Hippe meester
Hallo allemaal,
Ik heb een zoon van 11 jaar, groep 7 en hij heeft dit jaar een hele leuke meester. Echter, kwam hij laatst thuis met een opmerking waarvan ik niet goed weet wat ik daar precies mee moet. Mijn vrouw raadde mij deze site aan en daar ben ik dan...
Ik wil het vooral niet groter maken dan het is, maar mijn zoon vraagt sinds een paar weken om hippe onderbroeken, het liefst van het merk Björn Borg. Heel gek, want wij voeden hem niet met merken op en hij heeft hier nog nooit om gevraagd. Na doorvragen blijkt dat hij dat wil omdat de meester dit merk ook draagt. "Het liefst rood met een witte band, want die heeft de meester ook", zei hij tegen ons. Ook vertelde hij dat de meester elke dag dit merk draagt in allerlei kleuren en dat hij dat leuk vindt. We hebben er een beetje op gelet en inderdaad, als de meester bukt zie je een hip randje met Björn Borg, maar meer is het niet.
Maar goed, wat nu? We mogen niet binnen komen vanwege Corona, maar hierover bellen lijkt ons wellicht wat overdreven? Ook vinden we de meester aardig en goed voor onze zoon. Moeten we het laten gaan of toch in gesprek? Heel lastig...iemand advies?
Als dit al niet een BB reclame is zou ik het niet groter maken dan het is. En als er echt iets te bespreken valt: natuurlijk kom je de school in. Wat een onzin dat dat niet zou mogen. Kletsen met andere ouders in de deur van het lokaal kan niet meer nee, maar dat is niet echt erg.
Waar zou je over in gesprek willen met de meester? Waar hij zijn ondergoed koopt? Of hij zijn overhemd wat beter in z’n broek kan stoppen zodat z’n boxer niet zichtbaar is? Maak je je zorgen dat ie veel moet bukken tijdens z’n werk? Wil je hem vragen een ander, wellicht merkloze, boxer te kopen zodat jouw zoon niet ook om die dure exemplaren gaat vragen?
Niets mee doen. Ik zie ook niet voor me wat je de meester zou willen vragen. Jij gaat over de onderbroeken van je zoon en je gaat er ook over in hoeverre hij daar zelf een stem in heeft.
Precies als Libertine. Zolang hij niet een bouwvakkersspleet heeft of een juf met een decolleté tot aan haar navel, zie ik niet het punt.
Tja, over twee jaar komt hij thuis met de vraag naar veel meer en andere merkkleding. Als je het geld er voor over hebt/ kunt missen zou ik twee onderbroeken voor hem kopen en het daarbij laten.
De meester hiermee lastig vallen zou ik zeker niet doen. Wat zou je van hem verwachten? Dat hij je zoon afraadt om die onderbroeken te dragen, of wat anders? Daar gaat die man natuurlijk helemaal niet over.
Maar wil je zoon dit omdat hij het heeft gezien bij zijn meester of heeft de meester het uitgebreid besproken in de klas? Het eerste daar kan de meester niet zoveel aan doen. Het tweede zou je discutabel kunnen vinden, maar hangt er ook vanaf hoe de meester het besproken heeft.
Je hebt nu wel de kans om met je zoon te praten over merkkleding en waarom je dat zou willen hebben.
Meester is een rolmodel! Da's toch leuk, ontluikend modebewustzijn. Waarom zou het een probleem zijn? Gewoon eens geïnteresseerd praten met kind is wel leuk: over waarom wel of geen merken dragen, gaat dat over 'mooi' of over 'erbij horen'?, je eigen kledingstijl ontwikkelen, wat zijn de voor- en nadelen van de mode volgen of juist iets 'onverwachts' doen (bijv. lang haar voor een jongen). Daarmee leer je je kind ook kennen.
Het ligt inderdaad aan de context. Heeft zoontje het erover, alléén omdat ie af toe dat bandje ziet, of praat meester erover, en hoe dan. Wat laat meester verder voor gedrag zien. Ik zou zelf alert zijn. Heb wel eens een jeugdleider van een vereniging meegemaakt. De kinderen liepen weg met hem. Maar hij helaas ook met de kinderen. Heel subtiel werden ze ingepakt, opmerkingen en gedrag dat niet echt fout was, maar wel zodanig dat er een raar gevoel ontstond dat moeilijk te plaatsen was. Anders dan 'klopt dit wel'. Wat het dus niet bleek te doen.
Wat ik niet helemaal begrijp is: Je mag niet de school in (om iets te bespreken) maar je hebt wel op de meester zijn onderbroek kunnen letten? Doe je dat dan door het raam ofzo?
Maar verder zou ik er niet zoveel mee doen
Wat is het probleem nu eigenlijk? Dat die onderbroek zichtbaar is? Dat hoort geloof ik bij hippe meesters, dus daar hoef je geen gesprek over aan te gaan. Overigens zijn kinderen van 11 wel vaker met mode en merken bezig, daar lijkt me niks raars aan. Mooie aanleiding om een gesprek over aan te gaan inderdaad.
Koud schreef op 23-02-2021 om 14:52:Het ligt inderdaad aan de context. Heeft zoontje het erover, alléén omdat ie af toe dat bandje ziet, of praat meester erover, en hoe dan. Wat laat meester verder voor gedrag zien. Ik zou zelf alert zijn. Heb wel eens een jeugdleider van een vereniging meegemaakt. De kinderen liepen weg met hem. Maar hij helaas ook met de kinderen. Heel subtiel werden ze ingepakt, opmerkingen en gedrag dat niet echt fout was, maar wel zodanig dat er een raar gevoel ontstond dat moeilijk te plaatsen was. Anders dan 'klopt dit wel'. Wat het dus niet bleek te doen.
Wat heeft dit met dat randje van die onderbroek te maken?
Zebra4 schreef op 23-02-2021 om 14:59:Wat ik niet helemaal begrijp is: Je mag niet de school in (om iets te bespreken) maar je hebt wel op de meester zijn onderbroek kunnen letten? Doe je dat dan door het raam ofzo?
Het hele verhaal klopt niet zo. Gaat het nu over merkkleding of over het broekrandje van de meester? En wat zou je in hemelsnaam willen gaan zeggen tegen school? Dan sta je toch sowieso voor gek....
11 jaar, ja dat is wel de leeftijd dat kinderen zich opeens meer bewust worden van kleding en mode. Als het niet van de meester komt, dan wel van klasgenoten. Mooi moment om het gesprek hierover aan te gaan met je kind: wat is belangrijk en waarom dan? Waar ga je in mee en waarin niet?
Bjorn Borg boxers zijn in elk geval goed van kwaliteit. En ook leuk om als verjaardagskado te geven. Of ze nog hip zijn, geen idee eigenlijk. En is het wel hip om die boxer boven de broekrand uit te laten steken, vraag ik me af? Mijn kinderen willen dat echt niet...
Volgens mij waren onderbroekranden die boven de broek uit kwamen hip in 2000, dus zo hip vind ik die meester niet.
