Ervaring gevraagd met onderpresteren
Beste allemaal,
Ben op zoek naar ouders/verzorgers die een "onderpresteerder" in huis hebben en wat jullie ervaringen zijn.
Mijn zoon zit nu in een havo/vwo brugklas en ik denk zelf sterk aan onderpresteren. Ik heb net de mentor daarover gemaild. Ik wil graag weten welke stappen jullie hebben ondernomen.
Alvast bedankt!!
Wat bedoel je?
Zie de draad van Heidi. Haar zoon doet ook aan onderpresteren.
Wat bedoel jij precies met onderpresteren?
Groet,
Miriam Lavell
Miriam ik bedoel...
Hoi,
Ik heb het vermoeden dat mijn zoon onderpresteert, dat is niet alleen te merken aan slechte tot gematigde cijfers, maar ook buikpijn, ziek zijn en zelfs huilen als hij naar school moet.
Ik ben nu dus op zoek op internet naar dingen die te maken hebben met onderpresteren. Meestal kom je, als je googled, uit op HB kinderen. Dat is hij niet. Misschien dat iemand hier al een plan van aanpak heeft gedaan of nog steeds doet en met wie of welke instantie, ik wil dus weten over het hoe en wat.
Bedankt. (moeder zoon 11 jr, brugklas hv/vwo daltonschool)
Tegengesteld
Maar waarom denk je aan onderpresteren? Ik zou bij slechte cijfers/buikpijn/huilen, denken aan sterk overvraagd worden. Hij heeft het niet naar zijn zin op school, want te moeilijk, te vermoeiend, etc. Bij Dalton wordt ook veel verwacht van zelfstandig werken, sommige kinderen moeten wat meer aan het handje meegenomen worden om goed te gedijen.
Melisande
Waarom ik denk aan onderpresteren? Hij is versneld van groep 4 naar 6. Zijn cito's waren altijd A/B en zijn NIO gaf aan een DIKKE havo uitslag (havo/vwo). Daardoor ontstaat natuurlijk een bepaald verwachtingspatroon (dat is misschien balen voor hem), maar voor ons is het ook moeilijk om er mee om te gaan. Dus vandaar mijn vraag hier. Ik zeg niet DAT hij onderpresteert, maar als dat wel zo is, moet je er optijd bij zijn, maar ik snap jouw reactie hoor!
Bedankt weer.
Welke oplossing?
Onderpresteren is een beetje een lastige term. Ik weet niet wat jij eronder verstaat, maar in de breedste uitleg is elk niet naar verwachting presteren, onderpresteren.
Daar hoeft verder geen buikpijn aan te pas te komen. Gewoon niks doen (geen zin) leidt ook tot onderpresteren.
Hij vindt het niet leuk op school kennelijk. Weet je hoe dat komt? Wordt hij gepest? Begrijpt hij geen bal van de instructies? Hoe maakt hij zijn huiswerk.
Zie dat draadje van Heidi. Kun je zien dat ook doodgewoon presterende volwassenen geen bal begrijpen van wat de school nu van hun kind wil.
Het is ingewikkeld.
Welke oplossing verwacht jij als remedie tegen 'onderpresteren'? Ik denk dat als je met die term naar de mentor gaat, dat die dan een zuchtend *duh* uit zal brengen. Ja, open deur. Onderpresteren. Maar wat te doen?
Ik denk dat je moet beginnen met zoeken. Praten over school (waarom vind je het niet leuk). Samen huiswerk doen (hoe pakt hij dat aan, wat is het verschil met je eigen strategie)? Uitleg geven over wat leerkrachten kunnen bedoelen. Waar hij juist op moet letten terwijl het nu nog langs hem heen gaat.
Groet,
Miriam Lavell
Annet
Dankjewel!
Melisande en miriam
Ik denk bij onze zoon echt niet aan onderpresteren hoor! Mijn gedachten gaan meer uit naar overvragen en zijn PDD die hem belemmerd in het stellen van vragen en het halen van informatie. Vandaar ook de vraag hoe de stap van HAVO naar TL bekend is.
Ik denk in het geval van TS ook eerder aan overvragen dan aan onderpresteren, maar misschien gaan ze ook wel hand in hand. Uiteindelijk hebben we toch een kind die 8 jaar lang goede scores heeft gehaald. In ons geval is de zelfstandigheid en je informatie halen een groot struikelblok waar hulp voor is ingeroepen.
Onderpresteren
Onderpesteren is minder presteren dan je kan. Bijv. omdat je nog niet weet hoe het allemaal werkt op het VO. En omdat het tempo best hoog is, raak je steeds meer de weg kwijt. Dat kan knap ongelukkig maken.
Onderpresteren is ook conformeren naar de zesjescultuur. Je kan het wel, maar wil het niet, om maar niet op te vallen. Ook dat kan knap ongelukkig maken.
Op basis van wat ik lees, denk ik toch dat in dit geval het eerste aan de hand is. Tijd dus voor veel meer begeleiding. In de breedste betekenis: hoe red je je op het VO? Wat wordt er van je verwacht? Hoe ga je om met huiswerk? Hoe plan je de boel? Juist kinderen die op de basisschool niks hoefden uit te voeren, vinden dit heel lastig.
Ik ben dan ook voorstander van stevige begeleiding. Thuis zijn uit school. Ernaast gaan zitten.
Mijn vraag is dus aan de TS: hoe doe je dat? Zoekt hij het allemaal alleen uit, of weet je precies hoe het zit met huiswerk, weet jij wanneer de toetsen zijn? Plan je die samen in? Begint je kind een week van tevoren de toetsen te leren, iedere dag een stukje, laatste dag alles herhalen, overhoren. Ook als de leerstof simpel gevonden wordt.
En een ander puntje: mijn ervaring is dat brugklassers meer slaap nodig hebben dan basisschoolkinderen. Dus weer eerder naar bed. Dat scheelt weer in oververmoeid raken.
Daltonschool
Mijn zoon zit dus op een daltonschool. Hij heeft de gehele planning van 6 weken kant en klaar op papier. Ook krijg ik de toetsen per mail met alle data erbij. Die schrijf ik in het rood op de kalender. Maakwerk is geen probleem, dat doet hij meestal op school. Ik moet er mss ook bij vermelden dat het een ADHDkind is. Ik zeg steeds tegen hem dat hij dit moet doen en dat. Ik help hem zoveel mogelijk met de planning, maar leren moet hij zelf. Ik heb geen zin in steeds discussies, en hij heeft echt een 6jes mentaliteit. Alleen dat is nu niet genoeg natuurlijk, omdat hij nu op zijn eigen nivo leskrijgt. Ik heb nog een basisschool kind hier thuis en die heeft ook oefening nodig, dat is geen hoogvlieger. Ben 9 v/d 10 x thuis als zoon thuiskomt uit school, maar hij mist gewoon de motivatie, kan het niet opbrengen om te beginnen. Mijn ervaring is dat mensen vaak het idee hadden op de basisschool, toen hij is versneld, wat zeur je nou, je moet blij zijn dat je kind goed kan leren..... In ons geval denk ik weleens dat het misschien beter is als je kind er (hard) voor moet werken om goed te scoren, daar halen ze meer voldoening uit.... Vind het echt lastig.
Heb inmiddels mail gehad van school, ze zouden het gaan overleggen...
Bedankt weer zover!
Een mama
Neef was hier versneld en ging naar een tweetalig vwo brugklas. Meneer wist het allemaal wel en kwam behalve het leren leren (deels) vooral zijn zeer eigenwijze ik (weet het beter) tegen.
Hij bleef zitten in de brugklas en ging naar een havo/vwo brugklas. Dat tweede jaar brugklas had hij veel minder praatjes......
Nu zit hij in 3 atheneum en haalt goede cijfers.
Tsja
Het is altijd lastig advies te geven als je maar een heel klein beetje van het verhaal weet, als de veel bepalende informatie pas later komt. Dus ik hoop niet dat je me kwalijk neemt dat ik er nogal naast zat met advies.
Ik denk nu dat de VO-wereld nogal onveilig is voor je zoon. Teveel prikkels. Buikpijn en huilerig zijn, wijst wel wat in die richting. Slechte cijfers kunnen dan gevolg zijn. Geen motivatie kan daar mee samen hangen.
De vraag zou dan dus moeten zijn: wat kunnen we doen om het voor hem veiliger te maken? Denk aan plek in de klas, hoe de pauzes door te brengen, vervoer richting VO, etc.
Ik zou dus de buikpijn, het niet naar school willen, als leiddraad nemen. Dus ook veel met hem praten.
Zijn er tevoren goede afspraken gemaakt op school om je zoon optimaal te kunnen begeleiden?
Leren
Je zegt dat je zoon 'zelf' moet leren. Maar hoe leer je eigenlijk? Wat moet je leren? Wanneer ken je iets? Dat is voor veel brugklassers nog helemaal niet zo'n eenduidig verhaal. Mijn zoon leerde bijv. het hele hoofdstuk geschiedenis uit zijn hoofd. Letterlijk. Woord voor woord kon hij het opdreunen. Toch had hij daar weinig aan bij het proefwerk.
Melisande
Zoon is natuurlijk een van de jongste in de klas, maar hij zegt geen last te hebben van pestgedrag o.i.d., hij vind het leuk op school, niet makkelijk en ook niet moeilijk, heeft wel een hekel aan de juf van wiskunde (durft niks te vragen, want dan gaat ze lachen... een punt om mee te nemen in het gesprek) dus, tja, dat heb ik allemaal al uitgevraagd.
Met leren heb ik hem op de BS geholpen. Bijv een uittreksel maken van een hoofdstuk en daar dan vragen van maken en die daarna leren. Dan heeft hij de stof dus al meerdere malen gezien en opgeschreven. Dan haalde hij mooie punten. Woordjes is naar menig gewoon stampwerk, op tijd beginnen dus! Maar ja, dat vindt hij moeilijk, kan zich er niet toe zetten.
Ik ga zeker vragen of ze daar misschien met persoonlijke mentoren werken. Ben erg benieuwd hoe het gaat uitpakken...
Bedankt!
Leren leren
Het is een enorme overgang van de basisschool naar de middelbare school. En echt, het kost tijd en energie om te wennen. Het ene kind went sneller dan het andere maar het gros van de brugpiepers heeft daat minstens tot de kerst voor nodig.
Verder is het leren op het vo van heel andere koek da het leren op de basischool. Zeker kinderen die de basisschool met twee vingers in hun neus hebben gedaan en/of versneld zijn, lopen op de middelbare school tegen de lamp. Ze komen niet meer weg met alles een keer overlezen, niet op tijd beginnen, de stof niet herhalen, niet (goed) plannen etc. Daar hebben ze allemaal hulp bij nodig; de een meer en langer dan de andere. Mijn zoon van 11 (ADHD, hb) is twee keer versneld op de basisschool (Montessori) en zit nu in 2 Gym. Ook al vond en vindt hij het hartstikke leuk op school, is hij ontzettend gemotiveerd, heeft hij een hele fijne klas (allemaal hb kinderen), leuke docenten en een supermentor, hij stootte keihard zijn neus begin vorig jaar. Leren? Wat is dat en hoe moet je dat dan doen? Plannen, wat is dat en hoe doe je dat? Herhalen? Waarom? Dankzij zijn mentor (tevens persoonlijk mentor en rugzakbegeleider), een wekelijkse afspraak met de leerlingbegeleidster, en eerst een huiswerkbegeleidingsinstituut en later (nu nog) een bijlesdocent die hem met name studievaardigheden bijbrengt gaat het nu fantastisch. Het kwartje viel tegen het eind van vorig jaar.
Het is heel frustrerend als je zo graag wilt, zo hard je best doet en je weet dat je slim genoeg bent maar het leidt tot niets. Dan wordt het ook minder leuk, raak je gedemotiveerd en onzeker, krijg je lichamelijke klachten en dan gaat het van kwaad tot erger. Onderpresteren dus. Je zoon heeft hulp nodig bij het leren leren. Hij is dus echt niet de enige; in tegendeel. Dat moet heel duidelijk voor hem zijn. Ik zou zeker contact opnemen met de mentor en kijken wat school hierin kan bieden en/of op zoek gaan naar iemand anders die hem hierbij kan helpen. Als ouder kan je veel bijdragen door te helpen met agendabeheer, overhoren, achter de vodden zitten etc. maar studievaardigheden en executieve vaardigheden bijbrengen kan je in zo'n geval beter aan een "expert" overlaten. Als het kwartje eenmaal gevallen is, zal je zoon er weer meer plezier in krijgen en lekkerder in zijn vel komen te zitten. Succes!
