Gênante lijven

Respect

Ik heb veel respect voor hulpverleners die die nuance ook bij jou overbrengen, bij mij dus, ik ben daar wel gevoelig voor. Er zijn genoeg hulpverleners die informatie achterhouden maar alleen de informatie aan jou geven die in hun straatje past en waarmee ze de 'goede' kant uit willen pushen. Afvallen valt niet mee en is ook niet alles. Er is wel gezondheidswinst te behalen, hopelijk, door meer te bewegen en gezonder te eten, whatever that may be. Daar zou ik wel op willen inzetten.

Annej

Ook deze stukken moet je oorspronkelijk lezen. Niet het stukje van Nu.nl . Er is heel veel discussie geweest over deze onderzoeken. Het doet niets af aan de risico's van overgewicht. Vooral boven de BMI 30.
Afvallen is heel moeilijk. Als je de richtlijnen van het Nederlands Huisarts Genootschap leest, zie je ook dat maximaal 5 -10 procent nagestreefd wordt.
EN ook al val je niet af, het meer bewegen ZONDER af te vallen geeft al gezondheidswinst.
Het is niet allemaal ellende. En er worden geen onmogelijkheden verwacht. Er is in deze richtlijn juist veel aandacht voor het moeilijke van afvallen. En afvallen is niet het enige doel. Gezondheid is het doel. Door gezond eten en bewegen, met als je een beetje mazzel hebt 5 procent afvallen. Dat geeft al winst.

Maar

Een bmi van tussen de 25 en 30 wordt al beschouwd als overgewicht. ??? Wat is daar dan de reden voor?

Boven de 25

Matig overgewicht: omdat de kilo's die je weegt boven een bmi van 25 kg voornamelijk door vet veroorzaakt worden.Vet dat je niet nodig hebt.(erg gespierde mensen uitgezonderd natuurlijk)
Ik schommel zelf rond een bmi van 25 en ik zie toch wel duidelijk dat ik al aardig wat cm's vet rond mijn taille en heupen verzamel. Tijd om (veel) meer met de honden te gaan wandelen dus. En minder te snoepen...
Voordat ik kinderen kreeg had ik een bmi van 21-22 en het zijn echt geen 10 kg spieren die ik erbij heb gekregen.Helaas.

Daarom

wordt er tussen 25 en 30 ook de tailleomvang meegenomen in de risicoberekening, kan je ook vinden in de richtlijnen van heet NHG

Weegschaal

Ik vind het advies van de huisartsen overigens inderdaad non-hysterisch en nuchter. Zelfs over motivatie gaat het, ook bij kinderen. Verder ben ik blij dat we er niet mee zitten hier thuis. Ook beschreven in de richtlijn hoeveel last mensen hebben van die fixatie en negatieve houding tegenover mensen met overgewicht en hoe mensen met overgewicht dat ook zelf vinden. En wat een nodeloze overlast dat bezorgt aan mensen. Des te meer neem ik mij voor om, ook al kan ik het niet negeren ik ben ook besmet met dat signaleringsvirus, dat ik mijn tong afbijt voor ik ooit nog eens iemand iets meldt over zijn of haar gewicht, maar integendeel punten zoek om positief met mensen om te gaan. Je zult toch maar de hele tijd commentaar op je gewicht krijgen, gesproken en gezwegen. Zonde van je leven dus.

Annej

"Ook beschreven in de richtlijn hoeveel last mensen hebben van die fixatie en negatieve houding tegenover mensen met overgewicht en hoe mensen met overgewicht dat ook zelf vinden. En wat een nodeloze overlast dat bezorgt aan mensen."

En die houding tegenover mensen met overgewicht zou wel eens ongezonder kunnen zijn dan men tot nu toe denkt. Hoe zou jij het vinden om in de eerste plaats gezien te worden als "dat dikke mens", "vies", "geen wilskracht", en pas veel later als "mens", "vrouw/man" etcetera?

Ik trek inmiddels veel minder negatieve aandacht. Maar de ellende die ik heb meegemaakt in mijn obese jaren zal ik nooit meer vergeten, helaas. Dat gaat namelijk ver. Heel ver. Bemoeizucht van wildvreemden, opmerkingen en duidelijke blikken op straat of in de horeca, sollicitaties en ZZP-opdrachten die nagenoeg rond zijn, tot je op kantoor moet verschijnen om papieren te tekenen, verjaardagen die in het teken lijken te staan van "hoe is het met haar gewicht en wat eet ze" (en eet je niks, dan hoor je "ach, eentje moet kunnen"). Om maar eens wat te noemen. Je moet verdomd sterk in je schoenen staan om hier je schouders over op te kunnen halen. Pas nu ik zoveel ben afgevallen, ontdek ik wat het met me heeft gedaan. Het kost me nog steeds moeite om op een terrasje plaats te nemen, of zoals laatst, toen mijn kind jarig was, taart, limonade en chips te kopen in de supermarkt. Gelukkig kan ik er nu ook van genieten als ik me realiseer dat die tijd achter me ligt en ik met mijn dikke lijf niet meer onder een publiek vergrootglas lig!

Wanneer gezond volgens een arts?

Als kind was ik te dik en had ik een huisarts die al mijn klachten daarop schoof. Als ik met bronchitis kwam, dan kwam het omdat ik te dik was en ik moest gewoon maar minder eten. Gelukkig ging deze huisarts met pensioen en de volgende huisarts stuurde me naar een heel vriendelijke diëtiste die me heeft helpen afvallen naar een niet superslank maar wel gezond gewicht, BMI 24.
Wel tien jaar later kwam ik, zo fit als een hoentje door veel sporten en keurig op gewicht gebleven bij weer een andere keuringsarts. Helemaal gezond verklaard, alleen, ik was voor mijn leeftijd echt te zwaar. Of ik daar niet wat aan kon gaan doen?
Dus tja, wat is gezond, als je 10% afvalt kan het zijn dat bepaalde problemen minder snel optreden, maar heb je nog een BMI die te hoog of aan de hoge kant is zal een arts die je voorgeschiedenis niet kent nog steeds zeggen: zal je niet eens afvallen?

Daar gaat het niet over

Mach:"Okay, als je het woord medicus niet snapt , wil ik het ook wel anders noemen, ik ben dokter."
Waarom nou toch zo agressief? Waarom ook zo trappend naar beneden? En waarom in Godsnaam gebruik je nu alweer een term die nog niet duidelijk maakt wat je positie is? Ben je poppendokter, dierendokter, of arts? En dan basisarts of specialist in een of andere soort?
JIJ beroept je op je kennis. JIJ beweert dat het maar goed is dat 'jouw soort mensen' over dit soort zaken beslist en beschikt en niet 'mijn soort mensen'.
Wie zijn dat dan, jouw soort mensen?
Mach:"Ik snap niet dat je niet gewoon een keer kan toegeven dat je fout zit. "
Je snapt kennelijk niet dat de kwestie helemaal niet over 'gelijk hebben' gaat. We zijn het gewoon niet eens. Jij hebt een nogal rigide interpretatie van richtlijnen voor gewicht en overgewicht. Je leest dat protocol alsof dat BMI eenzelfde soort maat is als lichaamstemperatuur.
Ik ben het met die zienswijze niet eens. Ik meen zelfs dat die zienswijze schadelijk is, zie ook wat ex dikkerd daarover zegt. Bovendien is voor die interpretatie helemaal geen wetenschappelijke onderbouwing te vinden. Ook niet in dat protocol. Dat er wel in lezen duidt op rigide interpreteren.
Ja, het is verstandig om bij een patiënt met overgewicht en conditieklachten het over dat overgewicht te hebben. Overgewicht is een indicator voor bijvoorbeeld hoge bloeddruk. Maar dat wil niet zeggen dat iedereen met datzelfde gewicht een tikkende tijdbom is.
Vergelijk: Ja het is verstandig om bij iemand met bruine ogen met vermoeidheidsklachten en gemakkelijk brekende botten te denken aan sikkelcelanemie. Bruine ogen zijn net zo goed een indicator.
Ho, niet meteen gaan gillen, er is inderdaad een verschil.
Er zijn zieke mensen die met afvallen hun gezondheidssituatie verbeteren. Bloeddruk wordt lager. Suikerziekte kan zelfs helemaal verdwijnen. Dat dat kan maakt in zichzelf aannemelijk dat overgewicht zelfs een veroorzaker van ziek zijn kan zijn.
Maar zelfs dan zegt dat nog niks over gezonde mensen zonder klachten met hetzelfde gewicht.
Mach:"Want aan jou fantasieen en onwaarheden hebben we niets"
Je bent niet de enige die een rigide interpretatie geeft. Dat is eigenlijk de meest dominante stem. Daarmee wordt geen waarheid verkondigd en we hebben er ook nog eens niks aan. Zie de cijfers. Al dat gezeur over gewicht, al dat geld die kant op, al die ambassadeurs van de slanke lijn en het gezonde doen in welke vorm ook: het helpt niet.
Er komen alleen maar meer dikkerds. Hoe meer aandacht, hoe sneller dat gaat.
Groet,
Miriam Lavell

Weegschaal

Ik doe moeite om mijn kinderen ver te houden van die ongewenste infiltratie met gewicht door scholen en omstanders. Ik ben het met Miriam eens dat hoe meer aandacht daar naartoe gaat hoe dikker mensen worden. Dat blijkt wel uit de geschiedenis. Al meer dan 30 jaar moet er gedieet worden op alle soorten manieren, gelukkig komen we daar nu een beetje van terug. Want al meer dan 30 jaar worden mensen ook steeds dikker, juist als ze gaan dieten. Zelfs kinderen in klas 3 op de school van mijn dochter riepen al 'vetzak' naar elkaar -en naar dochter- terwijl ze nog niet eens wisten wat het betekend. Met mijn rigide kinderen ben ik ook nog eens bang dat ze aanleg hebben voor een eetstoornis als anorexia, dus ik leg ze uit om die dingen te negeren, zonde van je leven. Wij eten al gezond en bewegen. Dat is het. De rest kan je leven in de war brengen.
Daar heb ik veel voorbeelden van gezien in mijn omgeving.
Ik heb dan ook geen weegschaal.

Moedermop

Ja, dat herken ik. Niet van mezelf, gelukkig, maar wel van mijn broer, en ook uit medische dossiers die ik beroepshalve lees. Wat je ook hebt, als je daarnaast ook overgewicht hebt dan zal het eerste en in veel gevallen enige advies zijn dat je moet afvallen.

Voor mensen als jij is er eigenlijk maar éen tip te geven: zoek een beetje mollige huisarts. Dat scheelt vermoedelijk een hoop gezanik.

Groeten,

Temet

Temet

In mijn herinnering was die eerste arts helemaal niet slank, gek genoeg!

Mijn bronchitis is trouwens overgegaan toen mijn vader stopte met roken. Omdat ik minder vaak ziek was kreeg ik ook meer plezier in bewegen en dat zal het afvallen echt hebben geholpen.

Poppendokter

Zoals AnneJ al schreef: de richtlijnen van het NHG zijn helemaal niet rigide. En denken aan alle kanten mee.
Niet iedereen hoeft een bmi onder de 25.
Vijf procent afvallen is al heel mooi.

Miriam

Miriam: Maar zelfs dan zegt dat nog niks over gezonde mensen zonder klachten met hetzelfde gewicht.
Mensen die roken, wéten dat roken niet goed is voor de gezondheid. Ondanks dat roken niet goed is voor de gezondheid zijn er ook mensen die zich een slag in de rondte roken en toch heel erg oud worden. Verbazingwekkend, maar het is niet uitgesloten. Adviseer je aan de hand hiervan om vooral te blijven roken, want.. je kunt er tenslotte oud mee worden? Vast niet. Het lijkt wel of jij vindt dat er eerst bewijs geleverd moet worden dat iemand door overgewicht ziek zal worden. Is het niet logischer om dat om te draaien? Om te voorkomen dat iemand ziek wordt door overgewicht, kan diegene daar beter preventief iets aan doen? Want gemiddeld genomen, is de verwachting dat overgewicht een probleem gaat geven wel groot, niet dan?

Klopt niks van

Kaaskopje, om het beeld dat je schetst is het me precies te doen. Ik weet dat dat beeld bestaat, maar het is onzin. Zet het uit je hoofd. Roken is schadelijk. Dat roken invloed heeft op het menselijk lichaam, kun je meten. Bij 1 sigaret al kun je dat vinden in de bloedgassen bijvoorbeeld. Bij drinken is dat trouwens ook zo. 1 biertje vind je direct terug in 'fout' bloed.
Een kilo > BMI 25 zie je nergens. Nou ja, behalve aan de buitenkant en in relatie tot het modebeeld. Maar niet in het functioneren van het lichaam. Twee kilo ook niet. Tien kilo zelfs niet.
Kaaskopje:"Want gemiddeld genomen, is de verwachting dat overgewicht een probleem gaat geven wel groot, niet dan?"
Gemiddeld genomen zit die verwachting tussen de oren, maar de meeste mensen met een gewicht > BMI 25 hebben nergens last van en krijgen ook nergens last van. Nou ja, ze krijgen last van ouder worden. Ouder worden is ook een risico voor vaatziekten, diabetes, etc.
Gemiddeld genomen is er eigenlijk vooral bewijs voor het feit dat de samenhang tussen overlijden aan hart en vaatziekten en gewicht, nogal mager is. Het aantal dikkerds naar de rigide BMI maat neemt alleen maar toe. Ondertussen is de kans om te overlijden aan hart en vaatziekten sinds 1970 gehalveerd.
http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/bevolking/publicaties/artikelen/archief/2005/2005-1785-wm.htm
Kortom: je beeld klopt niet. Te zwaar zijn is niet net zo erg als roken. Het is meestal helemaal niet erg.
Groet,
Miriam Lavell

Crashende mozzilla

Dankzij een gecrashte Firefox ben ik mijn al geschreven tekst kwijt en dat is misschien maar goed ook. Je staat toch niet open voor het gegeven dat overgewicht vaker wel dan niet schadelijk is voor de gezondheid. En dan kijk ik niet naar de mensen die net op het randje van 'groen' zitten. Je verdedigt zelfs een bmi boven de 30 en je denkt lijkt wel ook alleen maar aan hart- en vaatziekten en diabetes. Voor die paar bewijzen die jou blijkbaar hebben overtuigd dat het geen kwaad kan om je gewicht te laten zoals die is, zijn er vele vele malen meer te vinden die aangeven dat overgewicht wel schadelijk is. Maar ga vooral door zoals je doet. Ik gun je een hoge leeftijd, zonder levensbedreigende hobbels in je gezondheid. Maar vertel anderen niet dat ze goed bezig zijn als ze echt te zwaar zijn. Dat is een schadelijk advies.

In de zorg is het zwaar!

Op zich denk ik dat het met de gezondheidsrisico's van mensen met overgewicht wel mee zal vallen. Als ik obese mensen zie zweten en zwoegen met gewone dagelijkse zaken dan denk ik dat dat dan weer niet mee zal vallen.
Als werker in de gezondheidszorg zijn deze mensen echter wel een aanslag op mijn gezondheid. Ik houd steeds meer mijn grenzen wat dat aan gaat in de gaten. Jammer voor de obese patient maar als de tillift niet in de onderzoek/verpleegruimte past dan voer ik geen transfer uit.
Mensen staan daar te weinig bij stil maar als obees mens kun je dus gewoon iets breken of ziek worden waardoor anderen je moeten ondersteunen. Ik begrijp best dat het moeilijk is om eten te laten staan, ik heb er zelf ook best moeite mee gehad maar als je je eenmaal aangewend hebt om wat soberder te eten dan vraagt je lichaam ook minder. Een goed hulpmiddel is ook de website calorieteller.nl Gewoon een tijdje rekenen wat je precies binnen krijgt is bijzonder verhelderend.

Daar heb je gelijk in

Ik weet niet of je een obees persoon kwalijk moet nemen dat hij/zij zoveel te zwaar is als hij of zij zorg nodig heeft, maar voor zorgverleners lijkt het mij best pittig ja.
Ik heb ook de ervaring dat je eerder het gevoel hebt dat je vol zit als je je aanwent om het met minder te doen. Maar misschien is het ook zo dat je je aanwent om met minder genoegen te nemen. Niet meer eten tot je geen pap meer kunt zeggen, maar genoeg is genoeg.

Vandaag in de volkskrant

Een verslagje nav een artikel in de american jnl of clinical nutrition, waarover neuro-endocrinoloog Susanne la Fleur (ook een medicus of, zo u wil, dokter dus ahem en kuch) zich lovend uit laat. Geef 12 gewichtige heren een milkshake op hun nuchtere maag. Die zien er exact hetzelfde uit en ze ruiken hetzelfde, maar de ene helft van de shakes verteert veel sneller dan de andere, door de samenstelling. Vervolgens blijkt in de MRI scanner dat bij de groep die een licht verteerbare shake heeft gekregen, het gebied dat bij verslaafden craving veroorzaakt actief is en bij de andere niet. Oftewel: van eten van snelle suikers en zetmeel krijg je barre extra honger. Het is in dit stadium niet te zeggen hoe generaliseerbaar deze uitkomsten zijn, maar als ik in de voedselindustrie mijn recepten moest maken voor een goede verkoop, dan wist ik het wel. Dan ging ik door met de methodes die men daar nu reeds zo volop toepast en waarvan mensen zo'n trek krijgen.........

Vandaag in de volkskrant

Een verslagje nav een artikel in de american jnl of clinical nutrition, waarover neuro-endocrinoloog Susanne la Fleur (ook een medicus of, zo u wil, dokter dus ahem en kuch) zich lovend uit laat. Geef 12 gewichtige heren een milkshake op hun nuchtere maag. Die zien er exact hetzelfde uit en ze ruiken hetzelfde, maar de ene helft van de shakes verteert veel sneller dan de andere, door de samenstelling. Vervolgens blijkt in de MRI scanner dat bij de groep die een licht verteerbare shake heeft gekregen, het gebied dat bij verslaafden craving veroorzaakt actief is en bij de andere niet. Oftewel: van eten van snelle suikers en zetmeel krijg je barre extra honger. Het is in dit stadium niet te zeggen hoe generaliseerbaar deze uitkomsten zijn, maar als ik in de voedselindustrie mijn recepten moest maken voor een goede verkoop, dan wist ik het wel. Dan ging ik door met de methodes die men daar nu reeds zo volop toepast en waarvan mensen zo'n trek krijgen.........

Ah.. de suikers

We hadden het er al even niet meer over gehad geloof ik.
Hoeveel schat jij in wat jij per dag/week aan dit soort eten binnenkrijgt en wat dit voor jouw gewicht betekent?
Ik heb vandaag bijvoorbeeld yoghurt met muesli en een klein schepje gewone suiker gegeten, een banaan, een wilde perzik, een mokje koffie, een flinke mok verse muntthee. Tot daar weinig schadelijks dus. Maar bij de avondmaaltijd hebben we gyros (varkensvlees) met een kruidenmengsel voor gyros, sla met een mosterd/dille dressing (kant en klaar) en aardappelbolletjes gegeten. Wie weet zat in dit eten 'makkelijke' suiker verwerkt. Ik heb het niet gecontroleerd. Mijn man had mijn bord te vol met die aardappelbolletjes geschept (hij serveert dit eten als een soort 'plateservice') en ik heb dan ook een beetje laten staan. Na het eten heb ik twee bolletjes ijs genomen. Nu in de avond heb ik nog wat gesnaaid van de sla, dat doe ik altijd, dus ook als we de dressing zelf maken en ik knabbel op worteltjes. Ik zeg het eerlijk, ik heb nog steeds een beetje trek, maar ik heb ook altijd snel weer trek als ik 'gewoon' aardappels, gekookte groente zonder sausje en een stukje vlees eet. Gegarandeerd zonder snelle suikers dus. Verse gekookte (het liefst met een nog stevige bite) groente verdwijnt bij mij in een holle kies, waardoor ik na een half uurtje alweer naar iets lekkers verlang. Hoe verklaar je dat dan? En als ik een kant en klare pizza heb gegeten, kan ik daar juist de hele avond op voort.

Lamaar

Je mist het punt. Het gaat hier om onderzoek, niet om jouw hoogstpersoonlijke maaltijden en jouw dito opinie over wat snelle suikers zijn en waar die in zitten. Ook had ik erbij gezet dat bekeken moet worden in hoeverre de resultaten te generaliseren zijn.

Puberma, herkenbaar

Ik heb als tiener in Londen gewoond en daar leefde ik bijna op de Mac. Er was toen een actie: als je wat kocht kreeg je een soort kraslot met als prijs weer eten. Soms kreeg ik niet één, maar meerdere bonnen. Altijd gierende trek terwijl dat logischerwijs niet zou moeten. De zeldzame keer dat ik met mijn kinderen naar de Mac gaan hebben zij voordat we weer thuis zijn honger.

Helemaal mee eens

Ik ben het er helemaal mee eens dat de samenstelling van je voeding invloed heeft op hoeveel honger je hebt en hoe snel je weer honger hebt, ik heb ook nooit beweerd dat dat niet waar is. Maar wat je eet bepaal je wel zelf.
Op internet zijn nog meer interessante stukken van Susanne la Fleur te lezen: bijvoorbeeld http://www.wetenschap24.nl/programmas/labyrint/labyrint-tv/2013/januari/Snacken.html
Het is bij labyrinth op tv geweest.
Maar dat was de laatste discussie ook niet. Het ging erom dat er gezegd werd dat je je pas zorgen om je gezondheid hoefde te maken als je bmi 35 was. En dat is wel erg jammer. Als je eenmaal zover bent, is het veel moeilijker om met gewoon gezond eten het in de hand te houden, dan als je al oplet als je nog in het "matig overgewicht"deel zit.
Overigens is Susanne la Fleur geen "dokter, ahem, ahem", maar doctor in de medische biologie en neuroscience en weet ze dus waarschijnlijk véél meer van voeding dan wij allemaal bij elkaar.
Maar voedingsadviezen aannemen van een onderwijsdeskundige, lijkt me net zo zinvol als adviezen over verlengd kleuteren van je huisarts..

Tegen voedingsadviezen

Karin, je mag de wereld beschouwen zoals je wilt, maar aannemen dat die beschouwing ook nog een soort van absolute waarde van waarheid in zich draagt, is onzin.
Zo mag je over jezelf beweren dat je medicus bent (hoe vaag die titel ook is), maar hou het bij jezelf alsjeblieft. Beweer niets over mij.
Ik heb bovendien geen voedingsadviezen gegeven. Ik ben tegen voedingsadviezen. Dat is het hele punt juist. Ze kloppen zelden. We weten te weinig van voeding om iets zinnigs te kunnen zeggen.
Vandaar dat er geen dieet is dat werkt en dat zelfs de adviezen van dietisten geen werkzame resultaten hebben.
Groet,
Miriam Lavell

Precies (karin)

Je kunt over en weer vinden dat je het punt mist en onaangename opmerkingen maken over iemands beroep, maar waar het mij ook om gaat is dat de eigen verantwoordelijkheid ver te zoeken is in de reacties van Miriam en ook van Puberma. Het is allemaal de schuld van de voedselindustrie enerzijds of anderzijds lang leve de lot tot een bmi van 35. Tot je bij de dokter komt met een vervelende aandoening en de dokter zegt: 90/100/120 kg is een beetje aan de zware kan, vind u ook niet? Kom dan maar eens aan met "Ach, een bmi van 33 maar hoor en dat komt door de voedselindustrie!"

Miriam

Diëten uit boekjes e.d. zijn ook niet aan mij besteed. Matigen en verstandig met vet omgaan, is wat mij betreft het meest kansrijke 'dieet'.

Kaaskopje

Je hoopt toch zo dat een dokter zich dan richt op de aandoening waar je voor komt en niet bij voorbaat al zijn handen er vanaf trekt omdat iemand overgewicht heeft, rookt of drinkt.
Die neiging bestaat er helaas wel. Daar moet je mee uitkijken.

Vooroordelen

Ook in de medische sector leven vooroordelen, oordelen en tunnelvisies.
Ook daar is het door de toegenomen massaproductie, wie heeft er nog een persoonlijke band met een hulpverlener, een kwestie van vinkjes.
Voor mijn chronische aandoening moet ik regelmatig bloedprikken. Vanwege de medicatie zijn mijn leverfuncties niet goed. Al een paar jaar hoor ik dan van de arts, en de opvolgende arts: heeft u weer teveel gedronken? Eerst negeer je dat. Pas nadat ik het een keer gezegd heb, ik drink helemaal niet, al helemaal niet met die medicatie die ik nodig heb, werden mijn leverfuncties pas serieus genomen. Daarna kreeg ik pas vervolgonderzoek. Zolang het aan mijn 'drankgebruik' lag was het geen reden om alarm te slaan. Het bleek ook mee te vallen, maar je ontken tegenwoordig alles want het werkt in je nadeel. Nooit gedronken, nooit gerookt, nooit in de GGZ behandeld, nooit voor hiv getest.