Havo uit zoons hoofd praten
Mijn zoon van 17 is eindelijk geslaagd voor vmbo-tl. Hij begon in 2016 op de havo, moest toen van die school af want hij moest naar het vmbo-t, en is daarna weer van school gewisseld en vorig jaar in het examenjaar blijven zitten. (Al voor de Corona stond hij er heel slecht voor) Hij heeft NLD waardoor hij tegen moeilijkheden opliep.
Zijn cijferlijst bestaat uit één 7 (6,6) en voor de rest krappe voldoendes.
Mijn zoon eist dat hij nu havo mag gaan doen. Ik vind dit gezien zijn achtergrond en dat hij met hakken over de sloot vmbo-tl heeft afgerond geen goed idee.
Zoon vindt dat hij naar de havo moet omdat hem is verteld dat hij zonder hbo een laag salaris zal krijgen.
Ik heb de afgelopen weken hem nog wel gesteund met het zoeken van een havoschool, maar hij ontvangt alleen maar afwijzingen omdat zijn gemiddelde te laag is en hij geen positief advies van zijn laatste docenten heeft gehad.
Mijn zoon zegt dat hij niet naar het mbo gaat. Ik heb hem al moeten dwingen zichzelf toch ergens in te schrijven omdat we al een brief van leerplicht hebben ontvangen over dat hij nog nergens aangemeld staat.
Nu zegt hij dat hij heeft berekend dat je 16 uur per maand mag spijbelen en dus alleen gaat komen als het moet want hij weet zeker dat hij de havo aankan.
Eerst mbo doen en dan hbo vindt hij geen optie.
Hoe praat ik de havo uit zijn hoofd?
Zoon had een mager overgangsbewijs naar Havo5 en had er geen zin meer in.
De coronaregels werkten natuurlijk erg tegen het afgelopen jaar, maar hij is blij met zijn overstap naar MBO-Engineering, niveau 4.
Die trotse blik van hem toen hij met zijn eerste laswerkstuk thuiskwam.
Ja, ik ben verbaasd. Elke motivatie, zeker een sterke motivatie, kan een kind de benodigde inzet geven. Ze kunnen je verrassen. Je geeft een kind een kans.
Niets verwachten van een kind is pas vernietigend. Elk jaar groeien ze verder en kunnen ze meer. Reken ze niet af op falen van het verleden maar geef ze de kans op succes in de toekomst. En een jongen van 17 jaar, laat je niet door de stroop van tegenwerking lopen. Goed, misschien komt hij er toch wel, ondanks de tegenwerking, maar waarom zou je?
ik ben t wel eens met skik. De motivatie lijkt idd niet echt heel royaal of doordacht. Alleen..zoon tegen zijn zin richting mbo duwen gaat wsch ook niet werken. Dan zou ik toch opteren voor positief benaderen en ondersteunen. Laat m zelf maar ondervinden wat wel of niet lukt. Of dat nou gaat om ueberhaupt toegelaten worden, of om (als ie ergens een plekje vindt) het daadwerkelijk redden. Dat kost msch een jaar extra, maar zorgt er ook voor dat zoon zelf keuzes zal moeten gaan maken ipv tegenspartelend te doen wat iemand anders zegt.
En…er is natuurlijk een kans dat ie t inderdaad WEL gaat redden. Super natuurlijk als dat t geval blijkt te zijn….
Hoe denk je dat deze jongen te motiveren is voor het MBO? Het is een terechte vraag van zijn moeder, want om op deze leeftijd volgzaam te doen wat je moeder wil is wel wat veel gevraagd.
En dan, inschrijven in het MBO en bidden dat zoon volgzaam toch maar wel naar school gaat en er plezier in krijgt? Het gebeurt, maar waarom zou je?
Waarom zou je niet kijken naar een mogelijkheid om de keuze van deze jongvolwassene te volgen? Wie weet hoe hij je kan verrassen en als het echt, heel echt, niet blijkt te lukken is er nog geen man overboord. Hij heeft zich al bewezen met zijn VMBO-T diploma, dus een al te grote faalervaring zal dat niet zijn.
School kan ook meer bieden als je als ouder gemotiveerd achter je kind staat. Met een ouder die er toch al niet in gelooft zal school mogelijk ook niet zo hard lopen.
Wij hebben overigens de afgelopen jaren (pre-corona) de open dagen van zowel MBO en HBO bezocht en konden eigenlijk geen HBO-opleiding vinden waarbij er een "klik" was. Op het MBO reageerde hij enthousiaster op de projecten, leerlingen en docenten.
Tja,
Als geen één HAVO-school hem wil zal er weinig anders opzitten voor hem dan minstens 1 jaar MBO te doen.
Kan het ook zijn dat hij gewoon nog geen enkel idee heeft wat ie wil doen / studeren?
Of heeft ie al een plan klaar voor "wat na HAVO"? Want meestal stopt het niet daar.
Als hij van plan is zoveel te spijbelen omdat het voor hem klinkt als "uitzitten tot ik 18 ben" ... wat gaat hij dan in die tijd doen? Heeft hij een baantje dat hij kan uitbreiden? Of iets anders zinnigs?
Welke MBO-richting gaat hij trouwens doen en is dat écht de meest geschikte? Als ie "snel rijk wil worden" kan hij misschien bijvoorbeeld iets technisch / bouwkundig kiezen. De vraag naar degelijke bouwvakkers, elektriciens, loodgieters, ... is gigantisch en ik schrik me altijd ape-lazarus van hun rekeningen.
Ik zat zelf op een school in Amsterdam West waar leerlingen heel uitgebreid werden voorgelicht over “havo na de mavo”. Het kwam erop neer dat de praktijk is dat veel leerlingen die niet weten wat ze willen studeren naar de havo gaan en de school vindt dat je dan beter opleidingen kunt uitproberen op het mbo. Of dat ze naar de havo gaan alleen omdat dat hoger en dus ambitieuzer is.
Ik denk dat de helft van de havoinstroom bleef zitten in 4havo, en dat minstens de helft daarvan weer het jaar erop alsnog naar het mbo is gegaan.
Er waren ook leerlingen waarvoor de overstap naar de havo heel goed ging en ik ken er ook een paar die nu aan de universiteit studeren…
Eigenlijk vind ik “hbo verdient beter” ook geen goede motivatie voor het havo. Maar met die prestatiemaatschappij van tegenwoordig wordt je ook bijna gedwongen om maar door te blijven gaan totdat je het hoogst haalbare niveau hebt behaald.
(volgens mij is het met hbo verpleegkunde ook nog eens zo dat je dan wel meer kan en mag maar hetzelfde betaald krijgt als je mbo collega’s…)
skik schreef op 23-07-2021 om 22:30:Verder is de weg via vavo of staatsexamen niet 'wat al te negatief gesteld', die wegen zijn er gewoon niet. Vavo niet omdat je per 1 augustus 2021 18 moet zijn als je in 2022 staatsexamen wil doen, dus dat hij over een half jaar 18 wordt helpt daar niet aan. Staatsexamen niet omdat het meer dan onwaarschijnlijk is als hij met magere cijfers in 5 jaar zijn vmbo-t haalt, hij zelfstandig zonder school zijn staatsexamen havo zal halen.
Huh? Ik ken meerdere mensen die toen ze 16 of 17 waren na twee weken mbo naar de havo op de vavo zijn gegaan omdat het mbo toen al veel te makkelijk bleek. Geen idee of ze uitbesteed zijn maar 100% dat ze daar zaten in 4havo.
AnneJ schreef op 23-07-2021 om 22:48:
Hoe denk je dat deze jongen te motiveren is voor het MBO? Het is een terechte vraag van zijn moeder, want om op deze leeftijd volgzaam te doen wat je moeder wil is wel wat veel gevraagd.
En dan, inschrijven in het MBO en bidden dat zoon volgzaam toch maar wel naar school gaat en er plezier in krijgt? Het gebeurt, maar waarom zou je?
Waarom zou je niet kijken naar een mogelijkheid om de keuze van deze jongvolwassene te volgen? Wie weet hoe hij je kan verrassen en als het echt, heel echt, niet blijkt te lukken is er nog geen man overboord. Hij heeft zich al bewezen met zijn VMBO-T diploma, dus een al te grote faalervaring zal dat niet zijn.
School kan ook meer bieden als je als ouder gemotiveerd achter je kind staat. Met een ouder die er toch al niet in gelooft zal school mogelijk ook niet zo hard lopen.
Die terechte vraag hoe hij te motiveren is om naar het mbo te gaan staat los van zijn magere motivatie én zijn kansen om naar de havo te gaan. Hoewel hij zich bewezen heeft met zijn vmbo-t diploma is hij nog niet klaar, hij heeft geen startkwalificatie en is leerplichtig. Voorlopig neemt geen enkele havo hem aan, is vavo of staatsexamen niet mogelijk, dus meer opties dan mbo zijn er eigenlijk niet.
Het is jammer dat scholen nog steeds zo worden afgerekend op hun succespercentages. Daardoor gunnen ze leerlingen geen kans. Mijn eigen dochter voldeed gewoon aan de eisen om naar de havo te mogen, maar school heeft er twee telefoontjes en een persoonlijk gesprek aan gewaagd om ons op andere gedachten te brengen. En maar blijven benadrukken dat de wettelijke mogelijkheid, bedoeld om kinderen kansen te geven, niet is wat zij wilden.
MMcGonagall schreef op 23-07-2021 om 23:39:
Het is jammer dat scholen nog steeds zo worden afgerekend op hun succespercentages. Daardoor gunnen ze leerlingen geen kans. Mijn eigen dochter voldeed gewoon aan de eisen om naar de havo te mogen, maar school heeft er twee telefoontjes en een persoonlijk gesprek aan gewaagd om ons op andere gedachten te brengen. En maar blijven benadrukken dat de wettelijke mogelijkheid, bedoeld om kinderen kansen te geven, niet is wat zij wilden.
Op mijn school werden mavo-leerlingen ontmoedigd om verder te leren op de havo omdat ze vaak een slechte motivatie hebben, en havo-leerlingen die naar het atheneum wilden niet die mochten gewoon doorgaan. Maar het was ook zo dat die mavo-leerlingen heel vaak blijven zitten of zakten voor de havo en dan heeft het ook weinig zin.
als ik met sollicitanten te maken krijg, valt me altijd weer op hoe vaak C.V. s die eindigen met HBO of universiteit, beginnen met de MAVO. Het zgn stapelen was en is een zegen in een onderwijsstelsel waar je met elf of twaalf jaar al moet kiezen. Doodzonde dus dat scholen die weg moeilijk maken.
Waarmee niet gezegd is dat voor ieder kind deze weg de beste is.
Ik werkte op een school waarbij we heel veel instroom in mavo-3 kregen van leerlingen die van de havo kwamen. Ze hadden daar strenge overgangsnormen. Deze leerlingen kwamen dan in een speciale klas waarbij ze op de mavo alsnog op havo voorbereid werden. Dus oa met een wiskundeprogramma dat beter aansluit op h4.
Ik zou havo niet uit zijn hoofd praten, hij heeft er blijkbaar ergens motivatie voor. Lijkt me alleen lastig nu in de zomervakantie een geschikte plek te vinden.
Is het M-jaar wellicht iets voor hem: www.m-jaar.nl.
Een orientatiejaar voor vmbo’ers die niet weten welke opleiding ze willen gaan doen. Duurt een jaar en daarna weet je beter wat je wil en kan en naar de havo is dan ook daarna nog steeds een optie.
In Amsterdam en regio Rotterdam.
Je hebt weinig te kiezen, hij ook. Steun hem dus maar op een andere manier: hij zal een havo moeten vinden die hem aanneemt, laat hem dat proberen. Aan de andere kant moet hij nog een jaar naar school dus hij moet ook een MBO vinden. Hij zal heus wel een idee/richting hebben die bij hem past. Daar zoek je dus een MBO bij. Als de havo niet lukt start hij dus daar gewoon en prent hem in dat je daarna inderdaad naar HBO kan. Het is niet zo dat je dan een voorsprong hebt. Je hebt een voorsprong op de praktische kant, op het werken in het algemeen maar je hebt een achterstand op andere vlakken tov de havisten.
Een andere manier dan dit is er niet: steun hem dus in beide opties. Praat er niks uit, al denk ik dat de havo een probleem wordt, nu al een jaar verloren en de motivatie en cijfers zijn beroerd. Het kan echt enorm tegenvallen na 1,5 jaar corona om weer volledig in de klas te moeten zitten en je bezig te houden met een aantal vakken die je duidelijk niks interesseren en dan moet er ook nog een vak bij én je moet rekening houden met het profiel. Met bepaalde havoprofielen zijn je kansen op een hoog inkomen ook wel verkeken. Met MBO heb je ZEKER een goed inkomen tov alleen de havo (dan ben je aangewezen op minimumloon).
Iets wat wellicht nog helpt in zijn hoofd: met een MBO in de praktische sector kun je altijd nog in de avonduren zwart bijklussen, dat tikt pas aan 😉
