Jeugdzorg

okay!!!

goed dat je het hebt laten weghalen...

goed!

Ja, lijkt me heel verstandig deze actie!
(je bent nog aardig helder mooi!)

2nd opinion

Volgens mijn vriendin de gezinsvoogd mag je als ouders altijd een 2nd opinion aanvragen, zeker als het voorstel is 'ruk een autistisch kind uit z'n omgeving, zorg ervoor dat hij niet meer naar school kan gaan, ter observatie terwijl er ook voldoende opties zijn voor observatie thuis of op school wat het leven van het kind niet zo op z'n kop zet'.
Haar eerste reactie was 'lopen ze soms bij de bascule?', want daarvan kende ze dit gedrag, doordrammen met een zorgmelding om hun dagbehandeling weer op korte termijn vol te krijgen.

School staat achter je en de huisarts staat achter je, dat zijn twee pluspunten, hoewel niet altijd doorslaggevend.
Het is van belang om te blijven volhouden dat je geen zorgmijder bent, maar juist de goede zorg voor je kind wil. Er is een verschil van mening tussen de behandelaar en jullie als ouders en jullie houden kind in de hulpverlening (huiswerkbegeleiding in dit geval), jullie zetten alle zeilen bij zodat kind het goed doet en blijft doen op school (is ook erg belangrijk), jullie zijn betrokken ouders en hebben vanwege een verschil in visie een 2nd opinion aangevraagd, juist ook omdat de hulpverlener aangaf dat hij het ook niet meer wist en dit het enige was wat hij nog kon verzinnen.

Volgens mijn vriendin sta je op glad ijs en kan het alle kanten op gaan. Mocht het tot een zorgmelding komen, hoop ik dat je haar krijgt of iemand die op haar lijkt. Haar woorden waren 'er zitten een paar gezinsvoogden die wil je echt niet, die hebben nog geen zaak zonder permanente UHP gehad en beschouwen alle ouders als liegende, manipulerende mishandelaars'. Zij heeft ook wel eens een permanente UHP toe moeten passen, maar alleen als alle andere mogelijkheden uitgeput waren en alle interventies en hulp gefaald had.

Ter overdenking

Als alle mogelijkheden uitgeput zijn en alle interventies en hulp gefaald hebben, waarom zou UHP dan wel werken?

Verder kind aangemeld bij iemand die een tijd geleden door casemanager was aangeraden. Was toen niet handig omdat we net een traject in gingen en één ding tegelijk willen. Wel tweedelijnszorg maar op een manier waarvan ik denk dat er veel winst valt behalen als de klik er is. Offtrack heet het.

UHP

Als al haar mogelijkheden om binnen het gezin hulp te bieden gefaald hebben, kan UHP soms nodig zijn. Haar laatste geval was een combi verslaving-huiselijk geweld. Ze heeft intensieve verslavingszorg geregeld voor de moeder en psycho-educatie voor de vader met veel te losse handjes. Bij terugval of geen klik opnieuw hulp, desnoods overstappen naar een ander traject of een andere behandelaar.
Als dat niet werkt en het kind blijft in gevaar vanwege de ouders (2 jaar lang intensieve zorg en behandeling), dan volgt er UHP, liefst binnen de familie. Kind zit nu bij een oom en tante.

Als de mogelijkheden en interventies voor hulp voor het kind gefaald hebben, wordt er nadrukkelijk niet uit huis geplaatst door haar, tenzij op verzoek van de ouders zelf.
In jouw geval zou je aan haar een goeie hebben. Ze zou je helpen om een passende behandelaar te krijgen en de wachtlijsten indien nodig/mogelijk te verkorten. Ze zou van de behoefte van het kind uitgaan en jou daarin als deskundige zien.
Als behandeling geen effect heeft, zou ze met jou gaan kijken naar andere mogelijkheden. Ze kent veel mensen en geeft niet snel op.
Als dan alles faalt zijn jullie nog steeds de beste mensen om jullie kind te begeleiden en zou zij echt niet voor verlenging van een OTS gaan en zeker niet voor UHP.

UHP

https://www.youtube.com/watch?v=kzXcNgCr0nk
Het maakt natuurlijk nogal verschil of er ook oudergebonden problematiek is. Maar UHP bij volstrekt competente ouders is natuurlijk geen manier.
Ook OTS zou ik beslist niet accepteren. Dat kan een compromis lijken maar je bent er heel veel nodeloze energie aan kwijt. Bovendien roddelt het maar door en van competente ouder kun je zomaar in de rapporten verschijnen als geboren aso of een psychisch ongeschikt geval.
Je beste hoop is dan de kinderrechter. Als je daar netjes en beheerst verschijnt en je zaak goed over het voetlicht weet te krijgen, zonodig ga je in hoger beroep, heb je een goede kans. Laatst gelezen dat in zo'n vijf procent van de gevallen de rechter niet meegaat in zo'n eis tot OTS of UHP.
Als je met negatieve aanvallen van jeugdzorg te maken hebt, dat is nou eenmaal volgens protocol gebruikelijk, bij ouders, is het belangrijk om dit te verwachten en vervolgens: schud je het vuil van je schouders.
En gaat verder recht op je doel af.

Tango

Kind heeft een aantal keren een therapie gehad. Inmiddels heeft hij geruime tijd andere medicatie erbij, therapie was toen al gestopt en wij ouders hebben nog een gesprek met de therapeut gehad. Op basis van verouderde gegevens worden wij gedwongen derdelijns behandeling te gaan volgen op straffe van melding. Therapeut gaat zich hard gaat maken voor OTS zodat behandeling afgedwongen kan worden. Dit op basis van vier gesprekken van een half uur met kind.

Wij zien dat er ooit nog wel wat nodig is, maar willen niet nu. Kind start op eigen initiatief met huiswerkbegeleiding en is gemotiveerd om het schooljaar te halen. Derdelijns zorg gaat oa betekenen dat kind het schooljaar niet haalt, zijn vrienden kwijtraakt en wellicht niet in het regulier onderwijs kan blijven. Er is momenteel geen gevaar voor kind of omgeving, in tegenstelling tot wat de therapeut beweert. Dit is mede dankzij de diagnose die er bij is gekomen en de daarbij behorende nieuwe medicatie.

Wat mij zo raakt

en een bizar groot risico lijkt, is dat je nu een kind dat waarschijnlijk zijn hele leven momenten kan hebben waarbij het op zijn zachtst gezegd handig is dat hij hulp van buiten af in ieder geval overweegt, een heel negatieve ervaring op laten doen. ZO maak je toch zorgmijders?

"Ik praatte een paar keer een half uurtje met die man en voor je het wist woonde ik niet meer thuis en jij denkt dat ik naar een therapeut ga...?"

Dat weet je natuurlijk zelf al lang maar het raakt me zo!

mijk

Klopt

We gaan nooit meer iemand vertrouwen met zorg rondom de kinderen. Ik heb een arts nodig voor de medicatie maar ik ben er inmiddels al lang achter dat het gros van de hulpverleners echt niet meer kennis heeft dan ik. Nu scheelt het dat ik dodelijk nieuwsgierig ben en al jarenlang van alles lees waardoor ik op de hoogte ben. Gelukkig heb ik de hersens waardoor ik aan bepaalde informatie kan komen en het geld waardoor ik lid kan zijn van Balans of particulier zorg kan inkopen. Niet dat ik een geldboom in de tuin heb, maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel. Even generaliserend: was ik poets geweest en man stratenmakker dan had het er wellicht heel anders uit gezien. Verschrikkelijk dat deze verschillen er zijn in Nederland.
Ik weet ook niet wat ik zonder het forum zou moeten.
Casemanager heeft uitstel van het gesprek gevraagd 'omdat er nu nog te weinig concreets is om te bespreken.'
Dit geeft mij wat lucht omdat het Leo Kannerhuis moet overleggen en pas volgende week terug belt.

Zucht

'Op basis van verouderde gegevens worden wij gedwongen derdelijns behandeling te gaan volgen op straffe van melding. Therapeut gaat zich hard gaat maken voor OTS zodat behandeling afgedwongen kan worden. Dit op basis van vier gesprekken van een half uur met kind.'

De therapeut die geen klik heeft met het kind heeft besloten dat er 3e lijns hulp nodig is, wil zijn zin doordrukken en wil met OTS bereiken dat die ellendige ouders nu eens doen wat hij zegt.
Het is te treurig voor woorden.
Deze man kon niet onderbouwen wat er volgens hem nodig was, hij wist zelf niet in welke richting hij het moest zoeken en stelt draconische dingen voor. Ouders mogen geen 2nd opinion aanvragen maar moeten doen wat hij zegt want anders...

Jullie kind heeft echt mazzel met jullie, anders kwam hij niet goed terecht.

Fransien

De casemanager en hij weten niet meer wat de mogelijkheden binnen de tweedelijn zijn, in hun optiek is alles gedaan wat mogelijk was en heeft het geen of te weinig effect gehad. Als ze gewoon zouden zeggen, joh, ga eens nadenken over derdelijnszorg, wij denken met je mee en we zorgen dat als het nodig is er een plekje is. Dan was het goed geweest.
Nu is het een melding om aan te geven dat ze echt, echt zorg hebben. Joh.

zorgmelding dient niet voor het krijgen van hulp

Met een zorgmelding zorg je niet voor hulp, veel voorkomende misvatting.
Met een zorgmelding zorg je er alleen voor dat een gezinsvoogd de plannen van de behandelaars doordrukt op straffe van een UHP.
Een gezinsvoogd (enkelingen daargelaten) organiseert geen hulp maar kijkt of de ouders het zelf afkunnen (bij voorbaat staat daar al een rood kruisje want de ouders hebben immers een zorgmelding aan hun broek gekregen) en anders moet iemand anders dan de gezinsvoogd maar hulp organiseren.

Leuk dat de 2e lijns personen zorg hebben, maar dan dienen ze zelf collegiaal advies in te winnen. Hebben ze geen collega's die mee kunnen kijken en/of denken?

Blijkbaar heeft jouw 2e lijns instelling geen idee wat BJZ doet, of ze hebben een verborgen agenda (ook niet ondenkbaar).

Zorgmelding voorkomt juist hulp

Jij, de ouder, bent te verdacht om zaken mee te doen en de hulpverlening gaat achterover leunen en afwachten wat er uit de rechtzaken komt.
Dan is er een over het paard getilde juffrouw die jou positie helpt er door te drukken en dat is veel makkelijker zaken mee te doen dan een ouder die zelf nadenkt. Men doet liever zaken met een gezinsvoogd.
Met een beetje pech zijn de zaken van je kind dan nogal geëscaleerd en zelf ben je ook niet meer zo fris en fruitig. Vervolgens kunnen ze in die rapporten de zelf veroorzaakte chaos breeduit aan jou wijten.

Inderdaad zorgmelding = GEEN hulp

althans, in ons geval!

Wij kregen dus een melding destijds (stiefdochter). Ik denk dat wij een vroege versie van drang en dwang hebben moeten ondergaan, want op straffe ván (ondanks dat wij daarvóór een raadsmelding met vlag en wimpel hadden doorstaan) moest kind dus uit huis. En ja, wij wilden graag hulp en psychische ondersteuning, dus zochten net als Milcham hulp. Gevolg dus een melding omdat, inderdaad, wij het niet eens waren met het voorstel van de casemanager.

Enfin toen moest ze eerst uit huis maar er zou hulp komen... maar die is echt nooit gekomen. Ze heeft ik denk wel tien woonplekken gehad, nergens hulp. Eerder verslechtert alles door het constante verkassen, de telkens nieuwe mensen en andere leefregels overal, en de problemen die hierdoor natuurlijk steeds erger worden.

Kortom: kind heeft in die jaren (van 12 tot 18) GEEN psychische hulp gehad. NIETS... en dus niet thuis gewoond. Veel heel nare ervaringen gehad, daar gaan roken natuurlijk. In isoleerkamers gezeten, waar ze met 5 man naartoe werd gedragen... Hele nare ervaringen allemaal. Jarenlang geen school gehad, daarna zwaar onder niveau gezeten...! Nu hbo-niveau zonder schooldiploma trouwens!

De enige begeleiding die er in die jaren is geweest is EMDR-therapie die IK (als stiefmoeder) heb geregeld, en waar de zorgverzekering van haar moeder voor heeft betaald...

Dat moet je niet willen, echt zien te voorkomen hoor!

Een voordeel nu is dat er steeds meer bekend wordt dat er valse zorgmeldingen zijn, dat steeds duidelijker wordt dat behandelaren/scholen ed zorgmeldingen doen om hele verkeerde redenen, en dat het protest daartegen toeneemt.

Vraagje aan Milcham

Klopt het dat er resentelijk nog een draadje van jou gestart is? Zo ja, met welk draadje wil je dan verder.
Ik doel op draadje jeugdzorg. (Ouders en school).

Mogelijk dat ik mij per abuis jullie voor dezelfde aanzie.

UHP???

Waarschuwende maar sombere berichten zijn raadgevend maar halen ook de onvaste bodem onder je knikkende knieën vandaan.
Toendertijd las ik de relazen van darkhorse. Wauw, wat was het moeilijk om alsnog zelfverzekerd te blijven.
Er is nu geen sprake van uhp. Er is zelfs nog niet eens een voogd aangesteld.

Eens las ik een rapport van lkc over een valse melding. De school verdedigde hun actie met de woorden dat ze geen melding hadden gemaakt maar alleen hun zorg hadden uitgesproken. Ze beweerden dat ze nooit een melding gemaakt hedden. Tja, zo lusten we er nog wel een paar.

Flanagan

Klopt. De nicks betekenen hetzelfde. Verschillende vragen, verschillende draadjes. Er is geen sprake van UHP, ik denk dat je me verwart met Mirreke.

Correctie op #18

Ahv hint in #1 heb ik reeds antwoord op de vraag in #18 aangaande andere draad.

In dit draadje ben je door het gebruik van het woord casemanager en derdelijn of melding m.i. nog steeds redelijk volgbaar voor 'stille' meelezers. Zo schrijf je dat de casemanager uitstel van gesprek heeft aangevraagd en wat jouw volgende stappen zijn. Met dergelijke info geef je je onbedoeld bloot.
Helemaal vervelend als termen als ots en uhp ook voorbij komen en een 'stille' meelezer leest hoe jij denkt.

Ik herken het ' je van af willen schrijven': toendertijd sprak ik diverse mensen om mijn ei kwijt te raken. Maar ik lette wel op dat ik niet wegens smaad een klacht ontving. Want op darkhorse was ook eens een gezin wegens info op een forum zonder naam van behandelaar maar tussen de regels door herkenbaar, aangeklaagd wegens smaad.
Ik zou zeggen, ga verder met je zoektocht naar geschikte hulp en laat dit draadje voor wat het is.

Milcham,

Berichten gekruisd. Ik weet dat er geen sprake is van uhp. Ik vind het alleen jammer dat dit hier wordt aangehaald waarna jij in #12 aangeeft nu niemand te vertrouwen. Als jouw casemanager of behandelaar dit ziet, zo zwart op wit, kan dit tegen je gebruikt worden.

Blijkbaar

is er iemand die meeleest en niet meepraat, maar wel van alles denkt? Dat is lastig.' Casemanager heeft uitstel van het gesprek gevraagd 'omdat er nu nog te weinig concreets is om te bespreken.'Heb je ook enig idee op wat voor 'concreets' de casemanageer dan wacht? Maar als je het niet wilt of kunt opschrijven, doe het dan niet.

Tsjor

Tsjor,

Ik zeg niet dat dit al het geval is, maar dat ts beter kan oppassen.
Het is wel een openbaar forum.

Vragenlijsten

Herinnering ontvangen voor de vragenlijsten. Ik ben geneigd te reageren dat ik niet weet of we nu in het midden van een behamdeling zitten of aan het eind.
Flanagan, ik weet niet hoe ik me nóg meer op de vlakte kan houden en toch hulp cq advies van jullie kan krijgen.

Milcham,

Je bent goed bezig in dat andere draadje, gericht op de toekomst.

Ik zou ook dit draadje laten verwijderen gezien het risico.

Vragenlijsten, van wie

Het lijkt mij een goede aanleiding om inderdaad helderheid te krijgen: wie stuurt de vragenlijsten en waarvoor zijn ze bedoeld, in welke fase van de behandeling zitten jullie etc. Je kunt kiezen om het telefonisch te doen, maar ik zou het zeker ook schriftelijk of per email doen, zodat het vast ligt dat je de vragen graag wil beantwoorden 9eerste opmerking), maar dat je niet goed weet hoe je deze vragenlijst moet waarderen en dat dat wel relevant is voor je antwoorden, vandaar de vragen. En dan vragen stellen op een open en vriendelijke manier en vragen wanneer je antwoord krijgt; of als er een datum genoemd is, graag 1 week voor de datum waarop de vragenlijst moet zijn ingevuld.

Tsjor

Flanagan

Ik heb ervoor gekozen iets meer te vertellen over hoe het na een melding kan verlopen, om aan te geven dat het echt iets is wat je niet moet willen.
Ik noemde ten onrecht UHP en ots. Wij hadden geen OTS, maar het was een soort drang of dwang: als we er niet in mee zouden gaan dan... (zou er dus wel een gedwongen traject op touw worden gezet, ondanks het raadsonderzoek). De UHP was dan ook een 'vrijwillige'.

Wij hadden ook een hulpvraag, en daarom ga je er ook in mee, omdat je denkt dat je hulp krijgt. Maar dat is niet zo.

Dat is ook de reden dat ik dit probeerde uit te leggen. Niet goed gedaan blijkbaar, want niet duidelijk. Maar het is altijd schipperen tussen niet te veel willen zeggen en toch een boodschap willen overbrengen...

Milcham
Ik heb geen idee of jij het vermoeden hebt dat er mensen meelezen, maar als je dat hebt zou ik het laten weghalen.

Je kunt er altijd eerst screenshots van maken, ook voor de tips die er in staan.

vragenlijsten

Hm, ik weet het niet helemaal zeker natuurlijk, maar ik ben onder behandeling bij PsyQ en zij hebben gewoon in de computer een systeem dat er iedere keer na (ik geloof) 3 (of was het 6?) maanden zo'n vragenlijst komt. Ik vul dat meestal snel in, maar als ik het eens vergeet komt er een herinnering. Dat gaat volgens mij volautomatisch.

Niet dat ik er daarom een goed advies over heb, want jullie zitten in een lastige situatie - erg beangstigend hoe makkelijk je dat kan overkomen.
Maar puur voor wat die vragenlijsten betreft: dat lijkt me nou een van de weinige dingen waar je niets achter hoeft te zoeken. Zeker de herinnering ook niet, dat staat dan in zo'n computersysteem afgesteld op bijvoorbeeld 'na 7 dagen herinneringsmail uitsturen' zonder dat iemand daar nog over nadenkt. Misschien is het niemand opgevallen.

totdat

'dat lijkt me nou een van de weinige dingen waar je niets achter hoeft te zoeken.' Totdat men op zoek is naar van alles om de terechtheid van de zorgmelding te onderbouwen. Dan weet je nooit wat er met je gegevens gebeurt. 'Kind wordt opgevangen door oma' kan betekenen dat moeder goed gezorgd heeft voor opvang in haar eigen netwerk; maar ook de vraag oproepen: 'waarom doe je dat zelf niet?' Om een geheel ander, maar niet geheel fictief voorbeeld te noemen.
Dus ik zou nu zeggen: stop de persen, pas op de plaats, even recupereren: waar zijn wij mee bezig?

Tsjor

Eens met Tsjor

Ik ben het eens met het advies van Tsjor: 'stop de persen en pas op de plaats.
De lijsten kunnen in opdracht zijn van de betaler, in dit geval de gemeente. Net zoals bij langdurig fysiotherapie een vragenlijst de patient passeert om te zien op de behandeling financieel te verantwoorden is. Maar je weet niet wat er met de gegevens gebeurd en waar ze worden opgeslagen.
Bespreek die verzoeken met de persoon die verder met jullie gaat samenwerken.

@Mirreke,
Het was niet naar aanleiding van jouw post. De term uhp kwam al eerder voorbij zodat Tango op een gegeven moment vroeg om meer info omdat het probleem ernstiger vormen leek aan te nemen. Met de info van TS in #10 werd m.i. TS weer net zo herkenbaar als ervoor. Vandaar