Even een dyslexieverklaring halen

schokkend

Is overigens niet mijn ervaring. Hier eerst zelf een half jaar RT zelf bekostigd (bij een logopedist-dyslexiespecialist). Daarna twee keer een ochtend testen door logopedist en psycholoog. Was bij elkaar denk ik meer dan 1000 euro kwijt. (en dat mag je tegenwoordig niet eens meer aftrekken van de belasting).

Grappig

Mijn dochter doet juist het omgekeerde. Die is juist al jaren bezig om geen dyslexieverklaring te krijgen. Ze lijkt licht dyslectisch te zijn maar heeft andere problemen dan de d's en de t's. Die haalt alles uit de kast om het te redden zonder verklaring. En dat gaat haar de ene keer beter af, de andere keer minder.

Verklaring

Wij hebben trouwens het onderzoek en de verklaring (een kleine 1000 euro) zelf moeten betalen, hulp buiten school zelf moeten organiseren en die duizenden euro's subsidie worden besteed aan voorzieningen in school waar je kind niet noodzakelijkerwijs baat bij heeft gesproken boeken bijvoorbeeld, of een cursusje voor docenten) en komen zeer zeker niet bij het kind direct terecht voor zover iemand wil denken dat je er financieel voordeel bij kan hebben.

skik

Heel vervelend

Mijn dochter heeft ook na jaren eindelijk een dyslexie verklaring. Op haar eerste basisschool hadden ze de dingen niet gekoppeld en op haar tweede basisschool hadden ze na 2 dagen al een vermoeden. Helaas werd er toen gemeld dat doordat zij geen officiële RT konden doen dat een onderzoek niet vergoed werd. Gelukkig werd het op het VO heel snel duidelijk.

Vorig jaar stegen haar cijfers bij de talen enorm toen er bij de talen niet meer een punt aftrek was voor elke spelfout.

Haar docent Engels die ze vorig jaar niet had, heeft het nu ook door dat dochter echt haar best doet. Ze mag de toetsen nu mondeling doen. Verschil in cijfers is enorm, van 3-en naar nu 8-en.

Als er dan mensen zijn die er misbruik van maken, wordt het voor de leerlingen die het echt nodig hebben weer moeilijker. Zou mijn dochter het redden zonder dyslexie verklaring, waarschijnlijk wel, maar ze zou er wel een paar jaar langer over doen. Daarnaast loop je dan het gevaar dat de vakken waarbij er minder wordt gelet op spelling, zoals biologie en geschiedenis en daarnaast vakken als wiskunde, natuurkunde en scheikunde, op een voor haar te laag niveau worden aangeboden. Dat lijkt mij voor niemand een fijne situatie.

Ik hoop dat er snel wat aangedaan kan worden, zodat de goedwillende niet de dupe worden.

bijzonder...

Dit staat haaks op de ervaringen van een vriendin van me, die een zoon met dyslexie heeft.

Maar lekker klagen dat dat soort kindertjes die allemaal wat hebben het zo makkelijk voor elkaar krijgen en nog geld toe ook, is tegenwoordig volkssport nummer één geworden.

Ervaring

Mijn zoon heeft ook een dyslexie verklaring gekregen. Ik twijfel ernstig of hij wel dyslexie heeft. Hij heeft later een diagnose ADHD gekregen. Mijn idee is nog altijd dat zijn schrijfproblemen veel meer daar mee te maken hebben.
Overigens vond ik het verkrijgen van de diagnose voor zowel dyslexie als voor ADHD weinig voorstellen. Ik ben er van overtuigd dat mijn zoon ADHD heeft maar het was tijdens het proces voor mij zo eenvoudig geweest om de resultaten te manipuleren.

Dat dyslexie onderzoek duurde toen wel wat langer dan bij deze journalisten (2 uur) maar het was een eenmalig bezoek. Mijn zoon was toen nog veel te klein om de boel bewust te manipuleren maar op basis van wat hij moest doen is het inderdaad heel makkelijk om dat als middelbare scholier/volwassene wel te doen. En aangezien het voordelen oplevert kan ik me goed voorstellen dat je zo'n verklaring probeert te krijgen als je een langzame werker bent.

Mijn zoon krijgt op school ook extra tijd vanwege ADHD en die dyslexie. En ongetwijfeld zal hij straks tijdens zijn studie de dyslexie verklaring ook inzetten. Maar ik denk gewoon niet dat hij echt dyslectisch is. Hij is slordig en kan zich niet goed concentreren maar dat zijn twee hele andere zaken.

@Skik, onvertraagd VWO4

halen en toch dyslectisch zijn gebeurt (of gebeurde) vaker dan je denkt. Ik ken meerdere volwassenen die dat meegemaakt hebben, waaronder mijn eigen man en broer. Bij beide is pas in 5 VWO of tijdens de studie 'ontdekt' dat er dyslexie in het spel was. Zij waren tot dan toe gewoon langzaam met lezen, en niet zo goed in spelling.

Ik ken ook gevallen van 2-talig opgegroeide kinderen die probleemloos tot 2 VWO kwamen, maar met een 3e vreemde taal erbij plotseling voor alle talen slecht gingen scoren, omdat ze alles door elkaar gingen halen. Bleek ook dyslexie te zijn.

Mogelijk dat dit in het huidige onderwijs minder vaak zal voorkomen, met de tempotoetsen op de BS en begrijpend lezen en alle leesvaardigheid en ook de grote lappen tekst bij de exacte vakken.

behoefte

Kinderen zullen heus wel eens uit consideratie een verklaring krijgen maar toch niet uit de behoefte van hulpverleners.... Eh, ja, annej.
Zeker bij het bureau waar je niet eens hoeft te komen voor een test. Het bureautje verdient 162 euro voor het schrijven van een verklaring. Dat is 15 minuten werk. Makkelijk verdiend toch?Iedereen blij.
Bedenk ook dat ouders die veel geld betalen daar wel iets voor willen terugzien. Moet je als bureau sterk in je schoenen staan om bij twijfelgevallen te zeggen: nee, uw kind krijgt toch geen verklaring. Veel onderzoekers blijven zichzelf trouw maar niet allemaal. Daarvoor is het gewoon te commercieel.
Oplossing bij studenten die plotseling beweren dat ze dyslexie hebben is eerst een heel goede anamnese afnemen. Dat gebeurt te weinig. Men vertrouwt blind op testen. En net als bij bijvoorbeeld gehoortesten is frauderen mogelijk. De bureaus die in het programma rambam ten onrechte een verklaring afgaven moeten zich schamen.

Mijn excuses ...

... mocht ik ietwat ongenuanceerd overkomen, maar ik heb persoonlijk errrrugh weinig met al die toenemende diagnoses en allerlei commerciële instellingen eromheen. Het rijst wat mij betreft echt de pan uit. Al op de basisschool worden kinderen "voor gediagnosticeerd". Observeren heet dat, want leerrkracht PO of IB'er zijn er niet bevoegd voor.

Vervolgens gaat het kind dan met een 1-0 achterstand naar een commercieel bureau en krijgt dan met een stagiaire psycholoog van doen. Weliswaar onder supervisie van een volwaardig GGZ-psycholoog, maar werkt op de achtergrond en weet nauwelijks wat de stagiaire doet. Die werkt niet meer, zoals voorheen, op "de man af op maat" maar hanteert, gelijk zoals het tegenwoordig in het onderwijs gaat (zowel basis- als middelbaar) een methodiek. Is het stappenplan volgen (protocolair). Veelal met door wetenschappers ontwikkelde vragenlijsten. En afsluitend een anamnese.

Daar rolt dan vaak een diagnose uit, heel soms ook niet. Het DSM vogelboekje in de hand. Voorheen versie IV tegenwoordig V, nog ruimer van opzet. Vogelboekje omdat het daar wat op lijkt. Je ziet en hoort een vogel. Pakt het vogelboekje er bij. En filtert dan totdat je de juiste vogel gevonden hebt in het boekje. En dan is het label geboren en krijgt het kind adh daarvan een behandeling, medicatie en een aangepast schoolprogramma en toetsen/examens.

Bovenstaande geldt trouwens ook steeds meer voor volwassenen. Grote mannen en vrouwen die al 30-50 jaar in het leven staan. Krijgen opeens het label adhd, add, dyslexie, ass (vrml autisme) enz. Het aantal diagnoses is enorm en neemt alsmaar toe. Ja, door voortschrijdend inzicht en beter ontwikkelde onderzoekmethodes roepen de voorstanders dan.

Ik realiseer me dat ik met deze post ongetwijfeld mensen over me heen krijg. Zeker de profs uit het vak. Bij voorbaat mijn excuses dan. Het is slechts mijn mening en uiteraard mag je daar anders over denken.

#CF

Charliefox

En als er nou iemand met zo'n label wérkelijk tegen problemen oploopt? Gewoon maar laten stikken?

Nee

Eerst onderzoekem of het wel echt een 'label' waard is. Sommige mensen vinden het prettig om gelabeled door het leven te gaan. Want heeft voordelen mbt toetsen/examens, of simpelweg omdat mensen rekening met de persoon kunnen houden. Maar de meesten houden het liever verborgen. Dus onderzoek op label of niet, lees: Daadwerkelijk écht een (aangeboren) stoornis. Het komt op mij over dat dat tegenwoordig te veel gevallen zijn. Als label, dan ook echt de behandeling die voor dat label nodig is.

De andere gevallen gewoon weer, zoals dat altijd was, maatwerk leveren. Maar vereist wel een grote vakkennis / ervaring van de psycholoog. Protocolair werken zal niet gaan. Verder kan er ok weer meer op school gedaan worden, echter daar is de werkdruk toegenomen. Ook door allerlei neventaken die gedaan moeten worden. En verder vallen er soms inderaad ook mensen buiten de boot. Simpelweg omdat die geen aanleg voor bepaalde vakken hebben.

Tegenwoordig is ook een tekort aan (ambacht) techneuten. Iedereen wil naar het havo/vwo en daarna een hbo of wo doen. Echter met allerlei toeters en bellen willen we kost wat het kost iemand een volledig havo/vwo laten doen. En daarna een aangepast hbo/wo. Hoe zal dat worden als diegene dan naderhand in de maatschappij werkt? Ook blijvend aanpassen?

Het klinkt wellicht allemaal wat ongenuanceerd en misschien zelfs wat bot. De waarheid zal ergens in het midden liggen of op 2/3. Overall gezien vind ik dat we doorgeslagen zijn en is er een hele zorgindustrie ontstaan inclusief alle coaches/trainers/councelers.

#CF

Charliefox

Charliefox, vlg mij is dit al zeker 30 jaar zo: 'Tegenwoordig is ook een tekort aan (ambacht) techneuten. Iedereen wil naar het havo/vwo en daarna een hbo of wo doen.'
Mijn vader was personeelsdirecteur bij een grote regionale onderneming en had uit dien hoofde veel contacten met allerlei soorten middelbaar onderwijs. Hij verbaasde zich er over dat hij ook op de LTS het verhaal kreeg te horen 'wij leiden op voor managementsfuncties'. Wie moet dan het eigenlijke werk doen, vroeg hij zich af!

Een van mijn kinders kreeg ook te maken met RT en een dyslexie-onderzoek vanwege slechte leesresultaten. Resultaat: bovengemiddelde woordenschat maar vooral erg langzaam. Om snelheid te winnen ging kind radend lezen, vulde zelf de zinnen in, met soms hilarische gevolgen. En daardoor onvoldoendes voor begrijpend lezen, heel begrijpelijk. Kind wil altijd als eerste klaar zijn met wat dan ook, best lastig als je langzaam leest.
Maar goed. Kind is geen intellectuele hoogvlieger zoals broers en zus, en gaat lekker naar het VMBO, precies goed. Heeft andere kwaliteiten die minstens zo belangrijk zijn in het leven. Kind komt er wel.

Marjoleine64

"Bij beide is pas in 5 VWO of tijdens de studie 'ontdekt' dat er dyslexie in het spel was. Zij waren tot dan toe gewoon langzaam met lezen, en niet zo goed in spelling."

Vervelend. Maar toch niet te vergelijken met één of meer niveau's onder je algemene intelligentie en vaardigheden, een door dyslexie vertraagde schoolloopbaan of het risico geen enkel diploma te kunnen halen omdat je dyslexie je dusdanig belemmert, jaren met enorme inspanning qua tijd, energie en geld aan extra maatregelen die geen of nauwelijks effect hebben.

Alsof je tegen iemand die een paar dagen per maand in een donkere kamer op bed moet liggen vanwege migraine zegt dat je ook wel eens iets van hoofdpijn hebt. En daarmee bij het grote publiek de indruk ontstaat dat invaliderende migraine aanstelleritis is.

skik

precies skik

Vergelijk die vwo'ers met dyslexie eens met een jongen in groep 5, met een normale intelligentie, en een leesniveau van drie maanden groep 3. En ouders die elke dag oefenen maar geen enkele vooruitgang zien. Mag deze jongen aub een hulpmiddel gebruiken? En zullen we dan wat strenger zijn bij het toekennen van verklaringen zodat mensen met dyslexie serieus genomen kunnen worden?

Weet je zeker dat het allemaal waar is?

Even een verklaring kopen, duizenden euro's aan kosten?
Misschien dat het bij universiteiten anders werkt, maar mijn ervaring is dat je alleen het uiterst noodzakelijke krijgt na een screening, al heb je al jaren een verklaring.

Echt waar

Valse dyslexie-verklaringen zijn zeer schadelijk, aldus NIP en NVO.

https://twitter.com/jellejolles/status/698901063395643392

Didactisch resistent

Ik heb altijd begrepen dat er eerst een half jaar flink geoefend moet worden om didactische resistentie aan te tonen en dat daarna pas een echt dyslexieonderzoek kan plaatsvinden. Je hebt geen idee wat een gehannes dat is met een kind van 7 jaar. Maar wel de enige manier om er achter te komen of er werkelijk sprake is van dyslexie of een achterstand door gewoon slecht onderwijs. Gaat dat ook zo in 5 vwo? Ik snap het niet helemaal. Het is te kort door de bocht om maar te zeggen dat iedereen tegenwoordig maar zo'n verklaring "koopt", maar uitzonderingen zullen er altijd zijn.
Net als een ouder die adhd vermoedt bij zijn kind, geen zin heeft in uitgebreid onderzoek, en dan aan een bevriend psychiater vraagt om eens ritalin te proberen. Werkt het niet, dan ook geen adhd. Daar gaat geen psychiater op in natuurlijk. Zo ga ik ervan uit dat gz psychologen en orthopedagogen ook hun werk goed doen. Ik heb nog nooit gehoord van een gz psycholoog die dat niet doet. Toch zijn er basisschoolklassen waar de helft van de leerlingen een dyslexieverklaring heeft. Ook dat snap ik niet helemaal.

Gezondheidsraad

In de Volkskrant van vrijdag 12 febr staat een mooie ingezonden brief van iemand van de commissie dyslexie van de gezondheidsraad.
Ik kan helaas geen link plaatsen met een abonnement, maar het is een erg verhelderend verhaal over de procedure (en ik snap het nu iets beter )

Maar wel een printscreen maken van het artikel ...

... en dan de print uploaden naar bijvoorbeeld het gratis Imgur? Link weer hier plaatsen in het topic, lezen we allemaal mee

Anders stuur je mij een pm en plaats ik 'm voor je op Imgur. Of kan dat ook (weer) niet, pm'n op dit forum?

#CF

Aanvulling

Link van Imgur naar het topic, bedoel ik.

Emma

Je denkt dat er ook niet 'zomaar' ADHD medicatie beschikbaar is;
Vanavond 2230 uur in De Monitor: ‘Scholen mogen niet dreigen met maatregelen als drukke kinderen geen medicatie krijgen’ demonitor.ncrv.nl/de-adhd-epidem…
https://twitter.com/justinep/status/698848958144258048
Ouders online publiceerde hier in 2001 al over.

artikel

http://www.volkskrant.nl/opinie/niet-degenen-met-dyslexie-worden-verdacht-van-valsheid~a4243005/

Niet degenen met dyslexie worden verdacht van valsheid

OPINIEIn de Volkskrant van 10 februari stond een helder stuk van Maud Effting over valse dyslexieverklaringen, naar aanleiding van berichten in het VARA-programma Rambam. Ik hoop dat mensen met dyslexie zich realiseren dat niet zij degenen zijn die verdacht worden van 'valsheid'.

Door: Wied Ruijssenaars voormalig voorzitter Commissie Dyslexie van de Gezondheidsraad. 12 februari 2016, 02:00
Elke school en opleiding heeft contact met een professional aan wie de verklaring vertrouwelijk kan worden voorgelegd

Als er al een probleem is, dan zijn daar een paar partijen bij betrokken. Wanneer een leerling een dyslexieverklaring heeft en een beroep doet op compensaties, moet een zorgvuldig handelende school of opleiding een paar stappen zetten: 1) nagaan of de verklaring is opgesteld door een BIG-geregistreerde GZ-psycholoog of NVO-Generalist; 2) het laten beoordelen door een psycholoog/orthopedagoog (BIG- en/of NVO-geregistreerd) van de diagnose en het onderzoeksrapport dat aan deze verklaring ten grondslag ligt. Deze beoordeling kan met instemming van de ouders of student plaatsvinden zonder schending van de privacy.

Elke school en opleiding heeft contact met een professional aan wie de verklaring vertrouwelijk kan worden voorgelegd, niet om het onderzoek over te doen, maar om de deugdelijkheid van de verklaring vast te stellen. Scholen en opleidingen die deze twee stappen niet zetten, moeten niet klagen.

Als blijkt dat de verklaring ondeugdelijk is, is het nalatig om als school of opleiding geen klacht in te dienen bij de betreffende klachtcommissies (BIG/ NVO). Een deugdelijke verklaring geeft recht op compensaties. Dyslexie heb je niet voor je plezier en de impact ervan op ontwikkeling en loopbaan mag niet worden onderschat.

Wied Ruijssenaars, voormalig voorzitter Commissie Dyslexie van de Gezondheidsraad.

Haha

Ik was even eten, maar bedankt Angela 67
Bermbrand, wat bedoel je precies? Dat ik niet weet dat adhd medicijnen makkelijk te krijgen zijn?
Ik ga vanavond zeker kijken naar de Monitor, dank voor de tip

Procedure

Dat van die procedure is verhelderend. Ik weet zeker dat ze op de basisschool van mijn dochter dit niet deden. Ze had vanaf groep 4 een dyslexieverklaring maar in groep 8 toen de inspectie kwam bleek die niet eens in het dossier te zitten. Waren ze kwijtgeraakt. Inclusief het onderzoeksrapport dat er bij hoort. Nooit iets mee gedaan, niet naar omgekeken. En ik maar gesprekken voeren met ib'er. Ik heb, vind ik achteraf zelf, heel wat voor elkaar gekregen op die school, want ik was een boze, zeurende "dyslexiemoeder". En daar was dus ook een klas met meer dan de helft dyslexieverklaring. De directeur vertelde mij zonder blikken of blozen dat dat kwam omdat de meeste ouders creatieve beroepen hebben en dan zullen die kinderen ook wel wat minder met lezen hebben. Grrrr....kan er na al die jaren nog boos om worden

Het is wel vervelend

Omdat Dyslexie steeds meer gezien wordt als een spellingsprobleem. Maar wij lopen tegen veel meer problemen aan. Mijn zoon krijgt nu alleen een beetje extra tijd voor een toets en dat is het.

Maar hij leert veel langzamer dan andere kinderen. Hij kan namelijk niet iets lezen en het dan vervolgens gelijk in zijn hoofd hebben. Hij leest en herhaalt, leest en herhaalt net zolang tot hij het kent. Leestoetsen zijn echt een probleem. Hij kan wel lezen (heel snel zelfs) maar hij weet niet wat hij gelezen heeft. Hij heeft ook moeite om de vraag te lezen. Die te onthouden en dan het juiste antwoord te formuleren. Daar gaan wij dus nu mee aan de slag want hij staat nu voor Aardrijkskunde een 5,5 terwijl hij de stof steengoed kent. Er zit dus een probleem met de vraagstelling en zijn antwoorden.

Hetzelfde voor Nederlands en Engels. Voor alles scoort hij goede cijfers (grammatica, schrijven, boekenbeurt maar voor leestoets haalt hij een 3,5 en die leestoets bepaalt voor 60% zijn rapportcijfer). Dus wij gaan aan de slag. Jammer alleen dat de school dit niet constateert en ons helpt met wat voorbeeldtoetsen. Wij moeten overal zelf achteraan.

Hij gaat volgens mij zonder problemen over dit jaar naar 3 Havo maar als hij nou dit leestoetsen en het formuleren van antwoorden beter onder de knie krijgt dan is hij er.

Wij hebben nu voor hem bedacht dat hij altijd de vraag in zijn antwoord verwerkt. Op die manier wordt hij gedwongen de vraag voor zichzelf te herhalen en het juiste antwoord te formuleren. wel weer jammer dat hij op zijn eerste toets dat hij dit deed op zijn kop kreeg omdat zijn docent het niet nodig vond dat hij de vragen in het antwoord verwerkten. Dat vond zij zo onhandig want dan moest ze zoveel lezen en ze wist toch de vraag wel. Kreeg hij minpunten. Echt, soms word ik zo moe van die docenten. Gelukkig hebben wij volgende week 10 minuten gesprekken.

vlinder72

Maar dit is toch prima thuis te oefenen, daar hoef je toch niet op school of later op een opleiding voor gecompenseerd te worden? Je kunt volgens mij niet eindeloos blijven compenseren met langere tijd voor toetsen e.d., het idee is dat je toch ergens een redelijk match tussen niveau van school en niveau van vaardigheden hebt.

En als je bereid bent om thuis extra tijd te steken in oefenen, als je langer over je huiswerk wilt doen etc., dan is dat prima als je daarmee de toetsen haalt. Want ik vind wel dat iedereen die de toetsen haalt, laat zien dat hij/zij het niveau aan kan. En een groter lettertype geprint krijgen, wat langere tijd voor een toets, allemaal prima. Maar ergens lig ter wel een grens. Er is op een gegeven moment niet voor niets een verschil in capaciteiten/leerlingen.

gr Angela

Pffff

Vlinder, daar word je wel moe van. Het zou zo fijn zijn als scholen zich echt verdiepen in dyslexie. Er zijn namelijk zulke grote verschillen! Grote letters en tijdverlenging is exht niet het enige.

Angela

Niet helemaal met je eens. Wat is er nou erg aan als een leerling een vraag in het antwoord verwerkt? Als dat toch werkt voor een leerling? Daar trek je toch geen punten voor af? Er zijn ergere dingen hoor voor een docent met leerlingen die het niveau écht niet aankunnen.