Jarig rond sint, hoe doen anderen dat?

IJsvogeltje

Dat vind ik nou zo'n dooddoener. Daar kijk ik stiekem wel een beetje van op, bij jou. In plaats van verjaardag kan je willekeurig elke feestelijke of verdrietige dag invullen. "We" met z'n allen? Ach, ja voor sommige is het (af en toe) belangrijk om een verjaardag te vieren. Een vriendin met mei-verjaardag hoor ik nooit over een drukke maand etc. Fijn voor haar dat er niets stoort in die zin en dat zij altijd probleemloos haar verjaardag kan vieren wanneer zij dat wil.

Bovendien, het gaat niet om "we' het gaan om TS. Als zij er last van heeft, heeft ze er gewoon last van. Dat is niet ingefluisterd door 'we'. Daarbij, ze viert het niet altijd, ze wilde het nu vieren.

Vrijdagavond

Zelf op drie december jarig, en zeker als dit op een zondag is ,is dit voor veel mensen een omhandige dag.
Feestje op vrijdagavond vieren, en op de dag zelf ga ik met man en twee van onze kinderen s'avonds uit eten.
Wel al lang van te voren gemeld hoe ik het dit jaar ga vieren.
Als kind kreeg ik overigens altijd gewoon twee keer vlak achter elkaar cadeautjes.
Daarnaast kregen wij aan het begin van de zomervakantie altijd een "zomerkado", meestal iets voor buiten.

Ava

Een dooddoener? Ik relativeer alleen maar. En het ging inmiddels niet meer alleen om TS en dit specifieke moment, maar ook als reactie op postings waarin stond 'dat het heel naar is om om datum x jarig te zijn'.

Als je last hebt van een bepaalde datum (omdat mensen op zo'n dag nu eenmaal vaak wat anders hebben, zoals kerst, nieuwjaar, vakantie... )(en dat hebben sommige mensen), dan kun je er dus 'gewoon' voor kiezen om je verjaardag naar een andere periode te verplaatsen. Je hebt niet op alles in het leven invloed, maar hierop toevallig wel.

Ik pleit er niet voor dat iedereen dat maar moet doen, maar als je LAST hebt van de datum, en bij herhaling teleurgesteld bent omdat mensen andere prioriteiten stellen, dan heb je gewoon een keuze.

Ik ben drie dagen na Sinterklaas jarig, pas de laatste jaren vier ik het niet altijd op de dag zelf. Maar veel uitwijkmogelijkheden heb ik niet met een schoonzus die jarig is op 4 december, schoonvader op 14 december, neef op 18 december en vader op 20 december. Soms doet ik het met mijn man samen op zijn verjaardag op 5 januari, dat op een andere dag vieren kan ook bijna niet met nog drie verjaardagen op 7, 9 en 10 januari. Ik heb er geen moeite mee om het niet of klein met alleen m'n ouders, schoonouders en m'n gezin te vieren. We zitten we in december en januari toch al erg veel bij elkaar.

Ik denk trouwens dat Sinterklaas bij gezinnen, die geen gelovige kinderen meer hebben, vooral gevierd wordt in het weekend voor 5 december. Dat is tenminste wat ik om mij heen steeds vaker hoor. Wij vieren het met ons gezin maar één keer en dat is op 5 december, maar ik kan mij voorstellen dat we het over een paar jaar, als de oudste studeert, ook in het weekend gaan vieren.

Lang van te voren

Ik heb niet alles gelezen, maar hier 2 jarigen rond Sinterklaas. Ik stuur de uitnodigingen voor het feest altijd 6 weken van te voren en dan gaat het meestal goed. Als mensen aangeven Sinterklaas belangrijker te vinden ga ik altijd vragen waarom ... meestal komen ze dan toch

Twee jaar niet.

Ik denk dat de afmeldingen hoofdzakelijk komen omdat je je verjaardag de afgelopen 2 jaar niet hebt gevierd. Jou verjaardag zit niet in de automatische planning.
Ik zou hem dit jaar overigens gewoon gevierd hebben met die paar mensen die wel konden. Knutseltafel voor die vervelende kleintjes en gezellig aan de klets met het bezoek.

Ik heb in de maand December ook meerdere verjaardagen. Deze mensen vieren ieder jaar hun verjaardag dus andere dingen plan ik daar omheen.

Het is jammer, je idee was leuk, maar idd wat onverwacht én een beetje aan de late kant. Komt vast goed, volgend jaar.

Ver-half-jaardag of een vaste datum.

Ik heb wel eens mijn ver-half-jaardag gevierd. Gewoon om een feestje te vieren.

Mijn moeder was trouwens op 5 december jarig en zij vierde haar verjaardag standaard op 10 december, onafhankelijk van de dag waarop dat viel. Dat laatste vind ik nu niet meer echt voor te stellen eigenlijk. Vanaf 20 uur ging de eerste bel, koffie met gebak, daarna een drankje met hapjes en de sigaretten op tafel.
En dat voor zo'n 27 mensen (mijn ooms en tantes).
Ik gok dat tegen middernacht de laatsten naar huis gingen. Maar dan lag ik allang te slapen.
Met het gezin vierden we mijn moeders verjaardag in de ochtend en dezelfde avond pakjesavond. Mijn moeder was verre van een moeilijk mens, maar haar cadeau moest niet in sinterklaaspapier zijn verpakt. Dat was wel een dingetje.

Maar goed, ik dwaal af... een vaste datum kan helpen.

Twee jaar niet

Tja maar ik zou het echt heel teleurstellend vinden als dat de reden was. Drie jaar gelden klein gevierd omdat ik niet zo fit was. Van dat jaar ervoor weet ik niet meer zo heel goed waarom maar dat was ook kleiner gevierd.

Twee jaar geleden lag ik met mijn verjaardag in het ziekenhuis. Ik ben blij dat ik er nog ben. Vorig jaar op de dag na mijn verjaardag een begrafenis van een directe naaste. Daar waren veel van de nu uitgenodigde mensen ook bij. Ik denk niet dat iemand van die mensen toen sinterklaas heeft gevierd, dus wie weet willen ze dat nu goed maken.

Dit is het eerste jaar dat ik weer ruimte heb om het überhaupt te vieren. Ergens had ik gehoopt dat...

En op kleine schaal laten doorgaan. Ik snap dat je dat ook kan doen. Maar net deze mensen bij elkaar dan gaat het niet gezellig worden. Iets met gebroken gezinnen en hertrouwen. Geen dikke ruzie maar om deze nou zo op elkaar lip te zetten, neuh. En die kinderen vechten elkaar de pan uit, die moet je zeker niet zo combineren.

Maar ik heb inmiddels met een aantal mensen gewoon een aparte afspraak. Ook leuk.

6 weken van te voren mensen uitnodigen... Tja ik denk dat ook weer niet gewaardeerd wordt hier. Dat zou claimerig overkomen.

En ja ik voel me (ook door sommige berichten hier) best een egoist dat ik mijn verjaardag wil vieren in deze periode. Ik lijkt wel niet wijs. Was me niet zo opgevallen dat het nu allemaal zo anders is dan eerst. Ik had alles gewoon gedaan als ervoor. dus had ik ook mijn verwachtingen hetzelfde.
Ik vrees dat ik er ook nooit meer aan ga beginnen.

Ik had deze info eerst niet willen geven, maar ik voel nogal veel onbegrip. Ik had echt goede redenen om het twee keer over te slaan.

Ach

Je klinkt wel erg zielig, vind ik. Waarom vind je het zo belangrijk dat je begrip krijgt voor jouw keuze? Waarom zit je jezelf hier te verdedigen voor het overslaan van je verjaardag? Dat moet je toch gewoon zelf weten?
Net zoals anderen zelf mogen weten of ze wel / niet op je uitnodiging ingaan. Bedenk je dat jij een groep mensen uitnodigt, maar dat zij ieder een eigen afweging maken. Zou de factor toeval ook niet mee kunnen spelen? Dat het toevallig dit jaar niet lukt? Of heb je reden om aan te nemen dat dit een soort groepsgewijze afwijzing is?
Ik zou zeggen: wees inderdaad blij dat je er nog bent. Vier dat met wie er komen. En volgend jaar iets eerder aankondigingen (vagen of mensen er rekening mee kunnen houden) is niet hetzelfde als claimen. Of heb je redenen om aan te nemen dat dit negatief uitgelegd zal worden?
Is die verjaardag eigenlijk wel het probleem? Of gaat het eigenlijk ook over alle andere dagen van het jaar?

Dat zeggen we toch allemaal niet?

Je verjaardag is kennelijk heel belangrijk voor je. Ik ken dat in mijn omgeving eigenlijk niet zo. Je hebt het gevoel dat dat afwijzing is en we laten je hier zien hoe wij er in staan..... Maar alles wat er gezegd wordt maakt het erger... Niemamd zegt dat je een egoist bent. Echt niemand... Het klinkt eignelijk meer of het helemaal nog niet lekker met je gaat en je verjaardag de druppel is... Kan ik me voorstellen wel maar daar zou ij iets mee doen. Hoe kan ik volgend jaar op mijn verjaardag beter in mijn vel zitten? Echt je verdient het...

Mijk

Tja

Het is toch hoe je er zelf in staat. Hier zijn ook alle verjaardagen geclusterd in december/januari (met Sint en Kerst), mei en augustus. Wij bespreken altijd onderling wie in welk weekend viert, en wie er niet kunnen op welke datum. Mijn vader is een beetje uit hetzelfde hout gesneden als jij. Die viert zijn verjaardag altijd in het weekend na zijn verjaardag, ongeacht wie er op vakantie is (augustus). En dan wel verongelijkt reageren als ik er eens niet ben (of als een van de kinderen net op vakantie is, alleen of met haar vader). Ik heb eenmaal voorgesteld dat hij het naar september zou verschuiven, dat viel niet in goede aarde

Ik snap je heel goed hoor

Ik zou ook teleurgesteld zijn. En natuurlijk heeft zoiets te maken met hoe je er in staat en natuurlijk kunnen proberen om een andere houding te krijgen tov de situatie.
Maar dat neemt niet weg dat je het nu teleurstellend ervaart dat niemand de moeite wil nemen om dat moment, waar jij waarde aan hecht (anders had je het nu niet willen vieren, er over nagedacht en mensen uitgenodigd), met je te vieren.
Ik snap dat je niet gaat over de keuzes van anderen en dat mensen al afspraken kunnen hebben, maar er waren er toch ook bij die aangaven geen zin te hebben?

Ik vind ook niet dat je zielig doet. Ik snap gewoon je teleurstelling goed. Jammer dat het zo loopt.

Aagje

belangrijk

Verjaardagen zijn bij ons best belangrijk. Maar toen ik ziek werd heb ik er een paar moeten overslaan. Man heeft toen ook een paar keer overgeslagen. En daar werd best moeilijk over gedaan.

Maar ja diezelfde mensen komen niet dus hoe ik dat nou kan rijmen.

En ik vind mezelf niet echt zielig, maar dit raakt me gewoon. Ik voel me schuldig en een egoist.

Maar ik stop met lezen, want ik trek het me erg aan merk ik.

Mira

Ik hoop dat je er nog bent, want er zijn zeker meer mensen die je snappen! Je bent geen egoïst en je hoeft je ook niet schuldig te voelen.

Denk eens goed na over een alternatief. Wat zou je fijn vinden? Aan wie kun je dit verhaal vertellen? Misschien een goed idee om iemand van je vrienden of familie hierover in vertrouwen te nemen.

Sorry

Ik was wat te hard, denk ik. Ik kan ook niet snappen dat deze mensen mopperen als de ene verjaardag niet doorgaat en het dan bij de andere verjaardag laten afweten.
Ik krijg door je berichten gewoon een heel benauwd gevoel. Alsof je in een sociaal netwerk zit waar de normen en de druk heel hoog zijn. Gevolg: je voelt je schuldig en egoïstisch als je zelf eens iets wil.
Ik kan daar heel slecht tegen en denk dan: Laat gáán! Ontspan!!
Maar als je ermee moet dealen is bet moeilijk. Dat snap ik best. Ik kan je er niet mee helpen, omdat ik niet snap dat mensen zo met elkaar omgaan. Ik zou je wat meer lucht gunnen.

Om je op te beuren

Het kan echt nog erger. Wat denk je van een schoonzus die besluit van haar verjaardag een keer een vrouwenavond te maken en dan doodleuk op kerstdag met de uitverkoren familieleden de afspreekplek gaat bespreken. Terwijl jij naast staat. En dat daarna de andere schoonzus je even apart neemt om te overleggen over een gezamenlijk kado? In de veronderstelling dat je ook uitgenodigd bent. Euhhhhhh. Maar wel mauwen als ze zelf een uitnodiging twee weken van te voren ontvangt voor een jaarlijks terugkerende gelegenheid.

Lastig hoor, die combinatie van veeleisendheid, verongelijktheid en totaal gebrek aan wederkerigheid. Gelukkig betreft het hier een uitzondering, als de hele familie zo was zou ik er ook niet blij van worden.

Laat die verjaardag zitten dit jaar, ga van het geld iets leuks doen met je gezin. Volgend jaar beter.