Advies, vanmiddag eindgesprek, zie ik het goed?

M Lavell,

Totdat de kinderen van een minister of staatssecretaris zelf te maken hebben met dyslexie of iets anders. Uit angst voor het feit dat die dan geen diploma op niveau zouden halen, kan dan wel een plan worden bijgesteld.
(Bij meneer van Rijn kon opeens ook de zorg van zijn moeder worden aangepast.)

Ik vraag mij af of de rekentoets nog een lang leven heeft, als een grote groep lln zakken voor examen en wegens doubleren zwaar op de kosten van de overheid drukken. Niets zo vergankelijk als de politiek.

Nee hoor

Ik denk het niet. De weg naar een partiiculiere school staat wijd open voor iedereen die betaalt.

Nee Totdat er een democratische meerderheid is voor het nu eindeleijk dan toch eens vastleggen van de rechten van leerlingen in het onderwijs. De goegemeente voldoet niet aan de taal- en rekeneisen omdat ze stomweg onvoldoende zijn onderwezen.

Die reken- en taaltoetsen zijn er bovendien in deze vorm (verplicht bij het eindexamen) omdat de minister op geen andere manier scholen kan dwingen goed omderwijs te geven. De minister kan niet eens afdwingen dat er in die tussentijd taal- en rekenles wordt gegeven zodat de leerlingen aan de nieuwe eisen kunne voldoen.

Daar moeten de ouders over zeuren. Desnoods naar de rechter, zegt de minister. Waar ouders trouwens bot vangen, want wat de politiek niet kan (een school dwingen op een bepaalde manier onderwijs te geven), kan de rechter al helemaal niet.

Terug naar de context van TS: dat deze leerling de vaardigheden onvoldoende beheerst is reden om 'm niet tot vwo toe te laten. Dat met die werkhouding gooit daar nog een schepje bovenop, want het is heus de leerling zelf die zelfstandig en zonder extra onderwijs, de taal- en rekenvaardigheden op moet doen.

Van tafel?

Juliëtte, jij redeneert het van tafel. Ondertussen, zie je eerste bericht, staat er een IV voor spelling.
Een eventueel remedieerbaar tekort vraagt om coulance, geduld en inspanning van de school en om een goede werkhouding van de leerling.

Begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat jouw kind geen vwo kan doen. Mijn zoon had beslist ook een IV voor spelling als dat toen gemeten was, heeft gymnasium versneld afgerond en is nu Afdelingsarts in een groot ziekenhuis.

"Ik ben ervan overtuigd dat hij niet harder gaat lopen als hij minder uitgedaagd gaat worden"
Ik ook. Ik ben er niet van overtuigd dat de school zich daar iets van aan zal trekken.

strijd

Dit was dus ook mijn strijd. Na een HAVO advies (werkhouding en dus ook geen zin om CITO's te maken) kwam kind op de HAVO. Daar haalde ze zonder bijles of studiebegeleiding de juiste resultaten om op te stromen, maar ze zat meer bij de conrector dan in de klas vanwege wangedrag, dus: weer werkhouding!!

Uiteindelijk heb ik de school toen om gekregen door te zeggen: als je echt geen last meer van haar wil hebben, moet je haar wat te doen geven, dus laat haar opstromen. Dat heeft school toen gedaan, onder het motto "ze kan altijd weer afstromen". Nu hoort ze op het VWO tot de besten van de klas, met name in het vak waarin ze C scoorde bij de CITO's. Die CITO's slaan gewoon nergens op, tenminste niet bij mijn kinderen. Een wiskundige die ik ken zegt ook dat de reken-CITO's in feite helemaal geen rekenvaardigheden toetsen.

Blijf dus vechten, ook al ben je het zat (snap ik!). Bij onze jongere kinderen waren we voorbereid. Een deel is naar een betere school gegaan, een hebben we een NIO laten doen om ermee te kunnen zwaaien op de middelbare school. Maar door die NIO koos uiteindelijk ook de basisschool eieren voor zijn geld, tot onze stomme verbazing.

Miriam

Oké, ik begrijp nu wat je zegt. Wat zou je me aanraden? Op de barricaden of er rustig op vertrouwen dat mijn zoon wel ooit komt waar hij wezen moet/wil?

Julïette

Dat je aangeeft dat hij door eigen toedoen zoveel achterliep op schoolwerk geeft een heel duidelijk signaal voor zijn werkhouding op school.
Een intelligente jongen in groep 8 moet je kunnen uitleggen dat ondanks dat het schoolwerk saai is, dat het gemaakt moet worden. Als hij het echt zo makkelijk vind is hij er snel mee klaar en mag hij waarschijnlijk uitdagender werk doen.

Ik kan mij dus goed voorstellen dat de leerkracht zich zorgen maakt over zijn werkhouding. Daar verandert een goede Cito-score weinig aan.

Op het VO gaan ze leerlingen tijdens de lessen echt niet achter hun broek aanzitten als zij nog 10 minuten te tijd hebben om alvast te beginnen aan hun huiswerk. Dat is de verantwoording van de kinderen zelf. Dat is plannen en werkhouding. Mijn dochter heeft vaak al het grootste gedeelte van haar huiswerk op school gedaan. Zeker wiskunde vindt ze vaak saai en onzinnig. Ze maakt het met twee vingers in haar neus, maar ze begrijpt dat ze het moet maken. Dus dan maar zo snel mogelijk. Ze zit in de brugklas en de leerkrachten geven aan dat ze een goede werkhouding heeft. Dat had ze op de basisschool al. Het is een kind dat echt met tegenzin naar school gaat. Wiskunde en rekenen vindt ze erg makkelijk en talen erg moeilijk.

Misschien dat het helpt omdat aan je zoon uit te leggen. Op het VO kijken ze namelijk ook naar werkhouding. Cijfers zijn wel belangrijk, maar als je zoon daar ook zijn huiswerk niet maakt, omdat het saai is, dan strandt hij echt. De eerste twee jaar komt hij daarmee nog wel weg, maar op een gegeven moment zul je toch echt op een punt komen dat het meermaals oefenen van die saaie sommetjes écht nodig is. Vooral als je dan met wiskunde te horen krijgt dat je elke som helemaal moet uitschrijven, onbegrijpelijk vinden veel pubers dat.

Ik zou voor atheneum plus gaan

Daar komt hij helemaal voor in aanmerking met die cijfers.
En dan komt hij in een omgeving van kinderen die graag leren.
Dan gaat de werkhouding vanzelf goed komen. Plannen kun je leren.

Hier moet je je voor atheneum plus apart aanmelden. Daarna volgt een intakegesprek. Daar is motivatie het belangrijkst.

nou m lavell

Ben wel benieuwd hoe ik dat voor elkaar krijg. Hier een groep 5 kind dat niet een echt slechte werkhouding heeft. Wel moeite met bepaalde zaken en nu naar beneden gestort met de cito lezen. Naar eigen zeggen vond ze het een ultra saaie tekst en ging ze dat echt niet verder lezen. We hebben het al vaker over het belang van citos gehad en dat je soms moet doen wat er gedaan moet worden. Maar dat vertikt ze echt hoor. OOk spelling is lastig voor haar. Ze schrijft prachtige verhalen maar heeft echt geen zin om na te denken over de spellingsregels. Dat ontneemt voor haar het plezier van schrijven. Dus hoe ga ik haar vertellen van het belang ervan en dat het haar eigen schuld is? Dat boeit haar nu niet. Ze kan het allemaal niet overzien. Ze wil toch gewoon moeder worden of kapster en snapt niet waarom je voor kapster zou moeten kunnen rekenen (ja het verhaal van betalende klanten is ook al voorbij gekomen maar daar heb je een kassa voor die dat uitrekent voor je en schrijven hoef je ook niet)....het kind is 8....

Beter dan niks

Je kunt ook je mond houden. Dan heeft ze niet eens de kans om er zelf invloed op te hebben. Dat is een keuze.

Iets anders: ik ben de laatste die zal beweren dat je overal een kweste van moet maken, maar ik heb wel een vraag. Ben je net zo terughoudend met tandenpoetsen? Wat is er op tegen om taalhygiene als goede gewoonte bij te brengen?

overleg

Mijn zoon ziet het nut van spelling an sich niet zo in ("je begrijpt toch wat ik schrijf?"), maar is wel al langere tijd doordrongen van het feit dat hij zich op dit punt zal moeten aanpassen wil hij bereiken wat hij voor ogen heeft. Hij leert zijn dictees dan ook braaf en heeft daarin amper fouten. Zijn achterstand is niet zozeer uit desinteresse ontstaan, maar grotendeels door doofheid. Die is inmiddels min of meer onder controle, en de achterstand loopt hij nu, mede dankzij logopedie, in.
Vrijdag heb ik een gesprek op school over de kwestie-advies.

Juliette, over spelling

Mijn zoon heeft geen gehoorproblemen. Wel desinteresse voor spelling. Hij vindt het een hopeloos systeem en kon daar een uur over doorpraten met best goede argumenten. Ook bij hem gingen de methodetoetsen prima (korte termijn geheugen) maar de cito's steeds slechter. Hij prentte het niet in. En dat betekent bij hem dat hij de stof binnen 3 weken kwijt is.
In groep 7 hebben we zelf maatregelen genomen. Hij moest de regels in zijn hoofd stampen en niet voor twee weken onthouden. Dat blijkt bij mijn zoon een groot verschil te zijn.
We zijn spelling vanaf groep 6 t/8 thuis gaan oefenen. Het doel was heel simpel, je moet alles beheersen. En je oefent net zolang tot het zover is. Binnen enkele maanden haalde hij voor de M7 een B, voor de E 7 een A en voor groep 8 en eindtoets ook een A.
Het enige verschil was dat hij wist dat het moest gebeuren. Geen keus, gewoon doen. In groep 8 hebben we nog een herhaling gedaan, die was heel snel klaar. Het zat in zijn hoofd, opfrissen was genoeg.

werkhouding

Zonder alles gelezen te hebben wil ik nog wel iets zeggen over die werkhouding. Mijn zoon had en heeft ook nooit een goede werkhouding gehad. Kon/kan heel goed leren maar liep en loopt overal de kantjes vanaf. Ik heb altijd het idee, als ik hier lees, dat er veel mensen zijn die denken dat je dan nooit door school komt. Zoon heeft vwo gehaald, zit nu in de 2e v/d uni en heeft nog steeds een werkhouding van niks. Jammer, niks aan te doen, we hebben het wel geprobeerd. Aard van het beestje denken we. Ik denk wel dat hij daar later meer last van gaat krijgen. Nu is het altijd net wel af of net niet en mag dan weer later ingeleverd worden.

Er zijn jongeren die zo door hun school strompelen.

m lavell

Ik hou mijn mond niet dat zeg ik niet. We hebben het er regelmatig over dus hopelijk valt het kwartje. Maar we merken ook hoe meer aandacht voor de cito hoe meer paniek en druk die oploopt. Op tandenpoetsen heb ik redelijk veel invloed. Desnoods letterlijk in de houdgreep. Op hoe ze op school omgaat met spelling oid helaas een stuk minder. Waar andere kind ook zegt: niet zeuren gewoon doen dan ben je ervanaf (met alles). Gaat zij liever strijdend ten onder tot de laatste snik. Gewoon een ander karakter.

Handicap

"Zijn achterstand is niet zozeer uit desinteresse ontstaan, maar grotendeels door doofheid. Die is inmiddels min of meer onder controle, en de achterstand loopt hij nu, mede dankzij logopedie, in."
Dit is belangrijke informatie.

Doofheid is een handicap. Als die handicap nu feitelijk spelbreker wordt in het advies, dan maakt de juf een fout.
Juf gooit het op werkhouding, maar had ze ook havo geadviseerd als je zoon I had gestaan voor spellen?
Maw wat geeft de doorslag, de werkhouding of de gevolgen van (tijdelijke) doofheid?

Heeft de logopedie er vertrouwen in dat het goed komt met spellen? Hoe lang gaat dat duren?

Miriam

"Maw wat geeft de doorslag, de werkhouding of de gevolgen van (tijdelijke) doofheid?"

Dat weet ik niet zo goed, daarom had ik het eerder al over verschuivende doelpalen. Het lijkt mij zéér sterk dat hij met een II of I voor spelling nog steeds havo als advies had gekregen, temeer daar zijn werkhouding in groep 7 nog prima was. Ik heb het eens nagekeken, maar daar was zijn juf van destijds uitgesproken lovend over. En óók voor het feit dat zijn werkhouding is afgezakt heb ik wel een verklaring (maar het wordt wel heel specifiek nu). Heeft in elk geval ook met fysieke conditie te maken, die nu óók behandeld is. Nou ja, wat geeft het: hij had een gigantisch ijzergebrek, (gemeten) en dat is nu in orde (ook vastgesteld). Het joch kon amper op zijn benen staan. En ik vrees dat juf lijdt aan kokervisie: dat beeld van slecht plannend jongetje dat steeds zijn huiswerk en weektaken niet op orde heeft, is blijven hangen.

Ik zie zelf vooruitgang. Ik weet niet hoe hij in de klas is, daar ben ik niet bij (overigens is het meer iets van naar buiten staren dan dat hij de orde verstoort of zo, hij is verder rustig en wordt omschreven als een "serieuze leerling"). Maar ja, als je lange periodes doof bent, haak je ook gauw af, ik vind het niet zo vreemd allemaal. Of in elk geval verklaarbaar. En ik blijf, alles zo weer eens opschrijvend en nalezend, maar denken: ondanks die beperkingen/gezondheidsproblemen, haalt hij dus hoge enen. Waar gáát dit over?

De logopedist verwacht in enkele maanden tot een halfjaar belangrijke vooruitgang te boeken/de achterstand in te lopen.

Ik ben benieuwd wat morgen het grote punt gaat worden. Dat kunnen 3 dingen zijn.
1. spelling
2. werkhouding
3. formeel standpunt betreffende dubbele adviezen. Die geeft school niet af, ondanks dat de onderwijsinspectie aangeeft dat bij bespreekgevallen niet in het belang van de leerling te vinden.

auditieve verwerking

Even een toelichting op het complexe probleem van de auditieve verwerking: ook het naar buiten staren kan hier natuurlijk mee te maken hebben. Jouw kind heeft toch wel het advies gekregen voor in de klas te zitten, en er wordt hopelijk wel gecontroleerd of hij auditieve instructie goed begrijpt? Auditieve verwerkingsproblemen worden vaker aangezien voor concentratieproblemen. Feit is dan dat het kind gewoon moeite heeft met verstaan in meer complexe luistersituaties zoals met achtergrondlawaai of verbale afleiding. Met fysieke doofheid heeft het niets te maken. Dit probleem staat overigens vaak ook in relatie tot dyslexie. Kortom de problemen die je noemt hebben met elkaar te maken.

Opgelost

Gesprek gehad met beide juffen én directeur. Het blijft een beetje rare toestand, maar de uitkomst is dat het advies dusdanig wordt aangepast dat hij naar de havo-vwobrugklas kan. Vanwege de plaatsingswijzer kán er feitelijk geen dubbel advies uitkomen; vanwege de werkhouding komt er geen ondubbelzinnig vwo, maar ze gaan een stuk tekst toevoegen met een nuancering die duidelijk maakt dat ze hem, net als wij, het liefst in de de havo-vwoklas zien.
Hij werd omschreven als een "uitgesproken atheneumleerling", en men dacht dat hij het beste na een jaar havo zou kunnen opstromen. Maar beginnen in een gemengde brugklas kon men zich ook in vinden.

Ik ben blij, het was me niet te doen om het officiële predicaat vwo; hij komt nu precies waar hij graag wil zijn en ik hem graag wil hebben. Bovendien, ook niet onbelangrijk, was de sfeer goed.

Het woord spelling is in het hele gesprek niet gevallen.

En natuurlijk

Iedereen erg bedankt voor het meedenken en reageren!

Werkhouding

Tja, die werkhouding. Juist bij slimme kinderen kan een school die maar blijft eisen dat ze werk dat ze met twee vingers in hun neus kunnen blijven doen de werkhouding totaal verpesten.
En dan aan het eind van de rit ligt dat geen werkhouding hebben ineens aan het kind.
Wat heeft school gedaan om de werkhouding te verbeteren? Is er gecompact? Is er verrijkt? Is er doorgetoetst om het juiste niveau te bepalen?
Bij volwassenen is een bore out inmiddels wel bekend. Volwassenen die zich vervelen omdat het werk onder hun kunnen is kunnen een ander baan zoeken, en blijken dat zowaar ook te doen. Volwassen die afhaken omdat ze het echt niet opgebracht krijgen om (zwaar) onder hun niveau te werken snappen worden vaak prima begrepen door andere volwassenen. Maar het idee dat kinderen zich weer elke dag gezellig mogen zitten vervelen want zo hoort het is nog steeds wijdverbreid.
Julienne, een IQ test kan ook nogal eens deuren openen.

advies

Fijn dat er duidelijkheid is nu.

Bij ons op school word er als eindadvies ook maar 1 niveau op papier gezet.
Zo zijn er in de klas van mijn kind kinderen met havo advies waarvan de 1 naar de havo/vwo klas gaat en de ander naar de vmbo-t/havo klas.
Mijn zoon baalt dat hij dus havo advies heeft gekregen voor de vmbo-t/havo klas en niet een stapje hoger die roept zelf al als het niet lukt dan ga ik verder op havo maar de school bepaald hier welke klas het word.
Zelf denk ik dat dit voor hem beter is maar hij is er zelf nog niet van overtuigd.

update

Nou, hij is er geplaatst hoor, in de havo-vwo-brugklas. Leek nog even mis te gaan, hij was geplaatst in de mavo-havoklas, maar dat bleek (na een mail en een week nagelbijten) een "vergissing". Nu is het officieel in orde. Kind blij, ik blij.