Narrige opmerkingen op rapport (groep 5)
Dochter in groep 5 heeft haar rapport gekregen. Op het eerste gezicht een prima rapport, maar er staat geen enkele aardige opmerking in van de leerkracht. Een bloemlezing: 'Je cito blijft achter bij je methodetoetsen'. 'Je moet je beter concentreren'. 'Je schrijven blijft slecht. Het is onleesbaar.'
Dat van die cito is dan wel opvallend, omdat ze in groep 4 alleen maar A's had en zessen op de methodetoetsen, en nu allemaal B's met negens op de methodetoetsen.
Ik moet bekennen dat het mij niet was opgevallen, van die negatieve opmerkingen, maar mijn zus die ook voor de klas staat merkte op dat zij op ieder rapport wel iets aardigs probeert te zeggen (al is het maar 'je doet gezellig mee in de klas').
Eigenlijk twee vragen. Mag je verwachten dat er iets aardigs op een rapport staat? En waarom krijgen we (ze) de cito niet in lijn met de methodetoetsen? Met het oog op de toekomst kan ze die discrepantie natuurlijk beter andersom hebben 
Skik
Als je zonder een plan een gesprek ingaat terwijl je emoties nog hoog zitten, wordt het ook een emotioneel gesprek. Met zo'n gesprek loop de kans dat je belerend over kan komen. Daarbij, gaat het gesprek dan niet over dochter maar over de juf. En je hebt maar 10 minuten. De kans dat de juf nog een gesprek wil, is daarmee kleiner. Net als de kans dat ze iets voor dochter gaat doen (wat extra moeite bijv). Bepaal je doel voor je het gesprek ingaat en stem daar je vragen op af. Je bent er niet om de juf bij te spijkeren of te veranderen (als zij dat al zou willen). Mijn keuze zou zijn: wat is het doel voor kind en hoe kunnen we dat bereiken (school en thuis).
Vulpen
Katniss, schrijft je dochter met ballpoint of verplicht met vulpen? Als ze inderdaad met vulpen schrijft, vraag dan of de juf haar ruimte wilt geven om te proberen of schrijven met een ballpoint haar beter ligt en geef haar dan zo'n Frixion pen zodat ze haar " mislukte" letters kan uitgummen. Zo kan ze een mooi werk in leveren waar ze trots op is.
Oefen een gesprek met je zus. Het wilt wel eens gebeuren dat een juf na een gesprek een korte evaluatie in het dossier plaats, waarin wordt neergezet hoe de ouder zich opstelde. Als een juf tegen haar schenen is geschopt (zo kan ze dat hebben ervaren) is de ouder respectloos, onwillig overbetrokken of zelfs agressief. En wat de juf vindt, is waar. Dat krijgt een ouder pas onder ogen, als diegene het dossier leest. Hou dat goed in je achterhoofd.
Bij ons op school krijgen de kinderen in de oneven groepen "iets nieuws", zoals lezen en optellen in groep 3 waarin ze in groep 4 op doorborduren. In groep 5 komt zelf zinnen maken en korte verhaaltjes schrijven en vermenigvuldigen en delen waarop ze in groep 6 weer een stapje verder gaan.
Een juf kan bij het bekijken van de CITO' 's zien wat ze moeilijk vindt. (Misschien had ze moeite met iets nieuws zoals klokkijken omdat dat in de methode nog niet behandeld was.). Vraag vriendelijk of de juf ze wilt dat je je dochter ergens mee kan helpen. Tip van basisschool; sta naast de juf ipv tegenover.
Ga niet verder vragen, dan loopt ze uit op het 10- minuten schema en krijgt de mopperende ouders.
Flanagan
Ik heb met verbazing je reactie gelezen.
Je schrijft: "ls een juf tegen haar schenen is geschopt (zo kan ze dat hebben ervaren) is de ouder respectloos, onwillig overbetrokken of zelfs agressief. En wat de juf vindt, is waar. Dat krijgt een ouder pas onder ogen, als diegene het dossier leest. Hou dat goed in je achterhoofd.
Ga niet verder vragen, dan loopt ze uit op het 10- minuten schema en krijgt de mopperende ouders."
Pff moeten we als ouder zo met een leerkracht omgaan tegenwoordig? We hebben nog net geen fluwelen handschoenen aan. Ik herken geheel wat je zegt hoor maar wat vermoeiend zeg.
Gezegd
Vanmiddag het tienminutengesprek gehad. Daar mogen sinds dit jaar de kinderen bij zijn, dus het was wel even zoeken naar de juiste woorden om mijn gevoel over te brengen. Gelukkig pakten de juffen het goed op en maakten ze er gelijk aantekeningen van als aandachtspunt. Tijdens het wachten sprak ik toevallig een moeder van een vriendje van jongste, dus ik vroeg of er op zijn rapport een beetje opbouwende woorden stonden (jongetje heeft dyslexie-ondersteuning en niet zulke hoge cijfers). Die moeder barste gelijk los dat ze zich rot had geërgerd over de kritiek op het rapport ('Beter je huiswerk maken, dan gaan je cijfers vast omhoog', terwijl het kind 8 uur per week thuis bezig is!).
We hebben het ook nog over het schrijven gehad. Dat oefenen blijkbaar niet het gewenste resultaat heeft en dochter gefrustreerd raakt als ze veel langer bezig is om net te schrijven. De juffen zouden met de IB'er bespreken of het mogelijk is om, buiten het schrijfschrift om, in blokletters te schrijven zodat dochter in ieder geval ontspannen haar toetsen kan maken.
Wel grappig was dat dochter eerlijk vertelde dat ze nooit haar huiswerk deed. Ze heeft laatst een keertje wel geleerd voor een toets en had toen prompt een 7 i.p.v. een 9, waarop zij concludeerde dat ze dat maar niet meer moest doen Gelukkig is dochter over het algemeen een heel blije leerling en het boeit haar ook niet zo wat voor cijfers ze haalt (dat laatste vind ik dan wel weer jammer).
Goed gedaan Katniss
Fijn dat de juf open stond voor je opmerkingen. Het kan best zijn dat ze zich niet bewust is van hoe haar opmerkingen aankomen bij je dochter en bij jou. Het gaat ook niet, zoals Judith en Flanagan opperden, om het functioneren van de juf aan de kaak te stellen vanuit je eigen emotie, maar om je dochter niet te demotiveren met opmerkingen van de juf die rotter overkomen dat ze waarschijnlijk bedoelt. Als ze voortaan met positievere bewoordingen dezelfde punten naar voren kan brengen is iedereen toch weer blij?
skik
