Dochter (15) steeds geweigerd op nieuwe school door pestgedrag
Ik heb een dochter van 15 in 3 havo die al twee jaar bezig is het leven van andere meisjes op school zuur te maken. Onder meer door het maken van foto's en die op sociale media te zetten, opmerkingen te maken binnen de schoolmuren, mails te sturen naar de mentor en aantal leraren over verzonnen voorvallen met de gepeste leerlingen, spullen te verstoppen na de gymles etc.
Hier is echt al heel veel inspanning geweest vanuit mijn kant en die van de school om het gedrag te stoppen maar zonder soelaas.
Mijn dochter heeft inmiddels al een "laatste waarschuwing" gehad waarna mogelijk verwijdering van de school volgt. Ik wil dit niet afwachten en mijn dochter op een andere school zetten (liefst ook wat verder weg waar ze geen bekenden heeft)
Ik krijg alleen maar afwijzingen binnen waar opvallend genoeg geen enkele school vol zegt te zijn. Sterker nog, eerst gaven ze allen aan dat ze zeker plaatsen hebben met het gekozen profiel
- School 1 zegt dat dochter niet geplaatst kan worden wegens de veiligheid van andere leerlingen. Sindsdien heb ik bij de aanmeldingen op andere scholen NIET zelf aangegeven waarom dochter precies naar een andere school "wil" en is er door betreffende scholen zelf gebeld naar de huidige.
- School 2 en 3 gooit het op de zorgvraag
- School 4 zegt pesters niet aan te nemen. In het schoolondersteuningsprofiel staat dat gepeste leerlingen trouwens ook niet aangenomen worden wegens de zorgvraag en veiligheid van andere leerlingen. Deze school kan beter sowieso links worden gelegd?
Een vriendin van dochter is al enkele weken geleden verwijderd en sindsdien thuiszitter. Ik wil dat niet! Vandaar dat ik liever zelf dochter ergens anders zet voordat zij verwijderd wordt. De ouders van dat vriendinnetje geven aan radeloos te zijn omdat de scholen voet bij stuk houden
Heeft het zin om bezwaar aan te tekenen tegen de afwijzingen en hoe doe ik dat het beste?
AlisonH schreef op 08-06-2022 om 11:15:
Pesten is een groepsprobleem, niet alleen tussen pester en gepeste, ook tussen pester, gepeste, meelopers en stilzwijgende toekijkers. Als je dit systeem niet aanpakt kun je niks. Dat vereist tijd, bereidheid en volhardendheid van leerkracht, schoolleiding, ouders. Dan nog is het een moeilijk probleem. Maar niks doen en wegkijken lost het zeker niet op.
Nee maar de ouders van de gepeste moeten keer op keer aan de bel blijven trekken. Mijn kind.loopt soms helemaal.over dan is het te ver gegaan en gaat hij volledig uit zijn plaat gebruikt woorden die hij normaal nooit gebruikt gevolg......hij zit vervolgens op het bankje in de pauze omdat hij tekeer is gegaan.....de juf zelf denkt iets opgelost te hebben terwijl hij daarvoor al meerdere keren bij dezelfde juf heeft aangeklopt dat ze hem weer aan het pesten zijn en de pester voelt zich goed die loopt lekker vrij rond op dat plein en heeft een dikke glimlach op zijn gezicht.
Als je dan als ouder belt met school is de reactie dat kind buitenproportioneel reageert. 1 keer in een gesprek tot 3 keer toe een naam gebruikt die ze mijn zoon noemde en juf werd uiteindelijk woedend mijn korte reactie was .....als jij als volwassene al zo boos wordt omdat je met een rare naam aangesproken wordt waarom verwacht je van een kind van 9 dan dat hij rustig blijft?
Kerstin75 schreef op 08-06-2022 om 11:14:
[..]
Nee de meelopers en zwijgende meerderheid kunnen als enige het probleem oplossen. Pesten is iets wat de hele klas aangaat. Het bestaat niet in een klas waar de meerderheid het opneemt voor de gepeste kinderen zodat de pesters hun podium en macht kwijt zijn. Het verbaast mij dat zovelen dat nog steeds niet begrijpen.
Dat die zwijgende meerderheid dat niet doet overstijgt die kinderen. Dit gaat allemaal intuïtief. Als je voelt dat er geen veiligheid wordt geboden, kijk je wel uit om je mond open te doen. Dit wijst altijd omhoog, naar leerkrachten, schoolleiding, directie, naar slecht beleid of het ontbreken van helder beleid. Dit gaat zelden of nooit over individuen die te laf zijn. Een individuele leerkracht of ouder kan hier lang niet altijd wat mee. Er moet een systeem van verantwoording afleggen worden gebouwd, van duidelijke consequenties en van op een positieve manier aandacht krijgen. Er moet veiligheid worden geboden door de gemeenschap die de school is en door de samenleving waarbinnen die school staat. Iedereen moet elkaar daarin vasthouden. De leraar moet gesteund worden door het hele schoolsysteem. De ouder moet gesteund worden door school. En ouders en school moeten waar nodig door jeugdzorg worden gesteund (breek me de bek niet open). Als die steun er niet is, er grote gaten vallen in het bijsturen van destructief gedrag, zullen alle leerlingen en alle betrokkenen gaan voelen dat ze machteloos zijn en zullen ze duiken. En dat is dan nog te begrijpen ook. En pesters gaan vervolgens als flipperkastballen vanuit hun eigen ongezonde impulsen door de groep. Er zal dus gezag moeten worden genomen, allereerst door volwassenen, leidinggevenden, beleidsmakers. Als die het klimaat niet creëren, gaan die zwijgers zich niet uitspreken want dat is dan heel onveilig.
Mija schreef op 08-06-2022 om 11:38:
[..]
Dat die zwijgende meerderheid dat niet doet overstijgt die kinderen. Dit gaat allemaal intuïtief. Als je voelt dat er geen veiligheid wordt geboden, kijk je wel uit om je mond open te doen. Dit wijst altijd omhoog, naar leerkrachten, schoolleiding, directie, naar slecht beleid of het ontbreken van helder beleid. Dit gaat zelden of nooit over individuen die te laf zijn. Een individuele leerkracht of ouder kan hier lang niet altijd wat mee. Er moet een systeem van verantwoording afleggen worden gebouwd, van duidelijke consequenties en van op een positieve manier aandacht krijgen. Er moet veiligheid worden geboden door de gemeenschap die de school is en door de samenleving waarbinnen die school staat. Iedereen moet elkaar daarin vasthouden. De leraar moet gesteund worden door het hele schoolsysteem. De ouder moet gesteund worden door school. En ouders en school moeten waar nodig door jeugdzorg worden gesteund (breek me de bek niet open). Als die steun er niet is, er grote gaten vallen in het bijsturen van destructief gedrag, zullen alle leerlingen en alle betrokkenen gaan voelen dat ze machteloos zijn en zullen ze duiken. En dat is dan nog te begrijpen ook. En pesters gaan vervolgens als flipperkastballen vanuit hun eigen ongezonde impulsen door de groep. Er zal dus gezag moeten worden genomen, allereerst door volwassenen, leidinggevenden, beleidsmakers. Als die het klimaat niet creëren, gaan die zwijgers zich niet uitspreken want dat is dan heel onveilig.
Klopt helemaal. In de klas van mijn gepestte zoon heeft de IBer eenmaal een klassen interventie gedaan. En dat was gelijk het enige wat een beetje heeft geholpen. Zoon was helemaal opgelucht en het eerste wat hij zei was: ' zie je wel mama het ligt niet allemaal aan mij, ze hebben zelf ook gezegd dat ze het niet goed hebben gedaan'. Helaas helaas zijn ze zich weer op akkefietjes gaan richten en op zoom en de twee grootste pesters. Vraag me niet waarom. Ze hadden moeten doorgaan op dezelfde weg. Toen vervolgens de bovenbouw coördinator zei dat ze nog nooit had gehoord van PTSS bij gepeste kinderen ( zoon was net gediagnosticeerd daarmee door een GGZ instelling en had EMDR nodig) en dat er toch echt kind factoren meespeelden bij zoon ( zal best maar zeker ook bij een van de pesters) en dat er niemand in de klas zat met een label en de klas het ook zat raakte... Hebben wij zoon naar een andere school laten gaan en zijn er geen problemen meer geweest ( behalve dan dat zoon nog steeds last heeft van zijn trauma al is dat wel minder.)
Ondertussen hoorden we achteraf dat een aantal kinderen zich heel naar voelde dat zoon van school af ging en tegen ouders zeiden dat ze niet voor hem op.durfden komen.
Ik heb veel gelezen over pesten. Hoe kan het toch dat veel onderwijzend personeel niet door heeft dat je de klas moet versterken. Ik zeg niet dat het makkelijk is. Maar in geval van zoon en andere verhalen die ik hoorde gebeurde het gewoon niet of nauwelijks.
Zou het niet kunnen zijn dat het voor scholen lastig is om het pestprobleem aan te pakken, juist omdat het een systeemprobleem is en zij onderdeel zijn van dit systeem? Het zegt naar mijn idee ook iets over de leerkracht, al wordt er vaak geroepen dat het juist gebeurt als de leerkracht net niet kijkt...
Mijn persoonlijke ervaring is namelijk dat de leerkracht/docent/mentor juist zo belangrijk is rondom het doorgeven van normen en waarden in een groep.
anomarie schreef op 08-06-2022 om 12:42:
Zou het niet kunnen zijn dat het voor scholen lastig is om het pestprobleem aan te pakken, juist omdat het een systeemprobleem is en zij onderdeel zijn van dit systeem? Het zegt naar mijn idee ook iets over de leerkracht, al wordt er vaak geroepen dat het juist gebeurt als de leerkracht net niet kijkt...
Mijn persoonlijke ervaring is namelijk dat de leerkracht/docent/mentor juist zo belangrijk is rondom het doorgeven van normen en waarden in een groep.
De leerkracht is belangrijk maar die kan dit alleen als het hele team werkt vanuit de juiste analyse en hecht samenwerkt, goede afspraken maakt, ook met ouders, heel aanwezig is en direct handelt volgens de afspraken, afgesproken interventies etc. Eén leerkracht krijgt dit nooit opgelost. Eén ouder ook niet. En zelfs al een heel team uitstekend samenwerkt, heel aanwezig is, direct ingrijpt en in de groepen veel aandacht eraan besteedt (heb ik dus zien gebeuren op de Vrije School waar mijn zoon zat) is dat nóg geen garantie dat het helemaal opgelost wordt. Want als het schoolsysteem niet voldoende soelaas biedt, moet het zorgsysteem (nauw) aansluiten. En de kans dat dat gebeurt is vrijwel nihil in de huidige jeugdzorg.
Maar op die Vrije School hebben ze met dat schoolbreed voortdurend er bovenop zitten, lik op stuk beleid en veel groepswerk ontzettend veel wél voor elkaar gekregen. Daar was ik enorm van onder de indruk.
Ik denk dat pestproblematiek inderdaad systemisch is. Als je het breder trekt dan zie je dat in onze maatschappij (diverse vormen van) pesten beloond wordt. Om een voorbeeld te geven : Als je lid wilt worden van een studentenvereniging moet je de meest afschuwelijke vernederingen ondergaan, uitgevoerd door de oudere jaars, naar beneden trappen dus. Pesten. Weliswaar is het vrijwillig, maar deze cultuur wordt aangeleerd en meegenomen in de volwassenheid. Vervolgens komen deze mensen op belangrijke posities terecht. De algemene opvatting vandaag de dag is dat je geen ‘loser’ moet zijn, niet zo gevoelig en als je dat wel bent zul je het wel aan jezelf te danken hebben. Een pester is een winnaar want je wordt beloond met mooie baantjes en de steun van je netwerk.
Pesten stopt niet met de volwassenheid. Bij bedrijven en in bejaardenoorden wordt ook gepest.
Er zit wellicht een fout in ons denken, in ons sociale systeem waardoor pesten blijft bestaan.
Wat is eigenlijk het verschil tussen pesten en (emotioneel en/of fysiek) mishandelen? Ik zie geen verschil, behalve in hoe we volgens dit topic met de dader moeten omgaan. Als een vrouw emotioneel mishandeld wordt door haar partner, reageert iedereen heel anders op die man dan hier op die pester.
Ik heb het al eerder gezegd: ja, een pester heeft hulp nodig. Maar dan gaat het niet zozeer om hulp, maar eigenlijk vooral om behandeling. Want met pesters is iets mis, er mankeert iets aan.
Athan schreef op 08-06-2022 om 13:40:
Wat is eigenlijk het verschil tussen pesten en (emotioneel en/of fysiek) mishandelen? Ik zie geen verschil, behalve in hoe we volgens dit topic met de dader moeten omgaan. Als een vrouw emotioneel mishandeld wordt door haar partner, reageert iedereen heel anders op die man dan hier op die pester.
Ik heb het al eerder gezegd: ja, een pester heeft hulp nodig. Maar dan gaat het niet zozeer om hulp, maar eigenlijk vooral om behandeling. Want met pesters is iets mis, er mankeert iets aan.
Eens. In ieder geval een gebrek aan empathie en kicken op het uitoefenen van macht.
Athan schreef op 08-06-2022 om 13:40:
Wat is eigenlijk het verschil tussen pesten en (emotioneel en/of fysiek) mishandelen? Ik zie geen verschil, behalve in hoe we volgens dit topic met de dader moeten omgaan. Als een vrouw emotioneel mishandeld wordt door haar partner, reageert iedereen heel anders op die man dan hier op die pester.
Ik heb het al eerder gezegd: ja, een pester heeft hulp nodig. Maar dan gaat het niet zozeer om hulp, maar eigenlijk vooral om behandeling. Want met pesters is iets mis, er mankeert iets aan.
Dat we hier steeds opnieuw aandacht vragen voor hoe er met pesters moet worden omgegaan komt doordat dit draadje is gestart door een moeder die probeerde haar pestende dochter op het goede spoor terug te krijgen. Die vraag mag en moet ook gesteld kunnen worden en verdient een oprecht en inhoudelijk antwoord. Het heeft dan geen zin om de hele tijd alleen maar te herhalen hoe ‘n klootzakken pesters zijn en hoezeer ze het leven van hun slachtoffers verwoesten. Hoe is dat empathisch naar die moeder? Die pest toch zelf niet?
Die moeder is hier niet meer teruggekomen. Dat kan om heel verschillende redenen zijn maar steeds horen dat je kind een slecht mens is, kan niet helpen open te blijven staan voor contact. Ik vind dat triest want misschien doet die moeder wel haar stinkende best om het tij te keren en dan doen we haar onrecht door er zo afwijzend in te gaan. Zij, die moeder, heeft ook hulp en steun nodig om haar verantwoordelijkheid te kunnen nemen als ouder. Zij zit in een enorm lastige positie met haar kind. En zij kan het echt niet in haar eentje fixen.
Ik zie het verschil niet tussen hulp en behandeling. Voor mij is dat hetzelfde. Ik ben het 100% met je eens dat het fout gedrag is. Daar is iedereen het over eens. Ook die moeder van de OP.
Mija schreef op 08-06-2022 om 14:11:
[..]
Dat we hier steeds opnieuw aandacht vragen voor hoe er met pesters moet worden omgegaan komt doordat dit draadje is gestart door een moeder die probeerde haar pestende dochter op het goede spoor terug te krijgen. Die vraag mag en moet ook gesteld kunnen worden en verdient een oprecht en inhoudelijk antwoord. Het heeft dan geen zin om de hele tijd alleen maar te herhalen hoe ‘n klootzakken pesters zijn en hoezeer ze het leven van hun slachtoffers verwoesten. Hoe is dat empathisch naar die moeder? Die pest toch zelf niet?
Die moeder is hier niet meer teruggekomen. Dat kan om heel verschillende redenen zijn maar steeds horen dat je kind een slecht mens is, kan niet helpen open te blijven staan voor contact. Ik vind dat triest want misschien doet die moeder wel haar stinkende best om het tij te keren en dan doen we haar onrecht door er zo afwijzend in te gaan. Zij, die moeder, heeft ook hulp en steun nodig om haar verantwoordelijkheid te kunnen nemen als ouder. Zij zit in een enorm lastige positie met haar kind. En zij kan het echt niet in haar eentje fixen.
Ik zie het verschil niet tussen hulp en behandeling. Voor mij is dat hetzelfde. Ik ben het 100% met je eens dat het fout gedrag is. Daar is iedereen het over eens. Ook die moeder van de OP.
Helemaal mee eens en hoewel ik de reacties van sommige mensen hier goed begrijp, is het alles behalve helpend om deze moeder die om hulp vraagt met een kluitje in het riet te sturen door te benoemen hoe verschrikkelijk haar kind niet is.
anomarie schreef op 08-06-2022 om 14:53:
[..]
Helemaal mee eens en hoewel ik de reacties van sommige mensen hier goed begrijp, is het alles behalve helpend om deze moeder die om hulp vraagt met een kluitje in het riet te sturen door te benoemen hoe verschrikkelijk haar kind niet is.
Ik snap die reacties en emoties ook. Daar moet ook zeker aandacht aan gegeven worden. Misschien een eigen topic openen?
Plaatsen;
TO vroeg of ze bezwaar kon maken tegen die afwijzingen. Ze wilde de situatie van thuiszitten voor zijn.
De reacties van vier scholen geven aan dat TO niet sterk genoeg staat om bezwaar te maken aangezien haar kind nog niet verwijderd is en geen school nog vlak voor einde schooljaar een leerling gaat opnemen.
Als een school een leerling verwijdert en school de ouder een oplossing aanbiedt dmv een plek op een andere school binnen die stichting, is die andere school enigszins verplicht de leerling op te nemen. Zo worden ‘lastige’ lln namelijk naar elkaar doorgeschoven. Maar die vier scholen die door TO benaderd zijn, vallen wrs niet onder dezelfde onderwijsstichting. Ze kennen geen onderlinge afspraken.
TO kan er van uit gaan dat haar dochter, gelijk aan haar vriendin, zonder verbetering van gedrag, door de school de deur geweigerd wordt. Ze zal voor de laatste schoolweken taken meekrijgen om zo toetsen te kunnen maken en een rapport mee te krijgen zodat ze na de zomer op een andere school kan starten.
Als TO hier niet mee eens is want kind is ‘leerplichtig’ en dit voor de kantonrechter laat komen, gelijk met de melding van de lpa, mag ze de rechter uitleggen hoe het komt dat school een stevig dossier kan overhandigen met onwenselijk gedrag. Dat wordt een bezoekje aan bureau Halt, en een melding bij VT. (Zal mij niet verbazing als school die instantie ook gaat benaderen.)
Ik denk dat TO er verstandiger aan doet haar kind thuis te laten en met school afspraken te maken over taken tbv haar rapport om zodoende volgend jaar elders nog op havo niveau verder te kunnen. (Andere route is afstromen naar vmbo-t 3e jaar.)
De jongedame lijkt behoefte te hebben aan de begeleiding van een deskundige waarom ze nu eigenlijk haar toekomst aan het vergooien is? Welke achterliggende reden haar beweegt zo te doen? Is het de scheiding van haar ouders of vind ze school saai en mist ze uitdaging?
Het is een verloren jaar, hopelijk dat zij en haar vriendin volgend jaar op twee verschillende scholen aangenomen worden. Dus hou je dochter even uit de spotlights van diverse instanties, door niet op je strepen te gaan staan.
Mija schreef op 08-06-2022 om 11:38:
[..]
Dat die zwijgende meerderheid dat niet doet overstijgt die kinderen. Dit gaat allemaal intuïtief. Als je voelt dat er geen veiligheid wordt geboden, kijk je wel uit om je mond open te doen. Dit wijst altijd omhoog, naar leerkrachten, schoolleiding, directie, naar slecht beleid of het ontbreken van helder beleid. Dit gaat zelden of nooit over individuen die te laf zijn. Een individuele leerkracht of ouder kan hier lang niet altijd wat mee. Er moet een systeem van verantwoording afleggen worden gebouwd, van duidelijke consequenties en van op een positieve manier aandacht krijgen. Er moet veiligheid worden geboden door de gemeenschap die de school is en door de samenleving waarbinnen die school staat. Iedereen moet elkaar daarin vasthouden. De leraar moet gesteund worden door het hele schoolsysteem. De ouder moet gesteund worden door school. En ouders en school moeten waar nodig door jeugdzorg worden gesteund (breek me de bek niet open). Als die steun er niet is, er grote gaten vallen in het bijsturen van destructief gedrag, zullen alle leerlingen en alle betrokkenen gaan voelen dat ze machteloos zijn en zullen ze duiken. En dat is dan nog te begrijpen ook. En pesters gaan vervolgens als flipperkastballen vanuit hun eigen ongezonde impulsen door de groep. Er zal dus gezag moeten worden genomen, allereerst door volwassenen, leidinggevenden, beleidsmakers. Als die het klimaat niet creëren, gaan die zwijgers zich niet uitspreken want dat is dan heel onveilig.
Ik zei volgens mij niet dat de meerderheid zelf moet beginnen. Het gezag moet met die groep beginnen. Zorgen dat ze sámen hun mond open doen naar de pester en de leerkracht en daarvoor beloond worden. Zodat er geen voordeel meer is maar nadeel als ze pesten.
Truth101 schreef op 26-06-2022 om 08:15:
Tekst verwijderd door Forumbeheer.
Dat gevoel heb ik ook! Dit schooljaar is mijn zoon erger gepest dan ooit tevoren. Er vormden zich groepjes die onderling afspraken dat ze om de beurt dingen deden zo dacht de juf dat het allemaal.losse incidenten waren echt bizar.
Mijn zoon voelde zich constant bedreigd en vreselijk onveilig. Vrijdag zijn rapport gehad, de cijfers zijn gehalveerd en de cito's drastisch gedaald (vorig jaar nog allemaal I-en en in de huidige groep IV en III). Feitelijk zijn de pesters mijn zoons jeugd maar ook toekomst volledig aan het verkloten. Dus mocht een van hen iets overkomen ben ik er totaal niet rouwig om. Dit zijn kinderen die wat mij betreft allemaal kinderen die door. De maatschappij uitgekotst mogen worden.
Decembermamma schreef op 26-06-2022 om 08:27:
[..]
Dat gevoel heb ik ook! Dit schooljaar is mijn zoon erger gepest dan ooit tevoren. Er vormden zich groepjes die onderling afspraken dat ze om de beurt dingen deden zo dacht de juf dat het allemaal.losse incidenten waren echt bizar.
Mijn zoon voelde zich constant bedreigd en vreselijk onveilig. Vrijdag zijn rapport gehad, de cijfers zijn gehalveerd en de cito's drastisch gedaald (vorig jaar nog allemaal I-en en in de huidige groep IV en III). Feitelijk zijn de pesters mijn zoons jeugd maar ook toekomst volledig aan het verkloten. Dus mocht een van hen iets overkomen ben ik er totaal niet rouwig om. Dit zijn kinderen die wat mij betreft allemaal kinderen die door. De maatschappij uitgekotst mogen worden.
Wat enorm heftig! Waar pesten ze hem mee?
