Hoe heilig is een dyscalculietest? lang verhaal
Situatie: zoon, 15, autistische stoornis, zit al jaren op speciaal onderwijs, nu op speciaal VMBO. Hij heeft altijd problemen met rekenen gehad, op de basisschool riep men: "Hij kan best, als hij maar wil."
Op de middelbare school bleek dat hij echt wel wil, maar niet kan. Mijn kind krijgt nu aangepast wiskunde, maar hij beheerst zelfs de tafels amper, ook al is hij al vijftien jaar. School ziet zijn toekomst niet vrolijk in want overal moet je voor kunnen rekenen. We hebben dus vorig jaar een dyscalculie-onderzoek aangevraagd maar door de wachtlijst zijn we nu pas aan de beurt.
En nu is er een probleem. Ik kan het niet betalen. Was hij jonger geweest, dan zou het vergoed worden, maar hij is te oud voor een vergoeding.
Omdat er nog een kind is met extra kosten vanwege een autistisch spectrumstoornis en ik zelf al jaren een chronische ziekte heb waardoor ik niet meer kan gaan werken is het hier steeds vaker dubbeltjes omdraaien. Iets dat nog erger is sinds vader (ik ben gescheiden) de alimentatie niet meer kon betalen. Mijn besteedbare geld per maand is binnen een half jaar met letterlijk honderden euro's gezakt en nog steeds in vrije val, en ik had al een beneden-modaal inkomen.
Het is echt niet zo dat ik op ruime voet leef en meen overal recht op te moeten hebben. Abonnementen zijn opgezegd, vakantie en clubjes zijn er niet meer, uitjes ook niet meer, er is stevig bezuinigd op verjaardagen en sinterklaas, kleding wordt tweedehands gekocht en zelf bezoek ik al langere tijd geen kapper meer. Maar de rek is eruit. Het water staat me steeds meer tot de lippen en er komt nog veel meer ellende aan in de vorm van diverse bezuinigingen die ons zullen gaan raken.
Maar nu komt dat onderzoek eraan. Een precieze prijs weet ik niet, maar het loopt in de honderden euro's. En die heb ik gewoon niet meer. En dus moet ik keuzes gaan maken.
Wat is de consequentie als ik het onderzoek niet laat doen? Als mijn zoon met zo duidelijk dyscalculie niet dat etiketje heeft? School is er wel van overtuigd dat hij het heeft, maar waarschuwt me voor verplichte rekentoetsen, profielen waarbij wiskunde verplicht is en dergelijke en de mogelijkheid om met een "etiketje dyscalculie" daar misschien ontheffing voor te kunnen krijgen.
In hoeverre is mijn kind kansloos voor zijn verdere toekomst qua werk en opleiding zonder zo'n etiketje? De kans dat hij ooit normaal kan werken is vrij klein, maar zoals het er nu naar uit ziet komt hij ook niet in aanmerking voor de wajong, we hebben voor zijn grote broer met dezelfde stoornis net de indicaties achter de rug waarin ze dat zeiden. En sociale werkplaatsen zijn ook wegbezuinigd.. Ontneem ik die jongen nog meer kansen door hem zo'n officieel dyscalculie-etiket te ontzeggen?
Een lang en warrig verhaal, maar wat kan de uitslag van zo'n test doen voor mijn zoon? Of is het alleen maar een etiketje om school te overtuigen (en die is al overtuigd) en kan hij er verder niks mee? Wat is de toekomst voor een puber met dyscalculie en in welke mate kan zo'n onderzoek daadwerkelijk verschil maken?
En dan ook nog: waar haal ik in godsnaam zoveel geld vandaan? Lenen of op afbetaling is geen optie, net zo min als voorschieten als ik het toch terugkrijg van de belasting, want dat duurt nog minstens een jaar. Het geld is er gewoon niet, komt ook niet en de toekomst is nog somberder wat de financiën betreft, omdat er nog meer bezuinigingen komen die ons rechtstreeks gaan raken en meer werk er niet inzit vanwege mijn ziekte.
De ziektekostenverzekering vergoedt ook niks en van vader hoef ik niks te verwachten.
Bah, ik ben er gewoon ziek van. Vroeger liet je zo'n jongen gewoon werken in de winkel van een sociaal voelende oom, of bij de boer (vooral dat laatste zou ideaal zijn), maar tegenwoordig is het steeds lastiger om mee te kunnen doen als je ze niet allemaal op een rijtje hebt en je ouders niet genoeg centjes hebben en ik ben daar zo ontzettend verdrietig en van slag van! Want mijn jongen heeft ook zijn talenten, maar die tellen blijkbaar niet mee.
Engeltje
En dan zie ik het verhaal van Engeltje, en bedenk ik: ik had net zo kort en bondig kunnen vragen of het wel zin of nut heeft 
Sorry, maar er spelen momenteel nogal wat emoties mee hier waardoor ik zo breedsprakig werd.
Ehm
Voor het praktische zijn misschien de opzoekkaartjes van ton Braams een idee (kopie maken?) zodat er van alles opgezocht kan worden. Dan loopt het stukje rekenen/wiskunde op school misschien wat lekkerder.
Met een heel laag inkomen is het misschien mogelijk om bijzondere bijstand aan te vragen om het onderzoek te bekostigen.
Wat ik tot nu toe weet van de rekentoets is dat de kindern met dyscalculi deze toets ook moeten maken. Men is wel bezig (?) dat hulpmiddelen als tafelkaarten hiervoor gebruikt mogen worden. Als dat zo is, is dat alleen mogelijk met een dyscalculiverklaring (denk ik).
Kaartjes en bijstand
Hij gebruikt nu al speciale hulpmiddeltjes, maar dat mag niet bij het examen. Ik zal na de vakantie weer eens bellen hoe de vlag er nu bij hangt. De leerkracht houdt hem met wiskunde ook erg de handen boven het hoofd, maar straks met examen en de vervolgopleiding, want zonder kan je tegenwoordig niet meer, is dat natuurlijk afgelopen.
En bijzondere bijstand zit er niet in. Ik val er net buiten, ook al verdien ik ver beneden modaal. En dat is een enorm gat waar je dan in valt, je draait echt overal zelf voor op en door het wegvallen van de alimentatie, het bijna wegvallen van de kinderbijslag van mijn oudste kind, de korting van de huurtoeslag, de stijging van de huur en het veel hogere eigen risico is het het afgelopen half jaar klap na klap. Ik wil niet zielig doen, veel mensen zitten in dit straatje, maar als je kind er de dupe van dreigt te worden en ik schulden moet gaan maken die ik niet terug zal kunnen betalen, zelfs die paar honderd euro niet, dan knapt er iets in me 
Even meedenken
Na wat googlen op "Kosten onderzoek dyscalculie" zie ik dat de prijzen variëren van rond de 300 euro tot wel bijna 1000 euro. De bovenste site, waar ik hieronder de link zal neerzetten heeft de tarieven van sommige onderzoeken aangepast op het gezinsinkomen. Psychologische onderzoeken die vergoed worden uit de basisverzekering hebben wel vastgestelde tarieven. Als je een intakegesprek wilt is dat in eerste instantie gratis. Besluit je geen onderzoek te laten doen kost het intakegesprek je 70 euro.
Misschien is het de moeite waard om te winkelen voor een leuke aanbieding? Aanbieders vergelijken, bellen en prijzen opvragen!
Nog een link
Een dyscalculie forum waar je veel adressen en aanbieders voor testen kunt vinden.
http://www.dyscalculie.org/forum/viewtopic.php?t=402
Er is al een onderzoeker in beeld
We zijn via school al in contact gebracht met een aanbieder (die ook in het lijstje staat) en er is inmiddels een uitnodiging, maar dat staat en valt met die rotcenten. Ze rekenen ook inkomensafhankelijke tarieven, maar willen daarbij ook het inkomen van vader meetellen en twee inkomens, hoe laag ook, is samen al gauw teveel om korting of kwijtschelding te krijgen. Ik moet vader maar om een bijdrage vragen, wordt al gauw gezegd als het om de kinderen gaat.
Helaas heeft vader zijn handen financieel volkomen van zijn kinderen afgetrokken en sta ik er helemaal alleen voor. Ik ga geen details geven, maar van hem kunnen we niets verwachten, hij werkt niet meer en mijn ene kind wil niet eens meer naar hem toe omdat vader zelf bezig is van het padje te raken. Toch wordt zijn inkomen gewoon meegeteld, net als bij het DUO, waar mijn andere, meerderjarige, kind geen extra toeslag krijgt omdat er ook een bijdrage van pa wordt verwacht.
Het is om gek van te worden!
En ik maar verder graven
Ik zie op de site van balans staan dat er een speciaal fonds is dat soms dit soort zaken vergoed. Ook kan je navragen bij de belastingdienst of deze bijzondere ziektekosten aftrekbaar zijn. Ook zit ik nog te denken of je kan navragen bij het WMO loket van je gemeente of zij mogelijkheden tot vergoedingen zien.
Nog niet wanhopen. Aan hun vader heb je niets, dus ga je het zelf opknappen. Dyscalculie is geen levensbedreigende ziekte. Het is prettig als het onderzoek er kan komen, je kan alles proberen om dat voor elkaar te krijgen. Meer kan je niet doen. Wanhopen is niet nodig.
Dank je wil40 
Het vloog me vandaag echt aan. Nee, levensbedreigend is het niet, maar ik zie mijn kind al zitten als kansloze volwassene omdat je blijkbaar tegenwoordig overal rekenen/wiskunde voor nodig hebt omdat zijn moeder het geld niet heeft. De belastingdienst kan nog een optie zijn, maar dan moet ik het alsnog ergens lenen omdat ik het op zijn vroegst pas volgend jaar zomer terug zal krijgen.
En ik ga het absoluut verder uitzoeken, daarom heb ik dit bericht ook geplaatst! Want ik ben momenteel wanhopig en voel me heel schuldig, maar dat is geen reden om niets te ondernemen!
Ik ga morgen de belastingdienst en WMO bellen.
Vertrouwen
Hoe oud is je kind? De mijne is 14 en op een ander gebied volgens school ook "een kansloze jongere". Althans dat gevoel kunnen ze je geven. Heb vertrouwen. De meeste kinderen vinden prima een plekje in deze lastige maatschappij. Ook degene met leerstoornissen. Waar je nu wanhopig van wordt kijk je over een tijdje met een bescheiden glimlach op terug. Tot het volgende probleem zich aandient waarvoor je moet bellen, regelen en praten.
Ik moet me regelmatig bij elkaar rapen, een dagje een time out en dan weer alles op alles zetten om het voor mijn kind weer op de rit te krijgen. Niet alles lukt en ik voel me daar praktisch niet schuldig over. Soms moet je roeien met de riemen die je hebt. Je kind komt niets te kort. Hij heeft een moeder die van hem houdt en hem steunt. Dat is de belangrijkste basis om straks als volwassene prima terecht te komen. Die test is dan maar bijzaak Succes morgen met navraag doen en je informeren. Hoop dat er financieël gezien een oplossing komt.
Wil40
Dank je voor je lieve woorden. Het helpt me wel omdat ik het zo herken wat je schrijft! Die herkenning maakt me al wat rustiger.
Ik wens jou ook veel sterkte met uithuilen en opnieuw beginnen als het weer zover is, het blijft toch een gevecht. Maar die kinderen hebben ook zulke geweldige kanten, naast hun problemen, vind je ook niet? Ik ga er eens een nachtje over slapen en dan schijnt morgen vast de zon weer. Op dit moment lijkt alles donker en dreigend maar dat helpt ook niemand, zulke gedachten.
Loslaten dus maar, nu slapen, en morgen verder actie ondernemen!
Dank je, je woorden doen me goed!
Lieve rekenblind
Wat een zorgen! Ik zit niet in jouw situatie en ken dat dus ook veel te weinig om er iets over te kunnen zeggen, behalve dat ik het ontzettend rot voor je vind.
Ik lees dat je denkt dat de kans dat je kind 'normaal zal kunnen werken' klein is. En dat hij zo zijn talenten heeft. Maar hij hoeft echt niet iets te doen met rekenen, ik kan me niet voorstellen dat je overal rekenen voor nodig hebt, er zijn zoveel kinderen die rekenen dramatisch moeilijk vinden of ook dyscalculie hebben. Zouden die allemaal weinig kans hebben op 'normaal werk'?
Ik zie dat wat positiever, er is vast iets voor hem! Kijk eens naar die talenten waar je over schrijft. Wat zijn die talenten precies en wat zou hij willen doen? Dan een keer met iemand in gesprek, een mentor, een leraar, iemand die hem goed kent. Wat denkt die er nou van, over zijn kansen, over vervolgopleidingen of werk. Wat kan je precies met die talenten, zonder dat je rekenen nodig hebt.
Komt vast wel goed. Het is wel heel goed om af en toe te spuien zoals je nu doet, dta lucht op zijn minst eens goed op.
Liefs Geerke
En over inkomen
Ik probeer mee te denken he - ik weet niet welke chronische ziekte je hebt waardoor je niet meer kunt werken. Maar kun je bijv ook niet bepaald thuiswerk doen, bijv teksten typen (google maar eens, tekstschrijvers op websites of artikelen) of teksten corrigeren, of wat eenvoudig inpakwerk, of kan dat ook niet? Of heb je wat met onderwijs en kun je kinderen thuis bijles/rt geven? Of wat telefoonwerk, hoe vervelend misschien ook, als het je inkomen verhoogt.... ik ken je natuurlijk niet, maar daarom noem ik zomaar wat dingen op. Ik wil graag meedenken. En idd naar de gemeente voor een evt fonds?
En wat ik me afvraag
Is er dan niet een soort regeling voor als je recht hebt op alimentatie, maar de vader het niet meer betalen kan?? Dat komt toch vaker voor lijkt me?
Hopelijk lig je al te slapen, en slaap je goed, morgen weer een dag. Ik zal je volgen, hoop zo dat er wat openingen komen voor je!
liefs Geerke
Nog een tip
Kijk ook eens op www.mee.nl!
Rondgebeld
WMO doet dit soort dingen niet, MEE had een leuke lijst met adressen waar hij zich kan laten testen, maar netgens een "fonds". Helaas.
De onderzoeker zelf nog eens gebeld. Die kon op voorhand niet meteen ja of nee zeggen, misschien valt er nog een korting te regelen wegens persoonlijke omstandigheden, maar dan nog zal ik waarschijnlijk enkele honderden euro's moeten betalen. En die zijn er echt, écht niet
Maar laat ik eerst maar dat gesprek afwachten.
Fonds
Op de site van Balansdigitaal stond dat er wel een fonds is voor dergelijke zaken. Ik heb de site zelf ook eerst doorgelezen. Het zal best lastig zijn om in aanmerking te komen voor een vergoeding omdat ook zij eerst checken of de ouders zelf niet draagkrachtig genoeg zijn. Op zich natuurlijk logisch, ze werken met gekregen geld. Het blijft vervelend dat je ex daarin tegenwerkt. Waarschijnlijk wordt ook zijn inkomen weer meegeteld. Toch zet ik hier de link neer naar het fonds, misschien is er met overleg toch iets mogelijk, je weet maar nooit.
Die kende ik nog niet!
Wil, deze kende ik nog niet, ik ga meteen contact opnemen vrijdag!
Ik zal ook nog even terugbellen naar een paar mensen die ik al gesproken heb, want dit kenden ze volgens mij ook nog niet.
Ik schrijf hem direct op mijn lijstje, dank je!
Rekenblind
Even de andere kant op geredeneerd: de vader. Is daar, eventueel via het LBIO, echt niets te halen? En als dat niet kan, kun je daar dan niet een verklaring van krijgen zodat zijn inkomen niet meegenomen wordt? (Ik ben niet thuis in deze materie, dus vergeef me als ik stomme dingen zeg)
Dat vroeg ik me ook al af, dat moet toch vaker voorkomen
Dat de vader de alimentatie niet kan betalen, dat moet toch vaker voorkomen!
Informeer daar eens naar!
Tja als en dan..
Als vader geen alimentatie kan betalen en moeder zelf ook niet voldoende inkomsten heeft dan hebben we in Nederland inderdaad een minimale voorziening. Dat heet bijstand. Maar ik kan me goed voorstellen dat honderden euro's voor testen betalen er dan niet in zit.
Ik snap in dit geval alleen niet zo goed de waarde van een discalculie test. Volgens mij is dat nog steeds geen erkende stoornis die ergens vrijstelling of extra hulp voor geeft.
Ik zou voorlopig dan ook liever inzetten op extra hulp bij het rekenen i.p.v. het geld besteden om iets vast te stellen wat je al weet (mijn zoon kan niet rekenen).
Eens met cqcq
Zolang je er geen voordeel aan hebt als je bewezen dyscalculie hebt zou ik daar ook geen geld aan uitgeven als ik dat niet heb.
Voordeel en update
Ik heb begrepen dat het kind vrijstelling van bepaalde eisen (examen, vervolgopleiding) kan krijgen, maar ik weet niet of dat alleen voor speciaal onderwijs is, of voor alles.
In ieder geval ben ik net gebeld door de organisatie die hem wil testen: er kan waarschijnlijk iets geregeld worden!
Nog even dit: we leven niet op bijstandsniveau, ik heb ook geen andere uitkering maar werk parttime waardoor ik net boven het minimum uitkom. Meer werktijd is niet mogelijk wegens de intensieve begeleiding van dit kind. Door allerlei bijkomende kosten (o.a. voor dit kind) die helaas niet gedekt worden blijft er heel weinig geld over om van te leven. Een probleem dat steeds meer mensen in een vergelijkbare situatie treft, vooral alleenstaande ouders, uniek is het niet. Gelukkig hebben we nog een dak boven ons hoofd en te eten en probeer ik niet teveel aan de toekomst te denken, met nog hogere kosten in het verschiet. Vandaar dat ik absoluut nergens schulden wil maken of op afbetaling zaken wil regelen.
Maar gelukkig lijkt er voor de test een oplossing te zijn!
Dat is goed nieuws!
Hopen dat je zoon er de benodigde hulp mee gaat krijgen!
Dank je, wil!
En vandaag heb ik een telefoontje gekregen dat het goed gaat komen, er is iemand binnen de instelling die zich persoonlijk ermee gaat bemoeien en me garandeert dat het goed komt, ik heb inmiddels de schriftelijke bevestiging binnen! Ik kan wel janken van opluchting!
Fantastisch!
Er mag ook wel eens wat jouw kant op rollen, vind ik persoonlijk .
Engeltje
Super!
Fijn als die test binnenkort toch kan doorgaan.
