Uw ultieme muzikale kippenvelmoment?
Ik beken: ik ben een ouwe zak, een folkie, een anachronistische nep-hippie, vaak grof gebekt maar bijwijlen ook erg sentimenteel.
Kan het erger? Mij wilt u echt niet tegenkomen in het echte leven.
Mijn ultieme kippenvelmoment staat me nog erg helder voor de geest, ook al is het alweer 20 jaar geleden.
Ik beleefde het samen met een madamme waar ik erg van onder de indruk was. Ze was alles wat ik aantrekkelijk vond/vind in een vrouw: onconventioneel, pienter, taalvaardig, gevat, sterk, daadkrachtig.
Op een avond, op een terrasje, toen ik weer eens mijn best aan het doen was om haar te verleiden, keek ze me plots doordringend aan. "Vertel me eens Yvan, wat windt jou op? De jacht of het verslinden van de prooi?".
"Dit is ze" dacht ik.
Mijn ultieme muzikale kippenvelmoment was toen Mary Black tijdens het Dranouter Folk Festival 1995, haar "Only a woman´s heart" naadloos liet overgaan in Bob Marley's "No woman, no cry".
Met die madamme is het niks geworden.
Ander
Mijn ultieme kippenvelmoment is een hele Hollandse. De beginmaten van de Matteus Passion. Een lichte rilling van opwinding, ik weet wat er gaat komen, een oneindige rust komt over me en niet alleen omdat ik weet dat ik nog wel even op die harde bankjes moet zitten.
Onbeschrijfelijk prachtig.
moment
Twee weken terug heb ik op Bospop een van mijn oude favoriete nummer Fool's overture, live uitgevoerd door Roger Hodgson (Supertramp) gezien. Dat was een kippenvel moment. Ik heb dat wel vaker maar dit was de meest recente.
En verder heb ik dat, het klinkt heel stom, ook wel eens met muziek bij crematies/begrafenissen. De muziek komt dan, mede door emoties, keihard binnen. Ik heb afgelopen week 2 crematies gehad. Ook daar kwam bij een, van een jong iemand, een nummer dat enorme emoties opriep bij mij. Dan kan dat lied nog dagen door mijn hoofd gaan.
Toen ik
in de bioscoop tijdens de film 'Incendies' (2010) het nummer 'You and whose army?' van Radiohead hoorde. WAT een gevoel. En die film is nog steeds de meest heftige en meest hartverscheurende film die ik ooit heb gezien. Ik voel de emotie nu nog als ik denk aan die film, en ook elke keer als ik dat nummer hoor. Wat een film.
Ik heb nog wel een paar 'kleine' momentjes eigenlijk:
Tijdens het concert van Laura Jansen (2011? '12?) in de Melkweg zong ze een lied van Ryan Adams, 'Come pick me up', zo mooi! Later hoorde ik ook zijn nummer 'Amy'en die was zowaar nog mooier!
Het openingsnummer van Muse tijdens hun concert in Goffertpark, ik geloof 2009, nummer heet 'Uprising'. Verder vind ik het nummer 'Ruled by secrecy' ook zo mooi en vanaf 2:50 wanneer je die piano hoort.. Elke keer kippevel. Sowieso een hoop van Muse.
Oh en van Bach, Prelude Cello suite n.1 ook zo prachtig.
Tot slot het nummer 'Rue de la cascades' van Yann Tiersen, het muzikale gedeelte voordat de zang begint. Hij zegt zo veel zonder woorden.
niet iets speciaals
maar wel een aantal die mij altijd weer ontroeren. Ilse Weber: liedern aus Theresienstad (gezongen door Bente Kahan). Of de Carmina Burana van Orf. Maar ook een aantal gezangen uit het Liedboek voor de Kerken. Waar ik het nog steeds koud van krijg zijn Jiddische liederen gezongen oa door di gojim en Zupfgeigenhansel (vooral die over de partizanen in WO2)
Uit la grande bellezza
"The beatitude" van Martynov, oftewel het afsluitende en minutenlange shot uit La grande bellezza. Prachtig.
Koningin van de Nacht 1968
Ik was zes jaar, zat naast mijn vader in de opera. We hadden thuis al eindeloos Die Zauberflöte van Mozart gedraaid dus ik kon van begin tot einde meezingen. De openingsmuziek van haar eerste aria, mijn vader fluisterde: "Daar komt ze!". Ik zat stijf van spanning en opwinding naast hem, en daar kwám ze, en hóé.......!
Als ik die muziek hoor krijg ik de rillingen en schiet ik vol, dat gaat nooit meer weg.
Het ergste is: tot ver in mijn volwassen bestaan heb ik gedacht dat de Koningin van de Nacht de "goeie" uit het verhaal was 
Meerdere momenten
Mijn vader is de beste tenor van het kerkkoor waar zowel hij als mijn moeder zingen.
De tenorsolo's in de gregoriaanse kerkmuziek worden meestal gezongen door mijn vader.
Dat aanzwellende gebulder van het kerkorgel en dan de stem van mijn vader die het Panis Angelicus zingt of in de kerstnacht zonder begeleiding van het orgel Gaudete. Geweldig!!! Kippenvel
Dit ongeveer
een heleboel
Het moment dat Bruce Springsteen het podium op kwam (Rotterdam, juni 1988).
De eerste keer dat ik And The Band Played Waltzing Mathilda hoorde.
Het geluid van een goede doedelzakspeler.
De "Hart en Ziel"-week op radio 4 (de top 300 van de beste klassieke muziek). Eén groot kippenvelmoment!
Halleluja van Chester Bennington (van Linkin Park, voor zijn vriend de zelfmoord had gepleegd, Bennington heeft zelf afgelopen week ook een eind aan zijn leven gemaakt).
Mother Love van Queen, de laatste woorden door Freddie Mercury gezongen, hij heeft het niet af kunnen maken. Dit gecombineerd met de videoclip van Days of our Life, de laatste scene. Als kind was ik al ernstig fan van Queen, in de tijd dat men ze nog zag als een stelletje malle nichten.
Into My Arms van Nick Cave, een prachtige song van dezelfde man die heel gedetailleerd een cd met "Murder Ballads" vol zong.
Oudjaarsdag, Top 2000 luisteren. Veel songs hebben een herinnering voor me.
En nog veel meer.
de hele week top 2000
Eerste kerstdag plakken we de bijlage uit de krant op de kamerdeur. Iedere dag even kijken wanneer wat komt en favorieten aankruisen. Ieder in een eigen kleur. Inmiddels een gezinsding. Zoon die op de wcdeur klopt. Mam opschieten, Hallelujah van Cohen komt zo. Zo saamhorig zo knus. Maar wakker blijven voor favorieten doe ik dan weer niet. Volgende ronde nieuwe kans dat je favoriet wel overdag voorbij komt.
Sally MacLennane
"Bennington heeft zelf afgelopen week ook een eind aan zijn leven gemaakt."
Dat wist ik niet! Ik lees het nu op internet. De cd Hybrid Theory van Linkin Park was samen met Californication van Red Hot Chili Peppers de eerste cd's die ik ooit kocht met mijn eigen geld.
'Into my arms' van Nick Cave is inderdaad mooi. Net als 'People ain't no good'. Zo treurig.
Jackie
Ik ben van een eerdere generatie, en ik ken niet al hun nummers, maar Linkin Park vind ik één van de betere groepen van de 21e eeuw. Net als de Peppers, maar wel nog met John Frusciante.
En Nick Cave is geweldig. Een man met veel gezichten.
Frusciante
Ik luister het eigenlijk niet meer maar het heeft zeker nostalgische waarde. Ik kan nog een hoop meezingen. Ik heb ook volgens mij de albums tot en met Stadium Arcadium, de laatste met John Frusciante. Die overigens solo vrij aardige muziek maakt. Wel wat duistere muziek, dat wel. (Bv. nummers 'Look on' en 'The world's edge' heel mooi maar allemaal zo donker en deprimerend.)
de mijne
Slayer live, South of Heaven, een nummer met een redelijk lange opbouw, dat moment dat je de eerste tonen hoort, dat het hele publiek het herkent en er een soort spanning voelbaar is, een collectief gevoel van "dadelijk gaan we knallen!" en dan de ontlading als het moment daar is om inderdaad te knallen.
Two Princes van de Spin Doctors, Runaway Train van Soul Asylum. Nummers die veel gedraaid werden in het café waar we vroeger uitgingen. Die voor altijd verbonden zijn met mijn beste vriendin. Onze levens zijn zo veranderd sinds die tijd, samenwonen, trouwen, kinderen, allerlei ups en downs, maar ze is nog steeds mijn beste vriendin en als we deze nummers horen denken we altijd aan elkaar.
United Scum van de Heideroosjes, ons lijflied in de jaren 90 en dat is het stiekem gebleven. Gedraaid op de bruiloften van iedereen in de vriendengroep, ieder jaar met oud en nieuw is het het eerste nummer dat we draaien om 12 uur.
Ergerlijk
Ik weet nooit uit mijn hoofd nummers, zangers, bands e.d. te noemen op dit soort vragen. Ik weet wel dat ik letterlijk kippenvel op mijn armen krijg als ik iets mooi vind, of wat mijn gehoor mooi vindt. Over dat laatste kan ik me soms zelf verbazen.
Wat mij zo te binnen schiet, is dat ik Ave Maria prachtig vind. Ik ben niet katholiek of gelovig, maar dit ontroert mij.
https://youtu.be/Cgyy8u3zcf8 Ik heb de versie van Josh Groban gekozen, omdat ik zijn stem prachtig vind. Een kippenvelstem
.
Freddy Mercury...:
https://youtu.be/_Jtpf8N5IDE
U2 - October (van de eerste lp die ik van U2 had, kort maar mooi) en hier in combinatie met Bullet in the Blue Sky -
https://youtu.be/XIVUfSJGam4
Maar er is zoveel meer waar ik nu niet op kom.
Cesar Zuiderwijk
Die drumsolo's bij de Golden Earing.
Ik mocht wegens connecties op het podium zitten. Ik krijg nog steeds kippevel als ik aan dat optreden denk. Was toen 14 of zo.
Optreden van Slagerij van Kampen, de buren zijn er nog steeds niet blij mee dat ik die cd gekocht heb. De enige manier om die goed te beleven is met de stereo zo hard dat het net niet vervormd.
Jackie
Yann Tiersen vind ik op de een of andere manier altijd ontroermuziek. Prachtig. De prelude van Bach is ook een favoriet. Je hebt een mooi lijstje. Ik heb Muse op de een of andere manier niet in mijn 'systeem' zitten, maar ik hou er ook van.
Op de een of andere manier
gebruik ik graag 'op de een of andere manier',
Jackie
Ja, ook gezien en toevallig (nou ja - toeval - het doet het gewoon goed in een film) kwam dat nummer laatst weer langs in Peaky Blinders serie 3. Sowieso een serie met een interessante soundtrack.
Beluister/bekijk het fragment hier:
http://www.dailymotion.com/video/x49m8cz
Gevaarlijk onderwerp
Als ik eenmaal op youtube zit, heb ik een heleboel 'oh jaaa' momentjes, dus eigenlijk kan ik nooit stoppen.
https://youtu.be/hv6umONV7iw Schindler’s List
https://youtu.be/1lyu1KKwC74 The Verve Bittersweet Symphony
https://youtu.be/xwtdhWltSIg R.E.M. Losing My Religion
https://youtu.be/dO1rMeYnOmM Jim Groce Time in a bottle
https://youtu.be/Id_UYLPSn6U Roberta Flack The First Time Ever I Saw Your Face '69
https://youtu.be/dTp6d7Bw79A Twin Peaks Theme (full album)
Gewoon mooi: https://youtu.be/WmUpTmJtlnI Ry Cooder Paris, Texas
Ad Hombre
Ja hartverscheurende film hè? Ik heb het fragment gezien, lijkt er mooi in te passen.
Kaaskopje
Yann Tiersen heeft inderdaad ook iets treurigs. Ik houd daar soms wel van. 'Bittersweet symphony' van The Verve vind ik ook echt goed. Het roept bij mij altijd nostalgische gevoelens op. Kan er eindeloos naar luisteren.
Hè gets, heb die theme van Schindler's List nu weer gehoord, ben er gewoon verdrietig van.
(En ik herken het hoor, het YouTube-domino-effect. En opeens is het anderhalf uur later.)
Paar
- Atlas (hunger games) van Coldplay
- Bridges van Nick Cave and the bad seeds.
- Vivre (laat me) van de band Alderlieste met Ramses Shaffey en Liesbeth List.
- Fade out van Radiohead
Fade out Radiohead
jaaaa!!
Een chanson
Ooit dacht ik dat mijn hart brak toen wij enkele weken na het overlijden van mijn (beide) schoonouders langs hun woonplaats reden. Precies op het moment dat we langs de afslag reden werd "hun" chanson gestart op de radio.
Hetzelfde chanson dat we overigens op de uitvaart hadden gedraaid.
Kaaskopje
Als je Yann Tiersen mooi vindt ( ken je de film Amélie??? Ja toch?) moet je ook eens naar de Gnossiennes en Gymnopedies van Satie luisteren. Toen ik een jaar of 10 geleden op pianoles ging was dat mijn doel. De Gnossiennes kunnen spelen. Toen kende ik Yann Tiersen nog niet eens, maar dat pianoboek hebben we ook al jaren in huis. Kan ik mezelf kippenvel bezorgen wanneer ik maar wil..
Ingrid
Het Largo van Dvorak uit symfonie nr. 9, nieuwe wereld
Ik reed naar het ziekenhuis waar mijn moeder opgenomen was na een val. Haar gezondheid was al problematisch. In een onbewaakt moment zette ik een reclame-cd van Trouw op.
Het concertgebouworkest speelde het Largo van Dvorak symf. nr. 9. Traanden stroomden over mijn wangen, ik heb het de hele reis niet meer droog kunnen houden.zo mooi, zo kleurrijk, zo troostend.
we zijn haar uitvaartdienst begonnen met een lied dat gebaseerd is op dit largo, gezongen door Sissel, Going home. Schitterend! De witte kist, met kleurrijke bloemen erop, het geel van de zonnebloemen, alle kinderen en kleinkinderen erbij. En een kerk vol met familie, vrienden en bekenden. En dan de stem van Sissel. Kippenvel, ja.
Maar de uitvoering van het concertgebouworkest is nog steeds het mooiste.
Tsjor
Ingrid
Dank je wel! Ik vind dat inderdaad prachtig, maar ik wist niet hoe het heet.
Ik was als kind/puber/adolescent niet zo'n doorzetter en om eerlijk te zijn moet ik nog steeds al mijn discipline bij elkaar schrapen om iets vol te houden, maar ik heb wel eens spijt dat ik niet braaf op muziekles ben gebleven. Ik vond dat 'notengedoe' een verschrikking. Ik heb later wel op huis tuin en keuken gitaarles gezeten, zonder noten. Akkoorden kun je gelukkig ook zonder notenkennis leren.
Heerlijk 'jongens'
om zulke goede muziek van elkaar te luisteren
Jackie
Ik was gistermiddag helemaal blij dat ik dat domino-effect in de middag had. Het komt vaker voor dat ik 's avonds laat de geest krijg).