Groep 3 - Leesachterstand bijwerken - Faalangst tov overstimulatie - Vraag aan juffen
Zoontje van 6 in groep 3 had/heeft leesachterstand. Zat in ster leesgroep. Hij liep achter met de kernen. Juf gaf aan dat hij dromerig was, vaak niet zat op te letten, en ook faalangst heeft.
Vanuit de juf kwam na de herfstvakantie het uitdrukkelijke verzoek om thuis te gaan oefenen. Hij moest met het BOUW! programma thuis gaan oefenen (erg laag niveau).
Na 2 weken had ik het idee dat dat programma wel erg langzaam ging, en op deze manier bleef hij achterlopen met de kernen, wat zijn faalangst juist in de hand werkt.
Dus tegen het advies van de juf ben ik toen gestopt met het Bouw programma, en het weekend voordat de nieuwe kern startte ben ik al begonnen met die kern.
Met de gedachte dat als hij voorbereid is, hij zich wat zekerder gaat voelen.
Aan het einde van de kern werd hij getoetst en de juf stuurde bericht dat ze zeer verheugd was, hij had beter gescoord, en we moesten zo doorgaan, ook met het Bouw programma.
Volgens zoon zelf zit hij nu in het maan groepje, dat is de gemiddelde lijn.
Als ik de lijn van school had gevolgd waren we nu nog steeds bezig met het bouwprogramma en had het volgens mij veel langer geduurd voordat hij de inhaalslag had gemaakt.
Voortbouwend op het idee dat het aanbieden van een iets hoger niveau dan wat de school denkt, dus wel werkt bij hem, ben ik dus van de week begonnen met een nieuwe tactiek: Ik ben begonnen met het lezen van een Avi E4 boekje, dat is natuurlijk echt boven zijn niveau, aangezien hij nu midden groep 3 zit.
Zodra er een nieuw moeilijk woord komt, lees ik dat gelijk zelf voor, zodat hij zich niet ongemakkelijk voelt.
Overigens is er geen sprake van overstimulatie in de zin van "moeten". Als ik een dag geen tijd heb vraagt hij altijd zelf om te gaan lezen, we gaan daarna altijd even samen spelen.
Is het aanbieden van een hoger niveau, waardoor een lager niveau ineens makkelijker lijkt en de faalangst een mindere rol gaat spelen, bekend bij een juf?
Dat kan. Wat mij waarschijnlijker lijkt, is dat de faalangst sowieso minder een rol speelt thuis, in zijn eigen vertrouwde omgeving. Omdat je er dan thuis aan werkt, kan hij op school ook stappen zetten. Ik denk dus niet dat het heel veel uitmaakt wat je doet, maar wel dat je iets doet, en dat leuk en gezellig houdt. Ik zou het niet te moeilijk / uitdagend gaan maken, want dan zou de faalangst ook thuis kunnen opsteken. Je kunt hem daarin volgen.
Ik ben geen fan van Bouw, trouwens.
Als moeder, denkend terug aan hoe het ging op de basisschool, is mijn ervaring dat school eerder iets op een lager niveau aanbiedt, zeker bij kinderen die wat faalangstig zijn. Ik denk dat school denkt bij kinderen met faalangst dat ze iets niet goed kunnen en dat het niveau nog niet halen. Misschien dat sommige kinderen uit verveling niet goed opletten en vervolgens zich zorgen maken of ze niet iets aan uitleg gemist hebben.
Je hebt het heel goed aangepakt: de (innerlijke) motivatie versterkt, plezier in leren lezen is groot.
Overigens baalde mijn zoon ook van die boekjes op school. Die waren zo saai dat hij daar zijn motivatie echt niet uit haalde. Ik heb bij mijn kinderen ook wat “getrokken” als ik zag dat ze iets wel konden. Zij hadden al jong een grote woordenschat en de boekjes op school werden zo snel mogelijk vervangen door iets wat ze wel leuk vonden.
ik denk eigenlijk dat jouw zoontje misschien helemaal geen faalangst heeft, maar gewoon wat extra oefening nodig had/ heeft.
Soms merk ik in mijn klas dat het meer een kwestie is van kinderen aanleren dat iets gewoon soms niet zo leuk is, maar wel moet.
Daarbij is faalangst een serieus iets wat een juf niet mag constateren. Hooguit kan zij concluderen dat het kind onzeker lijkt.
Mijn kinderen vonden Vos en Haas van Sylvia Van den Heede met tekeningen van Thé Tjong-Khing in het begin heel leuk. De teksten in het boek groeien mee met het lezen van kinderen. Zo zijn de woorden en zinnen in het begin van het boek simpeler dan aan het eind van het boek. Mijn ervaring is wel dat niet àlle kinderen dit boek even leuk vinden.
En mijn kinderen vonden een stripboekserie over geschiedenis helemaal te gek: van nul tot nu. Ik heb nooit een probleem gemaakt van stripboeken lezen: lezen is kilometersmaken. Desnoods lazen ze de achterkant van een melkpak. Wij stonden van binnen te juichen toen ze "stiekem" in bed begonnen te lezen. Ze hebben heel veel gelezen en met veel plezier. Ik hoop jouw zoon ook.
Koko67 schreef op 04-01-2023 om 14:41:
ik denk eigenlijk dat jouw zoontje misschien helemaal geen faalangst heeft, maar gewoon wat extra oefening nodig had/ heeft.
Soms merk ik in mijn klas dat het meer een kwestie is van kinderen aanleren dat iets gewoon soms niet zo leuk is, maar wel moet.
Daarbij is faalangst een serieus iets wat een juf niet mag constateren. Hooguit kan zij concluderen dat het kind onzeker lijkt.
Sorry mijn onwetendheid vertaalde het naar faalangst, de juf had het inderdaad over "hij is vaak erg onzeker".
Ik vertaalde het naar faalangst omdat, ongeacht het niveau van het zinnetje, als hij een woord niet weet, hij dichtklapt. Dat doet hij nog steeds bij simpele zinnetjes als hij even een letter of woordje niet weet, en dat doet hij ook bij moeilijkere zinnetjes op een hoger niveau.
Wat ik meer bedoelde is dat bij het laatste, hij toch meer getriggered wordt om "na te denken", luiheid speelt hier ook zeker een rol bij hem.
Die aanknop wordt dan volgens mij meer gestimuleerd, en daarna is het activeren daarvan bij simpeler zinnetjes makkelijker.
Tenminste, ik ga wel zien of het werkt.
Zo niet, dan blijf ik lekker oefenen met alleen maar zijn eigen kern.
Philou schreef op 04-01-2023 om 14:48:
Mijn kinderen vonden Vos en Haas van Sylvia Van den Heede met tekeningen van Thé Tjong-Khing in het begin heel leuk. De teksten in het boek groeien mee met het lezen van kinderen. Zo zijn de woorden en zinnen in het begin van het boek simpeler dan aan het eind van het boek. Mijn ervaring is wel dat niet àlle kinderen dit boek even leuk vinden.
En mijn kinderen vonden een stripboekserie over geschiedenis helemaal te gek: van nul tot nu. Ik heb nooit een probleem gemaakt van stripboeken lezen: lezen is kilometersmaken. Desnoods lazen ze de achterkant van een melkpak. Wij stonden van binnen te juichen toen ze "stiekem" in bed begonnen te lezen. Ze hebben heel veel gelezen en met veel plezier. Ik hoop jouw zoon ook.
Hier waren deze boeken ook favoriet. Ik vind ook dat dit nog best leuke verhalen zijn in tegenstelling tot sommige beginners boeken
hoi,
Fijn dat je hulp werkt! Ik vind het gat van nu M3 naar E4 wel erg groot! Dat lijkt mij te groot, ook omdat bij E4 letters/klanken in worden aangeboden, die je zoon nog helemaal niet heeft gehad (c, eeuw, ieuw, uw, ng en vast nog wel een paar).
Oefenen op M3/E3 is voor nu echt prima. En probeer naast het lezen van boekjes, ook bv. mopjes te laten lezen, of een recept en over een paar maanden kan de Donald Duck Junior ook leuk zijn (liggen soms ook wel op Koningsmarkt). Het gaat er om dat je zoon gaat merken dat lezen een doel heeft en dat hij snapt waar het om gaat. Bij moppen kan je ook ' ensceneren' dat je zoon deze eerst zelf een keer leest, dan voor jou, dan voor zijn vader/opa/buurvrouw: dan heb je een natuurlijk manier van herhaald lezen, wat erg goed werkt voor onzekere kinderen. Ze lezen de tekst steeds makkelijker zelf.
Op Pinterest zijn ook veel tips (per kern) om spelenderwijs te oefenen met je zoon.
Succes!
(Ik ben dyslexiespecialist/orthopedagoog- geen leerkracht)
Jouw tactiek - het kind individueel of in een kleine groep - de lesstof van de komende periode alvast aanbieden , heet pre-teaching en wordt wel vaker toegepast. Voordelen daarvan zijn dat het kind bij de klassikale instructie al voorkennis heeft die het kan activeren en een succeservaring opdoet in plaats van dat het ontmoedigd wordt omdat hij/zij het niet bij kan benen en achteraf nog een keer aan de bak moet.
Het lijkt erop dat het bij jouw kind werkt. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom je zoontje tot nu het lezen niet goed opgepakt heeft: misschien is hij dromerig, snel afgeleid of is het erg onrustig in de klas. Of gewoon nog erg jong en eigenlijk nog niet aan toe aan formeel leren en lang stil zitten. Faalangst is een woord dat ik bij een zesjarige nog niet snel in de mond zou nemen. En ook ben ik zelf erg sceptisch om na drie maanden leesonderwijs van een achterstand te spreken. Leesvaardigheid ontwikkelt zich niet in een keurige diagonale lijn van het LVS, soms valt ineens het kwartje. Dat wordt tegenwoordig door al die toetsgeilheid wel eens over het hoofd gezien.
Ik zou je trouwens wel aanraden niet te hard van stapel te lopen en meteen tot avi - tig door te stomen. Nieuwe vaardigheden moeten kunnen bezinken. Blijf vooral in de zone van de naaste ontwikkeling (zoek maar op Vygotski) hangen. Goed leren lezen doe je door leesmeters te maken, en dat lukt alleen als je er plezier in hebt .
(ik ben ooit basisschooljuf geweest, vandaar de belerende toon 
)maar gelukkig al heel lang niet meer, daarvoor heb ik vast niet genoeg 21th century skills ) Succeservaring is ook echt jaren 80 pabo-jargon, geen idee of die term nog gebruikt wordt. Pre-teaching is wel actueel.
kenfan schreef op 04-01-2023 om 20:53:
Jouw tactiek - het kind individueel of in een kleine groep - de lesstof van de komende periode alvast aanbieden, heet pre-teaching. Voordelen daarvan zijn dat het kind bij de klassikale instructie al voorkennis heeft die het kan activeren en een succeservaring opdoet in plaats van dat het ontmoedigd wordt omdat hij/zij het niet bij kan benen en achteraf nog een keer aan de bak moet.
Het lijkt erop dat het bij jouw kind werkt. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom je zoontje tot nu het lezen niet goed opgepakt heeft: misschien is hij dromerig, snel afgeleid of is het erg onrustig in de klas. Of gewoon nog erg jong en eigenlijk nog niet aan toe aan formeel leren en lang stil zitten. Faalangst is een woord dat ik bij een zesjarige nog niet snel in de mond zou nemen. En ook ben ik zelf erg sceptisch om na drie maanden leesonderwijs van een achterstand te spreken. Leesvaardigheid ontwikkelt zich niet in een keurige diagonale lijn van het LVS, soms valt ineens het kwartje. Dat wordt tegenwoordig door al die toetsgeilheid wel eens over het hoofd gezien.
Ik zou je trouwens wel aanraden niet te hard van stapel te lopen en meteen tot avi - tig door te stomen. Nieuwe vaardigheden moeten kunnen bezinken. Blijf vooral in de zone van de naaste ontwikkeling (zoek maar op Vygotski) hangen. Goed leren lezen doe je door leesmeters te maken, en dat lukt alleen als je er plezier in hebt .
(ik ben ooit basisschooljuf geweest, vandaar de belerende toon
Pfff.. citeer ik per ongeluk mijn eigen bericht als ik een fout eruit wil halen, krijg ik het met geen mogelijkheid meer gewist 
Komt ook lekker nozel over.
kenfan schreef op 04-01-2023 om 21:03:
Pfff.. citeer ik per ongeluk mijn eigen bericht als ik een fout eruit wil halen, krijg ik het met geen mogelijkheid meer gewist
Nee hoor, kan gebeuren. Het doet niets af aan de kwaliteit van de inhoud van je post.
Allebei mijn kinderen hadden een gruwelijke hekel aan lezen. Achteraf vermoed ik dat de ontzettend oninteressante boekjes op school hier mede debet aan waren.
Zeker de jongste was daar erg gevoelig voor. En hij mocht van de juf geen moeilijkere boekjes. Jarenlang ging het zo door.
VMBO-K was het hoogst haalbare, terwijl hij best veel begreep. Alleen niet als hij moest lezen.
Op een dag wilde hij een theorie boek voor zijn rijbewijs. Keurig voor hem gekocht. Tot mijn verbazing begreep hij het ook nog vrij goed. Toen ik vroeg hoe dat kwam zei hij: geen idee, ik kon gewoon ineens lezen.
Niet veel later vroeg hij om een leuk boek, met dingen die wel een beetje waar gebeurd waren. Ik gaf hem boeken van Springer, die hij in één keer uitlas. Aan het water, voor zijn tent op een festival, werkelijk overal.
Van de zomer werd er een pakket bezorgd met een heel dik boek over Napoleon, van één of andere historicus. Ja, want op YouTube weet je toch nooit wat waar is en zo, dus hij dacht: ik bestel en serieus boek. Hij leest het ook nog.
Misschien is dat wat er met jouw zoon is: de leesstof die hij krijgt is niet interessant. Wat jij hem aanbiedt wel. Dan is lezen ineens leuker en dan wil je ook begrijpen wat er staat.
HexOpBezemsteel schreef op 04-01-2023 om
Van de zomer werd er een pakket bezorgd met een heel dik boek over Napoleon, van één of andere historicus. Ja, want op YouTube weet je toch nooit wat waar is en zo, dus hij dacht: ik bestel en serieus boek. Hij leest het ook nog.
Heerlijk!
Gewoon leuke(re) boeken aanbieden.
Geronimo Stilton heeft verschillende leeftijden/niveaus/smaken.
Oude leesboekjes zoals "Bak-ker-tje Deeg" vond zoon (dyslect) ook leuk.
Die zijn meteen een remedie tegen de "spatie ziekte" van de huidige tijd.
Het eerste boek dat hij op zijn achtste écht las, was "Robinson Crusoë" in de versie van Pieter Grashoff.
Tip voor kinderen met dyslexie of een andere leesbeperking.
Gratis gebruik mogen maken van de Daisyreader App.
Dat werkt fantastisch, helemaal als ze op de middelbare school voor de lijst moeten lezen. Zoon had het boek op schoot en luisterde op anderhalve snelheid naar het verhaal.
Voorgelezen door mensen, dus geen blikkerig geluid zoals bij voorleesprogramma's als het dure SprintPlus waar we voor moesten betalen op school.
18+ betaalt € 31,50.
Absoluut het geld waard.
https://passendlezen.nl/iguana/www.main.cls?surl=lidworden
