Dochter 6jr groep 3 werkt heel traag, wat nu?
Hallo,
Ik heb een vraagje over mijn dochter van 6. Ze zit in groep 3. Deze maand wordt ze 7.
Het zit namelijk zo: ze werkt heel traag. Soms is ze ook met andere dingen bezig waardoor ze mist wat de juf heeft gezegd. Dochter heeft de tijd aan zichzelf, laat zich door niets en niemand opjagen. Thuis zien we dat ook. Daar helpt het vooral om korte duidelijke opdrachtjes te geven. Eentje tegelijk. En vooral een lange adem hebben. Maar ik kan me voorstellen dat dit in een klas een stuk lastiger wordt. Dochter heeft daar regelmatig haar werk niet op tijd af. Juf heeft haar al naast een meisje geplaatst die lekker doorwerkt en er is gebruik gemaakt van een zandloper. Dit had minimaal effect.
We hebben binnenkort hier een gesprekje over met school. Dochter is in de klas geobserveerd door een orthopedagoge. Tijdens het 10 minuten gesprekje vertelde de juf dat daar geen zorgwekkende dingen uit zijn gekomen, maar ik denk dat ze nu toch wel wat zorgen hebben omdat ze over de ontwikkeling van dochter willen praten.
Ik wil het graag goed voorbereiden en ik hoopte dat er misschien hier wat mensen zijn die willen meedenken. Dan gaat het vooral om de vragen: waardoor werkt dochter zo traag en in hoeverre moeten/kunnen we daar iets aan veranderen?
Qua meekomen in de klas het volgende beeld in maart dit jaar: avi E3 frustratieniveau, DMT een III score op de Cito, spelling een I score en rekenen is niet afgenomen. Dochter vindt projecten en onderwerpen van zaakvakken heel interessant, dan let ze heel goed op en doet ze enthousiast mee. In de klas kan ze met alle kinderen overweg, ze speelt het liefst met drie dezelfde meiden (eentje uit de andere groep 3 die ze van de kleuters kent). Ze kan goed voor zichzelf opkomen en vertelt graag voor de klas, vindt ze niet eng.
het lijkt me een prachtig kind dat zich niet laat opjagen. Ik snap je zorg wel wat hoor mijn zoon werkte ook zo langzaam. Tocht heeft hij zonder doubleren in een keer VWO gehaald. Nou deed hij Vrije School waar ze het tempo van het kind wat meer lijken te honoreren dan in andere onderwijsvormen én hij had andere problemen waardoor wij dit langzame eigenlijk het minst belangrijk vonden. Ik denk dat door er juist geen focus op te leggen het wel goed kwam.
Als ik dit lees had ik dit graag gelezen/geweten toen mijn jongste zoon (nu 17) dit gedrag vertoonde. Maar school vertelde dat nooit. Pas met 14 ADD diagnose en juist voor hem zijn al die jaren onder de radar funest geweest (en werken nu nog door) terwijl we juist vanwege eigen schoolverledens én ervaringen met oudste het idee hadden dat we beetje konden duiden wat voor kind het was. Ik weet natuurlijk niet hoe het zou zijn geweest nu als we tóen dit soort dingen hadden gehoord, maar echt, diagnoses of onderdelen van diagnoses kunnen heel handig zijn om gerichter te kunnen kijken/proberen of er iets mis is of niet. want niet alles is problematisch maar de jaren waarin je kunt helpen/sturen zijn heel waardevol . . .
gr Angela
@Lexus: wat leuk dat je dat zegt! Het is inderdaad een heerlijk meisje die zich door niemand laat opjagen. Stiekem een beetje jaloers op.
Gelukkig kunnen we samen met juf ook wel om de situatie lachen. Misschien dat de situatie onbewust wat zwaarder heb geschetst dan ik wilde.
Het lastige met school is echter dat ze die werkjes af moet hebben. Daar valt vast het e.e.a. in te schipperen. Maar het zinnetje 'we denken wel dat er meer in zit, maar we kunnen het niet zien' is ook al gevallen. Als ze geen goed beeld van haar ontwikkeling hebben, is het aanbod mogelijk niet passend. Zo typende denk ik dat daar dus meer mijn zorg zit.
@Angela1967: ik snap wat je bedoelt. Mijn oudste dochter kreeg pas met 11 jaar de diagnose ASS. Het zou heel vervelend zijn als de dochter waar ik hier over schrijf, onder de radar verdwijnt. Ben dan ook blij met het initiatief van de juf.
Wat fijn dat school er wel mee bezig is. Hier ook een meisje wat heel langzaam werkt. Het enige wat school deed is haar laten nablijven om haar werk af te maken, of het werk mee naar huis geven. Van beiden werd mijn dochter ongelukkig en voelde zich gestraft. Wij als ouders zijn toen zelf gaan zoeken wat het vandaan zou kunnen komen. Eerst bleek dyslexie, maar daar Alleen ga je niet langzamer door werken. Daarna in groep 7 eindelijk diagnose add. School heeft er nooit wat van willen weten.
ga vooral op zoek naar wat het van kan komen. Dat kan veel verschillende oorzaken hebben. Succes!
Het is op zich goed dat ze de tijd neemt om haar werk te doen. Sommige kinderen raffelen hun opdrachten af zodat ze sneller wat anders kunnen gaan doen en maken daardoor meer fouten puur door slordigheid. Dat is ook niet goed.
Maar als een kind vijf minuten per sommetje nodig heeft, is dat ook weer te lang.
Ik was vroeger ook heel langzaam, vooral met rekenen. Daar is eigenlijk nooit wat mee gedaan. Ik kan ook absoluut niet tegen tijdsdruk. Nog steeds niet. Maar er is ook niks gedaan om mijn rekentempo te stimuleren. Ik denk dat als school ook rekenwerk mee naar huis had gegeven ik dan wel meer deed op school. Ik kon rustig een kwartier in gedachten verzonken uit het raam staren maar omdat ik niemand tot last was, werd dat niet als probleem gezien.
Wat zou kunnen helpen is om haar een opdracht te geven en dan te zeggen; dit moet af binnen een gestelde tijd. En dan wel een realistisch doel, bijvoorbeeld twintig sommen in een tien minuten of een kwartier. Dat zou haalbaar moeten zijn.
Hier ook twee kinderen die langzaam werken en een ADD-diagnose. Ik zou willen weten of kind 'gewoon' langzaam werkt maar wel 'lekker en gestaag bezig is'. Als je inzoomt op de traagheid van mijn kinderen zie je dat ze zitten te worstelen, vastlopen in opdrachten, zitten na te denken over hoe ze het eigenlijk moeten doen, afgeleid zijn etc. Zij zijn niet 'lekker bezig', het is zelfs heel frustrerend. Ze zijn dus geen diesel, wat prima zou zijn, maar zijn voortdurend bezig te versnellen en vertragen en zijpaden in te slaan en stil te staan en dat kost bakken met energie. Dat is dus het eerste waar ik zou proberen achter te komen.
Daarbij heb ik ook gemerkt dat er, ook typisch voor ADD, sneller en gemakkelijker wordt gewerkt als het onderwerp interessant en moeilijke genoeg is. En dat de werkhouding verslechtert als het onderwerp te makkelijk, saai of te moeilijk is. Paradoxaal genoeg betekent traag werken dus soms dat de stof te makkelijk is. Leerkrachten worden daar soms onzeker van. Ze durven het eigenlijk niet aan om een langzaam kind minder stof te laten doen omdat ze denken dat traagheid = nog niet voldoende beheersen.
Een van mijn kinderen heeft ook grote moeite met ruim geformuleerde opdrachten. Die gaat gewoon eindeloos mogelijkheden zitten genereren in zijn hoofd en brandt op een gegeven moment gefrustreerd af zonder ook maar één echte stap te hebben gezet. Dan lijkt het alsof hij 'niks doet' en zijn hoofd staat maar niet stil. Dat een kind traag lijkt van buiten, betekent beslist niet dat het in zijn hoofd rustig is.
@Eowyn1: zelf op zoek gaan zullen we ook zeker doen. Dat zal voor de leerkracht ook fijn zijn. Dank voor je bijdrage.
@MamaE: denk dat mijn dochter geen probleem heeft met tijdsdruk - ze is zich gewoon niet bewust van de tijd. Zo'n realistisch doel stellen lijkt me een hele goede. Dat kan misschien wel met de zandloper erbij. Het werk is nog nooit mee naar huis genomen. Die optie zou ik ook kunnen voorleggen. Al betwijfel ik wel een beetje of het in ons geval werkt.
@Omnik: daar ben ik mee bekend, dat kinderen ook snel afgeleid kunnen zijn en fouten gaan maken als het werk te weinig uitdaging biedt. Ik heb twee oudere dochters die meerbegaafd zijn. Ik zie wel wat kenmerken bij de dochter waar ik hier over schrijf. Het lastige bij haar is alleen dat zij zich altijd een beetje verstopt heeft. Ze komt daardoor ook wat onzeker op ons over. Misschien wil ze geen fouten maken? Wij hebben wel aangekaart op school dat we de combi slim maar onzeker niet willen uitsluiten. Maar omdat de resultaten er niet echt naar waren, is daar verder niks mee gedaan. Bij de kleuters was dochter vaak aan het freewheelen zoals de juf dat noemde. Dan fladderde ze van tafel naar tafel, maar werkjes aan haar eigen tafeltje maken vond ze niet interessant. Wel weer veel interesse en participatie bij de projecten.
Je ziet in werkboekjes van dochter vooral dat er opdrachtjes worden overgeslagen of helemaal verkeerd worden ingevuld.
