Computerverslaving en zeer magere cijfers

Huiswerk

Je koppelt de slechte cijfers aan het internetten, maar het is nog maar de vraag wat het verband is. Misschien wel geen verband. Ik zou me richten op het huiswerk. Waarom lukt het niet om goede cijfers te halen? niet beschuldigend maar behulpzaam. Misschien krijg je hem zo ver dat hij op een vast tijdstip bij jou kan zitten om huiswerk te maken zodat hij je wat kan vragen. Samen met hem plannen. Begin uit te leggen dat veel kinderen moeite hebben om greep te krijgen op de planning en het huiswerk en dat je hem daar graag bij wil helpen. Straffen met internet afpakken lijkt me de achterdeur uit, dan laat een kind zich al helemaal niet meer helpen. Zet in op het onderwijs, wat kunnen jullie samen doen zodat het wel goed gaat op school. Is hij wel gemotiveerd? Als hij het echt niet kan tja, dan wordt het afstromen. Dat moet je ook niet zwart maken of als een bedreiging zien. Dat is gewoon een feit. Ik zou het neutraler maken. Je kind heeft hulp nodig om het school beter voor elkaar te krijgen. Accepteert hij jou hulp en hoe dan?

Hier

Onze zoon in de tweede, zou ook veel betere cijfers kunnen halen, als hij minder zou gamen.
Hij geeft het zelf ook toe. Maar hij komt er gewoon niet toe, om te stoppen en met zijn huiswerk te beginnen. Daarom begeleiden wij hem. Als hij uit school komt, kijken we wat hij moet doen en dan spreken we een moment af. Op dat moment herinneren wij hem eraan en helpen wij hem zo nodig ook met een begin maken. De pc staat in de woonkamer, dus dat helpt wel.
Ik denk dat pubers gewoon nog te jong zijn, om dit soort dingen zelf te reguleren. Ze leven zo in het moment, dat ze het huiswerk gewoon niet belangrijk genoeg vinden op dat moment. Maar als ze wat verder doordenken, dan weten ze heus wel, dat het precies anders om is. Dat huiswerk eigenlijk veel belangrijker is dan het winnen van de spel.
Daar kunnen wij gelukkig wel over praten met onze zoon en hij is het dan wel met ons eens. En dan maken we gelijk afspraken voor hoe we het gaan aanpakken.
Als het weer een poosje minder gaat met de cijfers, pakken we het weer op.
Het grote nadeel is wel, dat je pas na een paar weken aan de cijfers merkt, dat het huiswerk onvoldoende gemaakt is. In eerste instantie merk je niets, want dan putten ze nog uit de eerdere opgedane kennis. En het duurt ook een paar weken, voor je weer positief resultaat ziet in de cijfers. Dat is frustrerend.

Allereerst

zou ik hem helpen bij het plannen van het huiswerk en hierbij bedoel ik vooral het leerwerk.
Vorig schooljaar zat mijn zoon in een havo/vwo brugklas maar haalde magere cijfers, ook hier was het de vraag of hij door kon naar havo2 of zou afstromen naar een lager niveau. Hij was echter wel gemotiveerd om havo te gaan doen en ik ben hem dan ook gaan helpen met het plannen van het leerwerk voor een schriftelijke overhoring of een proefwerk. Dit heb ik gedaan tot na het 1e rapport (zit nu in havo2) dat heel goed was en nu kan hij het plannen helemaal zelf. En hij heeft tijd genoeg over om te gamen.

Je beloont in weze slecht gedrag

Beste Mamma, je schrijft dat je je zoon 12 uur achter elkaar laat spelen, omdat je zoon anders slecht gedrag laat zien, maar op die manier beloon je in wezen het slechte gedrag. je zoon weet inmiddels dat jij gevoelig bent voor verandering in sfeer in huis en zal dus juist daarop spelen om zijn zin te krijgen.
Het is helemaal niet erg als de sfeer in huis af en toe eens wat minder is. Wie heeft gezegd dat opvoeden altijd leuk en gezellig moet zijn?
Stel een aantal duidelijke regels. Huiswerk eerst en dan pas mag hij een beperkte tijd op de PC. Klooien, herrie maken, anderen lastig vallen of te lang niksen (een beetje niksen mag best) heeft hier in huis altijd het gevolg dat één van de ouders plotseling allerlei karweitjes bedenkt die ineens moeten gebeuren in huis. Weigering betekent dat ik dan ook geen zin meer heb om puberella weg te brengen naar iets waar ze graag heen wil of hardop overweeg om dan maar van haar maandgeld een werkster in te huren of zo. Natuurlijk doet ze de klusjes dan onder luid protest en laat ze overal aan merken dat ze het beslist niet leuk vindt. Jammer dan van de sfeer, maar dat is haar verantwoording, niet de mijne. Als na die tijd eenmaal alle frustraties en emoties wat bekoelt zijn praten we het nog wel even rustig door.

Het is verder vrij normaal dat pubers bij de overstap naar VO erg veel moeite hebben om een goede planning te kunnen maken en dat gebrek aan organisatie en handelen door vooruit te zien heeft verder weinig met het niveau te maken. Vele pubers stromen geheel onnodig verschillende niveau's af totdat ze op een schoolsoort aankomen waar ze het echt kunnen redden zonder een klap uit te voeren en zelfs dan gaat het nog wel eens mis omdat ze bepaalde afspraken van school niet nakomen en ze verder geen enkele motivatie meer hebben.

Er is niks mis met gemotiveerd vtl te doen, maar dan moet het wel een bewuste keus zijn en niet eentje omdat hij dan tenminste zoveel als hij wil kan gamen. Maak hem duidelijk dat ook als hij afstroomd dat er zeer zeker niet in zal zitten. De snelste weg naar een startkwalificatie is overigens HAVO. Dus als hij school helemaal niets vind kan hij beter er ietsje harder aan trekken om er zo snel mogelijk af te zijn. Aangezien je schrijft dat hij versneld is denk ik dat hij dat toch vrij makkelijk aan zal moeten kunnen.

Stap 1 is huiswerk maken en leren onder toezicht van een volwassene (ouder, huiswerkbegeleider) zonder computer of mobiel onder handbereik.
Stap 2 is samen in de boeken duiken en kijken waar de hiaten zitten. Het probleem is namelijk dat als die niet weggewerkt worden veel moeite om nieuwe stof eigen te maken verspilde tijd is omdat die verder bouwt op wat veronderstelt wordt bekend te zijn.
Stap 3 is een beloning in het vooruitzicht stellen gelijk nadat hij het werk gedaan heeft. De beloning van goede cijfers en de straf van slechte cijfers is namelijk voor de meeste pubers veel te ver weg om direct impact te hebben op hun gedrag.
Wat de gameverslaving betreft. Kijk of je zoon het aankan om beperkt te spelen. Kan hij dat niet en merk je dat hij toch stiekem gamed dan is de enige optie om alle games voor minstens een maand het huis uit te weren. Wat dus ook betekent dat zoon geen vrije toegang meer zal hebben tot internet. Leg hem dat van te voren uit. Belangrijk hierbij is wel dat hij weet dat het geen loze woorden van jou zijn.

Twee mogelijkheden

Als je zoon 12 (!) uur achter elkaar speelt en geïrriteerd reageert als hij niet mag spelen dan is er een grote kans dat hij al verslaafd is of hard bezig is het te raken. In dat geval zou ik per direct alle computer spellen uit huis bannen en eventueel voor zoon professionele hulp zoeken. Een verslaving (aan wat dan ook) is serieus en dat moet je echt aanpakken. Het alleen beperken van het gamen is dan zeker niet genoeg omdat het natuurlijk gaat om de mentale verslaving die gebroken moet worden. Door het gamen beperkt toe te staan heb je de kans dat hij hier alsnog 24 uur mee bezig is in zijn hoofd. Vandaar ook mijn advies om professionele hulp te zoeken.

De tweede mogelijkheid is dat er geen sprake is van een verslaving. In dat geval zou ik het gamen beperkt toe blijven staan. Elke dag na school eerst onder toezicht huiswerk maken en pas als jij tevreden bent met hoe het gemaakt is en hoe goed hij de stof kent mag hij gaan gamen. Je kan ook voor een huiswerk instituut kiezen. Dat werkt ook prima. Gamen is een beloning als hij zicht netjes gedraagt, zijn huiswerk goed maakt, lief is voor zijn zusje en zijn klusjes in huis doet.

Voor het weekend zou ik er voor zorgen dat hij naast gamen en huiswerk maken ook nog wat anders te doen heeft (het liefst iets van sport)en de tijd dat er gespeeld mag worden beperken. De rest van de tijd moet hij dan maar wat anders verzinnen. En als hij zich misdraagt naar aanleiding van het niet mogen spelen dan wordt er voorlopig helemaal niet gespeeld.

Met spanning gelezen

Hallo allemaal,
Ik ging net eens nieuwschierig kijken of er gepost was, en ja! Heel erg bedankt daarvoor!
Ik ga vanavond eens met hem praten en bekijken hoe we een rooster kunnen maken wb het plannen van huis/leerwerk. In april zal er weer een oudergesprek plaatsvinden over de behaalde cijfers. Ik zal dan ook eens goed uitleggen dat zoon totaal niet gemotiveerd is om wat te doen. Ja, het maakwerk doet hij altijd wel, maar het gaat vooral om het leerwerk. Woordjes Frans en Spaans en wiskundige formules toepassen. De rest van zijn cijfers haalt hij voldoende door wat hij oppikt in de klas, naar mijn idee.
Nogmaals bedankt.

Oudergesprek

Je wilt tijdens het oudergesprek gaan uitleggen dat je zoon totaal niet is gemotiveerd? Wat schiet je daar mee op? Zal dit je zoon met zijn motivatie problemen helpen? Zullen de leraren hier iets aan kunnen doen? Zullen de leraren nu positiever naar je zoon gaan kijken?
Je kan het best in het gesprek zeggen maar het maakt natuurlijk voor de motivatie van je zoon niks uit.
Het is niet echt deel van een actie plan.

Als de problemen vooral op het gebied van leren liggen dan kun je hem toch gewoon overhoren elke avond? Merk je vanzelf of hij de stof kent.

School kan het niet voor je doen

Eens met Maylise. School kan je zoon niet helpen als hij niet gemotiveerd is om te leren. Door aan de leerkrachten te zeggen dat jij het ook niet kan omdat hij te ongemotiveerd is (zo zal dat namelijk overkomen), zal hem niet helpen. Eerder zullen de leerkrachten beslissen dat hij dan maar moet afstromen, omdat hij toch zijn best niet doet.
Een duidelijke regel eerst huiswerk dan ontspanning en controle of hij het werkelijk doet door te over horen zal meer effect hebben. En vergeet niet dat de eerdere stof die hij niet goed geleerd heeft ook opgehaald moet worden. Dan maar niet uitslapen in het weekend.

Heb

niet het hele draadje gelezen dus misschien is het wel eerder gezegd. Ophouden met het vervelend vinden dat de familiesfeer er wat onder lijdt. Opvoeden is niet altijd leuk..... Toch gewoon grenzen stellen anders blijft hij over je heen lopen want hij heeft heel goed door dat jij daar gevoelig voor bent.

Eens met rest

Ik heb ook zeer de indruk dat je/jullie veel te soft zijn in je opvoeding! 12 uur per dag gamen?? Wat doet hij voor de rest? Hoe heeft het zover kunnen komen? Nooit gehoord van eerst de dingen doen die gedaan moeten worden? Je zoon klinkt best wel verwend, eigenlijk.
Sorry, ik druk me niet zo genuanceerd uit, maar dit is wat er in mij opkomt. Ik word er best boos van eigenlijk. Oplossingen heb ik niet echt, het lijkt mij een hele kluif om hem weer op de rit te krijgen. Als hij versneld is op het basisonderwijs, zal hij wel een slimme jongen, niet? Ik denk dat professionele hulp niet zo'n gek idee is. Enerzijds om hem van dat gamen af te helpen, want jij lijkt dat niet te kunnen voorzover dat zo te beoordelen is. Anderzijds om erachter te komen waarom hij niks aan school wil doen. Misschien is hij wel een zware hoogbegaafde onderpresteerder ofzo, dat zijn dingen die je niet zelf kunt oplossen.

Ook niet alles gelezen

Maar sommige mensen worden van teveel computeren vervelend. Weten zich daarna geen raad met zichzelf. Je kind is nog een kind en niet in staat deze grenzen zelf te stellen. Zelfs volwassenen hebben hier moeite mee (hier spreek ik uit ervaring, ahem). Dus het is jouw verantwoordelijkheid.

Ik zou hem op een rustig moment uitleggen dat je ziet dat hij ongelukkig aan het worden is van de computer, en dat je alle spelletjes voorlopig confisceert, en dat hij pas weer een beetje (uur per dag ofzo) mag spelen als hij zich thuis goed gedraagt en het op school goed gaat. Computer in de huiskamer, en alleen nog maar te gebruiken voor schoolwerk.

Je zult merken dat hij na een paar weken weer zichzelf zal leren vermaken en hij minder vervelend gaat doen.

Het fijne aan het ouderschap is dat je fouten kunt maken, maar je deze ook weer kunt herstellen!