Afscheidscadeau
Bij ons op de school is het traditie dat groep 8 een afscheidscadeau aan de school geeft.
Omdat er op de school door de alle kinderen een grote wens is om echte planten te doen, had mijn dochter voorgesteld om bloempotten te bedrukken met foto's van de kinderen van de klas en eentje van de hele groep *zijn maar 5 kinderen. En daarin planten te doen die niet zoveel aandacht nodig hebben, zoals een cactus.
Toen ik dat in april voorstelde waren er 2 ouders helemaal enthousiast. Twee reageerde er totaal niet in de app. Daarna hebben we nog een keer een zoommeeting gehad over het decor van de musical, waar eigenlijk alleen die ouders de ouder die enthousiast waren aanwezig waren, 1 ouder stond met het geluid uit alleen te eten voor de camera en de andere kwam pas opdagen toen het voorbij was. Hier in hebben we het cadeau besproken. De ene ouder had al een klassenfoto geregeld en een andere was al aan het kijken voor een leuke pot. Dus ik dacht het is rond! Fijn! Iedereen gelukkig!
Nu 2 maanden later, is er nog niets geregeld. Ineens zegt er iemand die het eerst een goed idee vind dat het een vreselijk idee is en dat de kinderen dit niet wilden en het lastig is voor de leraren die het dan bij moeten houden. De ouders die eerste niets zeiden vinden het ook een totaal slecht idee. Niemand komt met een andere idee.
Mijn dochter vertelde dat de kinderen het in april wel een goed idee gevonden hadden (er was ook een keer iemand hier spelen en die was super blij met het het idee), maakte een app groepje aan met de klas en ineens vonden ze het allemaal stom! Mijn dochter moest maar alleen iets doen, ze was te bazig. Ze bepaalde het niet allemaal zeg. Mijn dochter had nog een paar andere dingen voorgesteld, alles werd afgekraakt en niemand kwam met een nieuw idee.
Oh ik ben hier helemaal klaar mee, het is al 8 jaar drama in de klas, nog 4 weken en ik hang de vlag uit.
In de laatste week hebben ze hier ook de verjaardagen van de leraren, daarin geven ze vaak cadeautjes aan de leraren, we hebben maar besloten om per leraar een eigen plantje te geven. En maar niet mee te doen het afscheidscadeau.
Gaat dat bij iedereen zo?
Oh, wat ben ik blij dat ik daar vanaf ben ... Hier heb je weinig aan, maar ik herken het. Ouders die alles willen bepalen, ouders die nergens aan mee willen doen, ouders die steeds iets anders willen of zeggen.
Ik zou zeggen,wat het los. Laat je dochter geven wat zij wil, een bloempot, een tekening, een kaart of wat dan ook. En de rest kiest dan ook maar zelf. Je "moet" niets namens de hele klas. En mijn ervaring is dat de juf een zelfgeschreven kaart of tekening minstens zo leuk vindt (want echt van kind zelf) als een formeel klassenkado dat door de ouders bedacht is. Het gaat om het idee, niet om het grootste, beste, origineelste.
'En maar niet mee te doen het afscheidscadeau.' Maar als er nou toch een idee komt voor een afscheidscadeau? Niet jouw idee, maar een ander idee? Dan kun je toch alsnog meedoen daarmee? Met een zucht, maar goed. zo gaat het wel vaker met ideeën, je denkt zelf het beste idee te hebben, maar je krijgt de meute niet mee. Aansluiten is op dat moment moeilijker dan voorop lopen, omdat je gekrenkt bent.
Tsjor
Soms is het dan best fijn om een schooltraditie te hebben. Hier hoefde er niet na gedacht te worden over wat, alleen de vormgeving.
Het is een buitendoek dat aan de schutting van het plein gehangen word met foto's van de afscheidnemende groep kleuters. (Alleen kleuterklassen op deze locatie, midden- en bovenbouw hebben hun eigen locaties) Er hangen er een stuk of 6, de oudste gaat dan weg.
In groep 8 maken ze hun eigen musical, die wordt semiprofessioneel opgenomen, bewerkt en dat is het kado voor docenten en leerlingen. Leerlingen uit groep 8 zamelen gedurende het jaar met acties geld in: statiegeldflessen, broodjes knakworst verkopen, de onvermijdelijke sponsorloop, kerststukjes verkopen bij de kerstmarkt van de wijk.
Laat je dochter gewoon haar eigen cadeau geven wat zij leuk vindt als je er met zijn allen niet uitkomt. Je kunt eventueel nog meedoen met een klassencadeau als iemand dat nog bedenkt, maar twee cadeaus zou ik ook niet nodig vinden en je hebt al moeite er in gestoken en niemand wilde meedoen. Ik zou het erbij laten. Als het al acht jaar drama is, zou ik niet zo nodig nog in de laatste week per se iets samen willen doen.
Plantje voor de leerkracht van groep 8, leuke kaart erbij en klaar. Gezamenlijk is blijkbaar teveel gedoe, laat los. Als het al die jaren al gezeur was zou ik niet eens begonnen zijn aan de organisatie van een cadeau "gezellig" met zijn allen.
Zo we zijn er uit: Het wordt een boompje voor in de schooltuin, dan hebben we geen omkijken in de vakanties en is het toch niet met groen! En er komt een bordje bij met: wij groeien door!
Wat een goed idee! Die ga ik doorvertellen 
