huiswerk maken

de zesjes mentaliteit

ik denk dat bovenstaande voor veel leerlingen én ouders herkenbaar is. Natuurlijk zijn er ook leerlingen die hard werken om zo hoog mogelijke cijfers te halen maar ik denk dat de meesten net (of net niet) hard genoeg werken om over te gaan.

Ook onze zoon vindt een 6 hoog genoeg, elk cijfer boven de 6 is uiteraard wel mooi meegenomen

maar hoe zijn zijn

resultaten?
En wat bedoel je met dat zijn lamlendigheid jou dan ook overvalt?
Als jij geen zin hebt, heb ik ook geen zin? Lijkt me niet bevorderlijk voor de samenwerking en voor het voorbeeld. Dus in die zin zou je misschien meer moeten proberen je in te stellen op die lamlendigheid om er overheen te kunnen stappen?

En verder; leg de verantwoordelijkheid bij hem. Wat wilt hij bereiken en denkt hij dat dat lukt op deze manier?

tante Sidonia

We hadden hem zo gewaarschuwd om vanaf het begin zijn huiswerk bij te houden, anders loop je achter de feiten aan.
Nu haalde hij voor de eerste so duits{!} en voor engels een 2.
Volgens hem kan hij dat nog makkelijk ophalen....
Terwijl hij op de lagere school altijd graag de hoogste cijfers wilde halen. Ik zal er nog wel aan moeten wennen, hoe hij veranderd.
Maar dit is dus herkenbaar, dat vind ik nog wel fijn.
Zijn lamlendigheid[erg negatief woord] uit zich door dat het een poos duurt voordat hij naar boven gaat om te leren, loopt dan maar te dralen. Hij moet 1,5 uur per dag leren. Als ik hem dan overhoor, ligt hij op bed. Soms vraag ik hem wat [ uit hetgene wat hij geleerd heeft] en dan reageert hij alsof hij er nog nooit van gehoord heeft. Als dat een paar keer gebeurd raad ik hem aan om het nog eens goed te leren. Terwijl hij dan al een poos boven heeft gezeten. Ja wat doet hij daar dan?
Ja, zal ik hem dan toch los laten en dat hij het zelf maar moet zien?
Hoeveel overhoren jullie? Of doe je dat helemaal niet?

Jantine

Ik denk dat hij meer hulp van je nodig heeft. de opdracht "je moet beter leren" is nogal onduidelijk. Vind je niet? Hij heeft (waarschijnlijk) geleerd zoals hij op de basisschool deed en nu blijkt dat dat niet de juiste manier is om voldoendes te halen. Zonder jou kan hij nu geen (andere) manieren verzinnen om te leren die wel voldoendes opleveren. Kortom: hij weet gewoon niet wat hij moet doen EN hij weet niet dat hij het niet weet! Hoe kan hij weten op welke manieren hij het ook zou kunnen aanpakken?
Zou ik ook lamlendig van worden. Ik denk dat je dit ook zo open met hem moet bespreken. Dus vertel hem dat JIJ erachter bent gekomen dat je het niet goed hebt aangepakt, dat het gelukkig nog niet te laat is en dat je vanaf nu elke week samen met hem een planning maakt en dat je elke dag zijn huiswerk (maak- en leerwerk) met hem doet. Als hij gemiddeld voldoendes staat gaan jullie samen kijken welke dingen hij alleen kan doen. Dat begint met het alleen doen van maakwerk, dan het 'stamp' leerwerk (woordjes) en als laatste de leer- en interpretatievakken en de vakken die hij moeilijk vindt.

inderdaad, meer begeleiden

Ik heb ook de ervaring met mijn kinderen dat het leren niet vanzelf gaat. En dat zie je best vaak hoor, ook/vooral bij kinderen die op de basisschool met weinig inspanning goede cijfers haalden. Sommige kinderen blijken dat leren leren uitstekend zelf te kunnen, maar die van mij zeker niet.
Hier wordt huiswerk beneden in de woonkamer gemaakt. Zeker de jongste (1e klas) komt op zijn kamer echt niet tot leren. Zo nodig blijf ik er de hele tijd naast zitten. Paar voorbeelden van hoe we het aanpakken.

Woordjes leren gaat hier inmiddels met Quizlet. Online programma met ook een app. Oudste gebruikte altijd arts, maar dat blijkt bij jongste totaal niet aan te slaan. Quizlet werkt net wat anders, en dat blijkt bij hem juist weer beter aan te slaan. Dat zien we direct terug in de motivatie om te leren.
Geschiedenis bijvoorbeeld vraagt het nodige leeswerk. Dt kost de jongste nog veel moeite. Het klinkt zo een voeding: lees het goed en onthoudt de belangrijke dingen. Maar wat zijn dan die belangrijke dingen? Hoe weet je dat? Wat moet je ervan onthouden? Ik laat hem nu 1 alinea lezen en mij dan vertellen wat de essentie van het verhaal was. Daarna stel ik hem er vragen over. Weet hij het niet, dan laat ik het hem direct opzoeken in de tekst en hardop voorlezen. Eventueel vertel ik het in andere woorden nogmaals. Zo krijgt hij veel meer grip en gevoel bij de tekst én het gevoel dat hij 'in control' is.

Je schrijft dat hij 1,5 uur moet leren. Wat bedoel je daar precies mee? Moet hij van jou 1,5 uur aan zijn huiswerk zitten? Waarom dan?

arts = wrts

autocorrectie... arts = wrts.

idd begeleiden

als hij moeite heeft met hóe hij moet leren en plannen. Toen mijn zoon in de brugklas zat was ik er ook ten onrechte vanuit gegaan dat hij zelf wel alles kon plannen want: havo advies. Maar op de basisschool hoefde hij niet veel te doen dus had hij niet echt hard leren werken. In het begin van de 2e klas heb ik hem dan wel geholpen om per dag al het leerwerk in te plannen, het maakwerk lukte wel. Toen we zagen dat de cijfers omhoog gingen heeft hij het zelf opgepakt. Natuurlijk is er nog wel eens een onvoldoende maar de meeste cijfers zijn voldoende (wel de zesjes mentaliteit zoals ik in mijn eerste bericht aangaf).

Jantine

Hoe ging het het eerste jaar?

hier net zo- gaat nu heel goed!

Hier in 2 VWO idem dito; niet kunnen plannen, snel tevreden zijn, denken dat t goed komt, doorlezen ipv leren. Hij ging op huiswerkbegeleiding. van de herfst tot de zomer. Cijfers opgehaald. Nu in 3 VWO doet hij het geheel zelfstandig, prima cijfers.
Hij moest blijkbaar op gang geholpen worden. Vanwege de sfeer in huis kozen wij voor externe begeleiding.Heeft een prijskaartje (bij ons 280 euro per maand). Wij zagen het als investering.
Maar dat moet natuurlijk wel kunnen. (wij hebben ingeleverd op vakantie)

reacties

Zo, ik ben wel een beetje beduusd van de reacties. Meer begeleiden. Hij heeft trouwens in de eerste klas verschillende mentor uren gehad waarin uit gelegd werd hoe je dingen aan moest pakken. Toen vond ik dat de brugklassers zo goed begeleid werden. Hij schrijft bv ook geen huiswerk in zijn agenda op, daar zijn ze toen[in de brugklas] wel een paar uur mee bezig geweest. Hoe je dat kort en bondig kunt noteren.
Zijn zus , 2 jaar ouder, gebruikt ook WRTS. Hij moet dat ook gaan doen van ons of gewoon op papier schrijven maar dat doet hij dus niet, vindt hij te veel werk. Hij leert dus woordjes zonder iets op te schrijven.
Barvaux vorig jaar ging het net zo moeizaam. Als ik hem hielp, haalde hij wel betere cijfers. Maar zelf vind ik bio, AK, gesch. ook vrij lastig. Ik overhoor hem dan maar moet me zelf ook eerst echt verdiepen in de stof, duurt best wel even. Vandaag heb ik Ned spellingregels geleerd, ben ik zo een uur mee bezig.
Tijdje terug was het zo dat als hij "klaar "was met huiswerk,heel snel, dat hij beneden kwam om te computeren. Vandaar dat we gezegd hebben dat hij 1,5 uur moet leren op een dag.
Huiswerk begeleiding zou voor hem het mooiste zijn maar dat is eigenlijk te duur. Van een ander zou hij wellicht meer iets aan nemen als van zijn moeder, die ook niet alles weet.

Opschrijven

Mijn dochter heeft tot halverwege de derde altijd een gemiddelde van rond de 5 gehad voor wiskunde. Altijd spannend of het er niet onder zou schieten zodat ze mogelijk problemen zou kunnen krijgen met overgaan. En ineens, vanuit het niets, haalde ze een 7. En het proefwerk daarna weer een hoog cijfer. Toen ik vroeg hoe ze dacht dat dat kwam, haalde ze haar schouders op (standaard puberreactie), en zei dat ze begonnen was met opschrijven wat de leraar zei en dat dat misschien wel verschil maakte.
Ik probeer haar nu te overreden om woordjes op te schrijven bij het leren. Dat werkt 100 keer beter dan wrts omdat je hersenen actiever moeten werken bij schrijven dan bij typen. Ze haalt nu haar gemiddelde voor talen naar beneden met woordjestoetsen, terwijl ik me van vroeger herinner dat ik daar juist de tienen voor haalde ter compensatie van de rest.
Over de gehele linie zijn de cijfers nu wel hoger dan in de eerste jaren, dus ik denk dat er steeds meer kwartjes gaan vallen qua leerstrategie.

Verdiepen

Jantine, probeer je erin te verdiepen hoe je hem (wel) kunt helpen. Dat betekent niet dat je alles moet kunnen. In elk geval zijn de mentorlessen in de brugklas nuttig maar lang niet voldoende. Aanhoren in de (volle) klas is totaal iets anders dan thuiskomen en naast je aanlokkelijke playstation jezelf proberen door een hoofdstuk "haakjes wegwerken" te worstelen. Omdat je van je moeder 1,5 uur aan je huiswerk moet besteden. Alleen op je kamer.

Jantine

Kan je het niet omkeren en gewoon zeggen dat hij per dag maximaal x tijd op de PS mag? De overgebleven tijd kan dan met leren gevuld worden, of niet. Want eigenlijk lijkt het mij een tikje vreemd dat hij per definitie anderhalf uur zou moeten leren. Hij moet leren tot hij het beheerst, lijkt me, en de ene keer is dat een half uur en een andere keer 2 uur. Overhoren lijkt me de manier om te kijken of het erin zit. Misschien niet standaard alle vakken, jij hebt ook een leven, maar steekproefsgewijs ofzo, ik noem maar wat...

Sterkte ermee. Ik lees met belangstelling mee. Ik ga dit allemaal nog krijgen, tenzij zoon zo'n braverd blijft als hij nu is. Maar dat is nog maar ernstig afwachten.

Groeten,

Temet

late reactie

Nog een late reactie. Ik houd me toch aan de 1,5 uur huiswerk maken.
Ik weet dat als hij maak werk heeft, dat hij de bij behorende leerstof niet doorneemt. Als ik in zijn schriften kijk, zie ik dat. Vaak schrijft hij zo maar wat op. Dat vertel ik hem dan en dat hij meer aandacht aan dat vak moet besteden, meer tijd dus.
Ook heeft hij 2 avonden in de week voetbal training dus moet hij ook wat vooruit werken.
Als hij een rep heeft, moet-ie nog erg veel leren, alsof hij het voor de eerste keer leest/leert.
Dus hij moet meer tijd besteden aan zijn gewone huiswerk.

Het is ook best wel veel allemaal. Hij mag 1 uur op de computer per dag, vaak komt hij daar niet aan toe. Het scheelt wellicht ook dat het een uur fietsen is naar school. En terug doet hij er vaak nog langer over. Dus vrij laat thuis.

Toch leuk

Jouw laatste posting #17 lijkt heel erg op mijn zoon. In zijn schrift stond dat bij voorbeeld bij een vraag die begon met 'Hoeveel…." als antwoord: heel veel. Of: meer dan eerst. Ook waren er nauwelijks aantekeningen te vinden die hij maakte in de lessen. Alleen als de leraar zei dat iets opgeschreven moest worden deed hij dat.
Nu zit hij in 4V. In de afgelopen 3 jaar is de begeleiding (of mijn hulp) bij het maken van huiswerk afgenomen tot 'beschikbaar op verzoek'. Wel ben ik nog steeds op de hoogte van alle belangrijke toetsen / momenten in zijn kalender, daar besteed ik ook aandacht aan en daar vraag ik naar. En ik heb erop aangedrongen dat hij in de herfstvakantie al aan de slag is gegaan met het leren voor zijn eerste dossiertoetsen die hij volgende week heeft (deze week werkweek). Hij heeft uitstekende cijfers gehaald totnutoe.
Natuurlijk wilde ik dat hij het de eerste 3 jaar anders deed, goed aantekeningen maken, opletten in de les, op tijd beginnen met leren. Nou, dat zat er gewoon niet in. Het kwam (nog) niet aan. Ik ben het per jaar gaan bekijken (en soms als het nodig was per rapport): wat is er nodig om over te gaan? Daar heb ik mijn energie op gericht.

toch anders

Ik denk echt dat je het anders moet aanpakken. In het weekend moet mijn jongste al het maakwerk doen van de volgende week op vrijdag of zaterdag (ligt aan de planning van de zaterdag) en op zondag doet hij het leerwerk. Hij zit nu in de brugklas en daar zit ik bovenop. De rest van de week houdt hij dan bij wat hij krijgt en maakt het op de dag zelf.

Je kind naar boven sturen en zeggen dat het 1,5 uur huiswerk moet maken heeft geen zin. Zeggen dat je het zelf ook allemaal niet weet heeft ook geen zin. Jij hebt er gewoon geen zin in en je zoon weet niet hoe dus daar moet JIJ ergens een oplossing voor verzinnen.

Pak eens zo'n zaakvak boek en kijk het eens door, lees vooral wat er voorin staat (dat doen kinderen niet) en zoek naar samenvattingen en kijk hoe een hoofdstuk werkt. Daarna kun je het gewoon overhoren als je zoon er mee komt. Äls jij al uren nodig hebt om het te doorgronden, hoe moet je zoon met zijn puberhersenen dat dan?

Ik zou hem echt bij zijn lurven pakken, hem beneden laten werken waar jij bij bent en hem in de gaten houden. Een puber alleen op een kamertje heeft tegenwoordig veel te veel afleiding met apparaatjes en het is duidelijk dat hij niet goed weet wat hij moet doen. Doe het dus samen. Laat hem een samenvatting maken als jij het eten doet, leer met hem de woordjes, wacht niet tot hij naar je toe komt om te overhoren.

Kortom: doe zelf meer of koop huiswerkbegeleiding in. Je bent er echt niet hoor als je je kind 1,5 uur opsluit in zijn kamertje. Sommige dagen is dat echt te veel en op andere dagen is het te weinig maar het is in ieder geval voer voor afleiding want hij heeft geen idee wat hij daar moet doen.

Barveaux

Precies!

(hier ook: in het weekeinde al het maakwerk voor de komende week plus plannen en beginnen met het leerwerk voor de komende week). Alles wat gedurende de week wordt opgegeven aan maakwerk wordt dezelfde dag gemaakt. In de woonkamer, aan tafel na de thee met koek. Lekker mutsig maar het werkt wel!

overhoren

wat hier goed helpt bij het overhoren van vakken als aardrijkskunde, geschiedenis, bio enz. is dat ik me laat overhoren. Dochter zoekt dan altijd de lastige dingen uit (want zo grappig als ik het niet weet), en daarmee leert ze het dus zelf ook. Of ik laat haar eerst een samenvatting geven van het hoofdstuk, zodat ik in ieder geval weet of ze de essentie een beetje door heeft. Ze zit in VWO 2 en het gaat erg goed, beter dan vorig jaar. Ze heeft dit jaar nog geen onvoldoende gehaald.
Waar ik vanaf het begin aan op hamer is: schrijf het op. Woordjes enz. Doet ze meestal wel, maar soms moet ik het nog wel zeggen. Gister moest ze bijvoorbeeld voor Grieks alle goden leren. zij leest het dan 10 keer door en zegt dat ze het er niet in krijgt. Ik zei dat ze het dan moest overschrijven en toen kende ze het heel snel. Mam, dat helpt echt, was haar verbaasde reactie

zelfde hier

Zoon 3 gynnasium, vorig jaar op eentiende punt over, omdat hij zijn stof chronisch onderschat. Typische gevalletje onderpresteren, deels niet weten hoe te leren, deels liever lui dan moe.

Deze zomer heb ik het boek gelezen Bright minds, poor grades, en een boel herkenning. We zijn nu een aantal weken bezig met begeleiding, huiswerkplanning tot op de details. Dus niet: wanneer ga je aan je Grieks, maar: wat moet je precies doen voor Grieks, hoeveel tijd kost ieder onderdeel, hoe ga je controleren of je het kent (oefenen, via internet oefensites opzoeken), wanneer kan ik je overhoren of helpen? Huiswerkplanning bewaren, teruggekregen proefwerken met planning ernaast evalueren: wat ging er goed, waar moet je meer tijd aan besteden, wanneer ga je dat inplannen, etc etc. Een gedegen planning maken kost op deze manier soms bijna een uur. Dat doen we op de vrijdagmiddag.

We zijn er nog lang niet, maar ik zie heel wat kwartjes vallen, met name nu ook het besef dat hij echt veel meer moet doen dan wat hij deed, en dat een 7, 5 lekkerder voelt dan een 2.

Uit het boek heb ik de conclusie getrokken dat het onderpresteren, waar bij ons sprake van was, niet vanzelf overgaat. Ik zie in mijn nabije omgeving meerdere gevallen van jongens (waarom nooit meisjes?) met een dik vwo advies uiteindelijk met afstromen op hun 19e een mavodiploma halen, en dan wel de geest krijgen en dan via het mbo (nog vier jaar) uiteindelijk op hun 23e aan het hbo beginnen. Kan ook. Maar het lijkt me voor mijn zoon frustrerend als hij zoveel jaar onder zijn niveau zit. Dus ik ben nu echt aan het begeleiden. En nee, daar heb ik vaak geen zin in. Ik weet ook wel wat leukers op mijn zondagmiddag en op de diverse avonden door de weeks.
Ik zie wel vooruitgang. Hij vind het zelf ook prettiger om nu in control te zijn.

En met zessen ben ik wel tevreden hoor. Hier kwamen wat teveel enen tweeën drieën en vieren binnen. Voor Na en Sk haalt hij over het algemeen wel goeie punten. Maar ja, die talen hè.

ella 2007

Waarom nooit meisjes? Nou, je beschrijft precies mijn school carrière: dik VWO advies, begonnen in gymnasium brugklas, 5 jaar later het pand via de achterdeur verlaten met een mavo diploma. Vervolgens MBO -> HBO.
En ik ben toch echt een meisje (nou ja, dat wàs ik)

#17: meer aandacht is niet hetzelfde als meer tijd

Jantine, in posting 17 zeg je "vertel ik hem dat hij meer aandacht aan dat vak moet besteden, meer tijd dus." Ik denk dat je hier een vergissing maakt... Meer tijd is niet hetzelfde als meer aandacht. Meer aandacht betekent vooral anders leren, slimmer leren, 2 keer 15 minuten leren is effectiever dan 30 minuten achter elkaar. Ik denk dat je je vooral daarop zou moeten focussen in de begeleiding van je zoon.
Hier hebben we vooral oudste in 2VWO bij wiskunde door enkele hoofdstukken heen moeten slepen. Echt ernaast zitten, en eerst samen de tekst lezen (had hij nog niet gedaan) en dan sommen maken, alles uitschrijven stap voor stap. Pas na een heleboel sommen viel het kwartje dat dat uitschrijven niet voor de leraar is, maar vooral voor jezelf zodat je ook bij iets ingewikkeldere varianten van de dezelfde opgave geen fouten maakt. Volgende cijfer was een 7 ipv een 2.
Talen leerden ze vooral mbv wrts, en dan met geluid erbij. En vooral engels leren ze ook van het gamen... Maar bijvoorbeeld geschiedenis, aardrijkskunde en biologie is vooral in de onderbouw goed lezen wat er in het boek staat, geen stukken overslaan, en ook de kleine lettertjes, en dan pas aan de opdrachten beginnen. Als je gelijk aan de opdrachten begint, dan heb je geen idee waar het over gaat.

Moeder blokt mee -en raakt het beu

Ja, Jantina, ook bij ons gaat het moeizaam. Zoon zit in 2 Mavo nu en hoewel hij bij vlagen wel zijn best doet, gebeurt het hier vaker dat als hij toetsen heeft, zoals deze week 4 stuks, ik samen met hem zit te studeren. En dat is een uur ongeveer vóór het eten en daarna nog wel een uur, anderhalf.
Ik heb het druk genoeg met mijn huishouding en andere zaken en gisteren belde ik erover met mijn moeder, en die raadde me aan eens met zijn mentor te gaan praten. Zelf was ik vroeger ijveriger; ik zat de meeste tijd na school aan mijn huiswerk, deed Atheneum en later havo en ging door met leren tot ik de stof echt goed begreep, eerder stopte ik niet. Natuurlijk heb ik ook wel zitten rekenen welke cijfers ik moest halen voor een goed gemiddelde, maar dat ontaardde nooit in zo'n lakse houding als ik nu bij mijn zoon zie.
Maar ook onze zoon tuurt wel naar zijn boek, maar echt leren met het maken van samenvattingen e.d. doet hij niet. En áls ik hem dan zelfstandig laat werken op zijn kamer en ik kom na een uur kijken hoe het gaat, zie ik hem met het hoofd achterover in zijn stoel zitten snurken
Van zoon zelf hoorde ik dat een klasgenoot van hem een moeder heeft die zijn maakwerk voor hem doet, zodat hij kan leren. Dat lijkt me waanzin en bovendien oefen je de stof juist door dat maakwerk.
Mijn moeder stelde ook al huiswerkbegeleiding voor, maar dat is reteduur en bovendien weet je dan nog niet wat ze eigenlijk doen voor je goeie geld. Kunnen we ook niet betalen eigenlijk.
Dus ik lees met je mee naar de reacties en hoop er ook adviezen uit te halen! En ik ga vandaag een afspraak maken met zijn mentor.
Sterkte met je lamlendige spruit

Peenvogel

Het helpt jou (en dus je zoon) door een goede planning te maken. Ik moet mijn zoon echt helpen nu maar ik doe het wel zo dat het op een voor mij handige tijd is. Dat wil zeggen dat we op vrijdag kijken naar de week erna en dan ook AL het maakwerk doen als het een druk weekend is. Anders doet hij maakwerk op zaterdag en bij weinig maakwerk op zaterdag het leerwerk. Op zondag dus het leerwerk en op maandagavond herhalen leerwerk en het maakwerk wat hij op maandag heeft opgekregen. Zo doen we het elke middag: leerwerk herhalen (dus nooit alles op 1 dag leren) en het maakwerk doen wat die dag is opgegeven.

2,5 uur leerwerk is ook niet goed voor een kind op een dag. Het zou moeten lukken met elke dag 1 uur huiswerk maken (dus 7 uur per week, ook in vakanties) maar dan moet je ook wel een uur echt bezig zijn, beter dus nog: 2x een half uur en zien dat je soms wel eens een dag géén huiswerk hebt en niet hoeft voor te werken en een andere dag wel 2 uur. Elke dag 2,5 uur is gekkenwerk.

even geleden

Mentor belde, zoon zit op zitten blijven. Dat wist ik want we kunnen zijn cijfers zien op de school site. Met mentor gepraat over zijn inzet enz. Kreeg ik geen reactie op. Ook vroeg ik wanneer de avonden waren met gesprekken met de vak docenten.[in januari]. Volgens de mentor had dat nu geen zin om met ouders en leraar om de tafel te gaan zitten.[?]
Zoon had mentor beloofd dat hij beter zijn best zou gaan doen. Dat was eigenlijk het enige wat de mentor zei.

Engels staat hij onvoldoende, vrijdag had hij repetitie. Proberen op te halen. Ga ik donderdag bij hem kijken toen hij huiswerk aan het maken was, ligt zijn engelse boek nog op school....[Klasgenoot heeft toen via Whatsapp hoofdstuk naar hem toe gestuurd]

Elke dag schrijf ik op voor hem wat hij moet doen. En daarna controleer ik of hij het maakwerk gedaan heeft. En zo kom ik er achter dat hij [soms] een vak helemaal niet doet. Vergeten, zegt hij dan....
Ik ga hem nu wel opgeven voor wiskunde bijles. Dat word gegeven door bovenbouwers op school.

Wat we hier doen

Oudste zit in 2 Vwo. Sport intensief en dat geeft ons een mooi extra argument om met planning bezig te zijn. Ik probeer echt naast hem te staan als het gaat om inspanning, samen te ontdekken wat voor hem werkt. En als dat inspanning van mij vraagt (overhoren, samen plannen) dan laat ik het huishouden daarvoor met liefde liggen . Hoe hij leert zoeken we dus zij aan zij uit, als hij aan een half uur genoeg heeft geloof ik dat, maar dan verwacht ik wel een aardig cijfer. Streven is standaard een zeven, om marge te houden bij tegenvallers. Van de vakken waar ik denk te weten dat hij talent voor heeft verwacht ik meer.
Voorbeeld: hier ook geen woordjes leren door op te schrijven dus maak ik proeftoetsen voor hem; ik schrijf een lijst met woordjes op en daarna moet hij de vertaling erachter zetten, kijk ik het na. Fouten bespreken we. En dan doe ik het nog eens. En eventueel nog eens .
Ook hebben we ontdekt dat hij zich graag laat beïnvloede door de stoerdoenerij van andere jongens. Niet leren is stoer. Ook herkenbaar trouwens . Dus daar zoeken we samen maar tussenoplossingen. Hij wil niet de nerd zijn maar ook niet afstromen.
Brengt me op het laatste: ik probeer toch ook de stip aan de horizon met hem te bespreken, hem laten inzien dat op de havo je ook (veel) huiswerk hebt dus dat dat niet uitmaakt en je met het vwo meer vervolgopleidingen om uit te kiezen hebt. Zelfde voor vakkenpakket overigens.
Voor de goede orde; als hij het niet kan vind ik het een ander verhaal.

ouders die helpen met huiswerk

Hoe krijgen ouders die helpen met huiswerk het voor elkaar om toch nog met hun kind door een deur te gaan? Bij ons is dat de manier. om flink ruzie te krijgen. Tot voor kort ging mijn zoon naar een huiswerkklas maar dat wil hij sinds begin dit jaar niet meer en helaas zijn zijn cijfers er nu naar 4 onvoldoendes, t meest een vijf. Maar nog mag ik me er niet tegenaan bemoeien, hij wil het zelf doen. Maar of het hem lukt om zelfstandig havo 4 te halen....

Goede vraag, MoederMop

Dat vraag ik mij ook al een tijd af. 'Helpen' met huiswerk hebben we geprobeerd met het komt de sfeer in huis absoluut niet ten goede.

Wij noemen het geen helpen

Wij noemen het: wij geven aan wat jij moet doen want blijkbaar kun je het niet alleen. We vragen gen toestemming om te helpen.
Dat doen we alleen als kind een onvoldoende staat voor een vak. Mijn jongste zit nu in 2 VWO en hij accepteert deze regel. Zodra hij weer een voldoende voor dit vak staat, mag hij het zelf doen. De vakken die goed gaan, doet hij sowieso zelf.
Dit uitgezonderd speciale redenen waarom de onvoldoende gehaald is.
Hier waren het een 2 en een 3 voor Frans. De conclusie is dan duidelijk.

In eerste instantie wordt de sfeer niet beter. Ik zoek wel goed naar methoden die voor zoon het beste werken, het meest acceptabel zijn. Na de eerste strubbelingen over de begeleiding komt ook de opluchting dat hij het niet alleen hoeft te doen. Dat wij als ouders meedenken en medeverantwoordelijk zijn.

Misschien wordt het in de vierde klas lastiger. Dat moeten wij met zoon nog ervaren.
Bij oudste was het na de eerste klas al geen issue meer, die zorgde zelf voor voldoende of bijna-voldoendes. Altijd net genoeg doen maar nooit te veel. Is ook knap.