Hoogbegaafdheid
Beste opvoeders,
Kunnen jullie mij voorbeelden geven van vragen die (vermoedelijk hoogbegaafde) kinderen jullie stelden, of meer in het algemeen bijzondere ervaringen delen in relatie tot deze groep kinderen? Ik heb naast mijn eigen ervaringen met hoogbegaafdheid, ook ervaringen van anderen nodig voor het afronden van een opdracht voor mijn opleiding tot gastouder.
Hoogbegaafdheid bij kinderen
(Hoog)begaafde kinderen hebben vaak een bijzonder creatief brein en een grote interesse op diverse gebieden. Ze zijn bijvoorbeeld heel muzikaal en kunnen heel snel rekenen. Of zij kunnen prachtige verhalen schrijven en zien ieder detail in de omgeving. Elk begaafd kind, kan in andere dingen uitblinken. Soms valt op dat deze kinderen een heel sterk geheugen hebben. Je hoeft hen alles maar een keer te vertellen, ze onthouden het (voor de rest van hun leven) en ontdekken zelf hoe “het verder zit”. Ze lezen in encyclopedies, op internet en zoeken alles zeer diepgaand uit. Hun motivatie komt van binnen uit, is met andere woorden uiterst intrinsiek gedreven. Als kleine professoren, hongerig naar kennis, ontwikkelen zijn zich als autodidactjes. Want op school komen zij lang niet altijd aan hun trekken. Al komen er de laatste jaren wel meer schoolklasjes (zogenaamde plusklasjes) voor kinderen die meer nodig hebben dan in de gewone klassen wordt aangeboden.
Het gevoel van rechtvaardigheid van begaafde kinderen, is meestal erg sterk ontwikkeld en zij kunnen heel idealistisch zijn. Al op jonge leeftijd kunnen zij zich erg druk maken om de soms onbegrijpelijke dingen die in de wereld kunnen gebeuren. Dingen die de meeste mensen pas als volwassen beseffen, dringt bij deze kinderen al op heel jonge leeftijd door. Zij weten dan vaak nog niet hoe zij met de emoties om moeten gaan die deze kennis hen geeft.
De ontwikkeling van deze kinderen verloopt deels in een andere volgorde en in een ander tempo dan bij een gemiddeld kind. Je spreekt dan van een a-synchrone ontwikkeling. Dit kan, in combinatie met al hun andere bijzonderheden, maken dat er problemen ontstaan in hun relaties met leeftijdgenoten. Soms zoeken zij oudere kinderen op- of volwassenen- met wie het contact een leuke uitdaging kan vormen. Als dit niet lukt, kunnen deze kinderen zich heel eenzaam en “anders” voelen.
Begaafde en hoogbegaafde kinderen beleven alles dat op hun pad komt, veel intenser dan kinderen met een gemiddeld intelligentievermogen. Zij zijn vaak erg gevoelig, hebben een neiging tot overreageren en stellen voortdurend vragen (hardop of enkel in zichzelf).
Je zegt dat je de vragen die ze stellen zo leuk vindt en dat je er veel van leert. Dan schrijf je die leuke vragen waar je zoveel van geleerd hebt toch gewoon op?
Ik wil graag ook de verhalen hierover van anderen horen (inventarisatie). Had mijn vraag anders moeten formuleren
Ah, weer het verhaal dat hoogbegaafde kinderen sociaal niet handig zouden zijn omdat ze zich 'asynchroon' ontwikkelen. Meestal zijn ze op sociaal gebied ook verder dan hun leeftijdsgenoten. Maar ze hebben vaak gewoon geen kinderen in de klas met wie het klikt, omdat ze zo anders denken en voelen.
Vragen die mijn kinderen mij stelden:
Waarom leef ik eigenlijk? Het zou makkelijker zijn als ik er niet was. (4 jaar)
Hoe kan het dat licht precies andersom mengt dan verf? (5 jaar)
Hoe kunnen mensen vlees eten als ze weten waar het vandaan komt? (6 jaar)
Prachtig. Dank je wel!
welke leeftijd heb je het over?
Ik werk met intelligente en hoogbegaafde kinderen-pubers eigenlijk en kan me eigenlijk geen vraag voor de geest halen, dus aan mij heb je sowieso niks, maar ben wel benieuwd.
Zoon en nichtje hebben er meer last dan profijt van en nog steeds geen schooldiploma / startcertificaat als twintigers...
Zoon is vooral een observeerder en probeert op die manier de wereld te begrijpen.
Dit kwam op een voor de kleuterjuf lullige manier binnen. Zoon was lastig in de klas en we zaten dus op een extra oudergesprek. Zoon speelde op de gang.
Juf gaf aan heel streng te zijn in de klas, maar ze kon niet tot hem doordringen.
Mogen we iets aan zoon vragen?
Ja, natuurlijk.
Zoon erbij geroepen. Is de juf ook streng in de klas? "Nee".
Jamaarikbentochjuistheelstreng?
"Nee hoor, want als je iets zegt doe je het tóch niet".
Feedback op je functioneren als docent van een vijfjarige...
Als we 15 punten van zoons iq konden verkopen, dan deden we het direct...
Alleen al het gesodemieter naar de middelbare school toe i.v.m. inschrijving.
Het advies van de hoofdmeester Havo/Atheneum.
Resultaat eindcito BB/Kader.
Poezenmeisje schreef op 03-01-2025 om 22:53:
Als we 15 punten van zoons iq konden verkopen, dan deden we het direct...
Alleen al het gesodemieter naar de middelbare school toe.
Het advies van de hoofdmeester Havo/Atheneum.
Resultaat eindcito BB/Kader.
Advies van de meester telt toch?
Ja, maar met de tegenzin van school en hun "orthopedagoog" sta je direct 15-0 achter.
Poezenmeisje schreef op 03-01-2025 om 22:57:
Ja, maar met de tegenzin van school en hun "orthopedagoog" sta je direct 15-0 achter.
De middelbare dan ofzo?
Wel een geluk dat de meester een hoger advies gaf
Nou ja, veel kinderen hebben iets waar je gesodemieter mee krijgt.
De meeste kinderen bij mij op school lopen gewoon hartstikke lekker, zijn sociaal enorm begaafd en ben ik het wel met Peaches eens.
Ja, de middelbare school deed moeilijk.
We hadden op een gegeven moment zelf een dossier aangelegd van bijna 20 kantjes A4 waarop we de fouten van school bijhielden.
Zelfs adviezen van de schoolarts i.v.m. de ziekte van Pfeiffer wilden ze naast zich neerleggen.
Met onze treurige ervaringen help ik nu een kennis die tegen hetzelfde gesodemieter aanloopt. School heeft inmiddels schriftelijk excuses aangeboden aan haar en kind. "Onderwijsconsulenten" heeft haar goed ondersteund en begeleid.
Poezenmeisje schreef op 03-01-2025 om 23:09:
Ja, de middelbare school deed moeilijk.
We hadden op een gegeven moment zelf een dossier angelegd van bijna 20 kantjes A4 waarop we de fouten van school bijhielden.
Zelfs adviezen van de schoolarts i.v.m. de ziekte van Pfeiffer wilden ze naast zich neerleggen.
Dat lijkt me niet meer echt iets met hb te maken.
Wel met de achterstand van 15-0.
We hadden zoon al veel eerder weg willen halen daar, maar zoon wilde dat niet.
Back on topic.
Leuke vragen.
We waren in het universiteitsmuseum bij een tentoonstelling over het menselijk lichaam. Zoon was 7 jaar.
Er stond o.a. een anatomisch model van de uitdrijvingsfase van een baby. Zoon bekeek het stuk aandachtig van alle kanten.
"Mama, nou weet ik wel hoe de baby eruit gaat, maar nog niet hoe die erin komt".
Hij was op de ideale plaats. Eerst naar een model van een vulva. Plasgaatje, babygaatje, poepgaatje.
De piemel van de papa gaat in het babygaatje van de mama en dan gaat er soms een baby groeien. Vervolgens naar de stolpflessen met embryo's en foetusen in alle groeistadia.
Mijn jongste, 4 jaar:
- Hoeveel hersens hebben we?
- Waarom zien we Australië hier niet?
- Als we in de dinotijd leefden en bij het water waren, konden we de megalodon bekijken.
Toen hij 3 was zei hij: ‘De achterdeur moet dicht, anders gaan de wind en de warmte ruzie maken.’
Mijn oudste kan er ook wat van. Op z’n vijfde kwam hij eens naar beneden (vanuit z’n bed): ‘Naar welke dag gaat deze nacht?’
En: ‘Misschien is het echte leven wel een grote droom.’
En eerder zei hij al: ‘Papa, mama, jullie hebben 206 botjes! Ik heb er méér want ik ben nog maar 4,5 jaar.’
Het zijn bijzondere kinderen, die met snelle hersens ☺️