Straatspeeldag lijkt wel vreetfeest...
Ben ik nou zo'n muts? Hier in de straat is het vandaag straatspeeldag. Volgens mij is dat landelijk, toch? Anyway, ik verbaas me al een paar jaar over de manier waarop deze dag wordt aangegrepen voor een soort straatfeest, waarbij de nadruk ligt op eten, drinken, 'gezellig met alle buren op straat zitten kletsen'.
Er is een springkussen/opblaaskasteel want zonder dat schijnt het niet bijzonder genoeg te zijn. Er wordt geschminkt en tattoos geschilderd. Er staat een partytent, met de tuinstoelen en -tafels van verscheidene buren, want er wordt verwacht dat je als ouder gezellig gaat kletsen met de buren (ik doe niet mee, zit op de bank met mijn boek),
Er is een enorme berg broodjes, limonade, worstjes, snoepgoed; er komen straks nog wafels wist mijn hyper dochter te melden, en friet en pannenkoeken, knakworsten en majo....
Waarom toch? Het idee is toch dat (stads-)kinderen op zo'n dag lekker buiten kunnen spelen? Dat kunnen en doen ze hier elke dag. Mijn dochter kwam net even binnen en verzuchtte dat ze het saai vond, er was alleen maar dat springkussen.... Op andere dagen verzint ze zelf waar ze mee speelt: skeelers, stoepkrijt, springtouw, knikkers, voetbal. Dat kan nu allemaal niet, want de straat is te vol!
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het leuk dat de kinderen plezier hebben. Maar waarom moeten er zoveel ongezonde snacks zijn en waarom moet het zo'n kermis zijn? Is dit fenomeen zijn doel voorbij geschoten?
groet, Mamvantwee
Vic
Dat hoefde ik vroeger niet te proberen... Als onze moeders (ook die van mijn buurkinderen en vriendjes) er lucht van kregen dat we aan het bedelen waren, konden we een paar dagen binnenblijven!
Genista
Daarom was het bij ons de kunst om bij de juiste mensen te bedelen. Geloof me, daarvan hadden wij als kind een redelijk goed overzicht.
n@nny
Gewoonte
Voor ons is het gewoon dat je een bidon water meeneemt voor een schoolreisje of sportdag. En een appel als tussendoortje. Of een stuk komkommer, paar worteltjes bij de overblijftrommel. Ik geloof niet dat mijn kinderen zich zielig voelen.Ik vind het in ieder geval belangrijk om ze dat mee te geven. Als ze later als ze gaan studeren op de hoek van de straat om 23.00 uur een patatje oorlog gaan halen, tsja, dan heb ik in ieder geval mn best gedaan. Hun latere keuzes , daar heb ik geen invloed op.
Ella
Er is op zich niks tegen water, worteltjes en een appel, maar zo bescheiden hadden wij het 40, bijna 45 jaar geleden ook niet hoor. Bij een schoolreisje kreeg ik kadetjes en een krentenbol mee, frisdrank in een puntkartonnetje en een zakje snoep, wat nu oudhollands snoep heet. Peertjes of framboosjes bijvoorbeeld. Speciaal brood en een (ongezond) extraatje is dus niet uniek voor deze tijd.
Ik blijf mij een beetje verzetten tegen de toon 'het wordt ons aangedaan'. Is het dan zo slecht gesteld met de gemiddelde ruggegraat in Nederland of andere landen?
Maar verder wel meedoen
Los van dat eten, zou ik wel gewoon min of meer gezellig mee doen, die ene keer. Niet dat ik er zo van houd, die buren dingen e.d. Maar ik dwing mezelf (en man, want die wil zeker niet uit zichzelf) om dat toch 1x per jaar te doen. Dus niet naar alles wat georganiseerd wordt (niet het stratentoernooi, wel de buurtbarbeque), maar wel wat. Want we kiezen er bewust voor in een dorp te wonen en in een buurt met veel kinderen en veel onderlinge contacten. Omdat we dat liever hebben dan anonimiteit en niks om buren geven. Dan moet je er dus ook wat in investeren, zelf. Als iedereen met een boek op de bank ging zitten bleef er niet veel contact, dorpsleven en burenhulp over.
Het is net zoiets als de familieverjaardagen bij schoonouders. Niet leuk, niet ons ding, maar we brengen het op omdat het voor hen belangrijk is en het maar 2x per jaar is.