Jeugduitwisseling middelbare school

tja

Hoe kunnen we jou/jullie helpen als we niet precies weten waarom je moeder het niet wil. Eng? Hoe precies eng? Aanslagen? Jong meisje?Welk land? Welke organisatie? Wat kost het? Hebben ze dat geld? Hoe gaat dat met school hier het jaar erna? Welke klas zit je nu?

andere optie

Heb je wel eens gedacht aan gaan studeren en dan een jaar "op Erasmus " gaan? Dus een jaar studeren in het buitenland. Je bent dan al weer een paar jaar ouder, misschien dat je moeder daar minder een probleem mee heeft.

paar dingen

Wat uit jouw verhaal springt is dat je moeder overstuur raakt als je er over begint. Nou vind ik 16 ook wat jong voor zoiets, maar het is wel een belevenis die je je leven lang zult bijblijven en je geeft al aan dat je het goed hebt doordacht, dat je er zelfs een complete presentatie van hebt gemaakt.

Ik kan me voorstellen dat elke bezorgde moeder begint te steigeren als haar jonge dochter met een dergelijk plan komt, maar als ze werkelijk telkens "helemaal overstuur" raakt, zoals jij zegt, is er volgens mij iets anders aan de hand waardoor het behoorlijk lastig kan worden om dit te kunnen gaan doen. Wat jammer is.

Klopt het dat ik tussen de regels lees dat je ouders uit elkaar zijn? Dit, omdat je schrijft dat je moeder het niet kan betalen en je vader (en zijn familie) wel.

Ik weet niet hoe de verhouding tussen je ouders is, maar je vader is in dit geval degene die jou zou kunnen steunen in je plannen. Of misschien wel iemand van de Rotary om je moeder te kunnen vertellen hoeveel risico je wel of niet loopt.

Zelf had ik ook een moeder die alles eng vond, bang was dat school er onder zou lijden en ook wel overstuur raakte bij het idee aan dit soort avonturen, waardoor ik op jouw leeftijd veel miste wat andere meisjes wel mochten (denk dan klein, bijvoorbeeld aan Tienertoeren, vakantie met vriendinnen en popconcerten). Dat heb ik altijd erg jammer gevonden, ik zag het als een gebrek aan vertrouwen. Uiteindelijk heb ik het wel ingehaald maar het is toch een stuk ervaring die je mist. En als de mogelijkheid (geld in dit geval) er is, en het gaat uit van een organisatie als de Rotary (lijkt me toch niet de minste), zou ik als moeder wel slikken, maar het je ook van harte gunnen.

Dan nog een paar tips aan jou persoonlijk. Ik begrijp dat je boos wordt als je moeder in de nee-stand schiet. Maar probeer het tóch in te houden. Hoe bozer je wordt, hoe lastiger het is om te blijven onderhandelen.

En ook: het zou mooi zijn als jij op een bepaalde manier ook iets kunt bijdragen aan de kosten. Die 5000 euro ga je niet redden, maar voor je zelfstandigheid en verantwoordelijkheidsgevoel vind ik het een goede stap om toch wat te gaan sparen.

Ik wens je heel veel succes en ook geduld toe!

Wachten

Ik zou het ook geen goed idee vinden. Eerst maar je school afmaken en dan kijken we verder naar de mogelijkheden.

Vesper en Hortensia

Jullie hebben het over jong en over school afmaken maar als je bijv een jaar naar een highschool in Amerika wil moet dat ook ergens in de vierde/vijfde. Ik weet niet wat uitwisselen met de Rotary is, en ik heb even geen zin om te googlen maar zo gek vind ik die leeftijd dus niet.

Trivia

Ik zei dat het erg jong was, maar dat is niet hetzelfde als te jong en ik ben er juist heel erg voor dat ze die kans grijpt als de mogelijkheid zich voordoet.

Hortensia

Je zei: 'Nou vind ik 16 ook wat jong voor zoiets,' en dat is natuurlijk koren op de molen voor die moeder. Ik wilde vooral zeggen dat 16 dus de meest normale leeftijd hiervoor is. Nog veel ouder en je mag niet eens meer naar een HighSchool met gastgezin (maar nogmaals ik weet niet wat die Rotary is).

prinsesje petronella

Als je moeder het echt niet wilt dan houdt het op. Je vindt het zelf heel erg belangrijk schrijf je, maar ik denk dat je moeder daar gewoon heel anders over denkt. Die wil jou nog even bij zich houden en vindt dat dit soort dingen nog even kan wachten. Nu denk je nog dat je dan verschrikkelijk veel mist, maar heus: er komen nog andere dingen op je pad. Over twee jaar kan je ook een tijd naar het buitenland als je dat zo graag wilt, het hoeft niet allemaal nu. Omgaan met teleurstellingen is ook iets wat je moet leren.

Ik moet een beetje hier aan denken (heel gemeen van me hoor, hoop dat je er om kan lachen): prinsesje petronella

Veiligheid

Niet ieder land is even veilig, Zuid-Afrika is bijvoorbeeld een van de gevaarlijkste landen ter wereld. Als dit een van de dingen is waar je moeder bezorgd om is (zou ik ook zijn), kun je de veiligheidssituatie van de landen waar je heen wil gaan onderzoeken en dat aan je moeder voorleggen.
Je kunt er ook aan denken om naar een Europees land te gaan, dan kan ze je makkelijker opzoeken, voor de ervaring met je redden in het buitenland, in een andere taal en cultuur, is dat echt hetzelfde.

je zit nu in klas 4

en je zou tussen klas 5 en 6 een jaar weg willen. Lijkt me een prima plan. Ze kunnen wel zeggen 'later' maar wie weet komt het er niet van. Zit je vader bij Rotary?

Tja, dat je moeder het enorm eng vindt snap ik hoor. Mijn dochter gaat met haar geliefde twee en een halve week door zuid-afrika rijden (ik lees net dat iemand dat 'het gevaarlijkste land op de wereld' noemt) en daar ben ik ook niet zo blij mee. Of een dochter 16 (je bent als je gaat 17 toch?) of 18 of 21 of 25 of weet-ik-hoe-oud is, de meeste moeders zijn niet er niet dol op als hun kinderen in hun ogen te grote risico's nemen. Het leven is vol kansen en onzekerheden en de een kan daar beter tegen dan de ander.

Is er een vriendin/tante die je kan vragen samen met je moeder te praten? Succes!

nee

Ik zou dat ook niet goed vinden. Als je 18 bent en je diploma's op zak hebt, is er tijd genoeg om te reizen, op werkvakantie te gaan of een jaar in het buitenland te studeren. Maar niet met 16 (spreek je de taal van dat land eigenlijk wel?).

Ik zou het wel goed vinden maar mijn man niet. Dan houdt het dus op. Daarnaast zou het voor ons toch financieel wel een flinke investering zijn. Als we een of twee kinderen hadden dan kon het er wel af maar met meerdere kinderen wordt het voor ons gewoon lastig. En ik vind wel dat als X iets mag dan moet Y het ook mogen.
Ik ben het verder helemaal met je eens dat het een waardevolle ervaring is en zeer leerzaam en dat het goed is voor het bouwen van karakter. Maar het houdt inderdaad op als je moeder het echt niet wil en zelfs niet eens wil luisteren naar je argumenten. Helaas.
Ik weet niet of je haar verder over kan halen. Misschien kan je als je argumenten op papier zetten en haar de presentatie doormailen? Misschien kan je de belofte van haar krijgen dat ze in elk geval jouw presentatie door zal lezen?

Alicia

Nee ik spreek de taal natuurlijk niet, maar dat is juist een van de uitdagingen

Wel jong, maar niet te jong

Vanwege het gebrek aan stageplaatsen hier, worden er ook stageplaatsen in het buitenland gezocht voor MBO. Pas nog gehoord tijdens de voorlichtingsavond.

Dat zijn jongeren van 16 - 17 jaar die de praktijkuren nodig hebben om het diploma te halen. Ik zou zeker even slikken als het dat wordt, maar aan de andere kant..ik woonde al 6 maanden als zelfstandig werkstudent toen ik 18 werd.

Dat zal jouw moeder nog niet overtuigen, daarvoor heb je nodig dat ze uitspreekt wat haar dwars zit. Het is wel weer een argument dat je echt niet de enige bent.

O ja

En vraag je moeder vooral ook wat ze zelf op die leeftijd deed. Het kan vriezen (foute ervaringen opgedaan) of dooien (een ervaring waarin ze zelf veel geleerd heeft en zelfvertrouwen opgebouwd, soms juist door schade en schande) maar in mijn generatie was dat nog veel gebruikelijker dat ook jongeren een grote zelfstandigheid kregen over het algemeen. Ik was zelf al met 17 de deur uit en ik was niet de enige.

Wat mag wel?

Ga in gesprek met je moeder ipv haar te proberen overtuigen. En luister dan ook echt en wees bereid zelf concessies te doen. Is bv na de 6 e naar usa bespreekbaar voor je moeder....? Kun jij daar ook mee leven?
Dit gaat zo niet lukken en jullie komen nog meer tegenover elkaar te staan. Je moeder heeft al je argumenten blijkbaar al gehoord. Die zijn heel goed maar ze wil het niet. Dan moet je stoppen met drammen. Van je moeder zou ik vragen en verwachten dat ze een open houding aanneemt en meedenkt met eventuele alternatieven. Jij moet dan wel voor jezelf besluiten wat een goed alternatief is. Uit ervaring kan ik zeggen dat er ook zat te beleven is na school voor een tussnjaar. Kijk es bij afs

18+

Mijn dochter mag van alles van me en ik moedig een beetje avonturierschap alleen maar heel hard aan, maar ik wil wel dat ze gewoon zonder vertraging haar school afmaakt. Als je 18 bent ben je ook nog piepjong, maar wel volwassen en dat maakt een heleboel dingen veel makkelijker in het buitenland. Hoewel, ik geloof dat je in de VS en sommige andere landen pas met 21 mag drinken, en ik kwam de dag voor mijn 21e verjaardag niet een casino binnen op een Grieks eiland.
Het klinkt leuk, in het buitenland in een gastgezin op je 16e, maar met een beetje pech zijn die 'ouders' nog strenger dan je eigen ouders

maar ja....

5 tot 7 duizend eurootjes??? En daar valt niemand over?

Ik vind dit echt idioot veel geld hoor....

Nimbo

Klinkt misschien gek, maar ik was best wel.... 'blij' toen ik een organisatie vond waar het 'maar' 5 tot 7 duizend euro kost. Bij alle andere organisatie's begint het bij 7000 en loop het op tot wel 12000 euro of meer. Maar toch, ik weet dat 5000-7000 veel geld is ook al is het de 'goedkoopste' die er te vinden was. Daarom zit ik nu enorm te twijfelen omdat ik door sommige reacties (op een ander forum) het idee heb gekregen dat ik totaal onrealistisch, idioot en nogal naïef bezig ben door dit alleen al voor te stellen...

Zonde

Ik zou dat ook zonde van het geld vinden. Naast dat ik het niet heb, zou ik het een beter plan vinden om dat tot de studietijd te bewaren. Een (half) jaar in het buitenland studeren kost helemaal een vermogen.

vraag je je niet af...

waarom het zo goedkoop is? Doordrammen als ik nee heb gezegd zou ik ook niet fijn vinden. Kijken naar een presentatie kan je kind het gevoel geven dat er nog wat mogelijk is. Misschien wilde ze daarom niet kijken. Leg je er bij neer en verzin wat anders. Naar het buitenland tijdens je studie kan ook.

veel geld

Persoonlijk vind ik het ook veel geld hoor. Mijn kind zou best mogen, maar minstens de helft zelf betalen. Dat ik in de periode dat hij weg zou zijn wel geld apart zet merkte hij later wel

Maar goed, je zult van beide ouders toestemming moeten hebben lijkt me. En of je moeder over te halen zou zijn door te blijven 'zeuren'
Zet eens alle argumenten op een rij, voors en tegens en bespeek dat eens met je moeder.

geld is relatief

Sommige mensen geven 5000 euro uit aan 1 zomervakantie. Dat is pas veel geld. Dat vind ik echt geen argument. Zeker niet omdat je niet in de portemonee van de familie kan kijken. Daarbij ontvang je dubbele kinderbijslag etc. Dus al met al. Toen ik zelf ging was het ook zoiets omgerekend en dat is 20 jaar geleden.

Ook het feit dat je gastgezin streng kan zijn. Dat was bij mij zeker zo. Ondanks dat een ervaring rijker. Maar ik neem aan dat je dat allemaal overwogen hebt. Als je denkt dat het een jaartje vakantie is dan vergis je je. Je aanpassingsvermogen en doorzettingsvermogen moeten heel groot zijn en als je dat niet hebt dan krijg je het daar OF je bent zo weer thuis. Leerzaam is het. Via deze weg blijft het lastig inzicht krijgen in de onderliggende redenen van je moeder. En blijf ik bij mijn standpunt, waar zit bij jou nog ruimte om je moeder tegemoet te komen? Misschien kun je komende 2 jaar hard werken om te laten zien dat je zelf mee wil betalen en het toch uitstellen tot na je examen. Als je terugkomt ben je veranderd. Dan moet je ook nog es nog even je examenjaar doen. Er zijn er velen die dat niet meer op kunnen brengen nadat ze high school in het buitenland hebben gedaan en terugkomen in een nieuwe klas zonder vriendinnen. Voor mijn ouders was destijds daarom ook de eis: eerst school afmaken daarna kun je gaan. Voor mij een extra motivatie keihard te werken aan school en zakcenten.

geld

Blijkbaar is er aan vaders zijde zoveel geld dat die 5000 euro het probleem niet is. En het contact met de Rotary wijst er ook al op dat dit niet bepaald mensen zijn die van een minimum rond moeten komen.

Niks mis mee.

Wie het breed heeft, laat het breed hangen. Voor de één is 5000 euro een bedrag dat hij nooit op zijn rekening zal hebben, voor de ander is het een kleinigheid.

Ik zou als ouder wel een afspraak maken dat het kind zelf op één of andere manier bijdraagt naar vermogen. Indien het kind niet werkt, kan het misschien een tegenprestatie leveren in de vorm van extra klusjes. Zo deden mijn ouders het ook destijds met een werkweek. Ik had geen werk, dus deed ik extra klusjes in huis. Niets voor niets, heb ik geleerd.

Helemaal niet onrealistisch..

of naief. Natuurlijk mag jij een grote wens hebben om een jaar ergens anders te wonen en te leren. Daar is helemaal niets mis mee. Mijn dochter, die in de brugklas zit, wil ook niets liever dan een jaar bij een gastgezin wonen in het buitenland. En ik kan het me heel goed voorstellen, ik wilde vroeger zelf ook weg. Indertjd nog met mijn ouders naar 1 of andere voorlichtingsbijeenkomst geweest (van FE geloof ik), waar ik steeds enthousiaster van werd, maar mijn ouders wit weg trokken bij het zien van het kostenplaatje: 10.000 gulden in die tijd (meen ik mij te herinneren).
Laat je dus niets wijsmaken: sommigen willen graag weg voor een jaar, anderen zijn het huis niet uit te branden, en alle smaken die daar tussen zitten.
Wanneer ik een geldprijs zou winnen, zou ik mijn dochter morgen nog inschrijven voor een uitwisselingsjaar. Ik gun haar die ervaring, die ook ongetwijfeld dieptepunten zou kennen. Blijft de hoofdprijs uit, gaat ze met een organisatie naar de VS als au pair, want als alleenstaande moeder kan ik zo'n bedrag niet ophoesten. Maar goed, het roer kan nog 10 keer om natuurlijk!
Maar goed, jij zit met een moeder die leeuwen en beren ziet. Angst is een slechte raadgever, maar wellicht zouden jullie nog een gesprek aan kunnen gaan, waar haar grooste angst zit. En: waarom zij twijfelt aan jouw zich ontwikkelende zelfstandigheid. Je maakt de indruk van iemand die weet wat ze wil. Aan moeder de taak om hierop te leren vertrouwen. Ik wens je veel sterkte!

Rotary

Er staat mij iets vaags bij dat het bij de Rotary echt om een uitwisseling gaat en dat als je kind meegaat met de uitwisseling de ouders ook bereid moeten zijn om een kind op te vangen en dat daarom de Rotary relatief goedkoop is. Niet voor een heel jaar maar wel voor een bepaalde periode. Misschien zijn de regels veranderd hoor. Ik kan me voorstellen dat als dat zo is je moeder dat misschien liever ook niet heeft?

Wat denk je te gaan doen op die school?

Je wilt dus een jaar naar een school in een land waarvan je de taal niet spreekt. Hoe zie je dat voor je? Denk je in een paar maanden die taal op te pikken zodat je ook onderwijs kunt volgen op een niveau dat een beetje in de buurt van het jouwe zit? Bij mijn zoon in V5 zat dit jaar een Tsjechische uitwisselingsscholier. Hij verdween al snel in Havo4, maar ook dat kon hij niet bijnemen. Misschien dat hij ondertussen in de brugklas zit Gesprekken met klasgenoten verliepen niet vlot en meestal in het Engels.

Verder is het toch wel zo handig om de laatste twee jaar aaneengesloten te doen. PTA kan ondertussen wijzigen en dan zit je met de gebakken peren.

En ik vind 16 echt heel jong om voor een jaar het huis uit te gaan. Heel egoistisch misschien, en ook niet de doorslaggevende reden, maar een kind van die leeftijd zou ik liever niet een jaar willen missen, het gaat toch al snel genoeg.Terwijl ik het ook moeizaam zou vinden om me aan te passen aan een kind dat al een jaar het huis uit is geweest en weer terugkomt.

Ik juich zelfstandigheid, ondernemingslust en reizen toe. Maar van jouw plan ik ook geen voorstander. Een jaar later en je hebt diploma, en de wereld ligt voor je open: au pair, Erasmus. Hoef je het ook niet op je ouders kosten te doen.

Hoe je me zou kunnen overtuigen? Niet makkelijk- en ik zou ook flink balen als er een ex met de portemonnee al open staat. Misschien door keihard te werken: op school, om het geld bij elkaar te sprokkelen en een taalcursus.

Succes, en laat nog eens weten hoe het afloopt.

fantastisch plan

Een fantastisch plan! Mijn oudste is ook een jaar weg geweest. Hij was net 16 toen hij vertrok, en net 17 toen hij terugkwam. Een zeer waardevolle ervaring. Kostte overigens wel meer dan 7000 euro, maar was wel 'life changing'.

Dat gezegd hebbende... als je moeder het niet goed vindt, dan gaat het dus gewoon niet. Heel zuur, maar dit is 'te groot'. Als het om een feestje zou gaan, een weekendje weg of een bepaalde aankoop, dan kun je nog proberen om toch je zin te krijgen. Maar een jaar weg is dusdanig ingrijpend... dat gaat 'm gewoon niet worden. Op basis van wat je nu schrijft, is de kloof gewoon te groot.

In deze draad lees je ook al heel wat berichten van ouders die het niet goed zouden vinden. Op alle argumenten die zij noemen (te jong, je spreekt de taal niet, te gevaarlijk) zou ik wat tegen in kunnen brengen. Je bent namelijk niet te jong, de taal leer je snel genoeg etc., maar dat gaat geen verschil maken. Als je er als ouder geen goed gevoel over hebt, dan gaat dit soort feitelijke info niet helpen. Dat helpt pas als je als ouder twijfelt, maar jouw moeder is blijkbaar 'te veel tegen'.

Ik vrees dat je je er bij neer moet leggen, hoe fantastisch ik je plan en je ambitie ook vindt.