In welke mate mag school bepaalde vakken / activiteiten op het lesprogramma zetten?
Megakind zit op een bijzondere (zoals in: niet openbare)school waar zij sinds kort lessen krijgt in "leren en leven vanuit aandacht". Ik noem het even kortweg mediteren, er komen bijv. klankschalen en massage aan te pas. Twee keer per week een half uur en de andere dagen vijf minuten (officieel).
De lessenserie duurt max. twee maanden, maar het is de bedoeling dat het mediteren daarna dagelijks wordt voortgezet en er wordt ook "nazorg"verleend.
Via de nieuwsbrief kreeg ik te horen dat mijn kind deze lessen ontvangt. Ik vind dat school, niettegenstaande de vrijheid om het onderwijs in te richten, hiermee een grens overschrijdt. Mijn denkbeelden over mediteren an sich en het mogelijke positieve effect ervan laat ik in het midden; ik vind het wel iets dat in de privé-sfeer thuishoort. Het masseren gaat mij in schoolcontext echt een brug te ver, ongeacht of het kind-kind is of kind-volwassene.
Kind vindt de lessen niet leuk, maar dat vind ik niet zo'n punt. Ik heb haar heel duidelijk verteld dat ze voorlopig gewoon mee moet doen. Sommige dingen moeten nu eenmaal, alleen vraag ik me nu af of dit wel móet?
Ik wil graag op een positieve manier de discussie met school aangaan en de zaak niet laten escaleren. Toch zou ik het fijn vinden om duidelijkheid te hebben over in welke mate dit soort activiteiten zomaar mag, of er al dan niet toestemming van de ouders vereist is e.d.
Tips voor het gesprek met school zijn vanzelfsprekend ook welkom.
Schoolgids
Silencia,
Wat staat hierover in de schoolgids? Dat lijkt mij het eerste uitgangspunt. Als je kiest voor een school die een 'bepaald principe' aanhangt zal toch in de schoolgids (ook) aangegeven zijn hoe daar in de praktijk invulling aan gegeven zal/kan worden?
Mocht dit er niet (duidelijk) in staan kun je ook eerst kijken of het recent misschien in de MR is geweest en daar instemming is verleend voor een aanpassing in het beleid?
Ik ben benieuwd want ik denk dat ik mijn kind als hij aangeeft het niet prettig te vinden juist niet naar een 'aanraakles' zou sturen?
Twee antwoorden en wat zoekwerk
Je vraag heeft twee formele antwoorden.
Antwoord 1: De vrijheid van de school om lestijd in te vullen, wordt gegund door de overheid. Die vrijheid is uitgedrukt in tijd: ca 30% van de totale lestijd (=300 uur per jaar op een schooljaar van 1000 uur).
Antwoord 2: Dat betekent niet dat de school de vrijheid heeft om over jouw grenzen heen te gaan.
Bijvoorbeeld: een school mag 'toverkunsten' op het programma zetten, maar als dat over jouw grens gaat dan zal er een oplossing verzonnen moeten worden.
Daar zit een bureaucratisch dingetje tussen waar politiek consensus over bestaat. Nieuwe lesideetjes moeten voorgelegd worden aan de MR. Die moet ermee instemmen. Politiek bestaat er de opvatting dat als dat gebeurd is, dat ouders dan wel verplicht zijn overgeleverd aan dat nieuwe ideetje. (Die constructie acht met trouwens ook geldig over de schoolbijdrage).
Ik ben van mening dat ook dat een stap te ver is. Maar de positieve discussie die je erover moet aangaan, is wel een eenzame. Van de overheid krijg je geen ondersteuning.
In dit geval vond ik zelfs een constructie waarbinnen het de overheid is die actief meewerkt tot het implementeren van nieuwe ideetjes.
Bij je omschrijving "leren en leven vanuit aandacht" dacht ik meteen aan mindfulness. Dat is nieuw en hip. Maar als ik de woorden letterlijk invoer dan kom ik hier.
http://stiltepuntrotterdam.nl
Het logo (met ondertiteling Gemeente Rotterdam) en de button rechtsboven met zelfs het logo van de gemeente, doet alsof dit van de gemeente komt of er op zijn minst heftig door ondersteund wordt.
Als je op de button klikt, kom je niet bij stadsinitiatief, maar bij een Engelstalige site die iets doet met commerciële ideeën.
De site www.stadsinitiatief.nl, bestaat niet zoals genoemd. Wat wel bestaat is http://www.rotterdam.nl/stadsinitiatief/
Het idee 'stiltepunt' of 'leren vanuit aandacht' kom ik er niet tegen.
Is dit een idee van vorig jaar, of misbruiken de initiatiefnemers van het stiltepunt een hype om aandacht op zichzelf te vestigen of zichzelf te legitimeren?
Is de school erin gestonken?
Op een positieve manier met de school in discussie begint met het zoeken naar de formele positie van dit idee. Is het wat het zegt te zijn? Is het door de MR goedgekeurd?
Als laatste: als alles klopt ben _ik_ dan verplicht om mee te doen, of mag ik mijn grenzen trekken?
Groet,
Miriam Lavell
Stiltepunt = stadsinitiatief vorig jaar
Beste Yvonne en Miriam,
Bedankt voor jullie reacties.
De schoolgids zegt niets over deze lessen.
Het Stiltepunt is inderdaad een (beoogd) stadsinitiatief van afgelopen jaar (2011-2012). Het haalde het groepje van vijf waarop elke Rotterdammer van 12 jaar en ouder mocht stemmen. Het heeft niet de meeste stemmen gehaald en kreeg daarom niet de subsidie waarmee het op veel, zo niet alle Rotterdamse scholen kon worden aangeboden, maar wel bekendheid.
School is zeker niet erin gestonken - denk ik - ; school heeft een bewuste keuze voor deze lessenserie gemaakt. Wellicht heeft dat ermee te maken dat de banden tussen de twee initiatiefneemsters en de school zeer warm zijn en school wel open staat voor niet rechttoe, rechtaan onderwijs.
Ten tijde van het stadsinitiatief werden er in een paar groepen proeflessen gegeven; dat had ik begrepen. Wat mij toen niet duidelijk was, was dat de lessen een vast onderdeel van het lesprogramma zouden worden voor andere groepen, waaronder die van mijn kind. Dat bleek pas in de deze week verstrekte algemene nieuwsbrief.
Ik zal pogen bij de MR na te gaan in welke mate deze lessen zijn besproken. Een knelpuntje daarbij is dat ik op school zal moeten navragen wie er in de MR zitten e.d.; ik kan daar geen recente info over vinden en het algemene mailadres werkt niet.
Ik ben het met Miriam eens dat het handig is om te weten wat je formele positie is voordat je een gesprek in gaat, maar gezien het tempo waarin de lessenserie voortschrijdt en mijn wens om in ieder geval de hoofdstukken aanraken en masseren vóór te zijn, zal ik sowieso komende week pogen een gesprek te regelen.
Of overigens de lessen zijn wat ze zeggen te zijn... tsja, als ik op de verhalen van kind afga is het in ieder geval langduriger dan door school medegedeeld en níet leuk. Ze zal het voorlopig moeten gedogen, zolang er niet aangeraakt wordt. Ik geloof wel in de oprechte intenties van school en stiltepuntlesgevers; ouders kunnen ook een beleef-het-zelfworkshop volgen. Daar heb ik 0,0% behoefte aan, maar ik denk dat die dames ook best open staan voor een gesprek. Toch wil ik me in eerste instantie richten op school; zij hebben die dames ingeschakeld en zijn mijn aanspreekpunt.
Een deel van mijn probleem is dat ik niet al te recalcitrant over wil komen bij school; er gebeuren daar veel goede dingen. Met deze lessenserie worden wel mijn grenzen overschreden. Het valt nog te bezien in welke mate dit te matchen is met het formele.
