Gênante lijven

Bibi2

"Het enige "open" punt in de discussie" had moeten zijn "Het enige (?) "open" punt in de discussie"
Ik ben er persoonlijk namelijk niet van overtuigd dat het een "verloren zaak" is voor de mensen met overgewicht.

Eten toen en nu

Ik hoorde vanavond dat de helft van de Nederlanders te zwaar is. Wat minder mensen hebben overgewicht en nog wat minder hebben gevaarlijk overgewicht.
Als aankomen niets heeft te maken met te veel eten, ongezond eten of te weinig bewegen, waarom zijn we dan allemaal steeds zwaarder aan het worden?
Als wij er nu "niets aan kunnen doen" dat onze kinderen veel te zwaar zijn was het dus geen gezond(er) levenspatroon wat ons als kind op een normaal gewicht hield? Er moet toch de afgelopen jaren het nodige veranderd zijn in onze levensstijl waardoor de huidige generatie te zwaar is?
Als het dan niet aan onze eetgewoontes ligt, waaraan dan wel?

Bibi63

als het een aangeboren ziekte is, waarom is er dan zo'n scherpe stijging van het percentage mensen met overgewicht/obesitas?
En waarom gebeurde dit in Amerika ook, maar dan 20 jaar eerder?

Bibi63

Als obesitas een aangeboren ziekte is dan komt deze ziekte de afgelopen 10-20 jaar steeds meer voor. Doen we tijdens de zwangerschap dan al iets "verkeerd" of is het een genenkwestie? Een afwijking in de genen die steeds meer voorkomt? En waardoor komt dat dan? De huidige generatie kinderen is gemiddeld al veel te zwaar, gaat de volgende generatie, onze kleinkinderen, gemiddeld steeds zwaarder worden? Is anorexia ook een ziekte? In ieder geval een psychiatrische problematiek, zou dat met obesitas ook zo zijn? En zijn die problemen dan aangeboren?

Amerika

Daar waren in 1990 al veel mensen met ernstig overgewicht, nu is daar 1 op de 3 mensen veel te zwaar. Schrikbarend eigenlijk wel. En in Zuid-Korea wordt niemand geboren met deze aangeboren ziekte. Blijkbaar is de plek waar je wieg staat erg van invloed op het ontstaan van obesitas.
http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/gezondheid-welzijn/publicaties/artikelen/archief/2011/2011-3514-wm.htm

Kán in de genen zitten

Ik heb Wikipedia er maar eens bijgehaald:
Obesitas (verwante en min of meer synonieme termen zijn overgewicht, zwaarlijvigheid, vetzucht, corpulentie, dikheid, en adipositas) is een conditie van het lichaam waarbij de natuurlijke energiereserve van een mens of zoogdier, die in vet wordt opgeslagen, gebruikelijke niveaus ver overschrijdt tot aan het punt waarbij de gezondheid in het geding komt. Zwaarlijvigheid is bij wilde dieren vrij zeldzaam, maar niet ongewoon bij mensen en bij huisdieren, die vaak overvoed zijn en te weinig bewegen.
Oorzaken

Zwaarlijvigheid is over het algemeen een resultaat van een combinatie van factoren. Een aantal mogelijke factoren zijn:

Energie-rijk dieet
Beperkte lichaamsbeweging en zittende levensstijl
Onderliggende ziekte (bijvoorbeeld de ziekte van Cushing)
Eetziekte zoals eetbuienstoornis
Toename van de hoeveelheid koolhydraten in de voeding, met name fructose
Stress[3]
Te weinig slaap
Genetische aanleg

Miriam

Je zegt 'van willen val je niet af. En nee, daar heb je niets in te kiezen.' Nee als je alleen maar zegt dat je wilt afvallen, val je niet af. Maar als je er je best een beetje voor gaat doen val je wel af. Ik heb begrepen dat beweging niet op iedereen hetzelfde effect heeft, maar je voedingsgewoontes onder de loep nemen en aanpassen, dat is toch het minste wat je kunt doen. En de een valt dan wat sneller en met grotere sprongen af dan de ander, maar alleen al het feit dat je meer doordachte keuzes maakt is al een goed begin en zal uiteindelijk merkbaar zijn op de weegschaal.
Afgezien van mensen met een eetprobleem of medische oorzaak voor het overgewicht, is het wel een beetje magertjes als je blijft steken bij 'nou ja, als ik maar niet meer verder aankom is het al goed.' Dat is namelijk vanaf een bepaald gewicht niet waar. En dat gewicht is voor iedereen weer anders, maar je kunt op je vingers natellen dat je bij een overgewicht van 40 kg niet verstandig bezig bent als je al tevreden bent als het niet méér wordt. Met dat overgewicht blijf je je lichaam overbelasten en juist dat is niet goed.
Wat betreft je opmerking over mijn meta-commentaar: als jij mij orders geeft in je titels, wordt ik daar enorm door afgeleid.

Kaaskopje

Je denkt in dit geval te simpel. Denk even met me mee: we zijn het er over eens dat afvallen als doel heeft om een lager gewicht te behalen en te behouden. En volgens mij erken jij ook dat blijvend afvallen bij minder dan 10% lukt. We weten ook dat na elke lijnpoging het nieuwe gewicht hoger ligt dan voor de lijnpoging.
Dat zou op zich al een reden zijn om te zeggen dat iemand niet moet gaan lijnen maar (eerst) moet zorgen om niet verder aan te komen. Of zoals Cruijff zegt: als je niet kunt winnen, moet je zorgen dat je niet verliest.

Dan het tweede punt. Stel dat je toch langzaam wilt gaan afvallen. Dan hangt het van je dan huidige eetpatroon en je dieetgeschiedenis af of je dat kunt bereiken door minder te eten of door anders te gaan eten of door vaker maar anders te gaan eten. Veel te dikke mensen die naar diëtist of naar weight watchers gaan, moeten meer en vaker gaan eten dan ze gewend zijn. Zoals in het artikel van Biene ook weer eens staat: het lichaam heeft een zelf aanpassend vermogen. Als het lang veel energie moet leveren om een zwaar lichaam de normale dagelijkse dingen te laten doen en daarbij niet overdreven veel energie heeft gekregen, dan doet het lichaam niet meer aan verspilling, maar wordt alle energie die binnenkomt efficiënt gebruikt. Vergelijk het tussen twee gezinnen met een groot verschil in inkomen die toch in staat zijn om op het oog precies hetzelfde te doen en beiden rondkomen en nog sparen ook.
Het lichaam dat bewust met zijn energie omgaat zal dat mechanisme niet zomaar loslaten omdat het mens heeft bedacht dat het lichaam zijn vetvoorraad moet verminderen.

Als je het principe "niet afvallen, maar zorgen dat je niet aankomt" als doel gaat propageren ipv afvallen naar een bmi < 25 dan voorkom
Je misschien juist dat mensen zo ontzettend veel te zwaar worden.

Noot: wat ik hierboven schrijf, vind ik niet van toepassing op alle zwaarlijvige personen. Heel veel zwaarlijvige en soon to be personen houden gewoon teveel van de ongezonde keuzes. Daarvoor vind ik nog steeds dat er naar de aanbodkant wordt gekeken. Het fysieke aanbod en het aanbod in de vorm van het geestelijk verleiden via bijvoorbeeld reclames. Plus hetgeen ik hierboven noem: het uitleggen van het mechanisme van te dik worden en diëten. En dat alles lost het dan echt niet in een paar jaar op. Bewustwording heeft lange adem nodig.

Links

"Bewustwording heeft een lange adem nodig". Dat blijkt wel uit deze draad. Ik dacht dat met het artikel waar Biene de inhoud van gaf, het laatste woord wel gezegd zou zijn. Maar veel deelnemers lezen het niet. Wat jij nu tegen kaaskopje zegt, het nieuwe gewicht behouden lukt haast niet, stond daar gewoon in.

Pluk

Ik raak de tel kwijt, twaalf en voor jou persoonlijk komen we dan op tien, geloif ik. 1. Je gaat voorbij aan mijn eerdere uitleg dat ik liever niet in gesprek ben met mensen die scientology onder de aandacht brengen en hun reclame zelfs aanprijzen " spreken ook weleens de waarheid", zeg jij. 2. Je stropopt weer. Ik heb tegen kaaskopje gezegd dat onze lieve heer sinds de jaren dertig niet meer wordt aangehaald bij de AA. Over wel of niet hogere macht bij het MModel heb ik het niet gehad. Ik heb gezegd dat het MModel ervan uitgaat dat wilskracht niet volstaat. Dat is iets anders dan jij me nu in de schoenen schuift.
Samenvattend: niet ingaan op wat er gezegd wordt, provocaties blijven herhalen zodanig dat het wel verontwaardiging moet wekken (liegen, bronnen naar voren schuiven die abject zijn), constructieve bijdragen aan de discussie negeren en hoe vaak iemand ook zegt er niet van gediend te zijn, toch doorgaan. Trollengedrag.

Artikel

Het artikel wilde ik graag lezen, ik moest me daarom sowieso registreren, maar ik kreeg alleen de samenvatting en niet het volledige artikel. Het volledige artikel is uitsluitend beschikbaar voor abonnees van het NTvG.
De samenvatting is op zich ook heel helder hoor, maar ik heb dus niet alles kunnen lezen

Biene heeft het in haar volgende bericht gekopieerd.

Gaat de goed kant op

Ha, dank Links. Heb je mijn suggestie weer even helder uiteen gezet. Je knoopt ook zo lekker meteen wat eindjes aan elkaar. Ja, precies wat ik van het begin af aan al bedoel en ook precies waarom ik de wilskracht propaganda schadelijk vind. Iedereen probeert af te vallen, bijna niemand slaagt, het nieuwe gewicht ligt hoger. Een uitstekend recept voor een epidemie.
En Kaaskopje, natuurlijk wil ik ook het liefste dat een beetje afvallen best lukt. Met een beetje op en aftelkunst zou dat ook zo moeten zijn, maar helaas. Het werkt niet zo, lees die link van Biene. We kunnen wel zoveel willen, maar dat helpt niet.
We moeten accepteren dat dat lichaam ons op een ingewikkelde manier een loer kan draaien. Ongeloofelijk veel te zwaar blijven op niet eens zoveel energie (zie dat artikel van Biene) of de Alpe d'Huez beklimmen op een boterham met jam. De ins en outs daarvan kennen we nog niet. Maar vooral: we hebben geen bewuste invloed op wat ons lichaam met onze energie inname doet. Precies om wat dat lichaam doet leidt minder eten of meer bewegen niet per definitie tot afvallen.
Het zal nog wel even duren voordat we de kennis hebben vergaard die onze invloed op de lichamelijke processen vergroot.
Bibi, ik denk niet dat obesitas is aangeboren. Zoals Links al zegt is er ook een grote groep mensen die valt voor de verkeerde voeding. Maar de dieetpropaganda heeft wel invloed. Het is al veel langer bekend dat aanleg tot dik worden samenhangt met de situatie van moeder. Een hongerende moeder (op dieet?) of een moeder met ernstig overgewicht, het levert vetzuchtige kinderen op. Dat mechanisme alleen al draagt bij aan de epidemie en dan weten we nog niets over de vader. Die heeft ongetwijfeld ook invloed.
En dan is er nog, echt waar, de invloed van voedselfabrikanten. Dat gaat niet over koek of chocolademousse. Het gaat vaak juist over brood (in bijna al het Amerikaanse brood zit suiker), groente (extra zoet gekweekt of ingemaakt), vlees of vleesvervangers (vetter, zouter of juist zoeter) zuigelingenvoeding (veel calorierijker dan nodig voor de meeste baby's). Over doodgewoon voedsel dat dagelijks gegeten wordt.
Een verbod op dergelijk voedsel is juist daarom nogal problematisch. Ten eerste is per product niet eenvoudig aan te wijzen wat er nou zo ongezond is, liever een kroket dan een gehaktbal zullen sommigen zeggen. Ten tweede weten fabrikanten vaak helemaal niet wat het effect van dat voedsel is. Ze weten alleen maar dat de omzet stijgt als er (bijvoorbeeld) palmolie wordt toegevoegd.
Dat een product of ingredient op een klein percentage mensen een verslavend effect heeft, of ingrijpt op het metabolisme, of je kinderen genetisch belast met makkelijk dik worden, of weer iets anders, dat is nooit goed onderzocht. Hooguit op het niveau van 'meestal' niet, dus is het niet schadelijk (het zal wel aan de enkelingen liggen die er wel last van hebben).
Dat overgeproduceerd voedsel dit soort effecten heeft, blijkt wel uit het feit dat de epidemische vorm van zwaarlijvigheid, zich met de integratie van dit soort producten over de wereld verplaatst.
Dat zou eigenlijk reden genoeg moeten zijn voor overheden en WHO om wel in te grijpen. Maar de economische lobby staat dat nog niet toe.
Groet,
Miriam Lavell

Over de invloed van de fabrikanten

Bibi vindt dat iedereen wel kan snappen wat hij eet, maar wie weet en snapt dit soort mechanismes? Bij wie van jullie staan er producten met fructose-glucosestroop of fructose in de kast?

Lees deze pagina en huiver: http://www.princeton.edu/main/news/archive/S26/91/22K07/ (wel Engels, niet lang)

Beperkt maar toch

Zo'n 10 tot 16% van de overgewichtigen lukt het wel om langdurig af te vallen. Zelf kun je doen wat je kan om tot die 10-16% te behoren. Zonder garanties. Maar een individuele inzet kan lonend zijn denk ik. Het is dan wel handig inderdaad om niet in sprookjes te blijven geloven als wilskracht, maar je eigen mogelijkheden te verkennen. En in alle gevallen geldt dat het loont om je te richten op een gezond voedselpatroon en beweging. Dat voorkomt dat je verder aankomt en zorgt dat je minder gezondheidsklachten ontwikkeld.

Risico niet nemen

AnneJ, je kunt natuurlijk de gok wagen in de hoop dat je tot die 10% hoort die wel afvalt. Maar misschien is het toch verstandiger om te kijken naar die 90% die niet afvalt en wel extra aankomt na de poging.
Bij jezelf blojven, zorgen dat je niet aankomt, heeft als mogelijk voordeel dat je je eigen lichaam en leefsituatie beter kunt doorgronden.
Wat eet je graag? Waar kun je niet van af blijven? Hoe vaak is het een feestdag? Hoe reageer jij op bewegen?
Het is best mogelijk dat je dan alsnog een manier vindt die wel tot afvallen leidt. Die manier gaat niet over calorieën tellen. Zie de laatste link van Biene over maissiroop. Net zoveel calorieën en toch een grotere dikmaker. Weight watcjhers en andere dieet goeroes houden daar geen rekening mee. Succes is ook helemaal niet in hun belang.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ben het met je eens hoor Miriam. Ik heb mijn kinderen ook altijd gewaarschuwd om uit de buurt te blijven van dieten, met social stories en het voorbeeld dat er nergens ter wereld zoveel mensen op dieet zijn als in Amerika, en nergens zijn mensen zo dik. Van dieten wordt je dik. Dus blijf uit de buurt. We eten al gezond en bewegen, dat is genoeg. Het gaat om de balans in je leven.

Tegelijk

Heb ik op 2 momenten in mijn leven mijn voedselpatroon moeten wijzigen. Om wat lichter te worden vanwege rugklachten en vanwege ernstige voedselallergie. De weg van de geleidelijkheid, niet te obsessief juist niet, bleek bij mij de manier om er goed uit te komen. Inderdaad, als je jezelf leert kennen en leert wat je voorkeuren zijn dan kun je mogelijk wat meer bereiken, voorzichtig, niet te hoge verwachtingen, gericht eerder op gezondheid dan op afvallen.

Princeton ratten laten afvallen

Interessant artikel over die mais-fructosestroop,dat die ratten daarvan obees worden.
Nu nog vervolgonderzoek: met wat voor eten krijg je de ratten weer slank of is het effect blijvend?
Zouden ze ratten kunnen laten jojo-en in gewicht?

Het gaat niet lukken

Ik vrees dat we het echt niet helemaal met elkaar eens gaan worden. Ik probeer alles mee te tellen en wil het best eens worden met 'jullie', maar het lukt me gewoon niet. De zin 'bewustwording heeft een lange adem nodig', spreek ik niet tegen.
Als ik naar mijzelf kijk, dat is toch waar ik mee te maken heb, klopt die bmi van 25 heel aardig. Dat is de bovenkant van wat een redelijk gewicht is voor mij en ik ben het daar mee eens, maar dat is natuurlijk 'persoonlijk'. Ik ben geen voorstander van door grote clubs bedachte diëten, 'sonjabakkeren' e.d.. Ook niet van 'hongeren'. Mijn zus vindt dat afvallen niet kan zonder hongerlijden, maar ik ben het daar niet mee eens. Een beetje trek mag, maar als je echt met honger rond gaat lopen, doe je het naar mijn idee niet goed. Ik geloof wel in het verlagen van de calorieën die je op een dag eet. Daar word je in ieder geval niet dikker van.
Ik zal het misschien ook doen, maar bij 'jullie' kom ik het ook tegen: praten voor een heleboel andere mensen. Het gaat niet voor iedereen op dat als je afgevallen bent en weer aankomt, je altijd zwaarder wordt dan daarvoor. Daar ben je zelf bij toch? Dat je lichaam anders vraagt, wil niet zeggen dat je daarin mee moet gaan. Als de weegschaal weer omhoog gaat, wordt het tijd om weer pas op de plaats te maken en te bekijken waar je toch weer de teugels hebt laten vieren. Dat blijft levenslang nodig.
Ik heb ervaren dat ik binnen twee maanden mijn zoetbeleving kon veranderen. Door het een aantal weken sterk terug te brengen, ervaar ik zoet nu als zoeter dan voorheen. Je kunt je lichaam dus andere gewoontes leren is mijn conclusie. Ik ben daarin vast niet uniek.
Ik accepteer dat er meer oorzaken zijn van dikworden. Een bekend voorbeeld is de hongerwinter. Kinderen die tijdens de hongerwinter zijn 'ontstaan', dat hun moeder dus zwanger was, kunnen daar last van hebben en extra risico lopen op sterk overgewicht en diabetes type 2. Dat is dus doorgegeven via de moeder. Dat soort informatie is natuurlijk nuttig, niet alleen voor de wetenschap maar ook voor de mensen waar het over gaat. Het verklaart in ieder geval waarom die mensen zoveel moeite hebben om hun gewicht op peil te houden en diabetes kunnen krijgen. Maar ook met boerenverstand weet je toch dat als je makkelijk dikker wordt je daar rekening mee moet houden? Als ik mijn familie bekijk, dan kun je stellen dat aan moeders kant de neiging tot dik worden er zeker is. Mijn tante was veel te zwaar en mijn moeder moet er ook om denken. Dat heeft zij weer aan mij en mijn zussen doorgegeven. Ik ben de enige die nu nog met overgewicht te kampen heeft, omdat de ene zus enorm sportief is geworden en op haar 'oude' dag bergen opfietst, de ander heeft dagelijks voldoende beweging door wandelen en fietsen. Ik ben wat luier. En als mijn oudste dochter een ander eetpatroon had, zou ze ook dik worden, de aanleg is er wel. Ik was op haar leeftijd ook mooi slank, dus of zij slank blijft is de vraag nog. Ik weet dus ook zonder wetenschappelijke verklaringen dat de aanleg er is en dat we zelf aan de slag moeten, willen we overgewicht voorkomen of minstens in toom houden.
Dat er veel verkeerde spullen in voedsel verdwijnt spreekt ook niemand tegen denk ik. Ik ben er dan ook helemaal voor dat 'de overheid' bepaalde toevoegingen aanpakt door voorschriften op te stellen. Extra suiker in brood is natuurlijk je reinste flauwekul. Dat is ook een product waarvan je niet zomaar kunt zeggen 'dan eet je het toch niet?' Maar als het gaat om 'gefabriceerd' voedsel, dan vind ik wel dat je zowel de fabrikant als de cónsument moet en mag aanspreken op ieders verantwoordelijkheid. Ik heb de indruk dat de fabrikant op gezette tijden wel mee wil werken aan een betere samenstelling van het voedsel. Zo leer ik net dat MacDonalds het gebruik van palmolie al heeft teruggebracht door een ander soort olie te gebruiken. Voor de consument: leuk dat je naar de Mac kunt gaan, maar het hoeft niet. Leuk dat je kant en klare Tandoori kunt kopen, maar het hoeft niet. Ik vind het dan ook van grote betutteling getuigen als je voor dat soort voedsel wilt gaan bepalen dat er geen reclame voor gemaakt mag worden. Er blijft dan bitter weinig over waar reclame voor gemaakt mag worden, want je kunt zo'n verbod ook doortrekken naar andere producten. Waarom zou je nog reclame mogen maken voor auto's bijvoorbeeld? In plaats van de weg van verbieden te kiezen, zal dus gekozen moeten worden voor goede informatie en de fabrikant aanmoedigen voor gezondere keuzes te gaan en op hun woorden te letten. Een lollie promoten als 'gezonde lekkernij' is natuurlijk gewoon niet waar, bijvoorbeeld.

Biene

Ik weet haast zeker, zonder te kijken dat wij van dat soort spullen in de kast hebben staan. Het is ongetwijfeld niet gezond, maar ik blijf toch gaan voor zolang je maar een afwisselend aanbod op tafel zet, is het gemiddeld genomen te doen. Zelf nadenken dus.

Annej

Volgens mij zijn wij het eigenlijk redelijk met elkaar eens zijn, in grote lijnen

Kaaskopje

Je sluit je ogen voor de realiteit.

Wat je reactie op reclames betreft is je voorbeeld van auto's erg ongelukkig gekozen: het verlagen van het risico op ongevallen en milieuschade wordt reeds op alle mogelijke manieren gereguleerd. Het vergelijk met tabakswaren en alcohol is dan veel meer van toepassing. En hee, laat dat wel gereguleerd zijn wat fysiek en geestelijk aanbod betreft.

Jij blijft denken dat wat voor 10% werkt ook voor de overige 90% moet werken zonder enige andere conditie te wijzigen. Optimisme is bewonderenswaardig en noodzakelijk, maar blijf ondertussen wel je ogen open houden voor de realiteit.

Draad

Hopelijk heeft deze draad wat opgeleverd. Voor mij wel in elk geval. En inderdaad Kaaskopje, uiteindelijk is het voor een draad handig om wat extreme opstelling te kiezen maar waarschijnlijk zijn we het meer eens dan oneens. En je groeit hopelijk ook wat naar elkaar toe in zo'n draad. Soort ouderlijk paradigma.

Erfelijk

Mijn dochter heeft de bouw van mijn schoonfamilie. Ik heb haar al vroeg ingelicht dat dat kan betekenen dat ze wat royaler in omvang wordt dan gemiddeld, wat weelderige ronde vormen op slanke benen. Dat is de richting die je lichaam uit kan willen. Dieten maakt het alleen maar moeilijker voor jezelf en je wordt dikker dan nodig. Je kunt beter accepteren dat de natuur gevarieerd is en daarmee ook prachtig in soorten en vormen.

Pluk en wil: stijging overgewicht

Het lijkt mij vrij duidelijk: In ons dagelijks leven hoeven we ons steeds minder te bewegen. Los van 2x in de week naar de sportschool o.i.d. Gelukkig zijn we een fietsland, maar verder dan houdt het een beetje op. Denk alleen al maar aan de was (mangel), dat vergde vroeger heel wat inspanning. Ook boodschappen doen. Niet alleen dat we dat nu heel vaak met de auto doen, maar we hoeven maar naar 1 winkel: de super. Tientallen jaren geleden liep je heel wat winkels af (bakker, kruidenier, groentenboer, slager enz), om je dagelijkse boodschappen te scoren. Allemaal beweging die er nu ongemerkt niet meer is. Ook hebben velen van ons een huishoudelijke hulp omdat we veel werken (twee-verdieners). En wat te denken van de kinderen: die worden overal naar toe gebracht en gehaald. En (jongere) kinderen in een flat in een stad, kunnen/gaan ook niet buitenspelen. Dus ik ben er wel van overtuigd dat wij veel minder (automatisch) bewegen en als dan dezelfde hoeveelheid boterhammen wordt gegeten en dezelfde portie avondeten, dat daar al een heel belangrijk punt zit. En de hele slanke vrouwen onder ons (los van evt. aanleg om wel/niet snel aan te komen), die leven heel bewust van spa rood en mini maaltijden. Dat deden ze vroeger echt niet hoor om slank te blijven, dan at men 'gewoon' en verbruikte men die inname. Ook de mensen die van nature heel dik worden, zullen ook toen automatisch meer bewogen hebben en dus minder dik dan nu. Dus ook daar zit voor de obesitas mensen een punt: het automatisch minder bewegen, omdat dat in het dagelijks leven niet meer noodzakelijk is.
En wat de USA betreft: wat dacht je van de mega-mega porties.... die daar dus heel normaal zijn. Niet zo gek dat die mensen al langer en eerder dik worden.

Anorexia wil40

Anorexia is heel iets anders. Dat is een bewezen psychische ziekte. Heel wat anders dan obesitas (ook al kennen we het fenomeen troostvoer enz) is een lichamelijke ziekte.
Of de lichamelijke 'afwijking' vaker voorkomt doordat vaker die genen door worden gegeven, zou best kunnen, maar dat weet ik uiteraard niet.
Bibi

Plek waar je geboren wordt, wil40

Ook dat zou kunnen Wil40. In een cultuur waar heel ander voedsel wordt gegeten, zou best invloed kunnen hebben. Wij zijn een land van koolhydraten, wellicht (maar dat is al veel vaker in allerlei dieten naar voren gekomen) een oorzaak. Probleem is wel, dat bijna alles een negatief stempel krijgt. Zijn het niet de koolhydraten, dan is het weer het vlees, of fruit (volgens dr. Katan). Wij wéten blijkbaar ook niet meer wat we wel of niet het beste kunnen eten. Zelf denk ik, dat de mens goed vaart op veel eiwitten (vlees/vis), veel groenten en olieen.
Bibi

Bibi

Hoe kom je erbij? Het teveel eten is vrijwel altijd psychisch, de lichamelijke gevolgen zijn lichamelijk, net als bij anorexia.