Repressie - moord - de huisarts in Tuitjehorn
Het bleek te gaan om het geven van een grote hoeveelheid morfine aan een terminale patient. Meer is er niet gebeurd.
http://medischcontact.artsennet.nl/actueel/nieuwsbericht/138235/huisarts-tuitjenhorn-gaf-overdosis-morfine.htm?forum=109919&pagenr=2
Huisartsen protesteren tegen de criminalisering van een huisarts die een terminale patient palliatieve zorg gaf.
Net als een vermeend tekort aan zorg 'kindermishandeling' noemen en ouders daarmee voor de rechter slepen is hier een zelfde semantische discussie aan de gang. Het uiteindelijke feit is een discussie over een hoeveelheid morfine bij een terminale patient.
Twijfels over de juiste procedure worden met aangifte 'moord' genoemd en de huisarts gecriminaliseerd. Voordat hij voor de rechter is geweest wordt hij al aan de schandpaal genageld. Er wordt door AMC en inspectie gesuggereerd dat er ernstige misstanden zijn, waar rook is is vuur nietwaar. De huisarts pleegt zelfmoord. Niet ongebruikelijk onder artsen die onder vuur liggen door het OM vanwege een omstreden euthanasie of palliatieve zorg zaak.
Ik ben er niet voor om zaken in de doofpot te stoppen of onder de mat te vegen, maar ik ben er wel tegen om eerst zaken te criminaliseren en dan pas uit te zoeken laat staan op te lossen.
Vreemde zaken.
Wat mij betreft mag er echt weer eens een heel andere wind gaan waaien in de samenleving.
Herstel door het AMC
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/3562234/2013/12/14/AMC-biedt-weduwe-huisarts-Tuitjenhorn-excuses-aan.dhtml
Het verhaal van het AMC biedt dan ook enig verweer tegen deze ontmenselijking. De erkenning dat je een al lang goed functionerende opleider eerst zelf hoort te bevragen voor je verder gaat. En dat het AMC dat, in een veranderende bestuurlijke wereld advies vragend aan organisaties met te grote broeken aan, heeft nagelaten.
Dan had men zelfs desnoods als AMC samen met de huisarts de justitiele route kunnen bewandelen, mits dat aan de orde was want ik vind zelf tuchtrecht hier eerder aan de orde. De wetgever gaat niet over de precieze inhoud van de spuit of zelfs het protocol.
Dan had de rechtsgang nog een doel gediend, hoe ga je om met artsen die menselijkerwijs een protocol overschrijden, en had de arts uit Tuitjenhorn dat gesteund kunnen ondergaan. Nu was de beschuldiging moordenaar voor de arts een enorme persoonlijke aanval die hij blijkbaar niet kon relativeren.
Hier de hele tekst van de brief
Daarom wil ik u niet spreken
Euthanasie De weduwe van huisarts Nico Tromp uit Tuitjenhorn, Anneke Tromp, richt zich per open brief tot de ministers Schippers en Van der Steur. Haar man pleegde in 2013 zelfmoord: hij was op non-actief gesteld nadat hij een terminale patiënt een dodelijke dosis morfine had gegeven.
Door
Anneke Tromp
18 april 2015
Geachte ministers,
Ik richt mij tot u als verantwoordelijken voor de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ), het Openbaar Ministerie en het AMC, het opleidingsinstituut waaraan mijn man als opleider verbonden was. Twee dagen na de presentatie van het rapport van de commissie-Bleichrodt ontving ik een uitnodiging van mevrouw Schippers voor een persoonlijk gesprek. Naar het doel van dit gesprek kan ik slechts raden, maar het is nu al geruime tijd geleden dat mijn man ten onder is gegaan aan het geweld van de onder uw beider verantwoordelijkheid werkende organisaties. Hieronder de belangrijkste redenen waarom ik afzie van een dergelijk gesprek.
1
Het gekozen moment valt niet toevallig samen met de publicatie van het rapport van de Commissie en van het rapport van bevindingen van de IGZ. Die presentatie heeft zijn uitwerking niet gemist. NRC Handelsblad vatte de boodschap samen in de titel van haar hoofdredactioneel commentaar: ‘Levensdelict in Tuitjenhorn’.
2
U hebt mijn man, een huisarts met een vlekkeloze reputatie op het gebied van euthanasie en palliatieve sedatie, voor de tweede maal als pleger van een levensdelict weggezet. Zonder dat hij ooit zijn verweer voor de echt onafhankelijke rechter heeft mogen doen en in de wetenschap dat hij dat weerwoord ook nooit meer kan geven.
3
Mijn man heeft ingegrepen in een situatie waarvoor geen regels bestaan. Drie artsen hadden de patiënt in de dagen voordat mijn man hem bezocht, behandeld en geen aanleiding gezien om de sedatie al in te zetten. De IGZ stelt nu dat zij hebben zitten slapen. Toen mijn man de patiënt bezocht, was het te laat. Hij was stervende en er dreigde een voor hem en zijn vrouw afgrijselijk en zoals met hen besproken ongewenst stervensproces. Conform zijn eerder vastgelegde wens heeft mijn man hem direct in een diepe slaap gebracht, waarna hij zonder pijn zou overlijden. Het alternatief was: vaststellen dat geleidelijke sedatie volgens de richtlijn niet meer kan en toch nog beperkte hoeveelheden morfine geven zonder (voldoende) effect, zodat het lijden enigszins wordt verlicht, maar het ernstig lijden (stikken) niet.
4
Wat velen bezighoudt, is de toegediende hoge dosis morfine en dormicum. Ik begrijp dat wel, want wellicht had hij met een lagere dosis hetzelfde bereikt. Maar waarom maakt u geen melding van een voor mijn man en de betrokken familie afschuwelijke ervaring bij een eerder euthanasiegeval? Daar werd de patiënte na toediening van de gebruikelijke dosis morfine wakker en moest mijn man spoorslags terug naar zijn praktijk om extra morfine te halen. Die euthanasie is uiteraard getoetst en correct bevonden. Onder deze omstandigheden moest de patiënt in een diepe slaap worden gebracht en de pijn adequaat worden gestild.
5
Dat mijn man zich niet meer kan verweren, verwijt ik u. Mijn man is in de dagen nadat het strafrechtelijk onderzoek begon van een open, vrolijke man veranderd in iemand, waarbij de bodem uit zijn bestaan is geslagen. Hij is enkele dagen na de huiszoeking (zonder enige voorgeschiedenis van depressies) wegens suïcidale dreiging opgenomen in een gesloten GGZ-inrichting. Tijdens zijn verblijf daar is hij tweemaal op een politiebureau in Alkmaar verhoord. De GGZ liet hem nota bene zonder begeleiding per trein reizen. De verhorende opsporingsambtenaren vroegen regelmatig hoe hij zich voelde, maar weten zij veel? Een deskundige psychiater of arts was niet ter plekke. Ik beschouw dat verhoor als marteling. Geen van zijn verklaringen zijn in vrijheid afgelegd.
6
Mijn man was suïcidaal en het OM en de IGZ wisten dat. De commissie veroordeelt een reeks handelingen die IGZ en OM in de week voorafgaand aan de fatale 8 oktober verrichtten.
Mijn man had alle patiënten geïnformeerd dat hij zijn praktijk tot nader order niet zou uitoefenen. Hoewel volgens de commissie in vergelijkbare gevallen afspraken met de IGZ kunnen worden gemaakt, meende de IGZ aan mijn man en onze praktijk een bevel te moeten opleggen, waarbij hem de praktijkvoering volledig werd ontzegd. Op 3 oktober deelde de IGZ mee dat het bevel openbaar werd gemaakt. Mijn man kreeg 14 dagen om een verbod uit te lokken bij de rechter. Diezelfde middag berichtte de IGZ dat die termijn op een ‘misverstand’ berustte. Het bevel werd de volgende dag door IGZ op internet bekendgemaakt en mijn man werd bij naam genoemd. De commissie oordeelt dat de bekendmaking van het bevel onjuist was.
Op 7 oktober bepaalde de rechter-commissaris op verzoek van het OM dat mijn man hangende de strafzaak (moord!) in hechtenis zou worden genomen als hij palliatieve zorg zou verlenen (andere zorg mocht dus weer wel). Onnodig en onjuist, aldus de commissie.
Wat daarna op die fatale 8 oktober gebeurde is bekend. Hoe kunt u en uw zogenaamd onafhankelijke commissie nog met droge ogen beweren dat het handelen van de IGZ en het OM ‘deugt’?
7
Voor mijn man was het onverteerbaar dat het AMC en de co-assistent niet met hem in gesprek gingen. Het AMC heeft daarvoor postuum excuses aangeboden. De commissie zegt dat daar juridisch geen aanleiding toe was. Ik mag toch hopen dat excuses welgemeend zijn en dat binnen het AMC en elders in de beroepsgroep duidelijk is dat er eerst met de arts gesproken wordt, alvorens aangifte wordt gedaan op basis van één verklaring.
8
Uw conclusies schieten hun doel voorbij. Artsen zullen wel twee keer nadenken alvorens zij een co-assistent van het AMC nemen. Co-assistenten lopen het risico dat wanneer zij iets melden bij hun coördinator, het verhaal doorgegeven wordt aan de IGZ en zij de regie over hun melding kwijt zijn. Maar belangrijker: artsen zullen uit vrees voor vervolging bij twijfel niets doen of zwijgen. Onrust in de samenleving is gezien de vele steunbetuigingen aan mij en de stille tocht in Tuit-jenhorn zeker niet verdwenen.
9
Ik heb eerder uw presentatie en de commissie gebrek aan menselijke maat verweten. De commissie had zich niet moeten beperken tot het toetsen van het handelen van het AMC, IGZ en OM aan de regels. Dat zijn minimumnormen. Wie handelt conform de regels handelt niet per definitie goed, hij is alleen maar niet in overtreding. Het gaat om de vraag of deze instellingen fatsoenlijk hebben gehandeld. Ik verwijt het AMC, de IGZ en het OM niet dat ze zich niet aan de regels gehouden hebben. Ik verwijt hen gebrek aan wijsheid, inzicht en compassie bij het hanteren van de regels.
10
Tot slot. Ik begreep dat u ook met de nabestaanden van de patiënt wilt spreken. Wat wilt u hen eigenlijk zeggen? Dat zij hun dokter, die alles in hun ogen goed gedaan heeft, ten onrechte steunen, omdat hij de moordenaar is van hun dierbare man of broer? U moet zich schamen.
Hoogachtend,
Anneke Tromp
Goede brief
trouwens.
Beetje de trend wel, mensen publiekelijk ophangen. Lijkt Saoedi Arabië wel.
En deze reactie:
"Dat de arts zichzelf van het leven heeft beroofd zegt niet alleen iets over de wetgeving maar vooral over wat hij vond van zijn eigen keuze om zo te handelen"
vind ik schandalig!
Bedankt Mirreke
De brief zit bij NRC achter het betaalde gedeelte dus ik vroeg me al af, bedankt dat je die hier neer gezet hebt.
Jij dan?
Mirreke ik vind het een slechte brief met een bijzonder armoedige en zelfs criminaliserende verdediging.
Zie mijn eerder opmerking over euthanasie en morfine.
Deze mevrouw beweert dat het hier een situatie betreft die niet beschreven is.
Dat klopt. Die meneer was gewoon dood aan het gaan.
Gewoon dood gaan is niet mooi. Een mooie dood is niet te koop.
Euthanasie wordt - ook als dat wel is afgesproken - vaak ingehaald.
De verstikkingsdood is er dan eerder dan de dokter met de naald.
Ik heb die situatie in de afgelopen twee jaar al twee keer meegemaakt. Huisartsen maken het beslist vaker in een jaar mee. Het zal toch niet waar zijn dat deze huisartsenpraktijk in al die gevallen een mooie dood verkoopt?
Die indruk is wel gewekt. Door de arts tov de stagiaire en nu weer door zijn vrouw.
Wat vind jij zo goed aan die brief?
Wat ik niet snap
Is dat er in de brief gesproken wordt over morfine om de patiënt in een diepe slaap te brengen, maar morfine is daar helemaal niet geschikt voor; bij palliatieve sedatie wordt dormicum gegeven om de patiënt "in slaap" te brengen, te sederen is een betere term. Morfine wordt gegeven om iemand "comfortabel" te maken; dat hij zich minder benauwd voelt en tegen de pijn. Nadeel van morfine is dat iemand er angstig en psychotisch van kan worden. Wilde de huisarts deze patiënt echt in een diepe slaap brengen, had hij dus dormicum moeten geven, en geen morfine. Morfine is geen sedatiemiddel.
Dormicum
Kan trouwens heel snel werken in de juiste dosis, dus niet hoeft niet " geleidelijk" zoals in de brief staat. Iemand kan zo helemaal onder zeil zijn, en mocht het dan toch nog niet goed gaan, is er nog andere medicatie die je erbij kan geven en die in iedere weekend apotheek verkrijgbaar zijn. Ik snap niet dat "iemand met een vlekkeloze reputatie op het gebied van palliatieve sedatie" dat niet weet, ik wordt er gewoon een beetje pissig van. En verder is het zoals Miriam zegt: Gewoon doodgaan is niet mooi.
Familie bij Pauw
http://pauwenwitteman.vara.nl/media/302678
Let vooral ook even op de discussie of het om palliatieve sedatie of euthanasie gaat. Er was een euthanasieverklaring. Maar er werd later toch voor sedatie gekozen, of niet?
Wij willen hier een preciesheid die vereist is in een politiek gevoelig veld, op het gebied van leven en dood, die in de praktijk van dit geval niet gehaald werd.
Nee, dat was niet handig van de huisarts, vooral niet omdat hij zichzelf daarmee levensgrote problemen bezorgde, maar het was wel begrijpelijk en ook geen moord.
Waarom zou je daar boos over worden?
Doodgaan
Het is net als met bevallen. De een komt sereen het leven binnenzeilen, de ander wordt uit het lichaam van de moeder gescheurd. Zo sluipen sommigen op kousevoeten het leven uit en anderen gaan jammerend en lijdend. Bij de een is het zo gepiept, de ander doet er dagen zo niet langer over.
nou AnneJ
'Het is net als met bevallen. De een komt sereen het leven binnenzeilen, de ander wordt uit het lichaam van de moeder gescheurd. Zo sluipen sommigen op kousevoeten het leven uit en anderen gaan jammerend en lijdend. Bij de een is het zo gepiept, de ander doet er dagen zo niet langer over.'
Ik vind de vergelijking tussen een bevalling en het moedwillig doden van een patient echt smakeloos. Is er dan niets heilig voor jou?
zorgelijk
#159 "Nee, dat was niet handig van de huisarts, vooral niet omdat hij zichzelf daarmee levensgrote problemen bezorgde, maar het was wel begrijpelijk en ook geen moord."
Het is onbegrijpelijk, volkomen onnodig en daarom misschien wel moord. Of anders dood door schuld. Of anders op een andere manier strafbaar.
Een onderzoek waardig in ieder geval.
Dr Tromp heeft het resultaat van dat onderzoek niet af willen wachten.
Dat is dramatisch, maar het bevestigt wel de indruk van de stagiaire dat er met hem niet te praten viel.
Hij kon slecht tegen tegenspraak, kritiek.
Zijn vrouw, niet alleen zijn vrouw maar ook in de functie van hoofd van de huisartsenpraktijk, kan het ook niet uitleggen. Bovendien kan zij ook geen onderscheid maken tussen onderzoek (naar strafbare feiten, mogelijk moord) en veroordeling.
Ik ben trouwens zeer benieuwd hoe je aan een vlekkeloze reputatie op het gebied van palliatieve sedatie komt als je je ondertussen niet aan de regels houdt.
Euthanasie (tweede arts nodig) en sedatie (geen tweede arts nodig) door elkaar haalt. Niet alleen in woord (zie de brief) maar ook in daad (zie de medicatie).
Niet heilig Yeti
Met heilig heeft het niets te maken. Los van medische assistentie zijn geboorte en dood processen die die op een natuurlijke manier makkelijk of juist erg pijnlijk en langdurig verlopen. Het is fijn dat er medische assistentie is als het moeilijk en pijnlijk gaat, maar dat wil niet zeggen dat het ook niet gewoon min of meer vanzelf gaat.
In de aflevering van Pauw zie je dat voor de familie het verschil tussen sedatie en euthanasie niet scherp is. Helaas had de huisarts dat wel scherp moeten maken om gedekt te zijn. Hij heeft zelf de categorien door elkaar gegooid. Morphine suggereert sedatie, maar omdat het daarvoor te laat was neemt hij een veel te hoge dosis zodat sedatie verandert in euthanasie zonder dat je dat direct zo kunt noemen. Voor de patient maakt het niets uit en is het adekwaat, die willen helemaal geeneens vooraf nog eens een discussie of ze nu euthanasie willen want ze hadden eerst een euthanasieverklaring, maar daarna is dat verandert in sedatie.
De wijkverpleegkundige meldt al mogelijk de ademhaling van een stervende. De patient zelf en de partner willen dat er per direct iets gedaan wordt omdat de patient volgelopen is.
Technisch gezien had de huisarts moeten discussieren of het nu toch euthanasie ging worden en daar dan andere middelen voor moeten halen.
Het is niet professioneel om het te doen zoals Tromp heeft gedaan, maar ik kan het me zo goed voorstellen dat het zo gelopen is uit de aard van de omstandigheden en door zijn vakantie waarin eigenlijk al begonnen had moeten worden met sedatie door de waarnemers. Maar met zo'n communicatie en samenwerkingsvaagheid gaat het vaak.
Knappe kop die dat altijd perfect weet te hanteren.
Benno Baksteen - de benadering
"In een essay voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid stipt DEGAS het probleem in 2014 aan en noemt ook Tuitjenhorn met name, als het gaat om verschillen van aanpak bij malafide of bonafide gedrag. ,,Malafide gedrag, waaronder ook het halfslachtig opvolgen van regels en voorschriften omdat het moet, niet omdat het nut ervan wordt ingezien, verdient kordate handhaving en al snel vervolging. Bonafide gedrag dient heel anders benaderd te worden."
Benno Baksteen maakt verschil in onbedoelde ontsporingen en kwaad bedoelde ontsporingen.
Maar ik weet ook niet of dat hier had uitgemaakt. Volgens de co assistent was het dood maken en dat wilde ze niet waarna de nadruk kwam te liggen op strafbare overtredingen, zie het heliumpompje.
nou AnneJ
Dus als jij aan het bevallen bent, en er komt een arts langs die zonder jouw toestemming je buik opensnijdt omdat het anders zo'n worsteling wordt, vind je dat prima? Zolang die arts maar met de beste bedoelingen handelt ...
Het vertrouwen Yeti
De arts en de patient, en diens vrouw, waren volledig op de hoogte van de wensen rondom het sterven. Niet in de woorden van de wet maar in de woorden van de dienstverlening van de arts aan de patient: het lijden verlichten en ernstig lijden voorkomen, die termen dus. Arts en familie hadden namelijk een vertrouwensrelatie, dit was niet zomaar een arts, dit was de gekende en vertrouwde huisarts. Dat maakt de familie en de echtgenote ook zo boos.
Onzin
"De arts en de patient, en diens vrouw, waren volledig op de hoogte van de wensen rondom het sterven. Niet in de woorden van de wet maar in de woorden van de dienstverlening van de arts aan de patiënt"
Dat is gevaarlijke onzin.
Belangrijker: die stelling kan niet worden gecontroleerd. De patiënt is al overleden.
De werkwijze in Tuijtjehorn is laakbaar omdat deze ruimte laat voor een handjeklap tussen nabestaanden en arts buiten de wens van de patiënt om (kan het niet wat vlugger, de witte kisten zijn in de uitverkoop)
Verder was de werkwijze volstrekt onnodig.
fan van jeugdzorg
'Niet in de woorden van de wet maar in de woorden van de dienstverlening van de arts aan de patient: het lijden verlichten en ernstig lijden voorkomen, die termen dus'
Oh AnneJ, dan ben je vast een groot fan van jeugdzorg! De mensen daar werken graag in de geest van dienstverlening van een hulpverlener aan het kind. Je weet wel, het lijden van kinderen voorkomen, ook als de wet ze die mogelijkheden niet direct biedt?
criminalisering
Beide voorbeelden, jeugdzorg en de behandeling van deze arts, getuigen van een ongezond wantrouwen in een behandelrelatie waardoor er geen menselijke maat gehouden wordt. Natuurlijk moet er een gezond wantrouwen zijn en regelgeving op maat maar hier slaat dat door.
Daar gaan we meer van meemaken, zeker gezien sommige reacties. De rechtsbijstandsverzekering wordt belangrijker dan de zorgverzekering voor individuele patienten en voor organisaties. Dat gebeurt er als je op valse gronden zorg met justitie gaat mengen.
Ik snap je niet
Waarom neem je het op voor deze arts en niet voor de jeugdzorgmedewerker?
Waarom vind je dat een arts, of deze arts, op zijn blauwe ogen en goede bedoelingen geloofd moet worden en vind je tegelijkertijd dat jeugdzorgmedewerkers gewantrouwd moeten worden?
Waarom doe je alsof deze arts (professional) net zo in de tang genomen is als jij (gewone burger)?
grappig
Als er iemand altijd een ongezond wantrouwen in de behandelrelatie heeft, ben jij het wel AnneJ. Of ben je gewoon principieel tegen, ongeacht wat er speelt en wie er bij betrokken zijn?
Waarom
Waarom zie je het verschil niet Miriam? Of misschien moet ik zeggen waarom zou deze arts minder in de tang genomen zijn dan ikzelf? Is het een wedstrijd?
Een goede behandelrelatie heeft wederzijds vertrouwen nodig, een hulpverlener is geen schoenenverkoper, en met de controle daarop is niets mis, maar niets getuigt hier dat het vertrouwen tussen arts en patient geschaadt is en om nou alle artsen als potentiele moordenaars te behandelen, lijkt me uiterst ongewenst. Net als met ouders eigenlijk.
Vertrouwen
Mijn vertrouwen in de behandelrelatie in de jeugdhulpverlening is gewoon ernstig geschaad. Wist ik veel.
Ik had al dertig jaar dezelfde huisarts waarmee ik een prima relatie had. Mijn kinderen had ik een keer van arts veranderd zodat zij ook een arts hadden waarmee we prima door een deur konden, naast dat deze arts ook gespecialiseerd was op de terreinen van mijn kinderen.
In de jeugdhulpverlening hadden we aanvankelijk ook een prima hulpverlener die ik volledig vertrouwde. Dus toen zij ons haar opvolgster aanbeval als zeer deskundig, daar heb je een goede aan, ging ik de relatie vol vertrouwen aan. Helaas werkt dat zo niet in de jeugdhulpverlening. Je kunt elk moment van behandeling naar jusititie gemikt worden. Maar goed, door de grotere anonieme verbanden wordt dat gewoon de nieuwe werkelijkheid blijkbaar.
Niemand is te vertrouwen tot het tegendeel gebleken is. Dat is gewoon de moderne tijd.
Daar gaat het niet over
Over welk verschil heb jij het?
"Of misschien moet ik zeggen waarom zou deze arts minder in de tang genomen zijn dan ikzelf?"
Die arts had de spuit.
Jeugdzorg de bevoegdheid om jouw kinderen mee te nemen.
Burgers hebben dat soort middelen en bevoegdheden niet. Juist daarom kunnen professionals niet op eigen houtje de regels buigen en moeten ze extra scherp in de gaten gehouden worden. Ze kunnen niet en uitvoerder en regelgever zijn. Burgers moeten tegen ze bescherm worden.
"maar niets getuigt hier dat het vertrouwen tussen arts en patient geschaadt is en om nou alle artsen als potentiele moordenaars te behandelen, lijkt me uiterst ongewenst."
Daar gaat het helemaal niet over.
Bovendien is een justitieel onderzoek starten naar strafbare feiten, ook al is dat moord, niet hetzelfde als iemand van moord beschuldigen. Dat moet nog blijken of het daarvan komt.
Behandelrelatie
De behandelrelatie is niet goed te concretiseren want gaat over vertrouwen, dus negeren we die verder maar. Zie de discussie over de vrije artsenkeuze. Niet te meten dus weg ermee. Zeker gezien de grotere verbanden en de wisseling van hulpverleners, de standaardisering, de vervangbaarheid.
Nee, ook als hulpverlener doe je gewoon je aangeleerde kunstje, bij iedereen hetzelfde kunstje, onder dezelfde regelgeving, geen maatwerk, standaardisering tot een product. Wat is zorg anders dan net zo goed een economisch product dat je kunt omschrijven en leveren?
AnneJ
'maar niets getuigt hier dat het vertrouwen tussen arts en patient geschaadt is'
De WEDUWE van de overleden patiënt had een goede relatie met die (eigengereide) huisarts. Of dat voor de patiënt zelf geldt, zullen we nooit weten. Die is dood.
En de arts is bij de zorgverlening zijn boekje te buiten gegaan: 'De huisarts heeft dingen gedaan die ver (!) buiten de normale medische praktijk vallen'. Het AMC noemt in een brief aan alle aangesloten huisartsen het handelen van Tromp "buitensporig en bewust normoverschrijdend"
Het zal je huisarts maar zijn. Stel je voor dat hij denkt dat je je kind mishandelt ...
en hij loog ook nog
'Huisarts Tromp heeft zijn patiënt honderd keer de normale dosis morfine gegeven, wat binnen een half uur tot de dood van de man leidde, staat in de stukken. Tegen mensen van de thuiszorg die aan het sterfbed aanwezig waren, zei Tromp onterecht dat de doses waren verdund.'
Leugenaar.
Vreemd toch
Dat verder iedereen in de praktijk zelf en de patienten in het dorp zelf, zo tevreden waren over deze huisarts, dat ze voor hem de straat op gaan en op tv komen. Vreemd, zo tegen hun eigenbelang in?
Ze hadden direct moeten begrijpen dat wat deze huisarts gedaan heeft alle perken te buiten ging en dat wij terecht daar justitie opzetten met een moordbeschuldiging. Geen consideratie, ook al raakt de man ernstig depressief, het recht moet zijn loop hebben.
Die mensen gingen gewoon te intiem om met die huisarts. Ze vertrouwden hem, hij had ze immers altijd goed geholpen? Hij had een goede reputatie, die gelukkig bij deze mensen niet ongedaan is geraakt na dit uiterst ongelukkige voorval.
Huisartsen
Noch mijn eigen huisarts, noch de huisarts van mijn kinderen, was bezig met kindermishandeling. De huisarts van mijn kinderen heeft mij zelfs op zijn eigen wijze 2x gewaarschuwd. 1x: ik ken eigenlijk geen goede kinderpsychiater in de buurt, de laatste is in het harnas gestorven al weer enige jaren gelden. De 2e waarschuwing, maar toen waren wij al ernstig in de greep van justitie, was toen de huisarts weigerde bij het ZAToverleg op de basisschool te zijn met de opmerking dat mijn privacy toch wel iets waard was?
Gelukkig ervaring met prima huisartsen. Alle vertrouwen altijd in gehad. Nu weer. Al een aantal jaren hebben we een nieuwe huisarts voor het hele gezin. Prima deskundige, te vertrouwen met mijzelf en mijn kinderen. Klikt ook.
Heel ander volk dan die zwarte pieten van de jeugdhulpverlening. Daar moet je inderdaad iedereen wantrouwen tot het tegendeel bewezen is. Moderne hulpverlening.
Selectief verontwaardigd
"Heel ander volk dan die zwarte pieten van de jeugdhulpverlening. Daar moet je inderdaad iedereen wantrouwen tot het tegendeel bewezen is. "
Toch zijn dat ook hulpverleners.
Inderdaad
De kunst is nu om het verschil in beeld te hebben tussen een huisarts waarmee je een vertrouwensrelatie hebt en waar je gezin al jaren bekend is en een organisatie voor jeugdhulpverlening waar de hulpverleners vooral geschoold worden in 'kindermishandeling', zich met behulp van aandachtsfunctionarissen eerst met jou geval moeten bemoeien door de bril van de Lirik, en waar ze zo vaak wisselen dat er van een echte vertrouwensrelatie nauwelijks sprake kan zijn, dan zijn ze al weer weg. De enkelingen daar gelaten die vanzelf uit eigen persoonlijke kwaliteit mensen goed weten in te schatten en vertrouwd kunnen omgaan in een hulpverleningsrelatie.
Het verschil is namelijk vooralsnog zeer belangrijk. Maar goed, ook de huisartsen zullen er aan gaan geloven, die meldcode dus, en dan is niemand meer te vertrouwen. Dus het klopt wel.
Wantrouwen tot het tegendeel blijkt. Wat een wereld.