Dyslectisch, in groep 2

huh?

Wat doet ze niet goed dan? Ze is 5 en zit in groep 2. Herkent ze nog niet alle letters ofzo?

ja hoor

maar ik weet niet of ik dat hier op de site mag zetten.
Ik zal het neerzetten, als het er van forumbeheer af moet, dan moeten ze het maar verwijderen en kun je me mailen. Mijn nick en dan @hotmail.com

Mijn kids zijn gezien door psychologen van praktijk Merkelbach. Die zitten in Den Haag en Sprang-Capelle.

Fanatieke juf

Dit stuk heb ik eerder geplaatst bij de discussie kind in groep 1 gaat niet goed.

Soms heb je als ouders te maken met een juf die goed is opgeleid om problemen te signaleren en geen enkel "probleemgeval" wil missen. Ik heb het gezien op de peuterspeelzaal waar mijn beide kinderen heen gingen. (ze zijn nu bijna 12 en net 9).
Toen mijn oudste kind 3,5 jaar oud was moest ik komen praten op de peuterspeelzaal. Mijn kind had problemen met concentratie en we moesten er rekening mee houden dat de basisschool straks zou willen laten testen op ADD. Ik herkende mijn kind helemaal niet in het verhaal van de juffen, volgens beide dames kon mijn kind geen enkel puzzeltje maken, ze gaat torens bouwen van de puzzelstukjes, snapt niet wat de bedoeling is. Thuis was dochter een fanatieke puzzelaar en maakte al puzzels van 80 stukjes zonder problemen. Bleek dat de puzzels van de peuterspeelzaal niet hoger gingen dan het niveau knopjespuzzel. Uitgezaagde auto in het juiste vakje schuiven, daar was dochter al op uitgekeken. Bij het afscheid kreeg dochter een overdracht mee voor de basisschool en ik heb dat ding niet laten lezen op de basisschool, wilde hen met een frisse onbevooroordeelde blik laten kijken naar mijn kind.
Mijn tweede kind toch ook naar dezelfde peuterspeelzaal laten gaan maar hem heb ik er voortijdig weg gehaald. De leidsters waren helemaal doorgeslagen in het opsporen van problemen. Elke blauwe plek was reden tot vragen wat er was gebeurt om mishandeling uit te sluiten. Helaas was mijn zoon een ondernemend kind dat zich in zijn ondernemen van waaghalzerij niet liet tegenhouden door zijn nog niet toereikende motoriek. Hij was altijd voorzien van meerdere blauwe plekken en vaak ook een of meer pleisters. Kon rond z'n derde verjaardag "fietsen" zonder zijwieltjes maar viel wel eens.
Een wond aan een vinger was het gevolg en een pleistertje plakken voldeed niet. Een verband aangebracht en de volgende ochtend naar de peuterzaal gebracht. Daar was hij zelf stevig aan de tand gevoeld over het verband en had verteld dat papa dat gedaan had. Ik werd gebeld en moest onmiddellijk komen, want weer vermoeden mishandeling. Toen heb ik samen met hem het verhaal verteld en begreep de leiding wel dat kind zelf gewond was geraakt en papa het verband had aangelegd.
Na dat incident heb ik mijn kind van de peuterspeelzaal afgehaald, ik was helemaal klaar met dat probleem zoeken.

Moraal van dit verhaal:
Meer dan vroeger heeft de huidige generatie leerkrachten de taak om problemen te signaleren maar ik vraag mij soms af of ze daarin niet doorslaan naar de verkeerde kant.

Een kind van 5 dat nog geen woordjes in stukjes kan plakken heeft misschien wat extra oefening nodig en daar ben je nu thuis mee bezig. Nu al spreken van dyslexie is wel heel voorbarig. Bij mijn kinderen op school wordt daar voor groep 4 niet naar gekeken en zeker niet getoetst.

logisch

Als de juf zorgen heeft is het logisch dat ze dat bespreekt met de intern begeleider. Ik denk dat het fijn is dat school vanaf het begin let op signalen van dyslexie. Een diagnose wordt toch nog regelmatig gemist, of extra hulp komt pas in groep 4 op gang.

Signaal dyslexie

Er zijn twee varianten van dyslexie; de erfelijke variant wat op vroege leeftijd moeite oplevert met lezen en de spiegelletters zoals b en d verwisselen en de variant waarbij een kind meestal in groep 6-7 moeite krijgt met spelling.

Dyslexie zit in onze familie en ik merkte het al vroeg bij mijn kinderen doordat ze tijdens het fietsen regelmatig de andere richting op gingen dan ik riep ( spiegeling) en doordat ze moeite hadden met het lezen van de betekenisloze lidwoorden. Daar konden ze namelijk geen plaatje bij plakken. (Beelddenken)

In de praktijk merkt een kind dat het met lezen achter gaat lopen ten opzichte van andere kinderen. Andere klasgenoten halen wel AVI en zij nog niet, te veel fouten ( met name lidwoorden) in twee en een halve minuut. Daar worden ze heel onzeker van. Met name Avi-score is een bewijs dat je "slim" bent, en dat wilt ieder kind zijn. Er is veel competitie en veel scheve ogen, zelfs al in groep 3.

Onderdeel van een dyslexie verklaring is de toetsing van ogen en oren, om uit te sluiten dat ze de letters goed zien en de klankverschillen tussen de kort en lange klanken kunnen onderscheiden. Ga eerst naar de huisarts voor een verwijzing om dat uit te sluiten.

We hebben jaren bij de logopedist gelopen maar een matige samenwerking met de school was niet bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. Daardoor vermindert de concentratie vermogen en werd onterecht aan ADHD (geld!) gedacht.
De basisschool krijgt standaard dyslexie vergoeding uitgaande van 5% van de leerlingen, ongeacht het werkelijke aantal dyslecten. Een dyslect betekent extra werk voor de leerkracht en de IB-er. Ik hoop van harte dat ze je kind omarmen en jullie de juiste oefenbladen meegeven om te trainen en haar zelfvertrouwen te vergroten.

Pluspunt: je hebt een dochter en door hormonen zijn meisjes meer gedreven dan jongens om zich in te zetten voor huiswerk. En door reeds op jonge leeftijd te wennen aan een huiswerk-ritme is het maken van huiswerk op het VO niet zo'n drama.

ib-er is eerste stap

Voor de juf is de ib-er het eerste aanspreekpunt als er iets is met een kind, de ib-er kan tips geven en kijken of er verder gekeken moet worden. De ib-er is er om de juf tips te geven en extra materiaal te verzorgen en handelingsplannen op te stellen. Zij heeft een extra opleiding gericht op zorgenkinderen (dyslexie, dyscalculie, autisme, adhd, laag/hoogbegaafdheid etc) en hoort met die kennis ervoor te zorgen dat een kind op school de juiste aanpak krijgt en iets leert.

De eerste signalen van dyslexie zijn inderdaad moeite met hakken en plakken en moeite met het herkennen van letters. Maar niet ieder kind wat niet direct vloeiend is in hakken en plakken heeft dyslexie. Voorlopig is er dus niets aan de hand, zeker niet als ze het thuis wel kan.

Houd het gewoon in de gaten, en zorg ervoor dat ze niet blijft zitten. Bij dyslexie heeft kleuterverlengen een averechts effect en bij een gewoon kind wat gewoon normaal slim is, is het ook niet handig, die wil ook wel eens iets leren.

Ik dacht eigenlijk

Dat je op basis daarvan nog geen dyslexie kan herkennen in groep 2. Heel veel kinderen kunnen in groep 2 nog niet goed lettergrepen verdelen en letters samenvoegen tot een woord. Kenmerken in groep 2 kunnen bijvoorbeeld wel zijn: geen namen kunnen onthouden, geen kleuren onthouden etc. Maar dat laatste gaat volgens mij ook niet op want hier een zoon die wel dyslectisch is maar prima namen en kleuren kan onthouden.

Tango

Klopt, het is ook echt onbetrouwbaar. Ik snap niet dat de juf er zo mee bezig is.

hmm

Ik heb dus een zoon met ernstige dyslexie en dat is door school steeds van tafel geveegd tot ik eind groep 5 zelf hulp buitenschool ben gaan zoeken en een half jaar later werd bekend dat hij het dus had.

In de kleuterklassen ging het niet zo goed en moest hij blijven zitten (wat ik niet wilde) en juist daarom kwam hij met een voorsprongetje in groep 3 wat halverwege groep 3 al weg was en eind groep 3 liep hij al achter.

Vanaf dat moment is voor mij duidelijk dat achterlopen geen reden mag zijn om nog eens groep 2 te doen waar ze eigenlijk zo goed als niets doen. Het is veel beter om groep 4 over te doen als dat nodig zou zijn.

Dus laat je nooit aanpraten dat ze zou moeten blijven zitten. Niet vanwege een eventuele dyslexie en al helemaal niet omdat ze het thuis prima doet. Ze kan het dus best wel.

daarom

Hebben wij ook die screening laten doen. Volgens deze psychologen kun je al heel jong kijken of er aanwijzingen zijn om dyslexie te vermoeden en hoef je niet te wachten tot kinderen halverwege groep 4 hun 3x E scoren op lezen en/of spellen.
Tja, ik ben erg positief over hoe ze onze kids bekeken hebben. Van de oudste twee kwamen ze met een lijvig en goed onderbouwd rapport met handelingsplan en voor jongste hebben we dus alleen de gratis screening gedaan, met meteen daarna even een bespreking van de bevindingen van de psycholoog, ook met tips waar op te letten voor de toekomst.
(Nee, geen aandelen en ik zal er nu over ophouden)

Petuut

Het gaat er vooral om of de zorgverzekering zo'n screening accepteert om de test te vergoeden. Daarom zijn die E's nodig en anderhalf jaar extra hulp op school om te zien of die extra hulp ook helpt.

@Darlana

Dat van die E's werd ons ook verteld op school, en omdat onze oudste kinderen er zo af en toe een D tussen scoorden, zouden ze niet dyslectisch zijn. Volgens dat onderzoeksbureau is dat niet zo. Volgens hun moet er een vermoeden van dyslexie zijn (op school?) (vaak is dat omdat er inderdaad al anderhalf jaar geen verbetering is ondanks extra inzet/hulp) en beoordeelt het onderzoeksbureau het leerling rapport waarin dat vermoeden staat met wat er gedaan is om de achterstand in te halen. Als zij het vermoeden bevestigen, wordt het onderzoek naar de dyslexie vergoed.
De screening hebben wij niet laten doen om te bekijken of een onderzoek door de verzekeraar vergoed zou worden. Onze ervaring bij dit bureau is, dat als er echt een vermoeden van dyslexie is, er wel een vergoed onderzoek komt. De screening was echt voor onszelf om te laten bekijken of er reden was om aan te nemen dat er ook bij hem dyslexie zou kunnen spelen omdat het toch een erfelijke component heeft.

wel vroeg

ik denk dat je er in groep 2 nog niet veel van kunt zeggen.

Ik ben zelf waarschijnlijk dyslectisch, mijn oudste is waarschijnlijk dyslectisch maar bij haar kwamen we er pas in groep 6 achter. Ze is heel intelligent, las in groep 4 al avi uit. alleen spelling bleef achter. Oke misschien waren de dmt's ook niet super maar ach wie boeit dat nou
We kunnen niet met zekerheid zeggen dat dochter dyslectisch is omdat ze erg veel compenseert maar alles waar ze problemen mee heeft bij spelling wijst erop.Zonder begeleiding zakt zij echt richting D's of E's bij spelling. Zij ziet of hoort de klanken in woorden gewoon niet.
Mijn jongste versneld groep 4 houd ik goed in de gaten, erfelijkheid van moederskant vergroot toch de kans op dyslexie heb ik begrepen.

Ik ben niet (b) dom!

Inhoudelijk al hele goede bijdragen aan dit draadje.
Voor nu even niets aan toe te voegen, alleen even een reactie op de zin in de opening:

"In de rapportbespreking met de juf gaf deze aan dat de bij de ib-groep heeft gemeld dat mijn dochtertje mogelijk dyslectisch is. Ik was hier best verbaasd over. Mijn dochtertje is best een slimme meid."

Hm...
In dit huishouden leef ik samen met drie bijzonder slimme mensen, allen hebben helaas dyslexie.

Wees blij dat school er serieus op let en lees er eens iets over. Natuurlijk is school erg vroeg, daar zou ik blij om zijn.

Mocht het geen dyslexie zijn, dan komt dat er heus wel uit. Dat zou mooi zijn, want dyslexie maakt het er niet makkelijker op.
Maar mocht het wel zo zijn; fijn, dat je school zo alert is.

Zittenblijven

Kinderen in de kleutergroep blijven niet zitten vanwege lees/rekenproblemen maar door te laten zien dat ze nog te speels zijn en dus niet stil zitten als ze in groep 3 langer moeten luisteren en stil zitten. Of ze zijn snel verdrietig of te moe of te druk, voor hen is de overgang naar het taakgericht bezig zijn te vroeg.

Nu mag een kind tot zijn 14e jaar naar de basisschool. Daarna krijgt de school geen vergoeding van de overheid en dient het kind in principe de school te verlaten ( zelfs midden in het jaar). Zover komt het meestal niet, als een kind in groep 2 blijft zitten en later in groep 6 of 7 weer niet goed genoeg is voor een overgang, gaat het of naar een SBO of wordt het op een zijspoor gezet ( dan wordt de ouders een contract voor gelegd, of ze die even willen tekenen).
Deze problematiek en het feit dat een school minder geld ontvangt voor een kind dat niet binnen 8 jaar door de basisschool vliegt, maakt dat een school terughoudend is wat betreft doubleren.

Verder is bekend dat dyslecten beter af zijn in klassiekaal onderwijs dan in bijvoorbeeld het daltononderwijs. Het daltononderwijs lijkt okee met niveaugewijs onderwijs in de onderbouw, maar vanaf de middenbouw moeten de kinderen zelf hun werk nakijken. Dyslecten hebben niet het kritische vermogen hun spellingsfouten te herkennen. Gevolg ze slaan de woorden op in hun geheugen terwijl ze verkeerd zijn geschreven en halen maanden later een E-score op hun Cito spelling. Het zelfstandig werken is wel mooi maar niet voor ieder geschikt.

Slimme kinderen kunnen heel lang hun moeilijkheid compenseren met intelligentie. Eenmaal op het VO lopen velen alsnog tegen de spellingsproblematiek aan bij het leren van de vreemde talen omdat het hen zoveel tijd kost voordat ze een rijtje foutloos hebben opgeslagen in hun hersenen.

Brazella, je juf (en waarschijnlijk ook de IB-er) lijkt mij tamelijk gefocusseerd op uitvallers (het niet binnen de lijntjes). Maar zo is het onderwijs met alle bezuinigingen en passend onderwijs perikelen vandaag de dag.
Lees veel voor en op tijd naar bed zodat ze zich goed kan concentreren in de klas voor iets dat haar mogelijk moeite kost maar waarin ze zekerder wordt als ze traint.

Flanagan

Waar heb je deze informatie vandaan? Ik ben het namelijk niet echt met je eens. Kinderen blijven wel degelijk in groep 2 zitten als ze achter lopen. Zoon hier heeft groep 2 ook tweemaal gedaan en dat was deels omdat hij emotioneel jong en onzeker was. Maar ook omdat hij op de leerstof achter liep met name met letters herkennen. Later bleek hij dyslectisch dus zin had het absoluut niet.
Wat je schrijft over SBO klopt volgens mij ook niet. Als je kind tweemaal groep 2 doet en daarna nog een keer blijft zitten gaat het niet automatisch naar het SBO en van dat zijspoor begrijp ik helemaal niet wat je daarmee bedoelt.
En dat kinderen met dyslexie beter af zijn in klassikaal onderwijs lijkt me erg kort door de bocht. Zoon hier zit op het Montessori-onderwijs en voordeel is hier juist dat hij op zijn eigen niveau kan werken. Spelling doet bij bijvoorbeeld met groep 4 mee, rekenen gewoon met groep 5. Naar mijn idee hangt het meer af van wie er voor de klas staat. We hebben hier een hele matige juf getroffen die zoon lui en ongeinteresseerd noemde en niet kon omgaan met kinderen die boven of onder de het gemiddelde uit kwam. Maar nu zit hij bij een geweldige meester, zo geweldig dat zoon hierna nog een jaar bij hem in de klas mag blijven, in de 3/4/5 combinatie en daarna versneld de bovenbouw mag doorlopen. Hij gaat dan van groep 5 naar groep 7 maar blijft eigenlijk gewoon op zijn eigen niveau verder gaan. Dit vonden we emotioneel beter voor hem. Zoon is nog steeds erg jong in zijn gedrag, heeft ook een wat lagere intelligentie. Maar wij zien dus op dit moment alleen maar voordelen van niet-klassikaal onderwijs.

Flanagan

Kinderen hoeven niet midden in het jaar van school af omdat ze 14 zijn geworden hoor, ze mogen op het basisonderwijs blijven tot en met het schooljaar waarin de 14 worden. In theorie kan een kind dus wel 3 keer blijven zitten. In de praktijk zal het meestal zo ver niet komen.

skik

Ruw weer

Tango, je geeft zelf aan dat je zoon emotioneel en onzeker was. Als dat niet het geval was, was hij waarschijnlijk wel over gegaan. Het montessori staat bekend als een onderwijs met een ruim jasje dat blijkt wel uit de flexibele opstelling groep 5 naar groep 7. Mijn ervaring met een daltonschool was minder prettig. En ja, ook ervaring met meerdere matige juffrouwen die geen zin hadden in samenwerking want dat behoort niet tot hun taakomschrijving totdat hij een meester kreeg. Misschien herken je die onwilligheid terwijl je je kind achteruit ziet gaan.

De info over 14 jaar vernam ik van de directeur van een SBO, toen ik tijdens een rondleiding geconfronteerd werd met een wachtlijst en vroeg of het mogelijk was een jaar te doubleren om zo de wachtlijst te omzeilen en de gegroeide taalachterstand in te halen. We waren ontzet over dit antwoord.

Zijspoor is een schoolplan in de vorm van een contract waarbij je tekent dat een kind binnen het reguliere onderwijs blijft maar de gewenst doelstellingen schriftelijk worden vastgelegd, soort van maatwerk. Zodat de ouders achteraf niet de school aanklagen wegens gebrek aan onderwijs omdat ze er zelf voor getekend hebben. Aan het opstellen van dit soort contracten wordt weinig geruchtheid gegeven maar ze bestaan wel.

Een kind gaat niet zomaar naar het SBO, maar met een overactieve IB-er en een zwaar aangedikt onderwijs rapport is het uitschrijven van een indicatie voor SBO niet zo moeilijk als de IB-er ook nog dikke mik is met een medewerker van een instantie die dat behandelt. Ik heb ouders voor het blok zien gaan omdat een IB- er zo op hun zat in te praten dat de school handelingsverlegen was dat de ouders geen andere oplossing meer zagen. Het kind zou afsteven op kade. Dat is de macht van de rapportage van de IB-er. Na 2 jaar SBO gewoon naar vmbo-t/ havo. Dezelfde IB - er legde ons uit dat ze ook ons rapport zwaar zou aandikken omdat bij twijfelgevallen een indicatie kan worden geweigerd.

Oja ons kind heeft geen autisme en geen rugzak of zoals de basisschool ook zei; met geld gaan de deuren open.
Wij hebben een rottijd achter de rug en horen nog de woorden van de juf; Met geld gaan de deuren open.
Ik ben blij dat jullie die ervaring niet hebben.

Flanagan

'Kinderen in de kleutergroep blijven niet zitten vanwege lees/rekenproblemen maar door te laten zien dat ze nog te speels zijn en dus niet stil zitten als ze in groep 3 langer moeten luisteren en stil zitten. Of ze zijn snel verdrietig of te moe of te druk, voor hen is de overgang naar het taakgericht bezig zijn te vroeg.'

Ik weet ook niet waar je dit vandaan haalt maar het klopt gewoon niet en er klopte inderdaad wel meer niet. In Nederland blijft bijna geen enkel kind twee keer zitten zonder dat er echt iets aan de hand is wat dat zou rechtvaardigen.

Ervaring

"Mijn dochtertje is 5 en zit in groep 2. In de rapportbespreking met de juf gaf deze aan dat de bij de ib-groep heeft gemeld dat mijn dochtertje mogelijk dyslectisch is."

Wees blij dat de juf/school het in de gaten houdt. Hier hadden we een juf die tot en met groep 4 volhield dat er niets aan de hand was.

"Ik was hier best verbaasd over. Mijn dochtertje is best een slimme meid."

Einstein was zo dyslectisch als een deur. Misschien valt het de juf juist op omdat een pientere meid moeite heeft met een aantal fonologische basisvaardigheden.

"Ik heb aan de juf gevraagd waarom ze dat denk en wat ik eraan kan doen om haar te helpen. Ze gaf wel wat punten aan die ik thuis kan oefenen. Ik ben daar nu een aantal weken mee bezig, maar ik zie dus het probleem helemaal niet. Alles wat ik haar vraag, doet ze goed, soms wel met wat aanwijzigen of naar meerdere keren maar ze kan het wel."

Maar dat is toch prima. Iets oefenen betekent juist dingen herhalen en graag met succeservaringen. Wees blij met die oefening. Het zorgt voor een steviger basis. Hier hadden we een juf in groep 2 (vorige school) die weinig deed met letters. Terwijl het juist voor dyslectische kinderen belangrijk is dat er een goede basis in groep 1 en 2 wordt gelegd.

"Ik vraag me ook af of de juf niet wat voorbarig is met deze conclusie."
De juf heeft geen conclusie getrokken, jij hebt de conclusie getrokken dat ze ongelijk heeft. Er vallen haar wat dingen op en ze vraagt of de IB-er hier ook op wil letten, een keer mee wil kijken.

"Op welke leeftijd komt zoiets naar boven en aan wat kun je zien of het dyslextie is of iets anders."

Je wordt dyslectisch geboren. En achteraf gezien vielen bij onze zoon al op zijn tweede, derde jaar wat dingen op. Slimme (later bleek hoogbegaafd) jongen maar kon geen liedjes onthouden. Dagen van de week lukte hem ook niet. Een hele grote woordenschat maar niet altijd op een woord kunnen komen en dan zelfverzonnen woorden gebruiken (we noemden hem altijd een kleine taalkunstenaar).

"Mijn dochtertje is bijvoorbeeld een flinke kletsmajoor en ik denk eerder aan een concentratie probleem".

Dat kan, maar is het een beter dan het andere? Echt je mag je handjes in elkaar knijpen met juffen die überhaupt signaleren dat er misschien iets niet helemaal klopt.

overdreven

Ik vind het erg overdreven van de juf om nu al dyslexie te opperen terwijl er één oefening op school niet zo goed gaat. Thuis gaat die oefening wel goed, dus of het 'probleem' speelt zich alleen op school af (denk aan afleiding in een drukke klas, vertrouwensband met de juf o.i.d.) terwijl het thuis wel goed gaat, zelf meestal direct al. Kenmerken van dyslexie zijn dat je het altijd hebt en dat vaardigheden met oefening nauwelijks verbeteren. Wel is het zo dat dyslecten moeite kunnen hebben met het opdelen van woorden in lettergrepen. Maar andersom hoeft het dus niet zo te zijn.

Anneke, Einstein was niet dyslectisch, dat is een mythe. Zijn moeder maakte zich zorgen over een volgens haar laat op gang komende spraak, maar dat bleek niet het geval te zijn, hij sprak juist goed en vlot, zijn moeder was wat overijverig. Op school hoorde hij steevast tot de besten, hij werd met 9,5 jaar toegelaten op het gymnasium en met nog geen 16 op het Polytechnisch Instituut.
Wel is het zo dat dyslexie op elk intelligentieniveau voorkomt.

skik

Wetswijziging 2012

Na de tumult om thuiszitters (Kinderombudsman aug 2012) heeft een wetswijziging plaatsgevonden. Nu mogen de 14-jarige hun schooljaar afmaken. De rondleiding was in 2011, vandaar.

Verder op j/m magazine item dyslexie helder antwoord van schoolcoach Nathalie van Thiel op vragen over doubleren, en de reacties van mensen waar ze allemaal tegen aan lopen.

Mijn ervaring/ info is puur waarschuwend. Het is wel jammer als men het nodig vind te reageren met " er klopt wel meer niet" waarschijnlijklijk alleen omdat het niet overeenkomt met diens eigen ervaring, andere school andere plaats zullen we maar zeggen.

Lees ook even de artikelen in de trouw; Probleemleerling, aandacht werkt beter... en We krijgen betere scholen..
Waarin te lezen is dat lastige kinderen niet over de schutting van het speciaal onderwijs dienen te worden geworpen.
Dyslecten kunnen lastig worden door groeiende faalangst als gevolg van demotivatie en afnemende zelfvertrouwen. Het " er is meer aan de hand" is nogal suggestief. Succeservaringen zoals 6* op een rapport , prikkelt een kind, Het wilt werken, voelt zich welkom en vertoont geen lastig gedrag. Aandacht werkt beter dan strafwerk of horen dat men je lui en ongeïnteresseerd vindt.

Dit terzijde, Brazella, vroeger fietste ik veel met beide kinderen. Ik moest altijd mijn hand uitsteken als we de bocht om gingen, anders kwamen we met elkaar in botsing. Nu 10 jaar later is niet nog steeds geautomatiseerd, dyslexie gaat niet over en is in verschillende niveaus.