mr Right, mrs Always Right

Jippox,

Ik vind de teksten van je dochter best een uiting van expressie. Ik zou ze koesteren.
Vroeger had de jongste de neiging om tijdens tv-kijken, met de voortanden lijnen te trekken in de houten armleuning. Daar waren we niet blij mee. De lijnen zijn nog altijd te zien en geeft mij nu het gevoel van 'I was here'.
Nostalgie.

ah ja, Flanagan!

Dat had mijn moeder ook zo sterk, eigen kopjes (wat voor een buitenstaander volslagen onzichtbaar was). In haar laatste weken doofde dat besef uit...

Ik weet nog hoe ik als kind verbijsterd was als een ander jouw kopje kreeg. Of dat van m'n vader. Heel lastig, onzichtbare bestaande rechten. Ik wist niet beter of het hoorde zo.

Zet er dan maar lekker een naampje op!

Flanagan

Oh ja, expressive is het wel. We hebben het ook gewoon laten staan. 't is háár kamer. Misschien wordt het wel dè nieuwe trend!

Een tijdje terug bouwde ze steeds boobytraps. Kwam ik met arme vol schone was haar kamer in, lazerde er onder luid kabaal van alles omver, gevolgd door van beneden een licht verwijtend: "wie is daar op mijn kamer!?!" Nee over haar creativiteit maken we ons geen zorgen.

Die sporen van je kribbe-bijter vind ik ook leuk

....en dat vind ik nou weer naar

Volgens mij doen jullie net zo goed uit de hoogte door het 'naar' te vinden dat mensen hier de spot drijven met de huidige woontrends. Dan vind ik jouw lettertjes in huis mooi suf en niet origineel, nou en? Mogen we daar geen grapjes over maken, kom zeg.

Zou je het erg vinden als je een vriendin zou hebben die gezellige spreuken voor in huis koopt omdat jij dat zo leuk vindt, terwijl ze daar zelf totaal niks mee heeft? Heb je dan liever niet dat ze dat koopt, omdat zij 'er niet achter staat' (lekker belangrijk, met interieurfrutsels), of vind je het erg dat ze niet dezelfde smaak heeft. Of dat ze uitspreekt (ook al is het anoniem) dat ze jouw smaak niet kan waarderen?

Kijk, ik heb vandaag in mijn eigen huis een muurschildering gemaakt waarvan ik zeker weet dat er mensen zijn die hem poeplelijk vinden, het is een beetje een apart abstract geval en ook prominent aanwezig. Ik vind hem zelf leuk, daar gaat het om. De muren in mijn woonkamer zijn goudkleurig en groen, er staat een allergaartje van spullen in, voornamelijk Ikea en tweedehands en het is er bomvol en druk voor sommige mensen. Laatst was er iemand die vond onze boekenkast 'erg aanwezig', anderen zeggen 'goh, wat gezellig', die mensen hebben zelf dan een tamelijk leeg en wit interieur. Wat ze bedoelen met 'gezellig' weet ik niet, Want ik weet bijna zeker dat het niet hun smaak is. In die zin vind ik zo'n opmerking moeilijk te duiden, het is een beetje een loos compliment ofzo.

Smaak

Je hebt zoveel verschillende soorten interieurs en mode trends dat het moeilijk zal zijn het allemaal mooi te vinden. Ik vind regelmatig andermans interieur lelijk. Dat zegt overigens niks over wat ik van die persoon vind.
En soms vind ik een interieur mooi maar zou ik het zelf niet willen. Zo vind ik zo'n heel modern appartement helemaal in het wit en chroom heel mooi maar ik zou waarschijnlijk zelf niet mijn huis zo inrichten. Andersom kan ik een boeren interieur met veel grenen en geraniums ook wel waarderen. Maar wederom ik heb het niet zelf zo. Maar andere trends en inrichtingen vind ik gewoon lelijk.
Zo ken ik iemand die haar huis zo heeft ingericht waar de gemiddelde bordeel madame jaloers op zo zijn. Een blinkende hoerenkast. Iemand anders die ik ken interesseert zich 0,0 voor interieur en heeft dus wat afgesleten niet bij elkaar passende meubels met tl buizen erboven. Je zou denken dat die mensen heel arm waren maar die hebben gewoon helemaal geen interesse in dat soort zaken. En het zijn hele leuke mensen maar hun interieur vind ik gewoon lelijk.

Veel mensen waar ik over de vloer kom hebben overigens helemaal geen enorm uitgesproken inrichting. Allemaal redelijk doorsnee. En soms net iets meer mijn smaak en soms net iet minder.

Overigens maak ik me geen illusies over mijn eigen interieur. Dat is redelijk saai en doorsnee in de ogen van veel mensen. Het is nu beter dan een paar jaar geleden. Toen de kinderen klein waren was het vooral praktisch en was ik er zelf ook niet tevreden over. Nu ben ik er meer tevreden over en vind het overgrote deel van de inrichting leuk. Maar ik ben geen design wonder en heb daar ook niet zo veel oog voor. Dus in de ogen van interieur kenners zal het ongetwijfeld te Ikea zijn, niet bijpassend genoeg, niet gedurfd genoeg en dergelijke.

En ik woon hier samen met mijn man en die vindt sommige Arabische kitsch mooi en dat staat hier en daar dus ook. Ik vind dat zelf ook lelijk en ik denk dat veel (met name Europese) bezoekers er net zo over denken. En ik heb ook kinderen die dingen meebrengen en neerzetten. Dus het is niet dat ik alles hier in huis geweldig vind.

In elk geval zie ik niet in waarom het een enorm taboe is om sommige trends en voorwerpen gewoon lelijk te vinden of niet te begrijpen waarom iets populair is geworden.

Niet zo mee bezig

Al die interieurvisies heb je vooral al je geregeld verhuisd of nieuwe spullen koopt. Wat hier staat, staat er al een hele tijd. Onze eethoek is er nu 35 jaar, nieuw gekocht toen we trouwden. Is nu dus zeer ouderwets maar ik laat m lekker staan, er is niets aan kapot en ik vind het prima zo. Bankstel is tien jaar, beetje miskoop vind ik, want hij staat leuk en ligt heel lekker, maar zit niet zo enorm geweldig. Nou ja, ik zit nooit erg lang, te ongedurig, dus vind het wel best zo. Zit trouwens graag aan tafel, en die hebben we tegenwoordig voor het raam staan, richting tuin. Fijn, al heeft de kamer nu een minder voor de hand liggende indeling.
Man heeft stoel die wel lekker zit, is meer een ' zitter' dan ik, dus prima zo. De vloer was al zo toen we hier kwamen wonen ( plavuizen die ik zelf niet zou hebben gekozen, maar ben er nu aan gewend). Muren zijn keurig gesausd in een kalme kleur die niet verveelt. Het enige wat varieert in het interieur zijn de bloemen, planten en kussentjes. En de plankjes van Ikea, volgens mij bedoeld om een schilderij op te zetten? Smal, wit met een opstaand randje. Leuk om nu en dat wat anders op te etaleren.
De aanwezige boekenkast ( ook uit de mode, want grenen, net als de tv-kast) heb in laatst gesorteerd op kleur en ziet er nu rustiger uit.

Ik vind het prima zo. Bezoek krijgen wij niet vaak, dus geen idee wat de roddels zijn --

Oh ja, het scheelt wel dat mijn wederhelft helemaal geen lol heeft in woonwinkels.

och ja

De interieurpolitie zal hier hardkrijsend wegrennen. Maar het is mijn boeltje vol herinneringen en verhalen!

haha de interieurpolitie

die missen we nog op de TV. Heeft Rob Geus geen zus of zo die dat op zich kan nemen? Gat in de markt!

Ballorig

Als ik door Ikea loop, krijg ik vaak zo'n Ballorig-gevoel. Ballorig is een indoor speeltuin met een grote ballenbak waar kinderen hun gang gaan en de bevriende moeders de laatste nieuwtjes doornemen. Door Ikea zie je ook veel 'lanterfanterende' vriendinnen die de laatste trends bespreken en een paar trends in de blauwe boodschappentas belanden, waarna de weg naar het restaurant voor een cappuchino volgt.
Een gezellig uitje.

Maar dat doen velen, met gevolg dat tijdens een visite, de gasten vaak opmerken;' Oh, die glazen zag ik bij Ikea, Heb je ook een family-card?'
Of over het dekbed:' Oh, die stond in de folder van Blokker'.
Bij het inrichten van mijn huis, probeer ik een eigen inrichting te bereiken zonder al te veel herkenning.

Tonny

Dat is ook heel sjiek hè, een interieur (of garderobe) met oudere dingen uit verschillende periodes. Alles nieuw is iets voor parvenu's.

Heb ik ooit eens gelezen, want ik heb geen persoonlijke ervaring met Oud Geld. Of met welk geld dan ook, eigenlijk

Wat betreft de interieurpolitie, er was wel zo'n lekker leedvermaak/aapjeskijkprogramma waarin het dan ging om onverkoopbare huizen. Daar kwamen leuke voorbeelden voorbij. Helaas werd gewoonlijk werkelijk al het eigene eruit geramd om te worden vervangen door de door mij zo gehate vijftig-tinten-grijs-inrichting. Iets meer originaliteit was wel aardig geweest, maar het was een programma bij de commerciëlen dus er moesten wel meubels en verf van de sponsors worden gebruikt.

Groeten,

Temet

Nee Temet

Dat zie je verkeerd.
Dat eigens verkoopt niet. De standaard wel.

ginny

Weet ik. Maar je kan best een relatief neutrale inrichting maken die net iets minder standaard is. Eigenlijk zijn die interieurs vaak ook niet zo heel neutraal, in de zin dat ze behoorlijk trendy zijn. Dat is dan weer niet aantrekkelijk voor mensen die de bewuste trend maar niks vinden. Maar ja, zonder enige opsmuk kan natuurlijk ook niet, dan is het net een ziekenhuis.

groeten,

Temet

Trendy ziekenhuizen

Bestaan ook hoor! De tijd dat een ziekenhuisinrichting zonder opsmuk was is allang voorbij.

hier een bord met de tekst

have a little faith, it will all work out. Dit bord (zo'n houten) heb ik van onze zoon gekregen, zomaar tussendoor.

Een interieur lelijk vinden

Gemiddeld genomen zijn de huizen waar ik kom prima ingericht. Iemand moet het echt bont maken voor ik vind dat het lelijk is. Ik zal nooit in iemands gezicht zeggen dat ik iets lelijk vind, maar ik vind mezelf geen naar mens als ik dat wel uit tegen mijn man of dochters. Je mag andermans inrichting spuuglelijk vinden en je erover verwonderen dat diegene zo'n vreselijke smaak heeft. Als je maar beseft dat dat wederzijds kan zijn.

Onze muur is kortgeleden wit geverfd. Ik had rond de eettafel eigenlijk wat grijs willen toepassen, want dat past bij de nieuwe eettafellamp en de eetstoelen, maar omdat we geholpen werden en de betreffende hulp niet zo van 'baantje grijs hier, baantje grijs daar' is, heb ik mijn mond gehouden en hem lekker alles laten witten. Na al die jaren waarin er een crème-ige kleurtje op de muren zat, vermengd met vieze-vingers- en hondenvacht-grauw is dat wit prachtig eigenlijk. Maar wel kaal. Een oud schilderij moest eraan geloven. Die hangt naast de trap aan een spijker te wachten tot man hem naar de kringloop brengt. Maar wat dán op die muur? Een nieuw schilderij is te duur. Daar een poster van ophangen vind ik niet meer zo leuk... Een muursticker dan? Dus ik heb mijn ogen vierkant gekeken op internet tijdens mijn zoektocht naar leuke muurstickers. De wijze en warme spreuken zijn ook aan mij/ons niet besteed. Hoewel ik het qua 'design' helemaal niet verkeerd vind. Het staat wel strak, zulke tekstregels. Omdat ik Afrika-fan ben, heb ik de nodige Afrikaanse spullen in de kamer staan. Deels 'echt' en deels 'nep'. Mijn man zou het prima vinden als ik dat doortrek in zo'n muursticker. Maar dan beland je in Afrikaanse horizons met een waaiboom, olifant en zebra, of het continent ingevuld met wilde beesten, of een olifantengezin, of een solitair, zo ook van giraffen, zebra's... In die zin ben ik een beetje jaloers op Lieverdje. Wat lijkt het mij leuk om je eigen kunst op de muur te kunnen schilderen. Maar dat kan ik niet, dus ik blijf nog even zoeken.

Wij hebben afgelopen jaar wat meubels eruit gegooid en binnen gehaald. Er staan niet veel gekochte meubels meer in de huiskamer. De eetkamerstoelen zijn nieuw, de sitetable waar de tv op staat hebben we ook zelf gekocht, lang geleden alweer. Nog langer geleden heb ik een kist laten maken naar eigen ontwerp. Dat is het enige meubel, waar ik geen afstand van kan doen. Ik heb hem al 35 jaar. En de computertafel is ook ooit nieuw aangeschaft. Gelijk met de eerste computer waarop wij Windows 98 hadden . De rest is gekregen, geërfd en uit de kringloop. Zelfs de honden liggen in een tweedehandse houten hondenkist. Geweldige aankoop. Zeker nu we deze honden hebben (alweer 3 jaar) zit ik niet te wachten op een nieuw bankstel. In de vensterbank staan twee hoge lantaarns. Eigenlijk bedoeld voor in een hippe tuin. Maar omdat onze bank voor de vensterbank staat (wij hebben geen centrale verwarming aan de muur hangen), valt alles wat we daarin zetten in het niet, dus hoppekee, lekker groot die lantaarns. Ooit was de vensterbank leuk om te zien, nu is het een plek waar de kat de baas is. Ik weet niet meer hoe ik er aan kom, maar ik had op een gegeven moment een soort houten geval, wat eruitziet als een soort trapje met twee treden. Van ruw hout en best lelijk. Maar de kat kan er zo heerlijk de omgeving op overzien.

Waar ik net smakelijk om moest lachen was de reactie van Jaina over interieurs die eruit zien als een hoerenkast. Dat had ik nou nooit van Jaina verwacht. Maar ik snap wat ze bedoelt en ook ik vind dat vréselijk! Ik denk dat het de mensen met zo'n interieur worst zal zijn dat wij dat foeilelijk vinden, want zij vinden het prachtig. Vooral woonwagenbewoners, reizigers, zien het als onderdeel van hun cultuur. Ik geloof dat ik nog nooit bij iemand op bezoek ben geweest die het zo ingericht had.

Lieverdje sloot in een reactie hiermee af: Misschien ben je niet geschikt als vriendinnen als je geen (zelf)spot kunt verdragen of die humor niet hebt.===

Of je nou echt niet geschikt bent als vriendin als je die eigenschappen mist, weet ik even niet, maar ik vind ook dat je om jezelf moet kunnen lachen. En om elkaar. Zolang je maar weet tot hoever je kunt gaan.

Er staan niet veel gekochte meubels meer in de huiskamer.

Had moeten zijn gekochte nieuwe meubels.

Kaaskopje

Ik hoorde laatst over Rijksmuseumbehang waarbij de belangrijkste kleuren uit een schilderij als kleurstroken terugkomen. Ik kan me voorstellen dat zoiets in Afrikaanse tinten wel heel mooi is. Geen idee wat het kost, maar je kan het idee wel nadoen met wat tinten verf. Okergeel, tabakbruin, ossebloedrood en eventueel nog een groentint.

Afrikaanse doek op de muur

in plaats van een schilderij. Dan heb je mooie tinten die je elders terug kunt laten komen.

o wow, ja

zullen we dan nu met z'n allen iets gaan vinden over van die mensen die afrikaanse doeken en kleuren aan de muur hebben? (geintje)

Ach ...

Zolang als de pianostemmer nog bereid is te komen, maak ik me geen al te grote zorgen!

Rode krullenbol

Kaaskopje

Heb je gegoogled op 'muursticker afrika'? Daar zit niks bij voor je?

Op zich wel, maar het wordt snel zo cliché.