Ach knut dood

Tja...

Japan, Libye... Heeft iemand Jemen al genoemd...? En in Syrië spookt het ook lelijk, wat hypocriet...! EN in Haïti zitten ze ook al meer dan een jaar in de aarbevingsellende... En nog veel meer...
En ik blijf erbij dat Knut een mooi voorbeeld kan zijn voor antipestcampagnes (SIRE, kom er maar in!).
Ik eet vlees maar hou niet van dierentuinen, behalve Burgers Bush.

En ja, ik vind het echt zielig van Knut... Kreeg vandaag via Twitter linkjes naar filmpjes die zijn geschoten van zijn laatste 40 seconden. Ik ga NIET kijken want ik breek in duizend stukjes...

En voor de duidelijkheid: ik bedoel dit niet cynisch, ik ben serieus!

Jade

Een gelukkige stier die erbarmelijk aan zijn einde komt is óók tragisch maar de verhouding leed/geluk is bij een industriebeest nog erger. Weken of maanden ellende en een roemloos einde, dat ligt bij die stieren toch anders. Maar beide is wreed en zou niet moeten mogen.

Hersenaandoening

en hoe triest ook en hoe schattig Knutje ook was vroeger, moeder wist dus al vroeg dat er met Knutje iets aan de hand was en dat de kans op overleven (lang en kunnen voortplanten) er ws niet aan zat. Dat is nu eenmaal de natuur...

Japan vind ik vreselijk, zo'n ramp kun je je niet tegen wapenen. En dan die kerncentrale, wat zijn de gevolgen voor de wereld? De mensen daar?

Libie, ik weet het niet, ik heb er moeite mee dat er "zomaar" een oorlog begonnen wordt, en je weet gewoon niet wat je je op de hals haalt met die landen. Dat Kadaffi zijn eigen volk aanvalt, DAT vind ik wel heel erg!

ik denk zeker dat "moeders" in de natuur weten of hun boreling sterk of zwak is, zwakkeren worden verstoten en achter gelaten. Nu zal de moeder van Knut echt niet geweten hebben dat Knut een hersenaandoening had, maar ze heeft instinctief wel geweten dat dit een "zwakke" broeder was. Zo werkt dat nu eenmaal in de natuur....

Onder katten is dat ook bekend, sommige kattenmoeders stoten een jong af waarvan later blijkt dat er iets mis mee was.

Pelle

Nee, lang niet altijd. Andersom komt ook voor,ik heb een kat die echt het sufste en lelijkste katje uit het nest was, je zou er geen stuiver voor geven. Maar kennelijk zag moederpoes het anders en zorgde er goed voor. En terecht, het is nu een beauty,kerngezond en lief bovendien. Wij zien het kennelijk lang niet altijd goed.

In de natuur

geld het recht van de sterkste, niet hoe mooi, lelijk, schattig of wat dan ook een nakomeling is. Instinctief weten beesten of hun boreling sterk genoeg is om te overleven. Het zijn geen rationele "gevallen" zoals wij en denken niet in, agus, wat zielig....Wij mensen projecteren dat op de beesten en zien hen als ons. En dus gaan wij ons "bemoeien" met zaken zoals verstoten beesten...In de natuur zou Knut gewoon aan zijn lot overgelaten zijn.....

Nasha

Goed dat het eens gezegd wordt, ben het met je eens. Om dit even door te trekken naar dat ik een Spaanse stier minder zielig vind dan een bio-industriedier: zo´n Spaanse stier heeft een gelukkig leven en denkt er niet over na dat hij op een dag op een onverkwikkelijke manier aan zijn einde komt, het lijden is maar kort. Wat niet weet, dat niet deert. Daarmee ben ik geen voorstander van stierenvechten, laat dat duidelijk zijn.

Dictators (zijweggetje bij knut vandaan)

Ik snap nog steeds niet goed waarom er wel wordt ingegrepen bij Kadaffi en niet bij Mugabe.
Of bij Noord Korea?

Er zijn toch helaas heel wat landen waar machthebbers in de eerste tweede derde en zoveelste plaats hun eigen belang op het oog hebben en pas heel in de verte hun eigen (!!) volk zien staan.

En wat knut betreft

die was in de natuur inderdaad al snel na zijn geboorte doodgegaan.

Misschien moeten we weer wat dierlijker naar dieren kijken, dat verleren we enorm.

Bromvlieg, khadaffi

Oh ik wel hoor, dat heeft allemaal met olie te maken!

Ja, dat dacht ik al

Die rot-olie ook.

Als elk land in eigen energiebehoefte zou kunnen voorzien, krijgen we een heel andere wereld.

Knut

Ik heb Knut 2x bezocht, toen hij een schattig pluizebolletje was en toen hij in Berlijn woonde. Een groen-bruine lobbes die een beetje voor zich uit zat te zitten. Zijn vader (ook in gevangenschap geboren) had ook een hersenafwijking. Ik denk dat het een typisch geval van doorfok-fout is, wat je vaker ziet bij het telen van bepaalde rassen (bijv. bij honden).

Ik heb hier in Duitsland eigenlijk niets gelezen van pesterijen van soortgenoten. Alleen dat hij bij 2 wijfjes is geplaatst in de hoop dat er gepaard zou worden, maar dat was tevergeefs. Beter zo, want anders hadden zijn nakomelingen misschien ook een "defect" gehad.

Brunette, ik geef je gelijk over het vreselijke leven van de dieren in de bio-industrie. Mijn vriend is jager en heel veel mensen vinden het zielig dat hij onschuldige dieren neerschiet. Maar ik ken geen hartstochtelijkere natuurliefhebber als mijn lief. Hij jaagt maar 1 maand per jaar in gebieden waar het wildbestand op peil gehouden moet worden ter voorkoming van ziektes.

Terug naar het stierenvechten. Zo heb ik het nog nooit bekeken. Maar ook al heeft de stier een fijn leven gehad, zo'n langzame dood is toch vreselijk?

Fély

Bromvlieg

Olie regeert de wereld

Verder schreef je: "Misschien moeten we weer wat dierlijker naar dieren kijken, dat verleren we enorm."

Klopt.

En toch is het ziehieluggg en doet het een aanslag op mijn sentiments-klieren. Maar ik ben er inmiddels alweer overheen, hoor!

Pelle

Bijzonder knap, dat zie je als moeder ook niet meteen bij je kind hoor!***

Hoe weet jij dat nou?

Ik kan je bestrijden. Ik wist bij de geboorte van onze jongste direct dat er iets mis was. Sterker nog, ik wist het in de zwangerschap al. Helaas heb ik gelijk gekregen. De mens is echter veel ontwikkelder geworden in de loop der eeuwen. Hoewel in landen waar ze minder ontwikkeld zijn de kinderen nog steeds verstoten worden.

Nikus

Inderdaad, en niet alleen als moeder weet je het. Het is mij nl. al 2 keer overkomen dat ik bij een baby van enkele weken oud was, en bij het op schoot krijgen van de baby voelde dat er iets erg mis was met het kindje. Beide keren moest ik ook huilen op weg naar huis, en bleek in het nauwe contact dat ik daarna had met de ouders dat al heel snel ter sprake kwam dat ook de moeder zich zorgen maakte over het kindje, maar dit nog niet had besproken met iemand. In beide gevallen hadden zowel de moeder als ik helaas gelijk.

Monet

Dat kan inderdaad, mijn schoonzus had het bij jongste ook zo ook mijn moeder. Lastig is dat he? Als je voelt dat er iets is. Het is een soort zeker weten maar je kan er niets mee.

Klopt nikus

Ik wist tijdens de zwangerschap van mijn oudste dochter al dat het mis was. Helaas luisterde de verloskundige niet. Dus kwam ze te vroeg en was ook nog dysmatuur. Ze heeft het niet gered, ik had gelijk. Tijdens de zwangerschap daarna was iedereen werkelijk bloedje nerveus. Ik niet, ik wist dat het ok was. Ik had weer gelijk.

Fio

Ow herkenbaar zeg. Frustrerend dat men dan niet luistert.

Ik ben wel eens midden in de nacht gebeld door het ziekenhuis dat jongste heel ziek was. Dan gingen we heen en ja, dan was hij wel ziek maar het voelde niet levensbedreigend. Andere keren stond ik als een roepende in woestijn en werd ik niet geloofd en dan ging het mis. Heel erg mis.

Medici moeten leren luisteren naar moeders.

Knut

Knut was een vertederende equivalent van de kinderknuffel.

Die verzorger was geen beer

zijn moeder wel, en die zag hem niet zitten.

Bij de kinderen van wie de moeders niet geloofd worden bij onraad is ook op het oog niks mis. In eerste instantie dan.

Flocke

Na de Knut-hype hier in Duitsland kwam er een nieuw wit bolletje wol: Flocke. Ook een ijsbeertje dat na zijn geboorte in gevangenschap door zijn moeder is verstoten. Daarna heeft Vera nog 2 jongen gekregen die ze wel heeft geaccepteerd. Tot nu toe gaat het goed met Flocke, hij woont in een dierentuin in Frankrijk met een Russische soortgenoot.

Pelle

Mijn dochter werd twee weken oud. Geen idee dus.

Pelle

Er zijn vrouwen die al vanaf dag 1 het gevoel hebben dat er iets niet klopt. Soms zijn dat inderdaad problemen die zich pas na een paar jaar manifesteren, ja. Ik heb altijd een rotgevoel had bij mijn oudste, tijdens zijn koortsstuipjes. Maar hey, zoveel kinderen hadden die, werd mij van alle medische kanten verzekerd.
Niks aan de hand, mevrouw. Tot hij op zijn 17e een epileptische aanval kreeg. En een jaar later nog een.
Niks aan de hand?

Pelle

Lijkt me een goed plan. Maar feit is dat heel veel vrouwen aanvoelen dat er iets niet klopt, vanaf dag 1.
En dieren ook. En natuurlijk is het zo dat Knut die paar jaar goed gefunctioneerd heeft, maar de ijsbeermoeder reageert vanuit instinct: hoe zal dit jong het redden in de natuur. Met een hersenprobleem komen er problemen, vroeg of laat. Waarvan akte.

Nou nee hoor

Ik zeg nergens dat ik dit voor vaststaand aanneem.

Nee, niet als vaststaand

maar het lijkt zeer aannemelijk dat dat de reden van verstoting is, aangezien de dieren meer op een instinct afgaan dan wij mensen, bij ons komt er al te veel rationeel denken bij kijken. En dat kunnen dieren niet, dat is wel een vaststaand gegeven. En dus mag je er redelijkerwijs van uit gaan dat moeder IJsbeer vanuit dat instinct gehandeld heeft en heeft aangevoeld dat er met Knut iets mis was wat de soort in gevaar brengt...

Tja....

Ik zie dat toch anders....maar goed, het is niet anders...

De soort

Ik ga er ook niet van uit de een dier instinctief vermoed dat een kleintje de soort in gevaar kan brengen. Ik denk eerder aan: Jij zult het gewoon niet redden.