Hoarders
Bij het strijken kijk ik van alles, zo ook programma’s over hoarders. Wat mij verbaast is dat er zo respectvol met deze mensen om gegaan wordt, terwijl deze mensen zelf vaak totaal niet sociaal of aardig zijn. Op zich goed natuurlijk om te laten zien hoe je je ook kan gedragen, maar ik merk dat ik er toch moeite mee heb bij iemand die bv een hond zo verwaarloosd heeft dat het beest vreselijk geleden moet hebben en haar kinderen liet opgroeien in een vieze troep. Is een verslaving altijd een excuus?
De mensen die zich bekommeren om hoarders hebben natuurlijk formeel helemaal niets te zeggen over hen en je kunt gelukkig niet ingrijpen in iemands leven en zomaar alles weggooien en iemand in een leeg huis opnieuw laten beginnen. Dus het alternatief is met stroop vliegen vangen ipv met azijn....
Gr Angela
Ps ik zou me nog wel kunnen voorstellen dat een hoarder uit zijn / haar omgeving halen en 6 maanden in een gezellig opgeruimd huisje zetten en ondertussen alles opruimen en weggooien en opknappen in oude huis een "reset" kan geven. Maar iemand moet wel toestemming geven
zo werkt het helaas niet. Je wordt niet uit het niets een hoarder, het zijn mensen die een zwaar psychologisch probleem hebben. Het hoarden is eerder een van de symptomen. Mijn moeder had 15 jaar geleden iets van 18 katten in haar 3 kamer appartementje. Je kan je de stank en overlast voorstellen. Ik en de familie hebben veel geprobeerd maar als iemand niet wil en verder goed genoeg functioneert (boodschappen doen, rekeningen betalen, de buren helpen als het nodig is en een gesprek voeren met de postbode) tja…
Diogenes syndroom heet het. Ik heb er veel over gelezen maar het is een verdomd moeilijk probleem.
Sini
Angela1967 schreef op 19-02-2023 om 09:04:
(.....)
Ps ik zou me nog wel kunnen voorstellen dat een hoarder uit zijn / haar omgeving halen en 6 maanden in een gezellig opgeruimd huisje zetten en ondertussen alles opruimen en weggooien en opknappen in oude huis een "reset" kan geven. Maar iemand moet wel toestemming geven
Precies. Als je dit doet, leg je jouw (ik bedoel natuurlijk niet jou, Angela) normen op aan een ander. Want wie ben jij om te bepalen dat iemand in zijn eigen huis niet mag leven volgens zijn eigen normen maar moet leven volgens jouw normen? Wat voor ons gezellig en opgeruimd is, is voor een harder misschien verschrikkelijk leeg en te groot. Daarom kun je alleen mensen helpen die dat zelf willen en dan nog is het een moeilijk proces.
Rhonda schreef op 19-02-2023 om 09:41:
[..]
Precies. Als je dit doet, leg je jouw (ik bedoel natuurlijk niet jou, Angela) normen op aan een ander. Want wie ben jij om te bepalen dat iemand in zijn eigen huis niet mag leven volgens zijn eigen normen maar moet leven volgens jouw normen? Wat voor ons gezellig en opgeruimd is, is voor een harder misschien verschrikkelijk leeg en te groot. Daarom kun je alleen mensen helpen die dat zelf willen en dan nog is het een moeilijk proces.
Ik denk dat dit net zo'n dilemma is als gedwongen opname in psychiatrische ziekenhuis of niet. Soms is dat heel duidelijk en kan iedereen zich vinden in zo'n noodmaatregel maar waar ligt bij hoarding de grens? Zodra het gevaar voor iemand zelf wordt en of gevaar voor omgeving (ongedierte, brand, stank).
Gr Angela
Deze mensen hebben ernstige psychische problemen. Geen enkel normaal functionerend mens kiest willens en wetens voor een dergelijk leven, ook niet voor zijn/haar kinderen en dieren. Dat leed hoeft zeker niet gebagatelliseerd te worden, maar als hulpverlener begint het met vertrouwen winnen. En dat doe je niet door een huis binnen te marcheren en rucksichtslos alles weg te gooien en te vertellen wat ze allemaal fout gedaan hebben. Vaak weten die mensen diep van binnen ook wel dat hun gedrag niet normaal is en dat ze een probleem hebben.
wij hebben een buurman gehad die een hoarder was. Dat hij zijn eigen huis en tuin vol met spullen zette was zijn keuze. Er ontstonden pas problemen met de buurt toen hij geen ruimte meer had en eerst zijn carport volgezet werd. Ongeveer zo'n 2 meter hoog met zooi en vuilniszakken. Vervolgens rondom zijn auto en onder zijn auto en op de stoep. Toen ging de gemeente zich ermee bemoeien. Alle moest wel op zijn eigen terrein liggen en niet op de stoep. Dat deed hij dan wel. Pas toen hij ging barbecuen op de stoep voor zijn huis en alle etenresten liet liggen waren zijn directe buren het zat. Stank en risico op ongedierte. Hij moest opruimen van de gemeente maar dat kon hij niet. Onze buurman was trouwens helemaal niet onaardig of contact gestoord. Hij was vriendelijk en je kom prima met hem praten. Ik denk dat hij wel een alcohol probleem had gezien zij bierdrinkacties vanaf 's morgens vroeg en waarschijnlijk had hij de nodige psychische problemen maar hij was qua gedrag niet asociaal. Op de enorme metershoge troep na was hij best normaal.
Iedereen in de straat bood asn om hem te helpen. De gemeente bood hulp aan maar hij wou niks. Als hij ja gezegd had had iedereen heb geholpen met opruimen en afvoeren maar hij kon dat niet want hij had dit nodig en dat ook.
Ik heb samengewoond met een hoarder. Hoe ik dat ooit kon doen snap ik nu nog niet. Zijn hele huis stond vol troep en voor mijn spullen werd ternauwernood ruimte gemaakt. Maar hij bewaarde echt stapels kranten bijv, van 1,5 meter hoog een stuk of wat: allemaal omdat hij die nog moest lezen....
En oh wee, als er een stapel was gaan schuiven...dan werd ie helemaal gek. En iedereen had het gedaan behalve hij.
If they could, they would. Zo simpel ligt het. Als je dit programma tijdens het strijken (!) kijkt is het misschien ook moeilijker voor jou je in te leven in deze mensen/patienten 
Zelf heb ik ook moeite met afstand doen van spullen, maar de strijkplank is echt al jaaaaren de deur uit. Voor vrouwen die klagen over "de strijk¨ kan ik weer weinig begrip opbrengen. Dat doe je zelf aan,vind ik.
Zelf kijk ik dit soort programma's zo af en toe ook wel graag. Dan kan ik tenminste denken dat het bij mij gelukkig wel meevalt.
Hoarding is een ongelooflijk ingewikkeld probleem. Hele wijkteams bijten hun tanden er op stuk. De grens ligt vaak wanneer er gevaar optreed voor de buurt. Stapels boeken en kranten op een zolder en een niet onderhouden huis waar elektrische draden loshangen is een enorm brand gevaar. Een keer een meneer meegemaakt die ivm revalidatie opgenomen moest worden. Kinderen blij.. heel het huis uitgemest. Resultaat: meneer woest op zijn kinderen, dat is dan misschien nog tot daar aan toe maar het onderliggende probleem ( of meerdere problemen) waren niet opgelost. Nadat meneer een half jaar terug was kwamen er alweer klachten van buren.
Vaak is er sprake van niet verwerkte rouw.
Deze meneer is dik in de 70 wil niets heeft geen ziekte inzicht. Je zal er maar naast wonen en het zal je vader maar zijn. Het maakt je machteloos
Ik ben duidelijk geen goed mens, mij zou het heel snel op mijn zenuwen werken dat iemand het zo laat verslonzen en daarnaast boos wordt op mensen die proberen om te helpen. Duidelijk niet mijn vak. Mijn zus zit ook te vervuilen (geen hoarder), vind ik ook lastig om mee om te gaan. De buurt zal het ook niet waarderen hoe haar huis overgroeit, de verf steeds meer afbladdert en de kozijnen wegrotten. Als ze om hulp vraagt wil ik best een keer helpen, maar ik ga daar niet lopen schoonmaken terwijl zij de hele dag op de bank voor de tv zit te lezen en te roken, ik heb zelf een heel huishouden om te onderhouden. Dat kost mij ook moeite, het gaat immers niet vanzelf.
Echte hoarding is trouwens wel echt zielig om te zien, hoe de mensen echt van elk item domweg geen afstand kunnen doen omdat het op dat moment het belangrijkste op de wereld is in hun ogen. Net als het volgende, en het volgende, en dat daar onder, en … een heel aparte aandoening.
Ik heb ook geen oplossing hoor, ik snap dat hard aanpakken niet zomaar helpt, als dat al kan; het lijkt me alleen heel lastig om als familie het niet op te geven.
mijn man is al twee jaar bezig spullen uit het huis van zijn moeder te halen. Ik ben ook niet geschikt genoeg om hier aardig bij te helpen. Ik denk dan, zijn moeder was er zelf bij dat zijn vader niks weggooide en nu laat ze haar zoon het opknappen.
kenfan schreef op 19-02-2023 om 11:50:
If they could, they would. Zo simpel ligt het. Als je dit programma tijdens het strijken (!) kijkt is het misschien ook moeilijker voor jou je in te leven in deze mensen/patienten
Zelf kijk ik dit soort programma's zo af en toe ook wel graag. Dan kan ik tenminste denken dat het bij mij gelukkig wel meevalt.
Ik heb een baan waarbij ik regelmatig een overhemd aan moet. En zonder strijkplank is het best lastig om zo'n ding een beetje uit de kreukels te krijgen. Daarnaast vind ik strijken best een setje zen. Oh en ik ben al een jaar of tien weduwnaar dus ik zal nooit de vrouw zijn die klaagt over de strijk. En je reactie is wel erg rolbevestigend.
Bij zo'n hoarder denk ik dan wel altijd, oke, we gooien niks weg, maar zullen we op zijn minst dan dingen ordenen. Mooie stapels, nette kasten en bakken. Dan kan je tenminste nog terugvinden wat je hebt, dat lukt niet meer onder een berg omgevallen spullen. En helemaal onbegrijpelijk dat het om om lege pizzadozen en pannetjes met aangekoekte soep gaat ofzo. Maar ja, het is een ziekte inderdaad.
1968 schreef op 19-02-2023 om 19:45:
Bij zo'n hoarder denk ik dan wel altijd, oke, we gooien niks weg, maar zullen we op zijn minst dan dingen ordenen. Mooie stapels, nette kasten en bakken. Dan kan je tenminste nog terugvinden wat je hebt, dat lukt niet meer onder een berg omgevallen spullen. En helemaal onbegrijpelijk dat het om om lege pizzadozen en pannetjes met aangekoekte soep gaat ofzo. Maar ja, het is een ziekte inderdaad.
Tsja de man die ik eerder noemde bewaarde zelfs het papier wat om de afhaal patat en frikandellenbakjes zit. Samen met kranten en heel heel veel boeken. Buiten kratten met peren en appels die hij niet allemaal kan verwerken, oud gereedschap, kapotte emmers etc etc. Hoe wil je dat sorteren?
IJssel schreef op 19-02-2023 om 19:29:
[..]
Ik heb een baan waarbij ik regelmatig een overhemd aan moet. En zonder strijkplank is het best lastig om zo'n ding een beetje uit de kreukels te krijgen. Daarnaast vind ik strijken best een setje zen. Oh en ik ben al een jaar of tien weduwnaar dus ik zal nooit de vrouw zijn die klaagt over de strijk. En je reactie is wel erg rolbevestigend.
Offtopic: strijkvrije overhemden👍 Ik teken ervoor. Nat uithangen en dan aandoen, door de lichaamswarmte verdwijnt het laatste beetje "kreukel" .