geen vrolijk draadje - wachten op de apocalyps?

Laatste dag

"All in all, we are grateful for the grace bestowed upon us.
Our sins eradicated. It’s the end that keeps us honest.
Our next chapter begins regardless, be it void or promise.
The sun sets on mankind. End of the line. This is our time."

AnneJ

Net zoals we iedere dag leven in de wetenschap dat we morgen dood kunnen zijn. Die klimaatverandering​ gaat tenmiste nog heel langzaam.

Zoals die kikkers die naar verluid niet uit de pan springen als de temperatuur langzaam wordt verhoogd tot het kookpunt.

Ad Hombre

Ik denk dat je je vergist met dat de klimaatverandering langzaam gaat. Hij gaat veel sneller dan verwacht. De hongersnood in Afrika is er naast meer ellende ook een direct gevolg van. IJsberen staan bijna in spagaat op uit elkaar drijvende ijsschotsjes, insecten die niet in Nederland horen komen toch en nemen ziektes mee en zo voort.

http://www.clo.nl/indicatoren/nl0226-temperatuur-mondiaal-en-in-nederland

https://www.scientias.nl/klimaatverandering-nederland-merken-we-er-hier-eigenlijk/

Kaaskopje

"Ik denk dat je je vergist met dat de klimaatverandering langzaam gaat."

Ik merk het wel...

"Hij gaat veel sneller dan verwacht. De hongersnood in Afrika is er naast meer ellende ook een direct gevolg van."

Decennia geleden waren de hongersnoden in Afrika veel heftiger. Band aid was in 1984!

De bevolking van Afrika is sinds 1975 gestegen van 500 miljoen naar 1.5 miljard. Dat lijkt me een aanzienlijk logischer verklaring voor die hongersnood van jou.

Bron: http://www.dailykos.com/story/2014/10/28/1339730/-Unstoppable-Human-Population-Growth-to-about-10-Billion-Will-Cause-Ecosystem-Decline-or-Collapse

Afrika

Dat grafiekje vind ik eigenlijk nog benauwender dan die klimaatverandering. Aan het einde van deze eeuw verwachten ze dat de bevolking van Afrika doorstijgt naar 3,5 miljard. Je moet er niet aan denken wat dat voor immigratiestromen gaat opleveren. Misschien moeten we maar vast wat muren gaan bouwen.

Nog eentje voor het slapen gaan

"Without action on antibiotics, medicine will return to the dark ages"

https://www.theguardian.com/commentisfree/2017/may/19/antibiotics-medicine-dark-ages-overprescribing

Nou, nog eentje dan!

"Tinkebell heeft besloten zich te laten steriliseren. Volgens de kunstenares is het al druk genoeg op onze planeet.

Tinkebell neemt het besluit aan het einde van haar documentaire 'Save our Children'. Voor die film sprak ze met verschillende experts over de gevolgen van het dreigende fosfaattekort voor het leven op aarde. Die gesprekken hebben haar doen besluiten zich te laten steriliseren, zo zal ze vanavond bij Pauw en Witteman uitleggen.

Volgens Tinkebell zijn maar weinig mensen bewust van het belang van fosfaat, een belangrijk bestanddeel voor het produceren van kunstmest. Ze is er dan ook op gebrand meer aandacht te krijgen voor de mogelijkheid van een fosfaattekort. Volgens de kunstenares ontbreekt het echter aan politieke wil om het probleem op te lossen. En dus heeft ze zich maar laten steriliseren."

http://www.at5.nl/artikelen/110678/tinkebell-vreest-fosfaattekort-en-laat-zich-steriliseren

Antibiotica

Ik kan je aanraden om meer over fagen te lezen. Geruststellend dat we hier gebruik van zullen kunnen maken in de toekomst.

Kaaskopje

Bacteriofagen, weet ik allang kaaskopje, maar in de kloof tussen theorie en praktijk sneuvelt menig uitvinding. Vergelijk het met kernfusie, voor eeuwig net in de toekomst?

Langcyclisch en kortcyclisch Temet

Die fossiele brandstoffen (let op de naam!!) laten CO2 vrijkomen van lang lang geleden. Die CO2 verstoort het evenwicht CO2-O2 waaronder de peulvruchten groeien. De CO2 met de korte cyclus.

Doordat de CO2 met de lange cyclus bovenop de kortcyclische CO2 komt hoopt de hoeveelheid CO2 op.

Ad Hombre

Fagen zijn geen nieuwe uitvinding. Ze worden al honderd jaar met succes toegepast in ik meen Georgië. Maar omdat de EU niet op die ervaring vertrouwt en het wiel zelf moet uitvinden, zal er nog enige tijd overheen gaan voor het binnen de EU toegepast mag worden. In Nederland en België is men bezig een, hoe noem je dat... nou ja ik noem het maar even een verzameling aan te leggen. In Nederland heeft men 150 fagen in die verzameling, het zijn er veel meer. Fagen werken een op een op een bacterie, waardoor het heel gericht een bacterie aan kan pakken. Antibiotica schakelt ook bacteriën uit die geen kwaad kunnen en we kunnen er immuun voor worden.

Kaaskopje

Dus voor iedere bacterie moet je een andere hebben, dat is een groot nadeel als je niet weet om welke bacterie het gaat of als je preventief een besmetting wilt behandelen. Daarbij valt dat uitschakelen van goede bacterien in het niet. Om een of andere reden raakt iedereen nog steeds erg in paniek van mrsa, dus dat potje fagen van jou zal wel niet zo'n simpele oplossing zijn.

Ad Hombre

Je zou er zelf meer over kunnen lezen. Wat ik ervan gezien heb, zijn ze redelijk gespecialiseerd in welke ze waarvoor moeten geven. Preventief een besmetting behandelen... wat moet ik me daarbij voorstellen? Antibiotica geven voor er iets aan de hand is? Waarom zou je dat doen?

https://www.medicalfacts.nl/2017/03/21/eerste-nederlander-gered-bacteriofagen/

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/fagen-maken-nieuw-wondermiddel

Kaaskopje

Tja dat is dan toch een behoorlijke lacune in je kennis als je mee wilt praten​ over dit soort dingen. Aan de andere kant is het fijn voor je dat je nooit hebt hoeven duimen dat een vriend of familielid niet geïnfecteerd zou raken.

Bij veel operaties is het infectierisico groot en potentieel fataal. Omdat de artsen van te voren niet weten om welke bacteriën het gaat moeten ze dus wel breedspectrum antibiotica geven. Zijn die niet meer beschikbaar dan kan een simpele buikingreep al dodelijk aflopen. Geen prettig vooruitzicht.

Linkje

https://www.ntvg.nl/artikelen/antimicrobi%C3%ABle-profylaxe-bij-heelkundige-ingrepen/volledig

Artikel over antibiotica bij operaties.

de lacune is nog wat groter.

' Fagen werken een op een op een bacterie, waardoor het heel gericht een bacterie aan kan pakken. Antibiotica schakelt ook bacteriën uit die geen kwaad kunnen en we kunnen er immuun voor worden.'

Er zijn ook antibiotica die maar één bacteriesoort aanpakken.

Weet je zelf de nadelen van fagen ook?

Ad Hombre en Triva

Je zou het ook positief kunnen vinden dat ik mee probeer te praten over dit soort zaken. Ik ben nooit te beroerd om bij te leren als je mijn kennis aan kunt vullen.

Ik heb met grote belangstelling een tv-uitzending over fagen bekeken en vond het wel een geruststelling dat er naast en misschien wel in plaats van antibiotica nog mogelijkheden zijn, waarbij we ook nog eens uit veel ervaring en kennis kunnen putten die er al is.

Dus Triva... vertel, wat zijn de nadelen?

Ad Hombre, mijn dochter is precies vijf jaar geleden bijna op de operatietafel overleden. Haar buik lag volledig open en daar zijn bacteriën bij gekomen, dus ik ben al dankbaar genoeg dat we nog antibiotica hebben, maar tot wanneer zijn we nog te behandelen met antibiotica. Dáárvoor is onderzoek naar het gebruik van fagen heel erg nuttig.

Kaaskopje

"Je zou het ook positief kunnen vinden dat ik mee probeer te praten over dit soort zaken."

Is ook positief. Maar dit moest geen vrolijk draadje worden, he? Problemen willen we, geen oplossingen

Bacteriofagen ipv antibiotica en ecomodernisme

Daarmee kun je het probleem van resistentie antibiotica compleet omzeilen. Door de bacteriën op een andere manier aan te vallen.

http://www.flandersfood.com/category/tags/bacteriofagen
In dit geval ingezet in de bioindustrie.

Hier ook wat uitleg:
http://www.menselijk-lichaam.com/algemeen/bacteriofagen/

En als je geïnteresseerd bent in mogelijke oplossingen, en niet alleen in zwartgallige wereldbeelden, lees dan het boek Ecomodernisme: het nieuwe denken over groen en groei
http://ecomodernisme.backcover.be/2017/03/13/over-het-boek/

Mirreke

Ja, dat heeft Kaaskopje al uitgelegd, maar op een of andere manier maakt de reguliere medische wereld zich nog steeds flinke zorgen over antibiotica resistentie. Ik denk dat ze gewoon een beetje dom zijn

Dank Anne

Oh mooi Anne, een van mijn favoriete nummers.
In de tussentijd geniet ik zo veel mogelijk van al het moois om mij heen en ga ik niet zitten doemdenken.

Ad Hombre

Waarom zijn artsen onterecht bang voor resistentie?

Jij maakte problemen door onaardig te doen. Dat was vast niet de bedoeling van Wilgenkatje.

Problemen maken - daar hebben we niks aan

Wel aan problemen onder ogen zien en kijken wat er in ons vermogen ligt om ze aan te pakken. Ik denk dat ons vermogen beperkt is. Maar bijvoorbeeld de enorme hoeveelheid zwerfplastic - dat hebben we als mensheid echt zelf gedaan en dat moeten we aanpakken.

Rode krullenbol?

Eh? Heb je deze site verwart met een blog wat je bijhoudt ofzo?

Lastig

Ik was een half uurtje eerder ook hier en ik vroeg me om eerlijk te zijn ook af hoeveel mensen je lappen (nog) lezen Rode Krullenbol. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er zelf plezier aan beleeft en ik geloof ook best dat je zinnige dingen schrijft, maar... het is te lang, teveel. Het is zo jammer als je al je energie erin stopt, terwijl driekwart verder scrolt. Mijn titel is 'lastig' omdat ik het vervelend vind om kritiek te leveren, terwijl jij er zoveel tijd in steekt. Wat wil je duidelijk maken en kan dat in minder woorden dan je gewend bent?

Zelfbevrediging

Daar begint het een beetje op te lijken.

Ter info

Onder dit bericht volgen door mij gecorrigeerde versies van mijn eerdere bijdragen aan dit draadje.

De kabinetsformatie en het algemeen belang

Gewend als wij door toedoen van mijn moeder zijn aan stelselmatige kwaadsprekerijen ten aanzien van onze medemens, kijken mijn broers, zussen en ikzelf niet meer verrast op van een karaktermoordje meer of minder. Zelfs als het onze eigen persoonlijkheid betreft, die met valse praatjes zogezegd om zeep wordt geholpen! Al ligt dat doorgaans wel wat gevoeliger, uiteraard.

Het mag bovendien voor zich spreken, dat het voorbeeld dat zij haar kinderen geeft hun onderlinge sociale verhoudingen veeleer kwaad dan goed heeft gedaan. Onze er- en aanvaringen met elkaar hebben duidelijk gemaakt, dat vrijwel alles als argument kan dienen om de ander mee te stigmatiseren. Waar een wil is, is een weg; zo stelt het spreekwoord optimistisch vast. [zucht]

Let wel: over de vraag of zij moeilijk, zo niet onmogelijk in de omgang is, bestaat inmiddels al jarenlang consensus en dus geen enkele twijfel. De vraag hoe er het beste mee om te gaan, verdeelt ons echter. Lag het alleen maar voor de hand, dat wij hierdoor eveneens in een onderlinge concurrentiestrijd verzeild raakten over de vraag *wie* er het beste mee omgaat? Ik denk het wel.

Deze oorzakelijke keten mag een onontwarbare kluwen lijken voor wie er middenin (gevangen) zit. Uiteindelijk is het echter eenvoudig een kwestie van verdeel en heers. Precies zoals Geert Wilders het voor elkaar heeft binnen de huidige Nederlandse politieke verhoudingen! Met dien verschille, dat moeders binnen families van nature een belangrijker rol spelen dan deze politicus binnen onze parlementaire democratie.

Immers! Zeker zolang Wilders geen regeringsverantwoordelijkheid draagt, vertegenwoordigt hij slechts een deel van het electoraat en allerminst de belangen van iedereen. – Of zijn PVV nu de grootste partij van Nederland mag wezen, of niet. – Bovendien is het nog altijd de vraag in hoeverre hij de belangen van zijn aanhang nu behartigt en/of juist schade berokkent.

Zo bezien is het maar raar, dat hij de onderhandelingen ten behoeve van de kabinetsformatie als het ware heeft weten te gijzelen met het thema migratie als wapen. Terwijl VVD, CDA en D66 de handen angstig in de lucht houden, heeft GroenLinks weten te ontsnappen om nu machteloos aan de zijlijn te staan. Wat een nare impasse!

Maakt dit Nederland achterlijk, achter of anders? – Om eens de vraag aan te halen die prof. dr. Richard T. Griffiths van de Universiteit Leiden ooit aan de orde stelde ten aanzien van de economische geschiedenis van Nederland. – Ik denk: alle drie!

*Achterlijk* is het om het overzicht te verliezen en daarmee een goed zicht op de juiste prioriteiten. Wat is nu – terwijl de verkiezingen achter de rug zijn – belangrijker? Bangelijk inspelen op xenofobie of zo snel mogelijk de vaardigste handen aan het stuur? *Achter* loopt Nederland in vergelijking met andere West-Europese democratieën. Nergens heeft een extreem-rechtse vertegenwoordiger van een minderheid zoveel invloed op het politieke bestuur. *Anders* is het hier door het aantal politieke partijen. Nergens is het politieke landschap zo verkaveld.

De politiek loopt – zoals altijd? – weer eens achter de feiten aan: het volk heeft allang gesproken! Op de PvdA na zijn de gevestigde partijen gemandateerd om in alle vrijheid een brede coalitie aan te gaan. Als je de standpunten van de verschillende partijen ten aanzien van migratie op een rij zet, dan is het eigenlijk ondenkbaar, dat dit thema een onneembare hindernis zou (kunnen) vormen. En mocht één van de partijen zich op een ander punt buiten spel zetten, dan rest toch nog altijd de mogelijkheid van een minderheidskabinet?

Hebben informateurs Edith Schippers en Herman Tjeenk Willink dan misschien het paard achter de wagen gespannen? Of hebben de betreffende partijleiders, informeel gezegd, elkaar te weinig veren in de broek gestoken? Ik was er niet bij – gelukkig! – en kan dat dus niet beoordelen. Toch vermoed ik sterk, dat van beide geen sprake is geweest.

Het bijeenbrengen van vogels van diverse pluimage in één volière behelst nu eenmaal een tamelijk lastige klus, die de nodige tijd vergt. Het zal de betrokken politici allicht niet aan kennis, inzichten en vaardigheden hebben ontbroken. Ik vind het eerder getuigen van verantwoordelijk gedrag; gegeven de olifant in de Kamer die met zijn lange snuit waarschijnlijk maar al te graag het verhaaltje zou willen uitblazen.

Wil er een gezond kuiken uit het ei komen, dan moet je een broedende kip niet storen. Het is al erg genoeg dat overzee een politiek leider als een kip zonder kop hinderlijk haantjesgedrag vertoont! En voor wie denkt, dat een spreekwoordelijke ‘rijke stinkerd’ uit de pluimveesector, veevoerhandel of iets dergelijks dit lastige varkentje wel even zou kunnen wassen? Juist de ronduit verontrustende politieke instabiliteit in de VS van Amerika bewijst eerder het tegendeel.

Voor onze politici zit er niets anders op, dan te doen waar we hier zo goed in zijn: eendrachtig polderen. Al ben ik reuze benieuwd naar hoe mooi het nieuwe politieke landschap eruit zal komen te zien; ik gun hun van harte het vertrouwen en de tijd om dit karwei op een verantwoorde wijze te klaren.

Laat ze met het oog op het algemeen belang en met alle vakkennis in huis een schip bouwen dat zo sterk is als de Ark van Noach, waarop het vreedzaam toeven is. Als kind heb ik ervaren hoe het is om sloten, singels, boezems, vaarten, plassen, meren en de Noordzee te bevaren met een wankel en kwetsbaar rubberbootje vol met ruziënde gezinsleden. Dat was zonder meer een hachelijke onderneming.

Rode krullenbol

P.S.
Nog altijd vieren wij onze verjaardagen met elkaar. Zolang als we de invloeden van mijn moeder klein houden, kunnen de bijeenkomsten zelfs gezellig verlopen!

Armageddon

Gisteren was bijna (het begin van) het einde der tijden losgebroken in mijn tot ‘penthouse’ omgedoopte zolderetage. Mijn stille angst dat op een dag mijn familie me zou herkennen in mijn alter ego ‘Rode krullenbol’, bleek niet geheel gespeend van realiteitszin. Naar aanleiding van mijn laatste stukje werd ik eerst bedolven onder een lawine van telefoongesprekken. Vervolgens werd duidelijk, dat menigeen precies weet waar ik woon. Zo rond een uur of twaalf zat mijn hele huiskamer barstensvol.

Een door mijn moeder op touw gezette collectieve actie met als doel mij aan de schandpaal te binden? Tot mijn grote verrassing en opluchting leek daarvan geen sprake. Ze schitterde in afwezigheid en zou (nog) van niets weten; zo zeiden althans mijn familieleden. Allicht was het wél hun bedoeling om een hartig woordje met mij te spreken. Amai! Na afloop voelde zowel mijn hoofd als hart aan, als waren deze gegaard in een snelkookpan!

Het was mijn oudste zus, die als eerste van wal stak met het maken van verwijten aan mijn adres. Zij bezoekt de katholieke kerk (inmiddels) nog trouwer dan mijn moeder – die te slecht ter been is om deze wedstrijd te kunnen winnen – en stemt steevast op het CDA. “Je bedoelde zeker Jesse Klaver, op wie zogenaamd ‘karaktermoord’ is gepleegd? Wat ben jij toch een overgevoelig typ. Onze Sybrand doet er anders heel goed aan om niet met die gast in zee te gaan! Ten eerste passen die verwaande principiële scherpslijpers helemaal niet bij ons. Dat beseffen die lui trouwens net zo goed als wij. Bovendien zou het de ondergang van het CDA betekenen. Straks loopt al helemaal iedereen over naar de PVV of dat stelletje nieuwkomers op rechts!” Alsof ze daadwerkelijk onder schot stond, hief ze haar handen ten hemel.

Mijn iets jongere, hippe zus maakte handig gebruik van de gelegenheid om op het gezegde in te haken. “Ik vind juist dat Jesse Klaver een historische fout heeft begaan, door deze kans op regeringsdeelname voorbij te laten gaan.” Ook zij bleek zich zorgen te maken over de toekomst van de partij van haar voorkeur. “GroenLinks zal er zeker op worden afgerekend. Zoveel mensen met mij, die erop hoopten eindelijk onze principes niet alleen in onze eigen persoonlijke levens te kunnen toepassen, maar in de Nederlandse samenleving als geheel! Hoe moet het nu ooit nog daarvan komen?” Ook zij liet haar armen demonstratief de lucht in gaan. Door die beweging steeg de geur van wierook nog sterker op uit haar handgebreide gewaad.

“Ja hoor eens!” riep mijn communistische zus uit, die sinds het opheffen van de CPN SP stemt. “Snap dat dan! Links moet pas aan regeringsdeelname gaan denken, als de tijd daar rijp voor is. Of Jesse Klaver nu buiten spel is gezet door de rechtse partijen of zelf buiten het kabinet is gebleven wegens onverenigbare standpunten; het zal zijn partij en de linkse beweging bepaald geen windeieren leggen! Alleen met de *juiste* politieke visie komen we er; ooit.” Ze trachtte haar woorden kracht bij te zetten met het bekende socialistische vuistgebaar, maar stootte daarmee per ongeluk een lamp om.

Mijn oudste broer, nogal een moederskindje en dus aanhanger van de ChristenUnie, ving de lamp behendig op en was zo bijdehand om, nu alle ogen op hém waren gericht, de aandacht aan zich te houden. Hij bleek het van harte eens met Buma. “Lieve Heer! Een samenwerking aangaan met lieden die heulen met de vijanden van het christendom? Zoiets dien je als rechtgeaarde christen toch zeker ten enenmale principieel te weigeren?” En hij spreidde zijn handen open voor zich uit, als ware hij Jezus zelf of één van diens apostelen.

Gallisch reageerde mijn zwager, de zoon van een havenarbeider: “Laat je toch niet zo afleiden van wat echt belangrijk is! Hebben jullie dan niet door, dat die Tjeenk Willink de PvdA het kabinet in loodst? Droom maar lekker van een mooie toekomst! Maar naar het volk wordt toch nooit geluisterd.” Nieuwsgierig naar zijn mening over Geert Wilders, vroeg ik hem plagerig: “Maar door de PVV toch zeker wel?” Het mocht hem niet uit zak en as halen. Ook in Wilders stelde hij geen vertrouwen, zo biechtte hij op. En bijna onverstaanbaar murmelde hij nog iets over “die homo” Thierry Baudet.

Toen nam uiteraard de – mannelijke – partner van mijn broer Jerome het woord. In de kennelijke overtuiging dat Mark Rutte van de VVD ook homofiel is, verkondigde hij trots dat deze homo ons land nu toch al behoorlijk lang “verdomd goed” bij de teugels had gehouden. “Sommigen zetten hem weg als ‘neoliberaal’. Alsof hij overal marktwerking heeft geïntroduceerd. Dat is toch zo bezijden de waarheid! Weet wel: het UWV komt uit *zijn* koker. Als het van nieuwe verkiezingen zou komen, dan krijgt hij opnieuw mijn stem!” Even viel er een stilte waarin ons inwendige gegrinnik voor ons, beelddenkers, tamelijk goed hoorbaar was.

Had hij het in de gaten of niet? Jerome zette het suggestieve taalgebruik voort: “Ik wil niks zeggen, hoor, maar eigenlijk draait nu alles om Alexander Pechtold. Hij zit in een wippositie, want hij zal de doorslag geven met welke partij ‘het motorblok’ verder zal gaan. Alleen maar goochem van hem, hoor; dat hij let op het broodnodige evenwicht. Dat is zo belangrijk!” Even leek het erop, dat hij zich in de sportschool bevond alwaar hij aan bodybuilding doet. Demonstratief liet hij ons een denkbeeldige halterstang zien die in zijn krachtige handen lag te balanceren.

“Daar zeg je wat, krachtpatser!” begon mijn nogal apolitieke jongste zus, de yogalerares. “Daar doet hij inderdaad heel goed aan. Evenwicht! Dat is essentieel voor heel ons universum, tot in de kleinste elementen ervan. Een samenwerking tussen partijen die elkaar niet liggen? Dat zou nou zo ongeveer hetzelfde zijn, als wat ik wel eens zie bij mijn leerlingen. Die proberen dan niet vanuit de *ontspanning* yogahoudingen aan te nemen, maar vanuit prestatiedrift. Zo geforceerd! Dat is vragen om problemen. Echt!” En ze sloot af met een wijze uitspraak die wellicht ook in Delfblauw staat geschreven, ergens aan de wand van de toiletruimte van haar yogaschool: “Om je grenzen goed te kunnen bewaken, dien je te weten waar ze liggen!”

Het was mijn (aan de PvdA verbonden) oom Wim, die het gesprek weer zo snel mogelijk op de politiek bracht. Wat hij inbracht was overduidelijk ook niet vrij van partijpolitieke belangen. “Wil de jeugd toekomst hebben, dan grijpt Lodewijk Asscher deze kans om het vertrouwen van de kiezer te kunnen herwinnen met beide handen aan! Ik vrees oprecht, dat de PvdA reddeloos verloren is, indien de partij niet deelneemt aan het komende kabinet.” Een zwaaibeweging met zijn rechterarm over mijn eettafel visualiseerde zijn idee dat GroenLinks en/of de SP zijn partij electoraal zou(den) wegvagen.

Fel trok hij van leer: “Het een hinderlijke misvatting dat de verkiezingsuitslag zou aangeven, dat het Nederlandse volk het signaal heeft afgestaan, dat de PvdA voorlopig niet meer mag meeregeren. Alleen al het gegeven dat wij meer stemmen hebben gekregen dan onze concurrent binnen de huidige formatie, de ChristenUnie, is hiervan het bewijs.” Bij elke ‘dat’ had hij een priemende vinger naar voren uitgestoken. Na de derde – denk ik – kwam de gedachte in mij op om er even in te knijpen.

Dat heb ik overigens maar niet gedaan. Het zou immers de aandacht maar op mij hebben gevestigd; en ik vond het de hoogste tijd worden, dat iedereen – onverrichter zake! – weer zou vertrekken. Met een familie al even verdeeld als de rest van het electoraat tussen progressief en conservatief, is het op zich goed debatteren. Maar wat nu als zij zich zouden herinneren waarvoor zij eigenlijk kwamen? Dan zag het er voor mij al even somber uit, als voor schijnbaar vrijwel alle Nederlandse politieke partijen in dit spannende tijdsgewricht!

Door mee te werken aan een beleid waarmee je jezelf in de vingers snijdt, raak je voor je het weet – Al dan niet voor eens en voor altijd! – ‘besmet’. Juist iemand die zich in een minderheidspositie bevindt, heeft daar rekening mee te houden.

Rode krullenbol