Add er naar brugklas - welke hulp van school verwachten?

Sorry voor tikfouten

... De ipad is een onding...

Vraag het eens aan de school

Misschien kun je het aan de school vragen?
Ik ben namelijk ook zeer benieuwd. En of de mogelijke hulp aansluit bij een kind met add.
Hopelijk kun je zelf samen met je kind zaken thuis voorbereidend oppakken en structureren en plannen?

Add

Kan degene die de diagnose heeft vastgesteld niet wat adviezen geven? Hoe lang geleden is de diagnose vastgesteld en heeft je zoon destijds hulp gehad? Gymnasium is echt een heel ander verhaal, zelfs voor niet-add'ers. Het is niet raar om bij de overstap naar vo opnieuw hulp te vragen. Je kunt met school in gesprek gaan, maar wat ze doen verschilt per school. Het helpt vaak als de mentor per week op een vast moment even 10 minuten met je zoon gaat zitten om zijn agenda door te nemen. Verder zul je thuis veel moeten helpen met structuur en planning. Op de basisschool haalde hij met gemak hoge cijfers, nu zal hij moeten leren dat dat niet meer vanzelf gaat, zowel thuis als op school.

add'er en brugklas

Hier een ad(h)d'er ook in brugklas gym. ze heeft een zorgindicatie dus er is voor ze begon al van alles in gang gezet om haar te helpen.

wat wij op dit moment doen is heel veel helpen en ondersteunen. Ik zit op dit moment nog iedere dag naast haar en kijk wat ze doet, overhoor haar en controleer of ze haar huiswerk maakt. Verder heb ik dagelijks contact met een ouder van een klasgenootje en daar krijg ik de huiswerktaken van door. zo weet ik of het klopt wat ze opschrijft.
Ik merk bij mijn oudste dat het maakwerk tot nu toe prima gaat maar dat het leren wat moeite oplevert. Haar oude school gaf nauwelijks huiswerk dus dit is echt nieuw. Ze kan niet inschatten hoe lang ze met iets bezig is, wanneer ze iets echt goed beheerst en vaak ze dingen moet herhalen.Ze raakt in paniek als ze de frans woordjes niet binnen 5 minuten kent. Terwijl ik dan probeer uit te leggen dat het heel normaal is. Dat leerwerk begeleid ik dus op dit moment en leg haar uit hoe ze het beste samenvattingen kan maken. ik zie het maar als investeren in de toekomst.

wat school betreft, oudste heeft naast een mentor ook een tutor, deze persoon houdt 1 op 1 gesprekken met oudste, kijkt waar knelpunten zijn, waar ze vast loopt maar ook waar het te makkelijk is en waar ze verbreding of verdieping kan gebruiken. Met deze tutor heeft ze nu iedere week een gesprek. De eerste weken verdwaalde oudste nogal regelmatig en kwam te laat daardoor, ook ging het huiswerk opschrijven niet soepel. tutor stelde toen een buddy systeem voor. een klasgenoot die het kind vertrouwt en die het kind kan helpen met de routine te vinden binnen de klas en school. helpen met aan dingen denken en noteren. daar moet je natuurlijk wel een zelfstandige leerling voor hebben. voor ons werkte het niet goed omdat oudste zich als een kind behandeld voelde maar misschien kan het voor jullie wel werken. Ik weet dat ook oudere jaars zoiets vaker doen. die nemen dan brugklassers onder hun vleugel en helpen die.
verder zit oudste in een soort zorggroepje dat iedere week een uur bij elkaar komt. ze bespreken dan de planningsproblemen van afgelopen week, zaken waar ze tegen aan lopen, kijken naar het leren leren etc. dit is tot de eerste proefwerkweek en wat dan geevalueerd.

Ik moet zeggen dat het bij ons met de dag beter gaat, zeker met mij ernaast werkt oudste veel effectiever waardoor ze zelfvertrouwen krijgt.
Tot nu toe ben ik tevreden

Niets

Ik zou niets van school verwachten en alles wat ze voor hem doen als gelukje aanvaarden. Dat is een realistische houding, waar je verder mee komt.

En verder zou ik hem zelf gaan helpen.

Hij gaat echt niet uit zichzelf leren plannen en zinvol zijn huiswerk maken. Dus het is belangrijk om er voor hem te zijn. Met hem mee te kijken. Hem te coachen. Zowel wat de betreft de vorm (hoe, waar, tijdstip, praktische benodigheden) als inhoud.

Mijn dochter (vwo) kwam er pas in de derde achter dat er achter elk hoofdstuk in haar geschiedenis boek een samenvatting van het hoofdstuk stond. (aaargh)

Zonde. En ze hadden dat op school heus wel verteld, maar als het kind dan net even niet oplet....

Naar school toe, zou ik nu al een gesprek aanvragen met zijn mentor. Via e-mail. Uitleggen wat de bedoeling van het gesprek is en aan hem/haar vragen of hij/zij iemand van de zorgcoordinator erbij wil hebben. Bij mijn kinderen op school krijgen kinderen soms een leraar-coach toegewezen die helpt met plannen. Ook is er een huiswerkklas. Maar dat mag iedere school helemaal zelf weten, hoe ze dat vorm geven.

Je bent dus overgeleverd aan de goede wil van school en je zoon heeft nergens recht op. Het is belangrijk om je dat te realiseren. Want anders strijk je gelijk tegen de haren in.

In het gesprek zou ik eerst checken wat er bekend is over add. Eventueel doorverwijzen naar een website, waar het uitgelegd wordt. Of een boekje. Maar alleen als ze daar open voor staan.

Zorg dat je zelf een korte beschrijving hebt van wat je kind nodig hebt. Geen gedoe uit het verleden, maar een a-4 tje met heldere punten. Ik bouw het altijd op met de punten positief blijven, kalm blijven, georganiseerd blijven en niet opgeven.

Verder is het heel belangrijk dat je zoon leert om zelf te storten om de emotionele bankrekening bij leraren. Kinderen met een stoornis/leerprobleem, krijgen veel meer krediet als ze leren om hun verontschuldigingen aan te bieden, als ze hulp vragen, als ze e mailtjes sturen als ze te laat zijn met een opdracht, als ze vriendelijk en beleefd zijn. Het is handig om dat aan je kind te leren.

wat heb je tot nu toe zelf gedaan

Vraag ik me af, heb je hem al veel begeleidt of los gelaten. Zou een huiswerk instantie een optie zijn?

Hier beetje zelfde verhaal

As bij jou Annika, maar dan zonder de diagnose. Slimme zoon, slechte planner. Zacht uitgedrukt. Chaotisch, en niet alleen moeite met huiswerk plannen maar ook met dat huiswerk leesbaar ergens neerzetten In de tweede week was hij zijn jas kwijt en hij heeft nu al 2 aantekeningen wegens iets vergeten/incompleet.
Ik ben er zelf ontzettend druk mee. Hamer erop dat hij elke dag echt alles in zijn agenda zet (1Blik: agenda voor slecht plannende kinderen. Kan ik wel aanraden. https://1blik.nl/)
Thuis gaan we, zodra ik er ben, samen zitten en zijn agenda navlooien. Vervolgens plannen we alles in en schrijven dat op. Dus we smeren het huiswerk uit en schrijven iedere dag op welk stukje hij moet maken of leren. Daarna lopen we iedere les van de dag even na om te kijken of er bijzonderheden zijn (zoals huiswerk dat toch niet in de agenda is beland). Dan zet ik hem aan het werk, structureer de taken voor en controleer waar nodig. Zodra zaken lopen (Spaans gaat bijna als vanzelf) bemoei ik me er minder mee. Maar verder zit ik er behoorlijk bovenop. Dit heeft hij nu eenmaal nodig, ik ga ervan uit dat hij het ooit wel zal leren, zij het langzamer dan anderen.
Ook tas inpakken: daar help ik bij. Men kan wel vinden dat kinderen "op deze leeftijd" dat moeten kunnen. De mijne kan dat niet, vergeet de helft en leert daar niet direct van. Dus ik help voorlopig. Hij pakt in, ik check samen met hem. Nu ja, mijn moraal: help zelf zoveel mogelijk. Ik verwacht van school voorlopig helemaal niets.

Precies

Wat lisbeth zegt dacht ik ook. En als het niet lukt om hem thuis te begeleiden, laat je hem naar een huiswerkklas gaan. Ik ken meerdere ouders die dat vanaf de start van het VO hebben gedaan (op alle niveau's) juist om kinderen te leren leren en om met huiswerk om te gaan. Dat maakt de overstap BO-VO makkelijker. Lijkt mij zeker voor een ADD'er een oplossing.

Soms bieden scholen dit soort klassen aan (tegen betaling) of anders moet je het extern zoeken.

waarom een kind met een iq van 145....

Tijl Koenderink heeft zo'n filmpje, waarom een kind met een IQ van 145 niet in staat is om zijn kamer op te ruimen, of zijn huiswerk te amken of zoiets. Vrij verhelderend.
Ik kan mijn oudste tot in detail vragen over Cleopatra, de tweede wereld oorlog, boeken. Maar ik kan haar niet vragen haar tas compleet in te pakken.
Je kunt niet alles kunnen. iedereen heeft iets wat hij/zij niet kan. Nou dan ben ik er om haar daarmee te helpen en daar ben ik niet te beroerd voor. Liever een goed punt dan een ingepakte tas.

reactie

Dank voor de reacties! Jullie kennen de problematiek dus ook

Mijn vraag was bedoeld als voorbereiding op het mentorgesprek (wat zóu ik een school evt kunnen vragen). Ik heb dat op de open dag gevraagd voor we de school kozen, en toen groeiden de bomen natuurlijk tot in de hemel (helaas kan ik er niets concreets meer over vinden). Nu blijkt school rommelig met magister invullen etc, en volgens mij bestaat er geen huiswerkklas. (En heb ik zelf al spijt dat we toch niet voor die ándere school met meer structuur gekozen hebben, maar goed...daar waren ook nadelen.) De mentor is op zich een prima aanspreekbaar. En hij leert ook wel het e.e.a. in mentorles (hij schrijft na acht jaar hameren van mijn kant opeens wél huiswerk in zijn agenda!) maar het gaat veel te langzaam zodat hij een fijne achterstand aan het krijgen is in het leerwerk.

Ik/wij proberen thuis ook te helpen, maar dat wordt maar montjesmaat toegelaten. Hij denkt nog steeds alles zélf te moeten doen, en wordt vreselijk verdrietig als hij merkt dat dat niet lukt. Wat op de basisschool wel goed ging gaat nu dus niet. Die overstap is echt groot en hij wil nog niet accepteren dat het hem niet lukt.
Aan de andere kant is het waarschijnlijk beter als iemand anders, een neutrale buitenstaander, hem leert te plannen en vertelt dat hij niet moet uitstellen tot vijf voor twaalf, huiswerk controleert. Kunnen wij ons beter richten op de emotionele kant van de zaak en hoeft hij niet boos te worden op ons als wij hem vertellen dat z'n werk niet oke is. Misschien een huiswerkklas dus.

De tip van het emotionele krediet vindt ik een hele goede. Daar is hij niet handig in, maar kan me voorstellen dat dat wel heel goed werkt. Daar ga ik direct mee aan de slag.

praat met hem

Rome is niet in 1 dag gebouwd. hij hoeft dus ook niet alles meteen te kunnen.
ik heb mijn oudste ook wel eens verteld dat zij de dingen die andere kinderen al op de basisschool hebben geleerd nu moet leren. het leren leren eigenlijk.
Hebben jullie een vast schema?
wat ik de mentor zou vragen is kleine aanpassingen die kunnen helpen. denk bijvoorbeeld aan het maken van een foto van het huiswerk ipv het opschrijven. scheelt tijd. Kan echter alleen als leerkrachten het huiswerk opschrijven. Zoek een klasgenoot met wie je een deal maakt om het huiswerk door te geven.
En ik zou serieus denken aan een huiswerkinstatie. scheelt heel veel stress voor jullie.

Precies

"ik heb mijn oudste ook wel eens verteld dat zij de dingen die andere kinderen al op de basisschool hebben geleerd nu moet leren. het leren leren eigenlijk."

Ja, dat is hier ook de makke. Op de basisschool nooit veel hoeven doen. Met een beetje naar buiten staren toch hoge cito's gehaald. En nu opeens fors aan de bak. Waarbij er ook inhoudelijk (rekenen, Engels) een behoorlijke kloof zit tussen het basisschoolniveau en wat nu geboden en gevraagd wordt.

Als zelf helpen moeilijk is, is een huiswerkklas natuurlijk een goede optie. Hoe dan ook, ik zou idd hulp regelen voor hij nog meer achter gaat lopen.

Tip van emotionele bankrekening neem ik ook mee!

whatsappdeal

Ik zou nu meteen de mentor vragen om een klasgenoot aan te wijzen die voor hem het huiswerk in de app zet, dus niet in een groepsapp maar 1 op 1. Het moet ook mogelijk zijn dat je zoon vragen kan stellen over wat te doen dus wel iemand die regelmatig de whatsapp checkt. Zo weet je in ieder geval zeker dat het goed zit met het huiswerk en wellicht kan de mentor iets bedenken wat jouw zoon voor dat kind kan doen maar dat hoeft natuurlijk niet.

huiswerkinstituut

Er zijn grote verschillen in de mogelijkheden die huiswerkinstituten bieden, van alleen maar ruimte voor het maken van huiswerk of het begeleiden in het maken en leren maken en leren van huiswerk.
Ik zou ook gaan voor een huiswerkbegeleiding, dan heb je zelf geen strijd meer en kun je weer moeder zijn.

Ik heb hier leren studeren

Staan een boek over hoe je je huiswerk structureert. Zelfs als hij er niets inhoudelijks van opsteekt is het voor mijn kind altijd een hele opluchting als er over zo iets een boek geschreven is. Dan hebben dus meer kinderen dat. Voelt hij zich minder dom door...

hier ook

Hier ook een slecht geconcentreerde stuiterbal, inmiddels in klas 2 van het gymnasium. Vanzelf gaat het zeker niet. Hij gaat inmiddels iedere dag naar huiswerkbegeleiding. Ik vermoed dat hij dar tot zijn eindexamen naar toe zal gaan.

Voor veel kinderen is de stap naar de middelbare school groot. Slimme kinderen lopen er bovendien vaak tegenaan dat ze niet gewend zijn om ergens hun best voor te moeten doen. En als je dan ook nog eens een zeer slechte concentratie hebt... dan is de overstap behoorlijk heftig.

De eerste maanden hebben wij hem zelf begeleid. Hij zat regelmatig tot 's avonds laat aan zijn huiswerk. Dankzij de externe huiswerkbegeleiding is er veel meer rust. Als hij thuis komt, is het (meestal) ook gewoon klaar. Ze helpen hem met plannen, geven tips hoe hij kan leren (weet hij nog steeds niet goed), leren ezelsbruggetjes aan, overhoren alle leerwerk en geven ook inhoudelijke hulp, als dat nodig is. Iedere dag krijgen wij (en de mentor) een mail met wat hij heeft gedaan, hoe het is verlopen en de planning voor de komende tijd.

Van school verwacht ik weinig. Ja, dat ze alle huiswerk in Magister zetten, en dat gebeurt ook netjes. Dat is een belangrijke basis.

aanvulling

Mocht je overwegen huiswerkbegeleiding te organiseren: kijk kritisch wat je krijgt. Iemand anders schreef het ook al: dit kan echt op verschillende manieren worden ingevuld. De school van onze kinderen heeft zelf ook een huiswerkklas. Oudste zoon is daar een tijdje naar toe geweest. Was prima. Weinig afleiding van computer etc. Voor de jongste (waar ik hierboven over schreef) zou het compleet nutteloos zijn. Want als je thuis iet weet hoe je het moet aanpakken, dan weet je het in een klaslokaal op school ook niet. Huiswerk kunnen organiseren is geen 'natuurverschijnsel', maar een vaardigheid. En als je die vaardigheden niet bezit, dan zul je ze moeten aanleren. En daar zijn sommige huiswerkinstituten juist weer heel goed in. Maar daar betaal je dan wel flink voor!

Veel kinderen blijven maar een half jaartje op 'ons' huiswerkinstituut, heb ik mij laten vertellen. Vaak is het kwartje dan wel gevallen en kunnen ze het zelf. Mijn zoon zit niet in de categorie, dus hij blijft voorlopig gewoon nog iedere dag gaan.

huiswerkklas

Had hier geen zin aangezien er geen een op een begeleiding werd gegeven op maat. en dat is wat het beste helpt. Iemand die zich verveelt tijdens wachten en afgeleidt is is dat ook in een huiswerkklas.
En het was intensief tot in ongeveer februari, daarna werd het wat beter, meer elke dag vinger aan de pols, bijsturen en af en toe een uurtje meedoen of incidenteel samen een groter werkstuk, samenvatting of boekbespreking maken tot ook daar het kwartje gevallen bleek. Naast zondagavond de week plannen en overzien en in de agenda noteren wat er moet gebeuren.

verschil

ook tussen de huiswerkbegeleiding die school biedt en een prive instantie.
de schoolse begeleiding is vaak leuk voor maakwerk etc maar de complete begeleiding die ze bij een prive instantie krijgen krijgen ze op school niet.

wat ik zelf moeilijk vindt

dan denk je in het weekend overzicht over de week te hebben, je huiswerk onder controle en dan beginnen de korte termijn opdrachten. van dinsdag op woensdag nog opeens 15 sommen, 1 samenvatting maken 30 woordjes leren.
Daar gaat je zorgvuldig gemaakte planning

extra werk

Het was in het begin zoveel dat inderdaad extra werk soms gewoon niet af kwam. Dan gaf ik een briefje mee, in de agenda bij de betreffende datum, voor de leerkracht dat het vanwege het vele andere huiswerk niet gelukt was maar dat het in het weekend ingehaald werd. Want zeker dochter kon er niet tegen om maar door te gaan waar zoon rustig tot twaalf uur s' nachts door ging in de brugklas omdat hij het per se af wilde hebben.
Dan was dochter allang omgerold van de slaap maar was nog meer faalangstig als zaken niet af kwamen dat er dan van mijn kant een briefje kwam. Dat gaf wel rust.

lisbeth

Hier hebben ze voor elk vak ook altijd een periode planner, waarin van week tot week staat wat er gedaan wordt en dus ook wat het huiswerk is. Ideaal om vooruit te plannen. Als zoiets er nog niet is op jullie school, zou ik daar zeker eens achteraan gaan.
Maar ook zul je zien dat je na een tijdje precies kunt voorspellen wat er komen gaat. Bij veel vakken is elk hoofdstuk hetzelfde opgebouwd. Dus volg je steeds een vast patroon aan opdrachten en leerwerk. En ook als je niet exact weet wat er de volgende les aan huiswerk opgegeven gaat worden kun je vast wat vooruit werken.

Lisbeth

"Daar gaat je zorgvuldig gemaakte planning "

Maar ook al weet je nog niet precies welke adhoc-opdrachten er worden opgegeven, je weet wel dat ze er gaan komen. Die kun je dus gewoon meenemen in de planning. Als ze bijvoorbeeld op maandag én dinsdag Frans heeft, dan weet je ook dat er maandagmiddag huiswerk Frans gemaakt zal moeten worden. En wordt er maandag dan toch heen huiswerk opgegeven, dan is het een meevallertje.

Jouw dochter is nu toch in de brugklas begonnen? Hoe gaat het?

krijgen we door

we beginnen nu te leren welke docenten veel opgeven en welke niet, welke dagen druk zijn en welke niet. Oudste maakt in principe al het huiswerk wat ze al op heeft in het weekend zodat ze de dagen door de weeks heeft voor ad hoc opdrachten.
Een periode planner hebben ze hier niet, wel jammer. lijkt me ideaal. zou voor dochter ook wel goed werken omdat ze van te voren kan zien wat er bereikt moet worden. een doel om maar zo te zeggen

ijsvogeltje, de eerste weken waren heavy, van nul huiswerk naar veel.
ik ben afgelopen week begonnen met echt naast haar zitten. leren effectief te leren. En ik moet zeggen, veel beter.
ze is nu al een paar dagen binnen 1,5 klaar.
verder is ze veel meer op haar plek, gaat ze vrolijk naar school, vrolijker dan ik haar in jaren heb gezien.

ouderejaars

Als je een tweedejaars kent op de zelfde school/richting, kun je om zijn of haar agenda van vorig jaar vragen.
Indien het huiswerk er goed genoteerd in staat, kun je een aardig idee krijgen van so en proefwerk ritme.

Hier

Hier een zoon met ADHD, nu in 4VWO. Eigenlijk zijn alle adviezen hier al gegeven. Mijn zoon krijgt op school ook een keer in de week begeleiding door de leerlingbegeleidster. Zij helpt met het plannen, huiswerk + planning opschrijven in zijn 1blik agenda en ook met effectieve leerstrategieën. Hoe leer specifiek jij het beste, welke hulpmiddelen kan je gebruiken. Hoe zit het lesmateriaal in elkaar en hoe gebruik je dit. Daarnaast maakt zoon ook gebruik van het recht op extra tijd bij toetsen en straks ook bij het examen. De mentor en alle docenten zijn ingelicht over de problematieken van zoon. Als zoon behoefte heeft aan een rustig plekje, is dit beschikbaar. Ook mag hij een koptelefoon op als hij dit nodig heeft.
Tja en zelf steek ik er ook veel tijd en energie in. Hem achter de broek blijven zitten, controleren, overhoren, checken of hij al zijn spullen nog heeft etcetera. Hij is nog steeds laks als het gaat om e-mails lezen en sturen en dagelijks op de digitale leeromgeving te kijken dus daar zit ik bovenop. Hij heeft ook echt moeten leren om geen schroom te hebben om naar docenten toe te stappen of te mailen als hij vragen of problemen heeft.
Maar al doende leert men. Dat eerste jaar is voor iedere brugpieper heftig en wennen; zeker als je nooit echt geleerd hebt te leren en nooit echt heb hoeven te plannen. Het gaat met vallen en opstaan. En beetje bij beetje kunnen ze steeds meer dingen zelf. Maar zolang ze niet kunnen zwemmen, laat je ze natuurlijk niet los. Succes!
Kijk trouwens even op de site van Balans Digitaal; daar staat veel informatie over AD(H)D en school. http://www.steunpuntadhd.nl/adhd-op-school/

Heel herkenbaar allemaal

Mijn dochter heeft zeker wel 2,5 jaar nodig gehad om helemaal zelfstandig te leren plannen en het gaat nog steeds niet helemaal zonder hobbels. Ze heeft onlangs een whiteboard gekocht (grappig, een 16-jarige met whiteboard) waarop ze per twee weken haar planning op schrijft.
De brugklas was hier echt het ergst. Van tienen zonder moeite naar net aan zesjes en heel grote paniek in de brugklas. Je moet er (helaas) wel als ouder (veel) tijd in steken want zonder hulp verzanden ze erin. Ik heb flink wat uittreksels gemaakt voor de 'stomme' vakken in die tijd.

vorige week

had ik echt zoiets van, dit ga ik echt niet 6 jaar volhouden. ik had het gevoel dat ik het gym aan het doen was ipv dochter. toen hoorde ik op de ouderavond meer ouders zuchten en kreunen, dat maakte dat ik me al veel beter voelde. en nu deze week gaat het een stuk beter.

Katniss

Katniss lol ja het was voor mij net alsof ik ook weer terug was in de schoolbanken En nog steeds. Maar ik doe het met liefde want hij heeft het (mij) gewoonweg nog nodig. En mij maar verwonderen over het huidige schoolsysteem en het lesmateriaal (wat er m.i. niet beter op is geworden; integendeel...