therapeut die verstand heeft van autisme anders kan het averechts werken. Autistische hersenen functioneren vaak nou eenmaal anders!
vel
Ik denk ook dat er meer aan de hand is dan dat ze cognitief voorloopt en daar ongelukkig over is. Zonder er een stempel op te plakken is het wel duidelijk dat ze daar hulp bij nodig heeft. Goed dat jullie dit oppakken en ik hoop dat ze mbv school en therapie wat beter in haar vel gaat zitten!
uitdaging en emotionele ontwikkeling
Pas toen bij mijn tweede het werk aangepast werd, kon hij zich emotioneel in de klas ontwikkelen. Hij kreeg van de juf al de stempels ADHD+ODD maar met aangepast werk waren alle symptomen als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij was en is nog steeds erg energiek maar niet zo opstandig en ongeconcentreerd. Wat voor ons ook meespeelde was dat hij bij de gastouder en op de peuterspeelzaal nooit gedrag in die richting had vertoond en ineens in de kleuterklas wel, hij meldde thuis dat hij op school toch niets leerde en stond bijna letterlijk op z'n kop van verveling.
Een goede school waar er aandacht is voor een kind en waar een kind op z'n eigen niveau mag werken, dat is echt goud waard! Een kind kan daar zo ontzettend opbloeien. Dat gun ik je dochter ook en daarom raad ik je aan om wel in te zetten op een schoolwissel.
Als de symptomen (die toch iedere paar jaar in een andere diagnose resulteerden) dan verminderen of verdwijnen is dat mooi, als ze niet verdwijnen zit je kind wel beter in haar vel en is ze dus makkelijker bereidt om aan zichzelf te werken dmv cognitieve gedragtherapie.
Accepteren
Voor een deel zal het toch ook accepteren zijn denk ik. Na een ochtend Chinese les in een groep kan een kind met autisme een vol hoofd hebben dat moet 'landen'en behoefte aan rustige ongestoorde alleentijd. Geforceerd er toch een groepje van maken en de rust verstoren met goed bedoelde gesprekjes kan dan juist tegenwerken. Het 'waarderen' van het autisme van je kind en het niet afwijzen kan meer zelfvertrouwen geven.
Niet verwachten dat een kind leuk in een groep meedoet en dan niet beseffen wat een opgave dat is vooral als het om ongestructureerde tijd gaat die onvoorspelbaar is en daardoor veel energie vraagt.
Kinderen met autisme kunnen ook gevoeliger zijn (soms op sommige gebieden ongevoeliger) met hun zintuigen. Hebben veel last van kleine lichamelijke ongemakken die een gemiddeld mens ontgaan. Door gebrek aan kennis kunnen ze daar ook makkelijk ongerust of angstig over worden.
Je zal zelf maar voortdurend gehinderd worden door lichamelijke ongemakken, daar wordt een mens wel wat moe en sacherijnig van. Je gaat er het beste zo goed mogelijk mee om. Uitleggen en relativeren en verzachten met maatregelen en zonodig medicatie. Ik vind het helemaal niet gek om een kind iets tegen de hoofdpijn te geven. Alsof kinderen geen lastige lichamelijke en geestelijke ongemakken kunnen hebben die volwassenen wel hebben. Zo'n GGD heeft gewoon niet genoeg inzicht, en roept een politiek gemotiveerde opvatting rond. Het zijn ook overheidsdienaren met een missie.
Ik denk dat Sally gelijk heeft. De hulp die je je kind biedt of laat bieden zal altijd ook inzicht moeten hebben in het autisme van je kind of daar sensitief genoeg voor moeten zijn om daar goed mee om te gaan. Anders krijg je alleen maar misverstanden.
Boeken mee
Omdat die avi boekjes voor mijn kinderen te onaansprekend waren gaf ik ze hun zelf gekozen boeken mee naar school. Daar mochten ze ook uit lezen als hun werk af was.
Doortoetsen
Doortoetsen is 1, iets met (of zonder) de resultaten doen 2.
Op onze school wordt echt uitdaging geboden in de plusklas, vaak op maat. Dat ziet de school ook zonder door te toetsen. Compacten, verbreden.
Faalangst komt ook voor, maar niet altijd in deze extreme mate. Ik denk dat het aan therapeut, jou en school is om samen te werken aan situaties waarin ze (langzaam, begeleidt en veilig) te maken krijgt met situties waarin ze het niet perfect kan doen en daarmee leert omgaan. Haar na al die jaren opeens vanuit school werk geven waarin ze in eigen igen zal falen, kan ook meer stuk maken. Ook het falen moet gek genoeg een succeservaring zijn in cognitieve therapie.
Ik hoop dat je één van de weinige therapeuten hebt die HB én autisme kennen. Ik zie vaak dat ze het óf op het één of op het ander gooien en niet op beide.
uitleggen
http://wrongplanet.net/forums/viewtopic.php?t=174256
Op Wrongplanet, een groep van mensen met autisme zelf, is vaak veel inzicht te vinden waar je met autisme tegenaan kunt lopen en wat daarachter steekt. Dan kun je gaan nadenken hoe je dat kunt verbeteren.
Je controleert of het klopt dat je kind er zo mee omgaat en zoekt samen met haar naar alternatieven. En tekst.
Waar komt het perfectionisme vandaan?
" It's just hard for me to figure out what "good enough" is because it's so vague--so I shoot for 100%, perfection, and I don't know when I've come close enough."
Heerlijk begin!
Beste ouders,
Dank jullie wel voor al jullie adviezen.
We hebben inmiddels een weekje school achter de rug. En ik heb al een gesprek gehad met de ib'er en juf.
Een goede juf kan wonderen verrichten! Wat in al die jaren niet is geluk, heeft de huidige juf wel voor elkaar gekregen. Mijn dochter mag beginnen met extra vakken. Wiskunde, Spaans en scheikunde leek m'n dochter wel wat en de plustaken (rekenplus, taalplus en denkwerk) blijft ze ernaast doen. En alles wordt nagekeken! Zo fijn!
Zo'n goed begin!
Ps; afgelopen week heeft m'n dochter helemaal geen hoofdpijn gehad (3x afkloppen).
Fijn!
Dat klinkt supergoed! Hier ook zo'n fijn, voortvarend begin gehad.
Zoveel onderzoeken...
Moeder, laat je dochter gewoon een Klasgenoot zijn die goed kan leren. Ze vindt t leuk om 10-en te halen. Lekker toch? Zo op de basisschool.
Stop met toetsen en testen , wat heeft t haar gebracht? Een kind die huilt bij weer een onderzoek?
Laat de school het oplossen om haar aan het werk te houden. Het liefst geen leervakken maar juist andere dingen, sociaal, samenwerken, creativiteit.
Doortoetsen zal geen enkele nieuwe info geven.
Probeer in te steken op haar perfectionisme. Goed is goed. Geen nadruk op resultaten. Nu kun jij wel zeggen dat je we niet de nadruk op legt maar aan jouw wens om door te toetsen zit prestatiedrang ten grondslag.
Laat het los.
Mirthe
Dankjewel voor je reactie.
Je hebt aan de ene kant wel gelijk hoor. Maar ik was erg wanhopig. De faalangst en perfectionisme van m'n dochter ging echt te ver. En juist omdat mijn dochter op school bijna geen faalervaring had, had ik het idee dat ze alleen maar nog moeilijker werk kon krijgen dmv doortoetsen. Totaal geen rekening gehouden dat de nieuwe juf dit schooljaar het compleet anders zou kunnen aanpakken.
Nu krijgt mijn dochter wel heel wat moeilijker werkjes, en ze gaat (tot nu toe, net 2 weekjes school achter de rug) juist heel goed om met de fouten. Mijn dochter weet dat ze wat lastigere werkjes krijgt dan haar klasgenoten, en nu zijn fouten ineens geen ramp meer voor haar gevoel. Eindelijk! Dit is alles wat ze nodig had.
Hoe dan ook. Mijn dochter is nu een stuk gelukkiger dan de afgelopen jaren op school. En daar heeft de nieuwe juf voor gezorgd. Vrijdag kwam ze uit school, en vertelde ze dolenthousiast dat ze 3 nieuwe vriendinnen had gemaakt. Ik krijg zo'n brok in m'n keel als ik haar zo gelukkig zie. Zo heb ik haar na schooltijd nog nooit meegemaakt.
Zo zie je maar wat een leerkracht kan doen met een kind.
mijn ervaring
Ik heb niet al het bovenstaande gelezen maar wel je begin vraag en de dingen waar je zoal tegenaan loopt.
Zelf heb ik een zoon die inmiddels 17 jaar is en pas sinds juni dit jaar weten we dat hij NLD heeft. School wou hem niet testen want hij haalde goede cijfers. Dat hij langzaam werkt zagen ze daarom niet als een probleem maar dat was het toch echt wel.
Omdat school zo moeilijk deed met testen ben ik zelf op zoek gegaan naar de mogelijkheden en zo kwam ik bij een hele goede psycholoog terecht die ook de onderzoeken doet en een contract heeft met de gemeente. Ze heeft ook een goede privacy verklaring zodat ze niets naar buiten brengt wat onze zoon niet wil.
Mijn zoon kon ook kiezen uit een aantal behandelingen maar die zouden allen veel tijd en energie van hem vragen en dat naast de toch al zoveel werk op school was dat geen optie. Ook cognitieve gedragstherapie kwam ter sprake maar daar had ik zelf geen goede ervaringen mee. Nu wordt hij gecoacht door de man van de psycholoog en daar voelt hij zich prettig bij.
NLD is dan wel laat bij hem geconstateerd maar het geeft wel duidelijkheid, vooral voor hem zelf. Nu begrijpt hij zijn gedrag en wordt hij ook niet meer zo vaak boos op zichzelf.
vervroegd naar VO
Even nog een aanvulling voor als dit nog ter sprake komt dit komende jaar, aangezien je dochter nu in groep 7 zit....ik heb veel gelezen over HB-kinderen en vervroegd naar VO. Argument om dit niet te zijn zou sociale ontwikkeling zijn. Terwijl het zo blijkt te zijn dat kinderen sociaal schijnen op te bloeien doordat er meer ontwikkelingsgelijken zijn en dus ook meer aansluiting op de belevingswereld.
Fijn om te horen dat het in groep 7 goed begint met een docent die oog heeft voor haar onderwijsbehoeften.
groeten
Lalena
