Moeite met de juf

Ik heb nooit echt een vertrouwensband gehad met een leerkracht, behalve misschien een beetje met de eerste juf van zoon. 

Maar om heel eerlijk te zijn: ik begrijp je wens, maar op de school waar mijn kinderen op gezeten hebben is het lerarentekort inmiddels een bron van voortdurende stress en rare noodgrepen, zodat ik een beetje geneigd ben te denken: wees blij dat er überhaupt een vaste juf voor je dochter is die het kennelijk redelijk doet. 

Een vaste leerkracht die niet slecht is, is momenteel al heel wat, vrees ik. Alles daarboven is winst. Neemt niet weg dat ik wel met dochter en daarna met juf zou bespreken wat maakt dat jouw dochter niets durft te vragen aan juf. Want dat is natuurlijk de bedoeling niet.

Het wisselt inderdaad per klas . Hier 3 kinderen en allemaal vonden ze 1 juf verschrikkelijk 😀
Zij voldeed aan jou beschrijving.
Het was niet anders.

Jij kunt de klas waarin je zelf werkt niet objectief beoordelen, hoe graag je dat ook zou willen. Daar zitten vast ook kinderen met ouders voor wie de klik/veiligheid/iets er niet 100% is. Dit soort gesprekken met andere ouders hebben voedt het sentiment ook alleen maar en kennelijk heb je dat al gedaan? Kijk uit dat je geen sfeer tegen de leerkracht creeert omdat ze niet lief genoeg is of jouw kind niet op de kindspecifiek-juiste manier aandacht geeft.

Maar kun je me uitleggen waarom je vindt dat ze goed orde/structuur houdt en in je volgende bericht het al hebt over schreeuwen? Want die twee staan wat mij betreft haaks op elkaar.

Zoals al eerder beschreven is juf geen Supermens. Waarschijnlijk zijn er in een klas van gemiddeld 30 kinderen, kinderen die het heel fijn bij haar hebben en een aantal wat minder.
Volgend jaar heeft jouw kind misschien  een vertrouwensband en andere kinderen weer minder.

Er zijn in het leven altijd mensen met wie je wel en niet een klik hebt. Je dochter zal ook niet met alle klasgenootjes dezelfde klik hebben. Zo is ook niet elke juf of meester even populair. De vraag is of de juf goed les geeft, want daarvoor is ze aangesteld.
Het is daarvoor wel noodzakelijk dat kinderen zich veilig voelen in de klas. Als leerkracht kun je dat tonen door alle kinderen gelijk te behandelen en de regels die je hebt consequent te handhaven. Je hoeft al leerkracht geen vrienden met je leerlingen te zijn. 
Ik zou niet te veel met andere ouders over de juf praten. Ouders kunnen elkaar nogal ophitsen en dingen groter maken dan het is. Het kan dan zomaar zijn dat de juf weg gaat en er veel verschillende vervangers komen. Daarmee kun je moeilijk een band opbouwen en het komt de kwaliteit en continuïteit van het onderwijs ook niet ten goede.

Ouders zitten zelf niet in de klas. Ze zien dus maar sporadisch iets van het handelen van de juf of meester. Voor de rest gaan ze af op de verhalen van hun kind. 

Komt een beetje over als de verpleegkundige die zelf een moeilijk patiënt is, omdat zij vindt dat zij beter kan. 

Milkyway. schreef op 31-01-2023 om 16:46:

[..]

Ik snap wat je wil zeggen over sfeer creëren, maar dit is wat ik van andere ouders hoor en wat zij aangeven. Zelf heb ik dit nooit benoemd of mijn mening daarover gedeeld, juist omdat ik dat niet netjes vind en geen problemen wil. Vandaar dat ik het ook hier deel, anoniem. Ik vind trouwens ook dat kinderen moeten leren omgaan met verschillende personen en benaderingen en ik wil ook niet dat mijn kind op een specifieke manier moet worden behandeld, ze is geen prinses.

Schreeuwen is misschien niet het goede woord, maar een stemverheffing zeker wel. En dan vrij hard. Ze is consequent en dat maakt dat de kinderen weten waar ze aan toe zijn.

Ik ben van mening dat ik mijn eigen klas zeker wel kan beoordelen, ik kijk altijd goed naar mijn eigen handelen en weet zeker wel hoe en wat qua leerlingen en wat er speelt in de klas.

Je hoort het van andere ouders dus via een roddel uit 3de hand (want komt van hun kinderen) niet eens van je eigen kinderen en via die roddel weet je precies hoe hard zij schreeuwt? 

ik denk dat het al geen goed idee is om met andere ouders over de juf te gaan praten. Lijkt me gewoon roddelen 

jij bent niet de werkgever van de juf dus je hoeft haar niet te beoordelen 
Je hebt ook geen invloed op haar manier van lesgeven. 
Jij hebt zelf toch ook niet in je leven met al je juffen en meesters altijd een klik gehad?  En dat je dat soms eens met eentie wel hebt, dat maakt het heus speciaal maar is geen must in het leven

als ze nou echt niet functioneert of er zijn echt rare dingen, bespreek het dan niet met andere ouders maar met de juf zelf of eventueel de werkgever van de juf

De ouders die dit via hun kinderen waarnemen kunnen het zelf met de juf bespreken, wanneer zij dat willen of nodig vinden. Zij hebben jou daar niet voor nodig. Houd het bij jezelf en zoveel concreets lees ik niet terug van je kinderen, behalve dat zij haar niet warm vinden wat vooral vaag en niet concreet is. Niets zo erg als een groep ouders die via 'heb van horen zeggen dat' samenspant tegen een leerkracht. 

In het eerste bericht spreek je over weinig inlevingsvermogen en gevoel. Lijkt me sterk dat je kind daarmee is gekomen als ze 7 is. In het volgende bericht gaat het over schreeuwen en stem verheffen. Dat is heel iets anders. 
En welke informatie heb je nu van je kind en welke van andere ouders? 
Ik zou eerst in gesprek gaan met je kind. Wat ervaart zij? En dat dan bespreken met de juf. Informatie van andere ouders zou ik erbuiten laten.