Geen leuk begin groep 3

Met school bespreken

Ik zou in elk geval in gesprek gaan met de juffen van je kind. Hopelijk heeft dat zin. En als ze weer straf krijgt zou ik er sowieso per direct naartoe gaan. Een klein kind voortdurend straffen is geen pedagogie.
Vraag zonodig de directeur erbij of neem je man mee.
Vertel ook vooral wat het met je kind doet.
Vraag ook vooral aan de juffen wat er dan gebeurt dat ze je kind zo vaak willen straffen. Dat wil niet zeggen dat je kind dan per direct ander gedrag kan laten zien, maar dan kun je eerst weer even nadenken wat je je kind eventueel kunt meegeven.
Maar ik vind het niet goed klinken.
Waarschijnlijk een paar veel te zwaar belanden juffen die het gewoon niet trekken en zich afreageren.

euh

Wat is dat voor beleid. Straf en op de gang is wel echt soort machteloosheid. Dat zie ik hier op school zelden. Dan moet je behoorlijk los gegaan zijn. Ik zou es gaan praten. Wat heeft je dochter gedaan dan?

Gesprek

He bah, wat vervelend voor je dochter. Ik zou vragen of je komende week een gesprek met de juf kan hebben. Om haar te leren kennen en om te vragen hoe zij jouw dochter ervaren. Ik zou willen weten of ze inderdaad straf krijgt, wat voor straf en waarom.

De overstap naar groep 3 is voor veel kinderen indrukwekkend. Soms vatten ze een maatregel of uitspraak van een juf heftiger op dan hij bedoeld is. Misschien is het naar de gang sturen of achterin de klas zetten als 'even afkoelen' bedoeld omdat je dochter zichzelf of haar klasgenoten in de weg zit. Dan kunnen juf en jij aan haar uitleggen dat het geen straf is maar een manier om de boel weer op het rechte pad te krijgen.

Misschien kent ze de regels, het reilen en zeilen van groep 3, die vaak heel anders zijn dan in groep 1/2, nog niet helemaal goed. Dan moet de juf er voor zorgen dat ze die leert kennen en dat bereik je beter met uitleggen dan met straf.

Misschien vindt de juf je dochter ongeconcentreerd of een stoorzender in de klas, dan kunnen de juf en jij in samenspraak met je dochter kijken hoe iedereen daar het beste mee om kunnen gaan. Niet met straf, maar door het creëren van omstandigheden waarbij je dochter en de juf prettig kunnen werken.

skik

ach jee

dat klinkt een beetje als de vorige school van mijn kinderen, waar zelfs nog wel eens kleuters (!) naar de directeur gestuurd werden.... Nouja, misschien niet vergelijkbaar, maar ik heb inmiddels wel het een en ander gezien van (jonge) kinderen die bijna dagelijks straf kregen. Vond het best zielig (ook al waren het soms draken van kinderen) en het hielp ook nog eens niet.

Ik zou het gauw met de juf bespreken in ieder geval. Natuurlijk beleefd en vriendelijk informeren wat er precies aan de hand is, dat je dochter het niet naar haar zin heeft op school en je van haar hoort dat ze vaak straf krijgt. Ik vind apart zetten wel een vorm van straf, zeker als het veel indruk maakt op het kind. Begrijpt je dochter zelf ook wat ze verkeerd doet?

Heb even met me dochter gepraat

Heb vanmorgen samen met haar vader met haar gepraat. En gevraagd waarom ze al vaak straf heeft heeft gehad. Zij zegt zelf dat ze door de klas heen praat als het stil moest zijn en als een van de juffen aan het uitleggen is samen met haar buurmeisjes aan het kletsen is. Ze gaf wel toe dat ze dan doorgaat als de juf haar al een keer heeft gevraagd om te stoppen met kletsen. Wel zei ze dat ze niet de enigste is maar dat met name 1 juf haar altijd moet hebben. Een van haar juffen die volgens me dochter altijd haar moet hebben was vorig schooljaar de juf van groep 7 en ik geloof dat ze altijd bovenbouw heeft gedaan dus ik denk ook dat het voor haar ook wennen is om juf te zijn van een groep 3. Haar andere juf is een inval juf vanwege zwangerschapsverlof. Die vind ze ook liever hoewel ze van haar ook straf heeft gehad. Ga van de week een afspraak maken met hopelijk beide juffen.

lastig

Ik vind het heel slim dat je het gesprek aan gaat volgende week. Het klinkt alsof die juffen een beetje een negatieve beleving van je kind hebben gekregen.

Misschien helpt het als jij uitlegt dat ze nog erg moet wennen, vooral aan het stil zijn. Mijn zoon zit in groep 5 en hij heeft er ook veel moeite mee. Als hij wat wil vertellen, dan voelt hij die drang zo sterk. Ook al zegt de juf dan dat hij stil moet zijn. Dan knapt hij bijna.

We hebben er wel wat oplossingen voor gevonden. Ten eerste werken ze op school met blokjes. Als het blokje op rood staat, mag je niets zeggen. Dat helpt al enorm, zo blokje op je tafel als geheugensteuntje.
Daarnaast heeft de juf hem een kladblok gegeven. Dan kan hij opschrijven wat hij wilde zeggen en er later op terug komen.
En de juf geeft hem regelmatig (tijdens buitenspelen bijv.) even de gelegenheid om zijn verhaal te doen.
Verder zit zoon op een wiebelkussen, zodat hij zijn lichamelijke onrust kwijt kan op een niet storende manier.

Het is wel erg belangrijk dat de juffen zo slim zijn om uit een negatieve spiraal te blijven. Bij mijn zoon is het duidelijk dat hij het niet doet om te klieren, maar dat het hem overkomt. De juffen zien dat gelukkig ook. En straffen is dus compleet zinloos in zulke gevallen. Het is geen onwil maar onvermogen.
Volgens mij zit je dochter al behoorlijk in een negatieve spiraal nu. De leerkracht moet dus aan de slag om de beleving die je dochter van school heeft, om te keren naar een positieve. Erg dom en jammer.

Ik zou trouwens niet 'proberen' om een afspraak te maken. Je moet nu heel snel een afspraak hebben. Deze week nog. Laat dit niet te lang zitten. Als je met een juf trouwens afspraken maakt, vind ik dat die haar collega bij moet praten. Zodat ze allebei een beleid hebben.

nee

Ook een ouder, ik kan je in het begin volgen. Inderdaad, in groep 3 worden andere eisen gesteld dan in de kleuterklas. Helemaal mee eens.

En kinderen moeten dan leren om bijvoorbeeld minder door de juf heen te kletsen. (ik mag hopen dat ze dat in de kleuterklas ook al leren trouwens).

Maar net als bij alle dingen die kinderen moeten leren, zal het ene kind het heel snel oppikken en de ander er veel meer moeite mee hebben. Net als dat het ene kind sneller leert lezen dan de ander. Dat is voor de andere schoolzaken niet anders. Een goede juf differentieert en heeft technieken die ook die kinderen die niet vanzelf sociaal wenselijk gedrag vertonen, helpen om toch tot leren te komen.

Als jouw kind niet snel genoeg leert lezen, is het dan oke als het gestraft wordt? Mag de juf hem dan met zijn leesboek in de gang zetten? 'Ik heb je nu al tien keer uitgelegd dat daar BOOM staat. Waarom zeg je nog steeds bom? Ga jij maar even op de gang staan, hardnekkig typje!' Het is namelijk heel vervelend voor de juf. Een kind dat maar fouten blijft maken, na herhaalde waarschuwingen. Zo kan de juf wel aan de gang blijven! Er zitten nog meer kinderen in de klas, wat denk je wel niet!

Nee natuurlijk gaat het niet zo. Belachelijk zou dat zijn. De juf moet gaan zoeken naar andere manieren om het lezen aan te leren. De juf moet de ouders erbij betrekken. Het kind moet ruimte en extra oefening krijgen..

Waarom zou zo'n oplossing dan wel oke zijn als het om een ander leeraspect dan lezen/rekenen gaat?

Kinderen leren, als ze uitleg en ruimte krijgen. Kinderen leren nauwelijks van straf. Het is duidelijk dat de dochter van draadjesstartster er niets van geleerd heeft, want ze snapt niet wat er verkeerd gaat en gaat nu al, na verdorie twee weken school, een hekel krijgen aan school. Ik kan daar echt boos om worden. Dat is namelijk niet oke. Zo moet het niet gaan.

ook een ouder en Druif

Natuurlijk is het ook irritant voor een juf als een kind er de hele tijd er doorheen kletst. En kan ik me ook heel goed voorstellen dat daar consequenties voor zijn. Dat doe ik ook als ze hier thuis vervelend is. Maar waar het mij vooral om gaat is dat ze nu al helemaal geen zin heeft in school en dat moet niet. En daarom moet dit zo snel mogelijk worden opgelost. Mijn dochter is ook een meisje wat graag de grenzen opzoekt Zo was ook in groep 1 en 2 maar de keren dat ze daar straf heeft gekregen zijn op 1 hand te tellen. Haar vader herkent ook haar haar gedrag in zich zelf hij vertelde me ook dat hij het er maar op een gegeven moment om deed om naar de gang te worden gestuurd. En dat wil ik ook absoluut voorkomen dat zij ook met die gedachte op school gaat zitten.

Inderdaad, niet proberen een afspraak te maken..

..je pakt a.s. maandagochtend de telefoon of als je jouw kind brengt naar school ga je de klas in en maakt gelijk een afspraak met de juffen.

Door ervaring wijs geworden (ik heb zelf twee kinderen, een van 17 en de andere is 19) weet ik dat het verhaal van het kind meestal anders is dan dat van de leerkracht. Het kind vertelt haar verhaal vanuit haar belevingswereld. Vertel rustig het verhaal van jouw dochter aan de juffen en vertel hoe zij de school ervaart. Luister dan naar het verhaal van de juffen en leg beide verhalen naast elkaar. Jouw kind zei dat ze alleen haar moeten hebben, maar dat kan ook zijn dat zij dit zo ervaart, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Kaart wel aan dat zij huilend uit school komt omdat ze weer straf heeft gehad en last van buikpijn heeft. Die straffen hebben een enorme impact op haar, een andere aanpak kan helpen.

De overgang van groep 2 naar groep 3 kan groot zijn (netjes zitten op de stoel, werken en luisteren naar de juf, minder spelen dan in groep 2) en het aanpassen aan het werken in groep 3 kan best lastig zijn.

Ik ben benieuwd naar het verhaal van de juffen.

Appels met peren vergelijken

Maar net als bij alle dingen die kinderen moeten leren, zal het ene kind het heel snel oppikken en de ander er veel meer moeite mee hebben. Net als dat het ene kind sneller leert lezen dan de ander. Dat is voor de andere schoolzaken niet anders. Een goede juf differentieert en heeft technieken die ook die kinderen die niet vanzelf sociaal wenselijk gedrag vertonen, helpen om toch tot leren te komen.

Als jouw kind niet snel genoeg leert lezen, is het dan oke als het gestraft wordt? Mag de juf hem dan met zijn leesboek in de gang zetten? 'Ik heb je nu al tien keer uitgelegd dat daar BOOM staat. Waarom zeg je nog steeds bom? Ga jij maar even op de gang staan, hardnekkig typje!' Het is namelijk heel vervelend voor de juf. Een kind dat maar fouten blijft maken, na herhaalde waarschuwingen. Zo kan de juf wel aan de gang blijven! Er zitten nog meer kinderen in de klas, wat denk je wel niet!

Ik vind leren lezen/leren rekenen en bepaalde technieken die de juf daarbij hanteert/ kan hanteren wel even van een heleel andere orde dan netjes vooruit op je stoel zitten en naar de juf luisteren hoor.
Had de juf nog uitleg en ruimte moeten geven in drievoud hoe ze dat eventueel zouden moeten doen. Sorry hoor, maar luisteren is luisteren en niet andersom gaan zitten op je stoel en zeker niet als de juf dit al meerdere keren heeft gezegd. Daar hoeft geen tekst en uitleg bij. Maar misschien wel met al die gefrustreerde moedertjes die gelijk op de bres springen omdat hun kind een speciale aanpak nodig heeft en de juf lastig gaan vallen omdat hun kind zo moet huilen. Ik vind dat de juf prima gehandeld heeft zo.

"Het is duidelijk dat de dochter van draadjesstartster er niets van geleerd heeft, want ze snapt niet wat er verkeerd gaat en gaat nu al, na verdorie twee weken school, een hekel krijgen aan school. Ik kan daar echt boos om worden. Dat is namelijk niet oke. Zo moet het niet gaan."

Nee, of het meisje is gewoon totaal niet gewend om te luisteren, doet het gewoon weer en krijgt dan na herhaaldelijke verzoeken straf. Sommige kinderen zijn dat inderdaad niet gewend nee. Wel schrikken, maar ze leren ervan.

Het is toch van de gekke dat de juf niet eens meer mag waarschuwen en daarna mag handelen (als kind niet luistert), maar eerst een heel boekwerk moet opvolgen voordat ze een kind van 6 mag straffen?! Hier wordt ik dus boos van. Juf doet dat toch niet zomaar?!Ik heb medelijden met die juf als ik hier de antwoorden zo lees. Juf mag dit niet, juf mag dat niet, er moet een woordje met juf gesproken worden.
Meisje is gewoon doorgegaan ondanks dat juf haar duidelijk heeft gemaakt dat dat niet mag en ook duidelijk heeft gemaakt wat ze wel moet doen. Hoe moeilijk kan dat zijn! Tjeetje zeg….arme juffen en meesters op die school hoor.

ook een ouder

Op zich heb je gelijk, sommige reacties waarin wordt gesuggereerd dat er op hoge poten naar de directeur gestapt moet worden vind ik ook overtrokken.

Maar ik heb het andere gezien. Kinderen die zich slecht gedroegen op school, en veel straf kregen, elke dag weer. Elke dag nablijven, strafregels schrijven, op de gang zitten. Hielp helemaal niets, sterker nog, die kinderen werden nog vervelender en het een soort oorlog tussen sommige kinderen en leerkrachten. Heel vervelend voor beide partijen, overspannen leerkrachten en kinderen met een heel, heel slecht zelfbeeld. Heel zielig.

Zoals ik het nu lees heeft de dochter van de ts momenteel een gedragsprobleem in de klas (ik bedoel dus niet een etiket), en heeft de juf moeite om dat op te lossen. Dan lijkt het me verstandig om eerst eens te gaan praten; er zijn vast andere manieren om het probleem aan te pakken.

ook een ouder

Goh wat een frustratie jegens mij en mijn dochter. Dus ben volgens jou ben ik een gefrustreerde moedertje? Omdat ik alleen wil dat mijn dochter met plezier naar school gaat daarom ben ik dan volgens jou een gefrustreerde moedertje. En dan is mijn dochter ook nog een hardnekkig typje en ook nog volgens jou niet gewend is om te luisteren. Weet je heb nog nooit klachten gehoord over mijn dochter van andere ouders, andere juffen, de oppas en opa en oma allemaal vertellen ze dat me dochter een lief meisje is. Raakt het je persoonlijk dan? Dat een meisje van 6 niet luistert naar de juf.

gaat niet werken

Misschien dat je zo'n jong kind eenmaal straf kunt geven voor gedrag (ben daar zelf absoluut geen voorstander van) maar als na die ene keer blijkt dat het NIET werkt zul je toch iets anders moeten verzinnen.
Volgens mij maak je zo een goede start om in een negatieve spiraal terecht te komen. Kom maar op kritische ouders, gelukkig dat ook een leerkracht zich moet verantwoorden.

Miss Sas (#15)

Nou je klinkt anders aardig gefrustreerd zo.

"Omdat ik alleen wil dat mijn dochter met plezier naar school gaat daarom ben ik dan volgens jou een gefrustreerde moedertje."

Nee, dat zeg ik niet. Wel bij de les blijven. Je dochter praat door de klas terwijl ze stil moet zijn van de juf als laatste aan het uitleggen is en als ze vervolgens doorgaat, krijgt ze straf. De reactie die daarop volgt vind ik aardig gefrustreerd ja.

Wat ik vreemd vind is dat je je dochter op haar woord geloofd. Hoezo de juf moet HAAR altijd als ENIGE hebben? Een kind van 6 die dat zegt. Dat vindt zij! Maar is dat ook zo. Kennelijk kunnen andere kinderen wel luisteren. Heeft juf misschien niet gewoon gelijk?
Dat heeft er toch niets mee te maken of ze lief is of niet? Ze luistert niet als ze stil moet zijn en gaat door en daar heeft juf een stokje voor gestoken. Meer is het niet.
En ja, als je daar zo'n punt van maakt vind ik dat behoorlijk gefrustreerd overkomen. En het raakt me niet persoonlijk. In tegendeel. Ik snap werkelijk niet wat je probleem is en dan de juf bekritiseren aan alle kanten….poeh. Zoek het eerst eens bij jezelf voordat je naar het onderwijzend personeel gaat zitten wijzen. Je creëert op deze manier niet veel begrip met deze houding.

Helaas herkenning

Hier ook een slechte start voor oudste in groep 3 met straf (inclusief nablijven op dag één). Achteraf denk ik dat daar de basis is gelegd voor zijn sociale angststoornis. Achteraf bleek zoon ADHD te hebben en juist die eerste week in groep 3 enorm zijn best te hebben gedaan om stil/rustig te zijn. Normale communicatie van juf naar hem met uitleg van de reden (de andere kinderen worden zo afgeleid, die moeten leren lezen, etc.) en het zoeken van een oplossing (apart zetten, iets geven op te friemelen, desnoods op de gang laten werken) in plaats van een straf te geven die niets met het 'vergrijp' te maken had, had volgens mij veel van de problemen kunnen voorkomen.

In het kort: juf moet blijven praten met kind en oplossingen zoeken in relevante/alternatieve straffen als de huidige niet werken. Niet op hoge poten naar school, maar je mag wel duidelijk maken dat je kind hier niet van leert en zich dus ook niet beter zal gedragen.

ook een ouder

Hoe zou jij het vinden als jou kind elke dag huilend thuis komt en elke ochtend last heeft van buikpijn? En hoe kom je er bij dat ik de juffen aan het bekritiseren bent? Wil namelijk samen met de juffen dit oplossen en zorgen dat me dochter weer met plezier naar school gaat. Ga er namelijk van uit dat juffen en meesters het belangrijk vinden dat een kind in hun klas het fijn hebben en met plezier in hun klas zitten.

ook een moeder

Vind jij dat een juf er alleen is om kinderen te leren lezen en rekenen. Dat ze er niet is om schoolse vaardigheden aan te leren?
Vind jij dat een kind deze schoolse vaardigheden vanzelf moet kunnen?

Goh, daar denk ik heel anders over. Ik vind dat een leerkracht namelijk meer moet zijn, dan een robotje, wat lezen en rekenen aanleert.
Ik vind dat een leerkracht ook een schone taak heeft, bij het aanleren van schoolse vaardigheden.

En er zijn hordes kinderen, waarbij dit niet vanzelf gaat. Dat heeft helemaal niets met de opvoeding te maken, maar met de kindkenmerken. Alle kinderen zijn namelijk verschillend.

Ik ben blij dat ze op de school van mijn kinderen niet zo denken als jij.

Ook een ouder

Een juf is verantwoordelijk voor orde in de klas en (dus) voor een gevoel van veiligheid van alle kinderen. Als het nodig is om regelmatig te straffen, gaat het niet zo goed met het functioneren van de juf, zeker als het om zesjarigen gaat. Als een leerling (of hele klas) zich niet zo gedraagt als je graag ziet, moet je de oplossing bij jezelf zoeken. Er zijn ontelbaar veel mogelijkheden om een kind te bereiken. Het is de verantwoordelijkheid van de juf dat ook de dochter van TS zich veilig voelt op school en dat er een klimaat geschapen wordt waarin ze kan leren.

Maar hoe reageer jij dan op dochter?

Dochter komt thuis, huilt, want is er weer uitgestuurd. Jij vraagt waarom. Zij zeg, omdat ik niet luisterde, maar door bleef praten toen juf aan het uitleggen was, ook niet na waarschuwing.
Waarom vraag je niet aan dochter wáárom ze dan door blijft praten als juf aan het uitleggen is? Jij kunt toch ook uitleggen dat dat niet kan (en dat weet ze zelf ook best wel).
Bibi

druif

Vind jij dat een juf er alleen is om kinderen te leren lezen en rekenen. Dat ze er niet is om schoolse vaardigheden aan te leren?
Vind jij dat een kind deze schoolse vaardigheden vanzelf moet kunnen?

Uhh, nee?? dat vind ik niet nee??

Goh, daar denk ik heel anders over. Ik vind dat een leerkracht namelijk meer moet zijn, dan een robotje, wat lezen en rekenen aanleert.
Ik vind dat een leerkracht ook een schone taak heeft, bij het aanleren van schoolse vaardigheden.

???? Waar zeg ik dat ik dat vind?? Waar zeg ik dat een leerkracht er alleen maar is om te leren rekenen en lezen?

Je legt eerst een vraag voor en geeft vervolgens antwoord alsof je ervan uit gaat dat ik dat vind..Vreemd.

Miss Sas

Dat zou ik niet leuk vinden, nee. Je bekritiseert de juf wel want je gaat ervan uit dat juf je dochter straf geeft terwijl je helemaal niet eens weet hoe het gegaan is en je wilt direct dat juf dat anders had moeten aanpakken???. Je hoort alleen het verhaal van je dochter die zegt dat juf HAAR altijd moet hebben. Wellicht in je opgekomen dat juf wel eens helemaal goed gehandeld kan hebben gehandeld in die situatie? Ik bedoel maar.

juffie

Klopt dat juf verantwoordelijk is voor het welbevinden van de klas. Als het slechts om 1 of 2 kindjes gaat, vind ik niet dat juf per definitie niet geschikt is. Wellicht mankeren die kindjes wat of heeft dit kindje specifiek moeite met groep 3 of sowieso moeite om haar mond te houden en te luisteren?. Erover praten kan zeker geen kwaad hier.

bibi63

Helemaal mee eens bibi63. Ik denk dat dat ook weer zo'n moedertje is wiens over het paard getilde kind alles mag. In groepen 1 en 2 is dat nog door de vingers gezien, maar in groep 3 niet. Daar moet je naar de juf luisteren. Oei, dat wordt moeilijk want dochtertje wil haar eigen gang blijven gaan.
Tja, en dan komt dochtertje ineens met een juf in aanraking en moet dochtertje luisteren. Dus niet meer achterom zitten en blijven kletsen van de juf. Wen er maar aan zou ik zeggen.

ook een moeder

Jij schrijft in #13
'Ik vind leren lezen/leren rekenen en bepaalde technieken die de juf daarbij hanteert/ kan hanteren wel even van een heleel andere orde dan netjes vooruit op je stoel zitten en naar de juf luisteren hoor.'

In het tweede gedeelte van jouw zin beschrijf je schoolse vaardigheden. En misschien ben ik Gekke Henkie, maar ik meen toch uit jouw post op te maken dat je vindt dat kinderen dat niet moeten leren, maar moeten kunnen. Je schrijft namelijk als je het over schoolse vaardigheden hebt: 'Daar hoeft geen tekst en uitleg bij.' En dat is nu net bij een grote groep kinderen wel het geval. Die hebben juist wél behoefte aan tekst en uitleg.

Maar als ik je verkeerd begrijp, mijn hartelijke excuses. Dan snap ik alleen jouw punt van post #13 niet meer, maar ja, nogmaals misschien ben ik Gekke Henkie.

Ik was zelf zo'n vervelend kind, dat niet zo maar braaf deed wat de juf van mij verlangde. Achterom in de stoel zittend, uit het raam starend, kletsend, straf krijgend, in de gang zittend, met buikpijn naar school gaand. (ik herinner me nog het gevoel op woensdag in de herfstvakantie: 'O nee, het is alweer half voorbij!') En ik weet ook nog dat ik mij door mijn ouders, die reageerden, zoals jij beschrijft, hopeloos veracht en in de steek gelaten voelde.

Ik heb zelf ervaren, dat kinderen die al op jonge leeftijd een afkeer van leren kunnen krijgen, doordat er een onmachtig juffie in de lagere klassen haar eigen onvermogen op kinderen afreageert. En het lijkt mij een mooi streven dat te voorkomen.

Kinderen verdienen een beetje begrip, flexibiliteit en volwassenen die zuinig op ze zijn. Zelfs de onaangepaste kinderen, de vierkante blokjes die niet in een rond vakje passen, verdienen dat.

Bibi, waarom

De waarom-vraag kun je het best vermijden, die leidt tot het antwoord "nou gewoon", of "ik weet het niet". En als je dan de druk verder opvoert, sluit het kind zich af en voelt het zich alleen maar miskend en in de steek gelaten.

Wat is nou de bedoeling: dat het kind zich zo rot mogelijk voelt, of dat het gedrag verbetert? Beide kan niet.

Druif

En de andere kinderen verdienen rust in de klas zodat iedereen kan werken. Hoe de juf dat oplost is vers twee. Maar straf kan daar, wat mij betreft, zeker bij horen. Mits het effect heeft uiteraard. Maar als niets lijkt te helpen moet daar de rest van de klas niet onder lijden.

ook een moeder

"en je wilt direct dat juf dat anders had moeten aanpakken???"

Kind is ongelukkig en (voor jou blijkbaar nog belangrijker) misdraagt zich nog steeds. Natuurlijk zou juf het anders moeten gaan aanpakken, want dit werkt blijkbaar op twee fronten niet. Jammer dat juf dat zelf niet ziet.

Caesar

Je bedoelt zeker: als niets lijkt te helpen, is straf dus een slechte oplossing. Want dat is wat tot nu toe geprobeerd is.

Hallo, ze is zes. En de opvoeding duurt tot haar achttiende. Als een kind met buikpijn naar school gaat, dan is er een probleem. En dan is het aan de volwassenen om dat probleem op te lossen. En niet met meer van hetzelfde, want als dat gewerkt had, had het kind geen buikpijn gehad en zich allang goed gedragen.

Als de juf slim is, vindt ze het prima dat de moeder komt praten, zodat ze samen een aanpak kunnen verzinnen. Het gaat pas mis als de juf zich zelf als een gefrustreerd kind gaat gedragen: "Ja maar zij gaat ook altijd door mijn les kletsen en dan word ik heel boos!".