Geen vakantie voorpret, alleen maar stress

Angela

Ik ben blij dat mijn herkenning ook bij jou herkenning oproept.

Ach ja, gedeelde smart is halve smart.

Maar inderdaad, ik wilde ook al reageren op iedereen die jou als verwend zien en een "luxe-probleem" geen probleem vinden.

Dan kunnen we OO wel sluiten.

Ik heb een vriendin verloren aan een ziekte. In die tijd was ALLES "geen probleem" in verhouding tot haar dodelijke ziekte. Maar ja, toch kom ik wel eens met iets zitten, wat voor mij toch echt een probleem was.

Ik hoop wel dat je er zelf wat anders naar kunt gaan kijken, zodat je het voor jezelf wat minder zwaar maakt. En je er dus minder tijd mee kwijt bent, zodat je (evt na het boeken) lol kunt hebben aan nog wat inlezen of in elk geval van de vakantie zelf en het nagenieten.

Tot slot, als je nog een jaar langer hebt, heb je ook wel lekker lang om je in te lezen. Er schijnt een leuk boek te zijn van iemand die Japan op de fiets verkend heeft. Hoewel dat vast meer beslaat dan Tokyo, misschien toch leuk om je voor te orienteren.

Waarom Japan?

Ik vind het niet verwend hoor, om een luxeprobleem te hebben. Deels herken ik me in je verhaal, want ik vind het uitpluizen van de vakantie ook eerder in de categorie corvee dan voorpret vallen, de voorbereidingen leiden niet zelden tot een huwelijkscrisis in de laatste dagen voor vertrek, en eenmaal op de bestemming heb ik het reuze naar mijn zin.
Nu kreeg ik laatst een lijstje voorgeschoteld met onvertaalbare Nederlandse begrippen, en voorpret stond op twee. Daar schijnen ze buiten ons land niet eens aan te doen.

Wat me echt intrigeert is je wens om met die instelling dan uitgerekend naar Tokyo te gaan. En dan niet met een volwassen reisgenoot met wie je je ervaringen kunt delen, maar met twee niet bijster reislustige pubers.

Kijk serieus naar Lost in Translation als je hem niet kent. De hoofdpersonen zijn vanwege beroepsmatige verplichtingen in Tokyo en worden daar ieder op hun eigen manier overspoeld en volkomen gedesorienteerd raken door de hectiek van een stad waar je de continu flitsende lichtreclames niet eens kunt lezen.

Ik wist meteen: daar hoef ik nooit van mijn levensdagen heen. Uitgebreid afzien in ongerepte natuur is waarschijnlijk ook niet aan besteed. Bij natuurfilms begin ik na 10 minuten al te gapen, en dan zit ik nog comfortabel in een warm huis met een kop koffie op de bank. Dus uitgebreid wekenlange vakanties naar Canada uit te vogelen hoef ik al niet te doen. Mijn reiservaring beperkt zich ook tot Europa en de VS. Nou en? Ik houd van talen, en spreek er vier heel behoorlijk. Hindi, Chinees en Japans staan niet in dat rijtje.

Bekijk het gewoon vanuit dat perspectief: je bent geen kneuterige Hollander, maar een moderne mindfullende globalist, die haar enviromnmental footprint tot een minimum wil beperken.

Kenfan

De kinderen willen ook graag naar Japan, maar we hebben alle drie hetzelfde probleem. We kunnen geen knopen doorhakken, dus aan hen heb ik ook niet zo heel veel qua plannen. (ze zijn 19 en 22 jaar)

Vrienden van dochter

Ik bedacht me opeens dat vrienden van mijn dochter naar Japan zijn geweest. Ik heb gevraagd of ze ervaringen en tips wil vragen.

Kinderen

Kinderen willen zo veel. Die van mij willen wel een zwembad in de tuin. Maar ja, die bladeren he....

Kijk, er zijn al flink wat sociale verplichtingen in het leven waar je niet onderuit komt, de vaatwasser uitruimen, kerstmis, verjaardagen aan de andere kant van het land, het taaie eeuwige kerstkonijn van je schoonmoeder (al zou ik willen dat ik dat nog een keer kon eten), het surprise paasontbijt in een versierde doos op de basisschool (godlof is er hier nooit een hyperhulpouder op dat bespottelijke idee gekomen)

Een reis naar Japan valt daar niet onder.

Negentien en tweeentwintig vind ik trouwens geen kinderen meer. Die mogen zelf wel wat initiatief ontplooien om wensen te realiseren. Ik voel ook zelden de aandrang die te financieren.

Je mag mijn negentienjarige anders wel lenen. Die heeft me net overgehaald voor een spotgoedkoop midweekje naar een land met cyrillische letters. Ik houd mezelf graag de illusie voor dat het uit pure liefde voor moeders voorkomt, maar waarschijnlijk ben ik gewoon de enige die kan in zijn spaarzame collegevrije periodes. En een wandelende portemonnee is ook nooit weg.

Kenfan

"Ik houd mezelf graag de illusie voor dat het uit pure liefde voor moeders voorkomt, maar waarschijnlijk ben ik gewoon de enige die kan in zijn spaarzame collegevrije periodes. En een wandelende portemonnee is ook nooit weg."

Heb jij mijn zoon gestolen ?

Kinderen

Maar de kinderen zijn dus al volwassen? Dan kunnen die ook makkelijk hun deel doen. Ook al vinden ze er niks aan en levert het stress op. Je deelt de zoektaken in drie. Vervolgens vergelijk je samen en aan het eind van de avond boek je vlucht en hotel.

Al je niet van organiseren houdt maar wel van vakantie kan je die taak uitbesteden (aan een reisbureau) maar dat kost inderdaad geld.

Wil je besparen dan ga je een avondje er voor zitten en boek je vlucht plus hotel. Met drie mensen is dat zo gedaan. Ongetwijfeld kan je ook weken besteden aan het vinden van een nog betere deal maar goed daar moet je inderdaad lol in hebben.

Nu ben ik nooit in Tokyo geweest dus misschien is dat anders maar mijn ervaring is dat accommodatie meestal het makkelijkst is (mits je flexibel bent). Ik zou dus eerst een goede vlucht zoeken en het bekende rijtje langsgaan (skyscanner, kayak, google flights, expedia...). Vervolgens de beste vlucht boek (qua tijden en prijs)
en dan er vervolgens een hotel bij zoeken via booking.com, airbnb, expedia..
Maar misschien dat accommodatie in Tokyo het lastigst is dus dan is het iets meer opletten.
Maar zou doe ik het zelf dus als ik een stedentrip boek. Ik besteed daar ook geen avonden aan. Daar heb ik geen zin in & meestal kan je zo ook een prima deal vinden.
Bestaan er goedkopere deals? Ongetwijfeld. Maar zolang ik voor mijn budget zit waar ik wil is het wel goed.

Kinderen betalen hun eigen deel

De kinderen betalen hun eigen deel,dit even ter info. Alleen hebben ze dezelfde genen als ik heb, en vinden het ook niet makkelijk om een reis te plannen. We willen graag, maar na een aantal uren Googlen, weten we het gewoon niet meer.
En net als Kaaskopje voel ik mijn humorsprieten ook niet omhoog gaan bij Kenfan, maar ga vooral door als je dat nodig vind om zo te doen.

Input 'lokalen'

Reisgidsen geven veel info, maar ik ervaar de input van bv Japanse collega's wanneer ik naar Tokyo wil, als waardevol. Ze weten ook welke periode het beste is of waarschuwen voor de valkuilen.

Een verre reis maak je niet elk jaar. Het is m.i. zonde om met een krappe beurs op pad te gaan. In dergelijke situatie, kan je beter nog een jaartje sparen zodat je echt kan genieten en een bijzondere plek niet hoeft te passeren omdat je het te duur vindt terwijl je een hele dag gevlogen hebt om dat land te bezichtigen.

De humorantenne van Kaaskopje

Zou het gewoon kunnen dat onze humorantennes heel anders afgesteld staan? Ironie lijkt niet aan jou besteed, waarschijnlijk vind je Lucky TV ook al grove majesteitsschennis. Mij mag je best weer(!) neerzetten als een zwartgallige cynicus, maar zoon is alles behalve berekenend. Integendeel,dat is een ondernemende, sociale, geestige jongeman die zo dol is op zijn moeder dat hij nog steeds op moederdag de danerollescroissantjes in de oven schuift en sinasappeltjes perst. En met wie zijn voorlopige schoonouders zeer in hun sas zijn. Hij heeft natuurlijk ook een geweldige opvoeding genoten.

Kijk wat ik vreemd blijf vinden aan deze draad is dat hij start met een algemene opmerking over de weerzin tegen het regelen van een gezinsvakantie met pubers, en dan blijkt het ineens over een exotische trip met drie volwassenen te gaan. En het wordt me gewoon niet duidelijk waarom je daar als je niet al te ondernemend en avontuurlijk ingesteld bent daarvoor kiest. Al is het heel hip om uit je comfortzone te stappen, een reisbestemming moet ook een beetje bij je passen.

Passen inderdaad

De interesses lopen hier zo uiteen dat ik werkelijk niet zou weten wat een gezamenlijke verre reis zou kunnen inhouden. Behalve dan naar het thuisland van ex, dat nog een keer staat te gebeuren. Maar misschien ook door de jongvolwassenen apart met hun vader ondernomen wordt.
Zelfs samen kamperen zit er niet meer in op het moment.
Ben hier al blij als familiebezoek een keer gezamenlijk lukt. Dat is hier ook vaak een vraag waarbij vaak uiterlijk een van beiden meegaat.

boek een georganiseerde reis

Als je naar een ver vreemd land wilt zonder stress dan is het geen gek idee een georganiseerde reis te boeken. Dat kan een groepsreis zijn, maar er zijn zat organisaties die individuele rondreizen aanbieden. Alles voor je geregeld. SNP, Koning Aap, Sawaddee etc zijn zo wat organisaties, maar er zijn er meer.

Kost wat, maar dan heb je ook wat.

Toen ik naar Indonesië wilde als hardwerkende alleenstaande laat-twintiger heb ik om die reden een groepsreis geboekt. Ik had er helemaal geen zin in om zelf mijn weg te moeten zoeken door een land waar ik zo goed als niets van wist en waarvan ik de taal niet sprak. En ik had ook geen tijd (als in: zes maanden weg met de rugzak) om alles op zijn beloop te laten en maar te zien waar ik uitkwam en wanneer.

Vandaar het uitbesteden. Want de een zijn avontuur is de ander zijn stress. En: tijd is geld. Jouw geld, voor de tijd die het de organisator kost om de dingen te regelen die jij nu niet hoeft te regelen.

Groeten,

Temet

overigens

Het vergelijken van georganiseerde reizen zou wat mij betreft nog wel onder voorpret vallen: je bestelt een aantal van die prachtige brochures en dan ga je de reizen onderling vergelijken. Wie biedt wat en voor hoeveel.

Uiteindelijk is de keus waarschijnlijk toch maar tussen een paar aanbieders, en dat kost je een avond op de bank met wat glossy boekwerken op schoot, wat een stuk prettiger is dan een avond achter de pc op zoek naar een goedkoop hotel.

Groeten,

Temet

Kenfan

We hebben elkaar kennelijk niet goed leren kennen ondanks al die jaren. Ik heb zeker gevoel voor humor, maar soms herken ik in je opmerkingen de humor niet. Dat je zoon vooral graag met je meegaat omdat je een gevulde portemonnee meeneemt, was je eigen voorzet voor mij om hem berekenend te noemen. Zo gezegd is het kennelijk niet grappig meer. Maar ik ben blij om te lezen dat jullie in het echt een warme band hebben. Ik had niet anders verwacht .

Ik ben dol op Lucky TV trouwens. Echt, Maxima hoeft maar in de lach te schieten of ik lig onder tafel.

Angela zegt dat de kinderen óók graag naar Japan gaan. Een gezamenlijke keus dus. Wie weet past die keuze dus wel bij Angela.

Ik vind elke vakantie naar het buitenland spannend. Zo vaak gebeurt dat niet dus zelfs Duitsland kan mijn comfortzone al in de war schoppen. Als je daar naar gaat luisteren, kom je nergens.

Je verwarring over de leeftijd snap ik. Oudere pubers zijn 16/17 jaar.

Kaaskopje

Ken jij serieus oudere pubers die niet naar een ver land willen? Dat roepen ze toch allemaal? Waarom is dat een reden om zoiets dan toch te doen als je er flink voor moet sparen en absoluut geen zin hebt om het te regelen? Daarbij vraag ik me wel af waarom ze naar Tokyo willen en wel goed weten wat je daar kunt vinden want dat weet je toch voor je dat besluit? Dus je wil ergens heen om dit of dat te gaan doen en dan ga je boeken maar ik heb het gevoel dat 'dit of dat' er niet eens is.

bedankt

Ik ga dit draadje afronden. Ik vond het leuk om herkenning te krijgen van mensen die ook geen voorpret beleven aan het boeken van een reisje. Ja de leuke dingen, zoals excursies e.d., dat vind ik wel leuk om uit te zoeken. Maar de dingen zoals hotel en vliegreis, dan duizelt het me, zie door de bomen het bos niet meer. Heb je eindelijk een betaalbare vlucht gevonden, lukt het hotel weer niet, of andersom. Maar ik heb hier al wat tips gekregen, misschien geef ik het toch uit handen, maar uiteindelijk komt het allemaal iedere keer weer goed (incl. stress)
Jammer van de reacties die e.e.a. belachelijk maakten, ik heb altijd de stelling meegekregen 'kan je niets aardigs zeggen, zeg dan niets'.

maar

je vergeet mijns inziens dat het echt heel erg decadent en verwend overkomt als je zegt dat je naar Tokyo wil maar geen zin hebt om dat te regelen. In dat geval kies je tussen: je mond houden en meer geld betalen om dat te laten doen of niet naar Tokyo gaan en iets eenvoudigers kiezen. Het komt bij mij echt over als een dreinend, verwend kind. Dat kan heel anders liggen in jouw ogen maar ik vind dat je voorbij gaat aan al die mensen die niet eens op vakantie kunnen. Je eerste reactie leek meer op een discussie, dat is prima, daarna kwam dat Tokyo (je wil wel op vakantie maar je hebt geen zin om het te regelen) en dat maakt dat het opeens een andere kant op ging: verwend gedrag en waarom mag je daar dan opeens niets over zeggen? Omdat dat niet aardig is?

Angela

"Maar de dingen zoals hotel en vliegreis, dan duizelt het me, zie door de bomen het bos niet meer."

En daarom adviseerde ik om eerst de (ruime) periode te kiezen en daarin de tickets te boeken. Dan is het bos vanzelf wat kleiner geworden, want dan is het aantal variabelen afgenomen (je hoeft immers niet meer te twijfelen over welke data, die staan al vast)

Dan kan er dus een hotel geboekt worden, of meerdere (maar, weer meer keuzestress) en dan komt het leuke stuk voorpret: bedenken wat je wilt gaan doen en zien. (Overigens doe ik dat thuis maar gedeeltelijk, lees me wel in, maak eventueel een lijstje met die die ik wel wil doen, maar weinig concrete plannen. Ook bij een rondreis heb ik de vlucht, het hotel voor de eerste nacht en de auto geboekt, maar de rest, ook definitieve route enzo, komt ter plekke wel)

Triva

Triva, je kunt ergens érg veel zin in hebben, maar de weg ernaar toe lastig vinden. Geen zin kun je dan vertalen naar 'ingewikkeld', 'eng', 'straks doe ik het niet goed'. Ik heb vroeger wel eens gedacht dat ik lui was, daar ben ik zelfs mee naar een psychiater gestapt 'wat moet ik, ik kom tot niets'. 33 jaar later heb ik de diagnose ADD gekregen. Dat kan dus een verklaring zijn voor ogenschijnlijk lui gedrag. Het kan ook verklaren waarom ik voorpret wél leuk vind. Ik heb een doel en daar richt ik me 100 procent op. Valt de noodzaak van een doel weg, dan zakt de motivatie als een plumpudding in elkaar. Tot zover het wonder van de menselijke psyche, die niet altijd doet wat wenselijk is.

Mijn ex-pubers hebben al wat verweggistan-wensen verwezenlijkt. Op eigen kosten. Maar als je zelf ook graag je grenzen wilt verleggen door naar een ver land te gaan en je hebt het er voor over om óók voor je kinderen te betalen, dan snap ik werkelijk niet waarom anderen daar iets van moeten vinden of vervelende opmerkingen over moeten maken. Angela vraagt niet om advies om haar dochters van dit onzalige plan af te brengen, ze vertelt wel dat ze moeite heeft met al het geregel.

Tot slot, ik kan momenteel ook niet op vakantie. Wie weet ooit weer wel. Ik kan met droge ogen aanzien dat Angela naar Tokyo gaat en het uitzoeken ingewikkeld vindt. Ik ben ook blij voor mijn dochter dat ze dit jaar drie weken naar Amerika heeft kunnen gaan. Dat nemen ze haar niet meer af. Ik vind het triest als je een ander niets meer kunt gunnen, omdat je eigen mogelijkheden beperkter zijn.

kaaskopje

Het gaat niet om gunnen maar dat zie je blijkbaar niet zo, dat mag. Er is gewoon een verschil tussen de beginposting en waar het verder gaat met oa Tokyo. Waarom een bestemming kiezen waar er dus maar weinig mensen zijn die je kúnnen helpen als je ook al niet geholpen wilt door mensen die dat als beroep hebben.

Maar ik stop er mee, ik had vooral moeite met dat laatste zinnetje van Angela. Kies voor een discussie over het niet hebben van voorpret óf vraag tips voor het boeken van een reis naar Tokyo, combineer die twee niet in 1 draadje.

Kaaskopje

Jij legt het goed uit Kaaskopje, geen zin is helemaal niet de juiste uitleg. Ik vind het inderdaad 'ingewikkeld', 'eng', 'straks doe ik het niet goed' dat klopt helemaal.
Vervolgens word ik afgezeken en voor dreinend, verwend kind uitgemaakt....tja. wat heb ik dááraan dan?

Triva

Ik heb geleerd flexibel en met inlevingsvermogen door bijdragen van forummers heen te lezen.

Angela

Zo kan ik op gezette tijden ook denken, ik snap dat dus goed.

Allebei een beetje

Ik herken je verhaal heel erg goed.
Maar een beetje verwend, dreinend is het natuurlijk ook wel...
Dat vind ik ook vaak genoeg van mezelf.
Dat helpt mij soms trouwens ook wel mezelf een beetje te stoppen hierin. Want het is ergens toch onnodig zelfkwellend.

maar

'Vervolgens word ik afgezeken en voor dreinend, verwend kind uitgemaakt...'

Je hebt ook problemen met goed lezen; ik schreef dat het zo overkomt, ik zeg niet dat je dat ook bént, ik ken jou namelijk helemaal niet!

Duidelijk zijn

Angela je zaaide verwarring door deze draad met het probleem te beginnen dat je geen genoegen beleeft aan een vakantie regelen met pubers.

ALs je van meet af aan de vraag had gesteld "ik wil met drie volwassenen een reis maken naar een bijzondere bestemming,maar ik weet niet hoe ik dat aan moet pakken" had je alleen zinvolle reacties gehad.

Oeps (ot)

Ik zie nu net pas dat Triva woorden van dezelfde strekking schrijft. Er moet toch eens een redigeeroptie bij dit forum komen

Nog even een tip

Ik zoek zelf altijd op chaser.nl naar vliegtickets. Dan zoek je op zo ongeveer alle sites tegelijk. Succes en veel plezier.