Gênante lijven
Ik zit te zappen en kom uit bij gênante lijven, op RTL5 en ik ben verbaasd. Het gaat om overgewicht, ernstig overgewicht. En ik maak me druk om een BMI van 24 en vind dat er kilo's af moeten. Ik zie namelijk BMI's van 35 en nog veel meer, er was een man met een BMI van 59! Een vrouw krijgt een maagverkleining en de boodschap dat ze haar eetgewoontes moet aanpakken. Dat laatste klinkt makkelijk (is niet!), maar als dit niet lukt, doe je zo'n operatie teniet. Wat ik me dan afvraag is: als je je eetgewoontes niet kunt aanpassen, heeft dan een maagverkleining nog zin? Een man krijgt via een sonde vloeibaar eten, hij mag vanwege zijn bloedruk geen maagverkleining. Voor iedereen geldt: eetgewoontes aanpassen en dat is heel moeilijk. Zou een gedragstherapie dan niet beter helpen? Ik ben nu een paar maanden bezig met andere eetgewoontes, het voelt nu redelijk normaal, maar wat was het lastig. Geen suiker, geen chips, koek, snoep, weinig koolhydraten: het betekende echt een andere manier van leven. En bij mij gaat het om een kilo of 10, bij deze mensen gaat het soms om 100 kilo of meer! Een maagverkleining is echt levenslang en dan praat ik niet alleen over eetgewoontes, maar ook de manier van eten: vaker kleine beetjes, echt nadenken hoe/wat je eet. Als je dan een haat/liefde verhouding hebt met eten, wat dan?
Ahem
Wat dingen: Suzanne la Fleur is ook medicus volgens mij, want neuro-endocrinoloog. Dus ook een dokter wat mij betreft, mijn huisarts is ook gepromoveerd maar toch ook een dokter dacht ik. Verder maak ik mij, zelf doctor, maar gelukkig geen dokter, geen illusies over de medische stand, ook wel het laatste gilde genoemd. Dat zijn die mensen die de overheid niet tegenspreken als die de productschappen toestaat om mensen aan te zetten tot eten: eenmaal per etmaal een eimaal, melk goed voor elk, brood moet enzovoort. Je beslist zelf wat je eet, ja tuurlijk joh. Juist de medische stand zou overheid en producenten ook moeten aanspreken op de obese omgeving die ze scheppen.
Annej
Oh absoluut, het zou kwalijk zijn als een arts mensen uitsluit van behandeling. Ik heb ergens in dit draadje ook gezegd dat ik vind dat zorgverzekeraars in dat opzicht geen mensen mogen uitsluiten omdat ze roken of te dik zijn of wat dan ook.
Puberma
Het moet mij toch eens van het hart dat ik wat moeite heb met je nogal aanvallende manier van meepraten. Ik heb de hele tijd het gevoel "wat heb ik je aangedaan, dat je zo tekeer gaat'? Maar misschien kan dit mijn geheel persoonlijke interpretatie zijn.
Puberma, ik weet door een kennis dat voedsel een vreselijk probleem kan vormen voor iemand. Eenmaal verslaafd is het erg moeilijk om daar weer van te genezen. Maar niet iedereen is verslaafd aan eten in de zin van problematisch en afhankelijk van hulpverleners. Net zoals ook niet alle wijnliefhebbers een serieus probleem hebben. Zolang de situatie beheersbaar voor je is, waarom is het dan volgens jou zo onmogelijk om weerstand te bieden aan die verdraaide suikers waar jij je zo druk om maakt? Misschien vind je mij naïef, maar ik vind dat ik het redelijk in de hand heb.
Als ik het even bij mijn kennis hou, die in een kliniek gezeten heeft voor haar vreetbuien en de oorzaak daarvan en al meerdere jaren een maagbandje heeft maar nog steeds met een groot overgewicht door het leven gaat, dan snáp ik dat ze bij stress vreselijk veel moeite heeft om de koelkast dicht te houden. Ik heb die behoefte ook wel eens bij stress, dus dat snap ik echt. Maar als ze op gewone stressloze momenten wel slaatjes koopt en andere flink vette hap, dat begrijp ik dan weer niet. En dat stukje schaar ik toch onder dat ze de verantwoordelijkheid daar zelf voor moet nemen. Zolang ze dat niet doet, zal er nooit iets aan haar gewicht veranderen en kan een hulpverlener hoog en laag springen, maar dan gebeurt er niets. En dat acht ik niet de schuld van de voedselindustrie. Dat ze zo dik is geworden, komt óók niet door de voedselindustrie. Dat komt door bepaalde veranderingen in haar leven. Daarvoor was ze een slanke den.
Eens met kaaskopje
Er is werkelijk van alles te koop: van verse groente tot snoep tot kant-en-klaar in allerlei vormen en maten. Dat is trouwens niet alleen van deze tijd, al tientallen jaren, ondanks dat er natuurlijk veel meer varianten enz zijn. Die patatboer hadden we 50 jaar geleden ook, net als een zak chips en net als kant-en-klare poederzakjes saus om maar wat te noemen. Toen en nu hoef je dat niet te kopen en te eten. Als ik graag zou eten zonder door de fabrikant toegevoegde suikers, zout, vetten en additieven, dan is dat helemaal niet zo moeilijk. Ik koop verse groenten, een stukje kipfilet, aardappel of rijst (desgewenst kan je dat zelfs biologisch doen). Ik koop een fles (pure) olie en hanteer zelf het zoutvat, en bepaal zelf welke (verse) kruiden ik eraan toevoeg. Als ik kies voor een pot pastasaus, kan ik de ingredientenlijst lezen en zelf bepalen of ik dat op dat moment oke vind, of dat ik zelf de pastasaus maak. Overigens denk ik dat je tegenwoordig heel wat kant-en-klare pastasausen kiezen die wbt samenstelling beter zijn dan die van 30 jaar geleden. Keuze zat. Maar het hoeft niet, je kunt het ook heel simpel zelf maken. Ik vind het toch echt een groot deel eigen verantwoording en eigen keuze.
Bibi
Aanvulling
Er wordt ook regelmatig geroepen dat er een soort 'verslavings iets' zit in bijv. light chips. Ik vind dat zo'n onzin. Als jij ervoor kiest om 1x per week een bakje chips te eten en je kiest voor de light (minder vet en evt minder zout variant en ook nog eens gebakken in zonnebloemolie ipv hard vet), zie ik het probleem niet. 1 bakje is 1 bakje en dat bakje heeft wel minder calorien. Eigen verantwoording toch?
Bibi
Eigen verantwoordelijkheid
Er is niets mis met eigen verantwoordelijkheid. De mogelijkheden daarvan moet je echter ook niet overdrijven. Daarvoor zijn er teveel argumenten waarom het desondanks niet lukt om overgewicht terug te dringen. Op persoonlijke schaal kun je veel doen, vooral als je meer van voeding weet, wat er van te weten valt, en als je kritisch kunt blijven en zelf beoordelen wat jou helpt. Op grotere schaal zijn die praatjes over eigen verantwoordelijkheid niet handig en het helpt niet.
Het is er dus men koopt het
Dat is wat er heel algemeen gezegd gebeurt.
Ik begrijp best waarom je vindt dat praatjes over 'eigen verantwoordelijkheid' niet helpen. Mensen die het maar niet voor elkaar krijgen om iets van hun gewicht te krijgen, voelen zich daar vast al belabberd genoeg over, dan hoef je niet ook nog een trap na dat je het best zelf zou kunnen, als... Snap ik. Maar waarom lukt het deze mensen dan niet? Ik geloof eigenlijk niet dat iedereen zich kan verschuilen achter verslaving aan (iets). Als je weet dat je ergens niet vanaf kan blijven, dan kun je er ook voor kiezen dat niet te kopen.
Ik benadruk nog maar eens dat ik zelf ook te zwaar ben. Ik praat dus niet over te zware mensen terwijl ikzelf alles kan eten zonder aan te komen. Bij mij is de oorzaak gemakzucht geweest. Ik vond het allemaal wel best.
Het is niet zwart/wit
Het is niet zo dat eigen verantwoordelijkheid volledig genegeerd wordt, maar er wordt gezegd dat er gekeken moet worden naar waarom het de een wel lukt en de ander niet. Daar kan redelijkerwijs niet 1 pasklaar antwoord voor gevonden worden. Maar alleen zwart/wit maar op die eigen verantwoordelijkheid blijven hameren, gaat de oplossing niet brengen. Als je blijft doen wat je gisteren deed, zal je krijgen wat je gisteren kreeg.
Anne
Wat ik bedoel met eigen verantwoordelijkheid is niet het feit dat je te veel/te vet/ te zoet eet. Dat is natuurlijk ook eigen verantwoordelijkheid, maar daar reageerde ik niet op. Het gaat om het feit van toegevoegde zaken in kant-en-klare producten. Als je dat niet wil, dan is het simpel om te vermijden.
Bibi
Links
Zoals ik al zei: het gaat mij niet om het feit dat je te vaak een frietje koopt. Tja, natuurlijk is dat niet slim, desondanks kan dat heel verleidelijk zijn. Oordeel ik niet over, ik doe ook 'dingen' te vaak en te veel... Ik reageer op het feit dat men roept dat er 'verslavende' dingen zitten in fabrieksspul. En dát kan je wel grotendeels vermijden. Als je zin hebt in een lasagne, dan kan je die in de super kopen, of..... zelf maken. Wellicht net zo calorierijk, maar wél zonder zgn. verslavende zaken. Daar ging het mij om, niet over het feit of iemand teveel (te calorierijk) eet. Ik reageer op het feit dat de 'fabrikant' de schuldige is. Nee, je hoeft dat helemaal niet te kopen.
Bibi
Bibi
Behalve dat die verslavende stof ook in niet gemaksproducten zitten. Als voorbeeld is al beleg en brood genoemd. Maar ook de zogenaamde light producten en het door de overheid gesteunde "gezonde keuze" klavertje zijn wolven in schaapskleren.
En je verdiepen in wat gezond is, levert een grote berg aan tegenstrijdige informatie op. Weet je dat veel mensen die weight watchers gaan doen meer moeten gaan eten dan ze deden? Dat strookt met elk leken advies dat je gewoon minder moet eten.
En daarbij: Een levenlang dagelijkse gezonde keuzes maken terwijl je elke x periode een terugval krijgt waarbij je geest hardnekkig je goedbedoelde gezond leven devies probeert te saboteren, gebruikmakend van alle tegenstrijdigheden in adviezen en het zeeeeer ruime aanbod dat zich overal aanbiedt, maakt eigen verantwoordelijkheid een grote uitdaging. (Wow lange zin!)
Waarom als bekend is dat mensen te dik worden, dat aanbod niet reguleren? Waarom niet beperken tot max 1 kiosk op een station bijv met beperkt aanbod. Ik kan er ook geen alcohol en sigaretten meer kopen dus regulering van stoffen die bij overmatig gebruik gevaarlijk zijn, wordt al toegepast.
Of tankstations die alleen eten mogen aanbieden dat na nuttigen geen dip veroorzaakt. Dit zijn dezelfde vetten en suikers waar we dik van worden.
Zodat je niet continu in de verleiding wordt gebracht als je daar gevoelig voor bent.
Ik noem nu maar wat voorbeelden en zeg niet dat dat de beste voorbeelden zijn, maar wel dat er over nagedacht zou moeten worden.
Alleen wijzen op eigen verantwoordelijkheid houdt de ogen gesloten voor de realiteit dat deze mantra niet werkt.
Ja, eigen verantwoordelijkheid zal altijd onderdeel zijn, maar zou niet het enige middel moeten zijn.
Koken
Gezond eten verondersteld dat je weet wat gezond voedsel is en dat je dat weet om te zetten in gezonde aankopen en gezond klaarmaken van de warme maaltijd bijvoorbeeld.
De huishoudschool bestaat niet meer. Daar werd nog koken geleerd. Tegenwoordig hebben we het allemaal druk en verval je al snel tot halffabrikaten en gemaksvoedsel omdat het echt wel meer moeite kost om dagelijks vers te koken. Gelukkig hebben wij hier vanwege allergie een extra motivatie maar ik heb het ook echt moeten leren om gezond te koken. Je moet het van thuis meekrijgen. En anders de moeite nemen om het jezelf aan te leren. Omdat mijn moeder dat allemaal zelf thuis deed en ons hooguit leerde om een cake te bakken heb ik dat later toch veel aandacht moeten geven. Ik heb lang meegedraaid in een eetgroep dat was leuk en nadat allergie bleek heb ik me er in verdiept en toen pas ben ik zelf echt gezond gaan koken en eten. Ik heb nog vriendinnen die de frituur op het aanrecht hebben, dagelijks eten met kant en klare wraps of kaasfondue, dagelijks snoepen alsof dat erbij hoort en die mijn stamppotten veel te zwaar vinden. Ons gewicht is echter geen probleem terwijl dat daar een bron van zorg is. Vandaag een veel te zware vriend van zoon over de vloer. Zelf kok schilt nooit aardappelen maar kookt schijfjes e.d. en bakt ze dan met chilisaus oid. en eet ze met mayonaise. Dan is ons eten best saai. Uit het water, beetje zout. Alleen voor zoon wat peper uit een flesje, ketchup of knoflooksaus erbij. Maar zelf geniet ik het meest van een halve aardappel in de schil met een beetje los zou erop. Paar stengeltjes haricots verts en een lekker stukje vlees. Soms doe ik het wel met knoflooksaus maar dan vooral als ex dat zelf gemaakt heeft van verse knoflook. En dan neem ik me voor om dat ook eens te leren.
Koken met kinderen
Met mijn kinderen kook ik dus regelmatig. Ze helpen vaak zodat ze toch een goed overzicht krijgen. Als zoon gasten heeft kan hij zelf wat voor ze klaarmaken. Helaas hebben ze niets met aardappels schillen maar misschien komt dat nog.
Ja maar
Ik snap best dat er talloze verleidingen zijn. Natuurlijk! Maar dat is toch niet nieuw? Dat is ons hele leven al zo. Inzichten veranderen en dat is best verwarrend. Toch weten wij allemaal van kindsafaan dat een volkoren boterham beter is dan een witte. Toen misschien door de mindere voedingsstoffen en vezels, nu weten we ook meer over snelle koolhydraten enz. We weten al ons hele leven dat een patatje van de snackbar niet bijdraagt aan gezonde voeding.
En ja, die gezonde klavertjes vind ik inderdaad ook de grootste fout van de overheid. Zeer dom.
Maar we zijn toch niet allemaal op ons achterhoofd gevallen? Ik word ook blootgesteld aan talloze verleidingen, toen en nu, net als ieder ander. Ik kan kiezen om wat voor reden ook, niets menselijks is mij vreemd. Lastig soms, maar dat was het 40 jaar geleden ook
Annej
Ook zonder de huishoudschool kun je leren koken. Ik heb de kunst gewoon van mijn moeder afgekeken wat betreft de basis, maar omdat mijn moeder ook echt niet verder kwam dan die basis, heb ik de rest zelf uitgevonden. Soms met behulp van recepten, maar ook gewoon door het maar te proberen. Ik hou bijvoorbeeld erg van groente die in de olijfolie is geroerbakt/gesmoord. Al dan niet met vlees erdoor. Rijst erbij en ik heb echt lekker gegeten. Mijn oudste dochter vindt dit soort eten ook lekker. Die kun je hier veel blijer mee maken dan met allerlei exotische sauzen, maar ja daar houdt de jongste juist wel van, man houdt van de Hollandse pot en ik vind alles wel lekker eigenlijk en zo moet je iedereen te vriend houden aan tafel.
Wij eten best vaak zoals jij blijkbaar verfoeit. Ik vind kant en klaar gesneden aardappelschijfjes reuze handig. In de pan kieperen en bakken. Eerlijk is eerlijk... zelfgeschild en gesneden is wel lekkerder, maar kost meer tijd. Wij eten regelmatig van die wereldgerechtpakketten met wraps. Of sauzen uit een pot zoals Chicken Tonight. Lekker makkelijk te maken, met verse ingrediënten en met olijfolie bereidt. Wij doen onze dochters geen plezier met typisch Hollandse pot zoals gekookte aardappels, bloemkool en een saucijsje. Ik doe daar mijn man en mijzelf wel een plezier mee, dus ze moeten er af en toe aan geloven. Maar dan moet ik wel zelf kaassaus maken, dan kan het door de beugel. Stamppot kan er mee door. Tussen de bedrijven door eten we ook macaroni, nasi, chili, e.d.. Eens in de zoveel tijd eten we pizza uit de diepvries, of een patatje van de snackbar. Ik ben sinds januari serieus mijn best gaan doen om er wat kilo's af te krijgen, maar bovengenoemde maaltijden eet ik nog steeds normaal mee. Mijn porties zijn niet klein te noemen. Aan een halve aardappel heb ik echt niet genoeg. En toch val ik af. Waarmee ik wil zeggen dat die veel te stevige vriend van je zoon (waarschijnlijk) echt niet alleen maar dik is geworden van dit soort maaltijden. Misschien eet hij gewoon veel te veel. Of gaat hij regelmatig naar 'de Mac'. Of eet hij bij de koffie (of cola) wel altijd een groot stuk koek.
Ik heb een dochter die het liefst elke maaltijd een warme maaltijd nuttigt. Soms begint ze zelfs met noodles, maar vaak is het ook een uitgebreide tosti, daar gaat naast kaas ook een gebakken ei in. Een grote dikmaak-bom zou je zeggen, maar zij heeft daar geen last van. Ze heeft die aanleg niet zo sterk, maar ze beweegt ook voldoende. Of de sportschool, of hardlopen, of voetbaltraining. Wat doet die te zware vriend van je zoon om de calorieën ook weer te verbranden?
Kaaskopje
Te zware vriend van zoon werkt 5 dagen per week voor tnt, lopend. Daar zal het niet aan liggen denk ik. En misschien leg ik wel ten onrechte een verband met gebakken aardappeltjes in chilisaus.
Het is voor iedereen anders denk ik. Ik at vroeger ook graag 3x warm en in tijden van grote inspanning kon ik ook dubbel opscheppen of een ochtend beginnen met patat met zonder dat dat iets betekende voor mijn omvang. Nu ben ik ouder, de jaren van rennen achter die kleintjes aan zijn voorbij. Mijn lichaam vraagt gewoon niet zoveel meer. Ik fiets, ik wandel. Maar ik heb inderdaad wel iets goeds nodig. Ik doe het niet voor wraps of pizza, dat is voor mij niet genoeg om tevreden te zijn na een maaltijd. Overigens klinken die groente en vlees in wat olie met rijst wel heel lekker. Eenvoudig en snel. Ga ik ook eens proberen. Ik doe weleens aubergines met olie en een beetje zout met rijst, vegetarisch, maar je kunt er natuurlijk nog meer variatie in brengen.
Annej
Mijn lijf weet blijkbaar nog niet dat ik de 50 al een paar jaar gepasseerd ben wat eetlust betreft Grappig genoeg heb ik na het eten van een pizza juist een heel verzadigd gevoel. Ik kan daar lang op teren. Vandaar dat ik er ook niet over pieker om een dieet te beginnen waarbij brood of granen verbannen moet worden.
Nuttige info
Dat is nuttige info ex-dikkerd Hoewel volgens mij al wel een poosje bekend is dat 'light' een instinker is. Ik had van de week eens een blikje Coca Cola Zero geprobeerd, maar het smaakt nog eens extra chemisch ook. Voor die enkele keer dat ik aan de frisdrank ga, doe ik het dus maar met de gewone.
Ik snap het wel
Mensen die light drinken worden dikker, omdat ze daar al aanleg voor hebben. EN verder waarschijnlijk gewoon te veel suikers en vet eten.
De mensen die van zichzelf al weinig aanleg hebben om dik te worden en van nature al gezond eten, drinken die light helemaal niet.
Light is geen oorzaak van te dik worden. Dikke mensen of mensen met aanleg om dik te worden, drinken meer light.
Nou...
Light op het etiket, kan mensen wel op het verkeerde been zetten. Amper calorieën dus daar kun je wel een glas of wat op 1 dag van drinken. En dat blijkt dus niet zo te zijn. En ondertussen vragen mensen die er aanleg voor hebben om dik te worden waaraan het toch kan liggen. "Ik drink toch light?"
Wat jammer nou voor mij
"Light is geen oorzaak van te dik worden. Dikke mensen of mensen met aanleg om dik te worden, drinken meer light"
Ik drink geen frisdrank, dus ook niet light.
Ik eet niet vet en ook geen suikers.
Helaas toch de aanleg.
Wow, ik val buiten de groep, dat voelt goed 
Toch een geruststelling dat het niet aan mijn verbruik van frisdrank ligt.....
Toch snap ik het niet helemaal (light)
Dat zoetstoffen wellicht ook ongezond zijn, zou kunnen. Maar wat heeft dat met calorien te maken? De calorien in light fris zijn nog altijd nihil voor zover ik weet. En drinken is geen eten, bij mij stilt een glas gewone fris ook niet de eventuele honger. Maar misschien mis ik een punt? Als ik (geen fris verslaafde) 1 of 2 glaasjes fris ligth per dag drink, word ik dan dikker dan wanneer ik 1 of 2 glaasjes gewone fris neem? Dat kan ik me nou echt niet voorstellen.
Gr. Bibi
Bibi
Ik weet het ook niet, ben geen wetenschapper, maar blijkbaar kan er dus meer meespelen dan calorietjes.
En van een glas fris met suiker zal je echt niet dik worden, maar als je regelmatig fris drinkt, tikt het volgens mij echt wel aan, ook al ben je verder geen "foute" eter. En dat geldt blijkbaar ook voor zoetstoffen, ook al kleven er geen calorieën aan.
Wat ik heb vernomen is
Dat die light-suikers de hang naar suiker aanzetten, waardoor je dus onbewust en ongemerkt toch meer suiker op een dag naar binnen werkt dan je zou verwachten. Zo zou je blijkbaar ook beter koffie met suiker ipv koffie met een zoetje kunnen drinken. Koffie met suiker schijnt dan een meer verzadigd gevoel te geven.
Ik persoonlijk hou het toch bij light en bij zoetjes. Maar ik merk wel dat suiker een soort van verslavend kan werken. Als ik het een tijdje niet gebruik taal ik er ook niet echt naar, en als ik er weer mee begin kan ik al heel snel echt wel de hele dag snoepen. Zoetjes schijnen die snoeplust dus ook aan te zetten.
Heb ik ooit eens ergens gelezen, geen idee meer waar...
Verstuurd met de Ouders Online iPad app
Maar
Ik snap dat er altijd een hunkering naar suiker kan zijn. Maar wat is het verschil als je water of thee (zonder suiker) drinkt versus een glas light.? In beiden gevallen neem je geen suiker tot je. Als ik de hele dag thee drink dan kan ik zin hebben in zoet (koekje, snoep). Als ik light fris drink dan heb ik juist minder zin in zoet. Ik ze het punt niet zo.
Bibi: waarom je van zoetstof dik kan worden
Bibi, het werkt als volgt:
Door een light-drank of iets anders met kunstmatige, calorieloze zoetstof te drinken, proef je een zoete smaak in je mond die je lichaam doet denken "ha daar komt suiker binnen". Het lichaam gaat vervolgens de bloedsuikerstofwisseling alvast aanpassen aan de verwachte inname van suiker (via maag/darmen). Maar: gefopt! Je mond heeft weliswaar "zoet" geproeft, maar er komt geen suiker via maag/darmen de stofwisseling binnen. Maar inmiddels had het lichaam zich daar wel al op ingesteld, met als gevolg dat je nu een "hunkering'/eetlust naar suiker of snelle koolhydraten (koek, snoep, zoetigheid) krijgt, die pas gestild wordt bij het innemen van echte suiker of andere snelle koolhydraten.
Drink je echter gewoon water of thee zonder suiker, dan komt er geen zoete smaak in je mond, gaat het lichaam geen suiker-inname verwachten en daar dus ook niet de bloedsuikerstofwisseling op aanpassen, en komt je lichaam dus ook geen suiker "tekort", en krijg je geen extra eetlust/hunkering naar iets zoets.
Het belangrijkste van aankomen/afvallen lijkt mij de onbewuste regeling via stofwisseling en hongergevoel. Dag in dag uit "hongeren" lijkt me niet menswaardig. De grote vraag is dus: hoe komt iemand aan te veel eetlust, en is daar iets aan te doen? Ik merk zelf dat mijn eetlust erg afhankelijk is van hoe ik leef, wat ik doe, hoe ik me voel, en wat ik eet. Gezond leven, voldoende bewegen en gezond eten kan als effect hebben dat de eetlust vermindert en "gezond" wordt, en dat de stofwisseling verbeterd. Dan gaat afvallen "vanzelf", ofwel: zonder kwelling. Dat lijkt mij de beste en meest haalbare manier.
Suikers, snelle koolhydraten en zoetstoffen zijn allemaal enorm van invloed op de eetlust/hongergevoel en stofwisseling; net als een tekort aan essentiële voedingsbestandelen zoals groente, eiwit, vet. Het gaat helemaal niet om het aantal calorieën, maar om hoe je een gezonde, intuïtieve, zelfregulerende eetlust/stofwissling (weer terug) krijgt. Essentieel is daarvoor ook (leren) "luisteren" naar je lichaam.
In het verlengde hiervan ligt om dit bij kinderen te bevorderen: hun gevoel van "genoeg" te respecteren, nooit dwingen te eten ("bord leeg eten"), eten nooit als beloning of straf te gebruiken, en niet het eetlust-stofwisselings-mechanisme om zeep te helpen met veel zoetigheid.
Ingem
Inge in jouw bijzonder geval komt het er in ieder geval op neer dat je meer energie/voeding binnenkrijgt dan dat je verbruikt. Dus of je zou meer energie moeten verbruiken (meer beweging) of minder/anders moeten gaan eten. (als je af zou willen vallen natuurlijk) Je schrijft ik drink geen frisdrank, ook niet light en je eet niet vet en ook geen suikers. Maar hetgeen je blijkbaar dan wel eet, geeft je teveel energie, of je eet zo weinig dat je stofwisseling omlaag gaat. Ik heb een kennis die veel sportte, gezond at en toch niet afviel, hij bleek te weinig te eten en moest meer eetmomenten in de dag stoppen. Zo zie je maar hoe de balans volledig scheef kan gaan zonder dat je het in de gaten hebt.
Ik probeer zelf zo 'normaal' mogelijk te eten. Puur eten, geen dingen uit pakjes en zakjes, dus geen light dingen, geen suiker wat ongemerkt is toegevoegd. (heel soms wel trouwens, maar omdat dat uitzonderingen zijn, vind ik dat niet erg) en ik heb de mazzel dat ik nu op gewicht ben, ik moet alleen zorgen dat ik dit ook blijf.
Bibi: citaat uit het boek de voedselzandloper over light frisdra
Geschreven door arts Kris Verburgh:
p. 130
'Ook de zogenaamd 'gezondere' light- of dieetfristdranken zijn niet gezond. Zo bevat dieetcola nog altijd veel fosfaten. Bovendien zorgen dieetfrisdranken voor extra gewichtstoename. Personen die met regelmaat een dieetfrisdrank consumeren, hebben bijna dubbel zoveel kans om aan te komen. Een andere studie toonde aan dat wanneer mensen twee of meer dieetfrisdranken per dag dronken, hun buikomvang vijf keer sneller toenam dan diegenen die geen dieetfrisdranken dronken.
Hoe kan het ddat je toch bijkomt van dieetfrisdranken die amper calorieen bevatten? Een blikje gewone frisdrank bevat immers 140 calorieen, een blikje dieetfrisdrank bevat slechts 1 calorie. Dieetfrisdranken bevatten echter kunstmatige zoetstoffen, zoals aspartaam. In tegenstelling tot suiker bevatten deze kunstmatige zoetstoffen zeer weinig calorieen. Maar deze kunstmatige zoetstoffen activeren allerlei neurologische en metabolische mechanismen in het lichaam waardoor mensen toch meer de neiging hebben om aan te komen, en zelfs een verhoogd risico lopen op diabetes. Personen die een of meer dieetfrisdranken per dag drinken, hebben 67 procent meer kans op diabetes.' (verwijzingen naar de onderzoeken waar hij zich op baseert staan in het boek)
Mooi!
Ik heb al sinds de eerste 'light' producten op de markt kwamen argwaan gehad. En aversie. gewoon minder zoetigheid eten is toch niet zo erg? Waarom dan die drang om dingen kunstmatig zoet te maken? Met mate is er toch ook niks mis met wat suikers? Je moet toch ergens je energie vandaan halen?
Vet is gelukkig ook al een tijdje weer uit het verdomhoekje.
Ik ben blij.
Als ik soms in de supermarkt zie hoeveel troep vol smaak-vervangende zooi er in de schappen ligt, dan vind ik het niet raar dat mensen hun stofwisseling en/of relatie met eten in de war raakt. Misschien helpen dit soort onderzoeken een handje om dat proces wat te keren.
Ingrid