Mag een school een kind weigeren?
Dochter heeft een hardnekkige krentenbaard, wordt aan gewerkt maar t zal nog wel een aantal dagen duren.
Nu zei juf vorige week zoiets als 'daar mag je eigenlijk niet mee naar school komen'. Ik heb gezocht, maar ik kan er geen officiële wetgeving over vinden. De GGD zegt dat er geen reden is om een kind thuis te houden.
Weet iemand dit?
Opvang
Ik weet van ons 'oude' kdv dat kinderen daar weer mochten komen als gestart was met de behandeling. Wel moesten grote plekken worden afgeplakt. Maar dat is natuurlijk omdat peuters nog wel eens aan elkaar sabbelen. Voor school lijkt het me geen probleem als je kind zelf de benodigde hygiënemaatregelen in acht kan nemen.
Wel naar school
Hier mochten kinderen met krentenbaard wel gewoon naar school. Maar vooral bij de kleuters vinden veel andere ouders het niet zo prettig en praten daarover met de kleuterjuf, die er dan op aan stuurt dat je je kind thuis houdt. De GGD geeft inderdaad het advies dat kinderen met krentenbaard gewoon naar school kunnen.
Snap t wel maar formeel..
Ik ben eerlijk gezegd ook niet blij als ik een kind in de klas zie met krentenbaard (of als
ik zou weten van luizen, of iets anders overdraagbaars). Maar deze bacterie schijnen veel mensen bij zich te dragen, en waarschijnlijk is hij in de klas al lang aanwezig. Ik ben vooral benieuwd of een school formeel mag weigeren.
Volgens mijn huisarts
Ben je 24 uur na jets tarten van de behandeling niet meer besmettelijk. Daarom gaf ze een stevige pleister voor de eerste dag. Vooral omdat de school van haar kinderen nogal moeilijk doet.
Maar bij ons mogen kinderen met krentenbaard of luizen gewoon naar school komen. Gelukkig wel. M'n zoon had begin groep 3 ook ernstige krentenbaard en ik had het vervelend gevonden als hij die dagen gemist had. Overigens is het inderdaad een bacterie die overal voorkomt, maar als je pech hebt, vooral bij een lage weerstand, krentenbaard kan veroorzaken. Thuishouden heeft dus weinig zin.
Formeel
Ik denk dat een directeur van een basisschool een leerling formeel kan weigeren, niet de leerkracht. Staat er niets over krentenbaard of andere besmettelijke huidaandoeningen op de website van de school?
Volgens mij
Ik weet het niet helemaal zeker, maar volgens mij mogen kinderen tegenwoordig zelfs met waterpokken naar school. Ook als het nog besmettelijk is. Dus ik geloof niet dat een school kinderen met krentenbaard mag weigeren.
Maar ik denk eigenlijk dat ik zelf als het mogelijk zou zijn mijn kind thuis zou houden. Het is toch wel een vervelend iets. Waterpokken "moet" iedereen krijgen en dan hebben ze het maar gehad.
Kinderen met luizen worden hier ook niet geweigerd, maar bij constatering op school krijgen de ouders wel een telefoontje met de dringende vraag kind op te halen en te behandelen. Het moet dus niet, maar liever wel.
Ik vind het dus niet zo gek.
Gewoon naar school
Je bent besmettelijk voordat de verschijnselen optreden en je kan besmet zijn zonder de verschijnselen en toch alles vrolijk rondproesten.
Als je kind naar is zou ik het thuis houden, anders gewoon naar school.
Rosa van der Zanden
Ggd-richtlijn
Is hier leidend. Mijn dochter met ernstige krentenbaard mocht dus wel gewoon naar school.
Juf was er ook niet happig op en vroeg spedifiek wat de huisarts erover gezegd had. Ik heb toen gezegd dat die had gezegd dat ze gewoon naar school mocht, en toen was het klaar....
Wel met de nodige voorzorgsmaatregelen. En volgens mij is het wel nog besmettelijk zolang de plekjes niet ingedroogd zijn.
Ggd richtlijn
Is wel lang geleden, maar ik heb ooit de GGD-richtlijn (overzichtelijk A-4tje) uitgedraait en meegenomen naar school. Kind werd behandeld. De leerkracht vond het heel handig om te weten. Op het schoolplein zei een andere moeder verbaasd dat ze haar kind mee naar huis had moeten nemen toen het krentenbaard had. Dus mijn tip: neem de richtlijn van de GGD mee naar school.
Kan me er wel iets bij voorstellen
Krentenbaard is minder onschuldig dan het lijkt. Het pasgeboren zoontje van vrienden was er bijna blind door geworden. Ouder zusje (kleuter) heeft het kind vermoedelijk besmet. Baby was een 10 dagen oud en had ontstekingen rond de ogen, die helemaal opgezwollen waren. Moeder belde huisarts maar de assistente was telefonisch van mening dat het babyacne was en dat zou vanzelf wel zou overgaan. "Gelukkig" kreeg moeder die dag een forse nabloeding en werd opgenomen, baby mee. Gyneacoloog vertrouwde het niet en haalde de kinderarts erbij, baby opgenomen en aan een infuus met antibiotica gelegd, intussen kweek genomen van de huid en bleek inderdaad krentenbaard. Als het een dag langer had geduurd was baby blind geweest.
Ingewikkeld
Formeel is er eigenlijk niks geregeld.
De kwestie is dat er twee autoriteiten een rol spelen die allebei hun eigen bevoegdheden hebben. Er is de GGD die adviseert en er is de school die eigen regels mag stellen.
Maar als de school zelf geen regels heeft over besmettelijke ziekten, of krentenbaard niet genoemd wordt als grond om kinderen te weigeren, dan heeft de school het te doen met wat de GGD erover zegt.
Overigens: als het al van een situatie van weigeren komt, dan betekent dat wel dat de school voor onderwijs thuis (of bij de opvang) moet zorgen. Scholen zijn ook verantwoordelijk voor het onderwijs aan zieke leerlingen.
Formeel: Het is scholen niet verboden om leerlingen de deur te weigeren om kwaaltjes, kleding of zelfs spraakgebruik. Dat moet dan wel in de schoolregels (schoolplan/schoolgids) staan.
Groet,
Miriam Lavell
Bedankt allemaal!
Behulpzaam, deze reacties, bedankt.
Bij ons
Bij ons worden de ouders van de klas waar de besmetting is, op de hoogte gebracht. Op alle toegangsdeuren komen de GGD-formulieren. Een brief met daarop wat het is, hoe je het kan herkennen en wat je moet doen.
Ouders van risicokinderen (bijvoorbeeld een klein kind met kanker) of bekende zwangeren worden indien nodig opgebeld.
Rosa van der Zanden
Hier recent aan de orde
Zoon had onlangs krentenbaard. Echter, het duurde een paar dagen voordag wij in de gaten hadden wat het precies was. En in die eerste dagen ben je natuurlijk ook al besmettelijk. Toen wij het wisten, hebben we het aan de juf gemeld en die haalde haar schouders erover op. Zoon mocht dus gewoon naar school.
Overigens had hij het niet in zijn gezicht, maar vooral rond zijn elleboog. Vandaar dat krentenbaard niet het eerste was waar wij aan dachten.
