Kind heeft 2 personaliteiten
Mijn dochter van 11 heeft raar gedrag thuis en anders op school. Ik snap het dat je op school anders gedraagt met vrienden en de juf, maar het is kwestie van luiheid.
Thuis als ik haar wat lichtere klusjes geef is zij zogenaamd heel vergeetachtig. Maar van de juf te horen doet ze op school alles pico-bello netjes en goed. Thuis geen motivatie, Alleen als ik zeg dat zij mag buitenspelen. Maar ik ga haar niet altijd belonen met buitenspelen.
Als ze haar zin niet krijgt wordt zij boos, stampen en verdrietig. Dan vraag ik mij af is zij 11 of 3. Enkele ouder misschien tips of ervaring?
IK zit met mijn handen in het haar
Kinderen van 11 horen niet de hele dag productief te zijn. Spelen en vervelen is normaal gedrag wat nodig is voor de ontwikkeling.
Blijf geduldig word niet te boos op haar ze is gewoon zichzelf thuis wees blij, adem in adem uit.
Ik zou haar vooral gewoon lekker buiten laten spelen wanneer ze dat wil, dat hoort een kind op die leeftijd te doen. Haar "belonen" met buitenspelen vind ik heel apart en ongezond. Een kind binnenhouden worden ze vooral lui van.
watertoren schreef op 04-07-2021 om 16:53:
Ik vind het niet raar dat een kind thuis anders is dan op school. Buiten spelen vind ik normaal en geen beloning. Taken doen in huis heb ik zelf nooit gehad als kind zijnde en mijn zoon hoeft dat ook niet maar ik moet er wel bij zeggen dat ik niet werk.
Wat heeft dat ermee te maken, dat je niet werkt? Je kind klusjes geven in huis doe je (als het goed is) om de eigen verantwoordelijkheid te stimuleren en je zoon een idee te geven wat er allemaal komt kijken bij het voeren van een huishouden.
Nu geef je hem het voorbeeld dat de vrouw alles voor hem doet, terwijl hij het later toch echt zelf zal moeten doen. Er zijn nog maar weinig vrouwen te vinden die zich ervoor lenen.
AnneJ schreef op 04-07-2021 om 17:13:
Het is helemaal goed gekomen. Zoon stofzuigt en dweilt zijn eigen kamer en doet de ramen. Dochter doet de rest van het huis.
Dit lijkt me geen eerlijke verdeling 
Waarom moet je dochter zoveel meer doen dan je zoon?
Wij hoefden thuis ook weinig te doen. Soms kwam er een oprisping, dan deden de meisjes de badkamer en de jongens plakten een band. Ik heb geloof ik een keer plinten gestoft.
Toen ik, ja wel wat vroeg eind 16, de deur uiting kon ik nog geen aardappel schillen. We draaiden wel eens gehaktballen, dat was het wel zo'n beetje. Of maakten chocoladetaart of appeltaart samen met mijn moeder. Ze deed liever spelletjes met ons, we luisterden radio, keken Zeskamp of de maanlanding.
Mijn moeder vroeg altijd: heb je nog huiswerk? Dan hoefde je niets te doen. Dus we hadden veel huiswerk.
Mijn moeder had zelf op haar 12e of 13e al een dienstje en is daarna in huis gekomen omdat haar zus die in huis was ging trouwen en haar moeder was ziek.
Een kleine boerderij, soms ook nog knechten, met veel kinderen, haar jongste broertje was net twee toen ze zelf wegging, had ze genoeg gezien van huishoudelijk werk in haar kindertijd dat ze dat haar kinderen wilde besparen, denk ik.
We hadden ook heel lang een werkster.
Daarom had ik juist zelf wel zoiets van: ik wil wel dat mijn kinderen weten wat ze te doen staat als ze de deur uitgaan. Maar een groot punt is het nooit geworden. Hoewel ik wel heel lang nog moest tolereren dat er eerst 16 vuilniszakken op het balkon stonden voor zoon zich verwaardigde om ze weg te brengen.
Zelfs dat is goedgekomen.
Julali schreef op 08-07-2021 om 13:18:
[..]
Wat heeft dat ermee te maken, dat je niet werkt? Je kind klusjes geven in huis doe je (als het goed is) om de eigen verantwoordelijkheid te stimuleren en je zoon een idee te geven wat er allemaal komt kijken bij het voeren van een huishouden.
Nu geef je hem het voorbeeld dat de vrouw alles voor hem doet, terwijl hij het later toch echt zelf zal moeten doen. Er zijn nog maar weinig vrouwen te vinden die zich ervoor lenen.
Mijn zoon is al volwassen hoor en heeft al een half jaar op zichzelf in het buitenland gewoond. Hij is vrijgezel en heeft pas een eigen huis gekocht. Hij weet echt wel dat ik niet bij hem kom wassen of poetsen maar hij kan echt alles zelf hoor. Het huishouden doen is ook niet moeilijk. Ik ben dat gewoon niet gewent die klusjes in huis en mijn man hoefde vroeger thuis ook niks te doen dus hebben wij dat eigenlijk als vanzelfsprekend over genomen.
Ja Julali, van mij hoeft ze het niet te doen, maar dat wilde ze zelf omdat haar vriendje kwam. Dat zoon nou toch niet op zulke gedachten komt.
watertoren schreef op 08-07-2021 om 13:28:
[..]
Mijn zoon is al volwassen hoor en heeft al een half jaar op zichzelf in het buitenland gewoond. Hij is vrijgezel en heeft pas een eigen huis gekocht. Hij weet echt wel dat ik niet bij hem kom wassen of poetsen maar hij kan echt alles zelf hoor. Het huishouden doen is ook niet moeilijk. Ik ben dat gewoon niet gewent die klusjes in huis en mijn man hoefde vroeger thuis ook niks te doen dus hebben wij dat eigenlijk als vanzelfsprekend over genomen.
Maar wie doet bij jullie dan het koken en het huishouden als niemand die klusjes doet en belangrijk vindt?
Hoefde jij zelf ook nooit iets te doen in huis?
Julali schreef op 08-07-2021 om 13:33:
[..]
Maar wie doet bij jullie dan het koken en het huishouden als niemand die klusjes doet en belangrijk vindt?
Hoefde jij zelf ook nooit iets te doen in huis?
Toen ik jong was en bij mijn ouders woonde hoefde ik niks te doen. Vanaf het moment dat ik samen ging wonen met mijn man natuurlijk wel. Ik heb ook helemaal geen hekel aan het huishouden doen en koken is mijn hobby. Mijn zoon woont nu nog hier want hij heeft de sleutel nog niet van zijn huis. Zolang hij hier woont heeft hij geen vaste klussen maar hij doet wel dingen uit zichzelf. Koken doet hij ook graag.
Vroeger bij ons thuis was het heel ongelijk, ik moest iedere dag helpen met de afwas en mijn broers niet. Zij moesten 1x in de week een krat limonade halen en dan ook nog eens om de beurt, dus 2x per maand eigenlijk. Ik vond dat niet eerlijk tegenover iedere dag helpen met de afwas. Toch bleef de verdeling zo. Ook moest ik mijn eigen slaapkamer doen en mijn broers niet. Belachelijk!
Dus mijn kinderen heb ik wel zeker gelijk getrokken, wel hier en daar een beetje naar interesse. Dus zoon helpt vaker met de tuin snoeien en dochter met het koken,maar dat vinden ze allebei leuker.
Inmiddels is dochter het huis uit en zoon moet nu 1x in de week koken van mij, gewoon, zodat hij dat leert. Verder altijd helpen met afruimen en vaatwasser vullen. Verder doet hij 1x per week de was, en ik de andere keer. En hij stofzuigt de boven verdieping en ik doe beneden. (hij is 19). Dus ja, het is hier wel goed gelukt uiteindelijk, maar vroeger moest ik ze ook achter hun broek aan zitten met de klusjes hoor. En buitenspelen zou ik alleen maar toejuichen trouwens, dus dat zou ik heel fijn vinden, als ze al hun klusjes deden in ruil voor buiten spelen.
Aviendha schreef op 04-07-2021 om 16:21:
Een kind van 11 belonen of juist niet willen belonen met buitenspelen? Hoezo mag ze niet gewoon altijd buitenspelen wanneer ze dat wil?
nou, als je je kind wat vraagt, hoeft daar natuurlijk niet altijd een beloning tegenover staan. Een kind hoeft niet altijd zijn/haar zin te krijgen natuurlijk.
Het hoeft natuurlijk ook geen oefening te worden in kind te leren dat je niet altijd je zin kunt krijgen. Dat soort kunstmatige opvoeding wordt een stuk lastiger en conflictrijker zodra kinderen zelf gaan nadenken.
Kinderen leren vanzelf dat ze niet altijd hun zin krijgen. Dat hoef jij ze niet te leren.
Ik heb ook weleens meegemaakt dat mensen het heel gewoon vonden om een kind te pesten om het te leren hoe het daarmee om kan gaan.
Zonder dat ik dat ooit geleerd heb weet ik precies wanner er pesten aan de orde is en hoe daarmee om te gaan is een stuk ingewikkelder en vraagt denkwerk geen angst en boosheid als emotie omdat je gepest wordt om dat te leren.
Maar ik denk dat TS hier gewoon even wat gedropt heeft en niet echt op een antwoord zit te wachten. Of die is zich een hoedje geschrokken van de reacties.
Lisa_83 schreef op 08-07-2021 om 15:51:
[..]
nou, als je je kind wat vraagt, hoeft daar natuurlijk niet altijd een beloning tegenover staan. Een kind hoeft niet altijd zijn/haar zin te krijgen natuurlijk.
klopt. Ik bedoelde; buitenspelen vind ik zoiets normaals dat ik het niet als straf of beloning zou inzetten.
