Boekverslag vmbo Basis

Dyslexie

Voor leerlingen met dyslexie kan het schrijven heeeeel lastig zijn, op de bs vaak te weinig geoefend.

Kies voor een brief aan de ouders; maar 1 A4 en de vrijheid om te schrijven wat hij denkt en voelt of wat hij herkent in het verhaal.

Vaak heeft een kind een heel verhaal in zijn hoofd, door hem dat te laten vertellen terwijl een ouder typt, komt een goed verhaal vanuit zijn gedachten op papier. Zo gaat het sneller en verlies de jongen niet de moed bij de te maken opdracht. Dus even typiste spelen.

Niet op tijd?

Hij zit in de brugklas, heeft herfstvakantie en nog twee weken de tijd voor het moet worden ingeleverd.

Mijn vraag was vooral: is dit niet te veel? Het verslag is al af en uitgeprint. Hij moet elke keer een andere keuze maken en hij wilde gewoon dit nemen nu, daar ga ik niet tussen zitten.

Ik zal maar niet ingaan op de schrijfniveau-opmerking.

tja

Ik vind dat hij gewoon duidelijk antwoord heeft gegeven en als je daar meer woorden bij gaat zoeken wordt dat onzinnig. Zijn opdracht heeft hij voldaan in nog geen 1/3 van de tekst die hij zou moeten vullen. Dan maar geen twee punten voor die opdracht.

Als je nog twee week de tijd hebt

Gewoon Samen doen. Ik blijf het met je eens dat het veel is voor basis. 4 uur werken aan een opdracht van 2 A viertjes is megalsng voor die jongen. En dan is het nog niet af! Een grote brij ellende wordt het voor hem.
Ga in de loop van de week samen zitten en neem het voortouw. Dan kan je het echt binnen een uur afhebben.
Ik denk dat ouders met louter havo vwo kinderen zich weinig voordtelling kunnen maken wat voor vreselijke opdracht dit voor een leerling op basis met ook nog dyslexie kan zijn. Eerst het lezen, dan het organiseren en plannen en dan ook nog de spelling. Hak het in stukjes dan gaar het net. Maar het blijft moeilijk.
Prijs je zoon dat hij al 4 uur zo hard gewerkt heeft!!

zonde

Zonde joh! Hij kan er namelijk zo veel van leren. En over een boek kun je zoveel vertellen. Je kan ingaan op het gevoel van de hoofdpersoon en waarom hij komt tot de beslissingen die hij maakt in het boek. Dat koppel je aan de bedoeling van de schrijver vervolgens. Wat is de boodschap die de schrijver aan het publiek wil overbrengen? En hoe bereikt hij dit doel?

Sorry moeder

Nu ben je me kwijt. Lees die opdracht zelf ook goed. Het is een voor de brugklas normale opdrachr. Voor basis moeilijk. Maar mef hulp wel te doen.
Eigenwijs zijn heeft geen zin. Als hij sl 2 punten mist omdat hij een deel niet maakt hoef je niet te rekenen op een voldoende, want de rest zal niet foutloos zijn. Gewoon ff doorbijten ala moeder, maar dan over een paar dagen! Succes!

geprint

Het is vanmiddag al geprint voor ik het draadje startte. We zullen kijken of hij er morgen toch nog wat bij kan verzinnen maar ik betwijfel het. Hij heeft antwoord gegeven op de vraag, meer weet hij niet te zeggen.

Maar

kan jij dan niet met hem nog wat erbij verzinnen? Dat zou toch moeten lukken? Ja, ik heb er ook aan moeten wennen dat piep in de ruimte vaak met een hogere beoordeling gewaardeerd wordt, maar uiteindelijk heb ik me daar toch (gedeeltelijk) in geschikt.

Blabla-zinnen

Als je wat 'overbodige' bijzinnen toevoegt of een inleidende paragraaf kom je al snel in de buurt van het vereiste aantal woorden. Die opdracht gaat niet alleen over je begrip van het boek, maar ook hoe je dat een beetje leuk op papier zet.

Niks bijverzinnen

Maar goed de opdracht lezen. En die dan makdn. Als je kiest voor het schrijven van een brief is er waarschijnlijk niet veel evht nieuws. Alleen de vorm wordt dan anders. En als je daar 2 punten mee kan verdienen zou ik dat maar doen.
Dat het al geprint is maakt toch niets uit. Kan zo weer geprinr worden.
Kom op, stop met het zien van alleen maar problemen!

Goh

Ik geloof dat ik te makkelijk ben. Ik help namelijk altijd bij dit soort dingen. Mijn dochter doet VWO, is goed in samenvattingen, maar is niet zo goed in uitgebreide verslagen schrijven. Dus zij schrijft en vervolgens zwam ik er wat bij. Ik breid de zinnen wat uit. Dit doe ik dan wel waar ze bij is natuurlijk.
En samen zijn we het er dan over eens dat het een stomme opdracht is, maar dat het blijkbaar moet en dat erover mopperen wel mag, maar niet helpt.

En als je niet in staat bent om zelf te helpen is er vast wel iemand in je omgeving die dat wel kan. Mijn dochter komt met lastige wiskunde ook niet bij mij, maar gaat naar de buurman.

Heb je het boek zelf gelezen

Ik heb ook een dyslectische VMBO zoon. Boeken lezen wij samen. Hij leest het boek en ik lees het boek. Daarna maken wij het boekverslag samen. Ik help hem en ik wil het ook best voor hem typen. Het gaat er nu om dat hij leert hoe hij een verslag moet maken. Zijn eerste verslag help ik hem stap voor stap. Volgende verslag kan hij dan zelf wat meer doen en hopelijk leert hij dan snel genoeg hoe het zelf moet doen.

Nederlands is al moeilijk genoeg als je dyslectisch bent. Ik zou het niet toestaan dat een verslag dan niet volledig wordt ingediend. Hij krijgt namelijk niet standaard een 8 als je niet alles hebt. Het uitgangspunt is nu voor hem een 8. Dat is toch zonde? Zorg ervoor dat je een volledig boekverslag indient. Juist met boekverslagen kunnen ook dyslecten een goed cijfer score. En mijn zoon heeft dat nodig. Dus ik help hem. Mag trouwens ook van de school zolang ik maar niet zijn verslag voor hem maak. Maar dat doe ik ook niet.

helpen

Hier 2 kinderen op het VWO, maar die help ik ook zo nodig hoor bij dit soort opdrachten. Zeker de eerste keer/keren is zoiets lastig. Het allereerste dat ik ze leer is steevast: een boekverslag is niet iets dat je in 1x maakt. het is een proces. Je schrijft een stuk (zoals de opdracht die je noemt), legt het weg, denkt er intussen nog over na, en gaat er later weer mee verder/vult het aan/schrapt/corrigeert...
Dus, ik zou ook zeggen: ga er over een paar dagen samen mee verder.

precies

Ga hem helpen zou ik zeggen. Er zijn hier zeer waardevolle tips gegeven. Zoals kersenboom al zei, elke dag een klein stukje.

En ik blijf bij mijn standpunt dat je teveel beren op de weg ziet en dat je dat deels projecteert op je kind. Hij vindt het erg moeilijk maar jij als moeder zal dat voor hem moeten relativeren door het in kleine, overzichtelijke stapjes te hakken. Vier uur lang is erg veel achter elkaar om aan een werkstuk te werken, compliment voor je zoon! Maar na die 4 uur heeft hij vast geen zin meer om aan die extra opdracht te werken. Plannen is ook een leerdoel op zich. Maak samen een schema waarin je per dag bekijkt wat hij kan doen. Succes! Als het hem uiteindelijk lukt, zal het een zeer waardevolle leerervaring zijn.

het wordt steeds interessanter

Waarom denken jullie dat ik hem niet geholpen heb? Ik heb er al die tijd naast gezeten, en nee hij heeft niet achter elkaar doorgewerkt dat had ik al gezegd. De planning was dat het boekverslag op de maandag in de herfstvakantie moest.

Verder heb ik het boek niet gelezen, had ik normaal best samen willen doen maar het was de bedoeling dat het op school werd gelezen. Ze gebruiken het om de kinderen iets te laten doen als ze klaar zijn of als er een lesuur uitvalt. Het boek is dus pas sinds het weekend in huis.

Maar, zoals ik al zei, ik zal het wel afmaken, al gaat dat compleet tegen mij in, hij haalt hier echt wel een voldoende mee. Daarvoor zal ik vanavond even dat boek doornemen.

Met mij is ook weinig mis hoor, ik kan prima lezen, en schrijven. Ik vond alleen dat de door hem gekozen opdracht te kort was om daar een aviertje van vol te schrijven en dan vooral op basis als je al moeite hebt om lange zinnen te maken, om veel woorden te gebruiken en al helemaal niet gewend bent om er een heleboel onzin omheen te kletsen.

De opdracht was dus: wat is het probleem van de hoofdpersoon, wat doet hij er aan en hoe staat dat er aan het eind voor. Als je het boek gelezen zou hebben zou je het begrijpen. Zo diepgaand was het boek niet, het was geen Cboek of iets dergelijks.

Maak je niet druk!

Help je zoon aan een mooi cijfer en maak je niet zo druk!

helpen

Als je kind een boek moet lezen dan ga ik dat boek gelijk halen bij de bibliotheek en als het boek daar niet beschikbaar is, bestel ik het via het internet. Wat ik bedoel te zeggen is dat je in actie moet komen en meer moet helpen. Ook ik heb een kind op basis. Hij kan niet goed leren maar ik zal hem nooit zoveel laten "zwemmen". Dat diploma zal hij halen, linksom of rechtsom.

Verder eens met Amy, je projecteert teveel van je eigen angsten op je kind. Je "klinkt" alsof je het allemaal veel te veel werk vindt of te moeilijk. We hebben nou eenmaal "pech" dat we beide een kind hebben die moeilijk leert maar ik gun hem straks een mooie MBO opleiding want ook die mensen zijn nodig om onze maatschappij draaiende te houden.

nou

Ik krijg de indruk dat je niet echt op tips zit te wachten, en alleen wilt horen dat het veel te veel werk is voor je kind.

4 uur op 1 dag, terwijl je nog 2 weken de tijd hebt vind ik absurd. eerlijk gezegd. Dat kan de kwaliteit ook nooit ten goede komen. Je moet het juist een dag of paar dagen wegleggen. En dan moet JIJ het natuurlijk niet afmaken, maar dat kun je samen doen. Helpen is niet hetzelfde als overnemen, integendeel zelfs.

Als er niet meer over het probleem van de hoofdpersoon en hoe hij er mee omgaat te melden is, kun je het aanvullen met: wat had hij anders kunnen doen, wat zou je zelf gedaan hebben enz.

Tip voor boeken

Ikzelf heb toen oudste naar de brugklas ging een lijstje bij elkaar geschraapt van het internet met punten die in een boekverslag of boek SO naar voren moeten of kunnen komen. Dat lijstje gebruik ik dan om oudste te overhoren (als het gaat om een SO) of na te lopen als hij een verslag schrijft. Checklistje.

mmhh

Ik snap de reacties mbt helpen wel, zou ik misschien in die situatie ook doen. Verbaast me toch een beetje dat dat helpen zo vanzelfsprekend is. Er valt een hoop te zeggen over helpen, maar net zo goed over niet-helpen. (leren verantwoording dragen, zelfstandigheid.)
En wat ik me dan afvraag, willen jullie kinderen dat dan altijd? Hier een kind in groep 8 dat zelden geholpen wil worden, we krijgen wel 'taakjes' van haar zoals haar afvragen. Zaken zoals verslagen en spreekbeurten ed, daar mag ik me niet in mengen. Terwijl ik soms ook denk mag wel wat meer diepgang. Pols dan wel of ze ervoor open staat maar laat de keuze verder aan haar, het is wel haar werk. Kon wellicht beter, maar dat ze het zelfstandig maakt is me ook wat waard.
Ik werk wel vaker enigzins met haar mee, verdiep me dan ook in onderwerp en draag info aan, stimuleer dat ze zaken uitzoekt. En maakt ze echt blunders dan zeg ik daar wel wat van. Maar bijv standaard ieder boek lezen dat ze moet lezen, nou nee.
Ergens ook wel jammer dat als zoveel kinderen geholpen worden, het zelfstandig gemaakte werk wrs negatief zal afsteken.

Hulp

hier alleen als het nodig is, liever zelfstandig inderdaad en dan kijk ik het wel eens na. Overhoren van ene kind veel in de brugklas, maar inmiddels bijna nooit meer. Vooral met werkstukken heeft ene kind vaak hulp nodig en dan meer om op gang te komen. Andere kind vraagt minder hulp, doet ook dingen liever zelf en dat is helemaal prima!

Het gaat er meer om dat wij er zijn als ze ons nodig hebben.

rivala

Mijn helpen heeft wel tot doel dat ze het zelfstandig gaan kunnen. Maar in de brugklas is het zo dat ze zo'n opdracht krijgen met wat aandachtspunten op een blaadje en dan maar aan de slag moeten. Verder geen uitleg of toelichting, niks. En het resultaat wordt wel afgerekend met een cijfer.
Zonder hulp leren ze het uiteindelijk vast ook wel, maar ze leren het denk ik wel sneller en beter met wat begeleiding. En nogmaals: dat helpen is dus absoluut geen overnemen! Ik laat ze eerst prutsen, geef dan tips enzo en geef aan wat er beter kan of anders moet, laat ze dan weer prutsen etc.

Piano

Ik snap je tekst niet zo goed. Wat bedoel je ermee: helpen als ze ons nodig hebben? Als ze het vragen? Als ze niet op gang komen? Als ze dreigen een onvoldoende te halen? Of een 7, terwijl je vindt dat een 8 er wel in moet zitten? Als je vindt dat het niet goed aangepakt wordt? Dat ze er te weinig van leren?

oh en

Op de basisschool heb ik nooit ergens mee geholpen, dat is nooit nodig geweest. Ik heb het echt over het VO.

tips voor een boekverslag

Vroeger maakte ik na ieder gelezen hoofdstuk een kort verslag van het hoofdstuk. Waardoor het totaal minder werk 'leek' te zijn. Tevens heb je meteen een heel uitgebreid verslag, want je schrijft gewoon meer. Misschien is dit iets voor het volgende boek? Dan heb je zonder heel veel moeite te moeten doen een prima boekverslag zodra het boek uit is, en hoef je niet op dat moment nog eens uit je geheugen te halen wat er nou toch in hoofdstuk 1 gebeurde.

rivala

Ik bedoel dat wij pas helpen wanneer ze zelf erom vragen. Bijvoorbeeld wanneer ze overhoord willen worden of wanneer ze niet op gang komen met een werkstuk. En niet om een hoger cijfer te halen. Uiteindelijk is dat misschien wel het resultaat omdat het voor veel jongeren effectief is wanneer ze zich laten overhoren of een werkstuk na laten kijken.

In ieder geval laten wij het aan hen over, we zitten er zeker niet 'bovenop'. Misschien heb ik die indruk gewekt, maar dat is zeker niet zo. Soms is oudste bijv.tevreden met een zes, omdat hij andere dingen belangrijker vond, dan vinden wij dat ook prima. Dat zijn keuzes die hij zelf maakt. Hij is heel zelfstandig inmiddels (vierde klas gym).

Piano

Ik denk dat elke ouder wel helpt als een kind dat vraagt.
Het ging me om de vanzelfsprekendheid in dit draadje van helpen, ik heb niet gelezen dat betreffend kind hulp vroeg.

Zelf schrijven

Het is inderdaad erg veel.
Mijn zoon doet kader en mag minder.Zijn laatse boekverslag was zelfs te groot.
De opdracht is een samenvatting maken.Daarna nog wat vragen over het boek.Bv......wie zou je zelf het liefst zijn in het boek.
Vond je het een leuk boek? Wat vond je van het eind enz enz.Antwoorden van 2 regels zijn genoeg.
Ik schrijf de samenvatting voor hem.....ik ben ook niet zo taalundig, dus dat valt absoluut niet op!
Grote opdrachten zoals boekverslagen en werkstukken maak ik allemaal of samen met hem!Zoon heeft ook dyslexie en krijgt het gewoon niet voor elkaar.