Dochter wil niet meer naar het kdv
mijn dochtertje van bijna 3 ging altijd met veel plezier naar de creche. Alleen de laatste paar maanden niet. Ze huilt bijna de hele weg erheen en roept dat ze niet wil en bij het afscheid nemen huilt ze en klampt zich aan me vast. Heel vervelend, vooral voor haar> De laatste tijd is er wat gewisseld met de leidsters, was ook een rommeltje, steeds iemand anders. Dat is gelukkig nu niet neer. Maar een ander probleem. Er loopt een stagiare of hulp oid rond en het klinkt heel lullig wat ik ga zeggen: maar ze lijkt niet helemaal goed. Je ziet het aan haar en merkt het aan haar manier van praten en manier van doen. Ze is echt erg vreemd en er komt niet veel zinnigs uit. Mijn man heeft haar ook een paar keer gezien en het viel hem direct op. Mijn dochter wil ook absoluut niets van haar hebben. Wat moet ik hiermee aan? Ik wil niemand tegen zere been stoten, maar ik wil ook dat dochtertje zich prettig voelt daar. Iemand ideeen hoe ik dit kan bespreken zonder iemand aan te vallen?
Niet helemaal goed?
Over dat je dochter niet naar het KDV wil: blijft dat de hele tijd? Of gaat het gedurende de dag over en is ze lekker aan het spelen als je d'r komt ophalen? Dat laatste komt namelijk wel vaker voor, en dan zou ik me er geen zorgen over maken. Als ze de hele tijd daar ongelukkig is, moet er iets anders achter zitten. Misschien is dat de 'vreemde' hulp. Ik heb vaker gezien dat bij KDV's extra hulp van verstandelijk gehandicapten aanwezig was. Als extra, dus niet als regulier groepsleidster. Ze hielpen dan met huishoudelijke taken, en soms (afhankelijk van niveau) ook met sommige verzorgende taken. Maar dan was dat van te voren wel duidelijk aan de ouders gemaakt. Dat is bij jullie blijkbaar niet gebeurt - dat vind ik dan weer vreemd. Daarbij komt: is de aanwezigheid van deze persoon de reden dat je dochter niet meer naar het KDV wil?
Ik zou eens met de leiding van het KDV praten - die staan wat verder van alles af dan de directe groepsleiding en kunnen je misschien beter uitleggen wat de situatie rond de hulp is.
Wisselingen
Ja , ik denk dat ik met de leiding moet praten. Waar ik een beetje mee zit is dat het een zooitje is daar. Er is inderdaad helemaal niks gezegd dat er iemand zou komen helpen die verstandelijk gehandicapt is (en dat is ze volgens mij). Niet dat ik iets tegen deze mensen heb, maar ze gaan wel de hele dag met de kinderen om en van wat ik zie doet ze meer dan alleen huishoudelijke taken. Als ik mijn dochter 's ochtends breng, dan is er 1 leidster en dit meisje. In de loop van de dag wordt er vaak nog eens gewisseld en is er weer een andere leidster als mijn man haar komt ophalen. Ik heb vorige week al gevraagd aan 1 van de leidsters hoe mijn dochter was gedurende de dag, maar dat wist zij niet omdat ze er alleen het eerste uurtje 's ochtends is, moest ik weer aan een andere vragen. Dit is op vrijdag dat er zo gewisseld wordt. Op maandag is er 1 leidster de hele dag en dan gaat het veel beter met dochter achterlaten. Dus er spelen eigenlijk 2 dingen: vaak wisselingen en een hulp waar ik mijn bedenkingen bij heb. Puur ook omdat ik zie hoe mijn dochter op haar reageert. Voor dat dit meisje was er ook ineens een andere hulp die ik nooit eerder gezien had, zonder dat er ons iets verteld werd. Zij leek ook een beetje vreemd. Die zie ik nu niet meer.
Maar goed, 1 leidster en 1 verstandelijk gehandicapte als hulp is toch veel te weinig voor een groep van minstens 10 ukken (leeftijd 2-3 jaar)?
Niet naar kdv
Ik werk dan wel niet op een kinderdagverblijf maar ben wel al jaren peuterleidster. Ook bij ons gebeurt het regelmatig dat een kindjes wat al weken zonder problemen komt spelen, ineens problemen heeft bij het afscheid. Net zo vaak als het gebeurt zo vaak gaat het ook vanzelf weer over. MAAR het grote verschil met het kdv is wel dat er bij ons altijd elke dag dezelfde juf er is (natuurlijk zijn wij ook wle eens ziek of hebben we een afspraak wat niet buiten werktijd kan) ook hebben wij daardoor altijd de zelfde manier van werken, hetzelfde dagritme, dezelfde liedjes, dezelfde regelt.
Mijn ervaring is dat te veel personeelswisselingen een nagatieve invleod hebben op de kindjes en hoe klein ze ook zijn op de een of andere manier komt dat er zeker uit, helaas kan dit ook in negatief gedrag zijn thuis, of problemen met zindelijkheid ineens, vreemd en negatief gedrag enz enz.
De reden hiervan is dat de kindjes de veiligheid gaan missen, ze worden ouder en voelen steeds beter dat het niet oke is als er alweer een nieuwe andere juf is, daar komt nog eens bij dat een juf die maar even een uurtje komt werken toch nooit je kind kan leren kennen en zijn vertrouwen kan hebben/krijgen.
Een hulp met beperkingen hoeft echter niet persee negatief te zijn, wel denk ik dat er samen met haar dan regelmatig dezelfde begeleidster zou moeten zijn om te blijven controleren of ze wel correct werkt.
Hoe dan ook, spreek je onrust uit en laat je niet onder de tafel kletsen, het is een commerciele instelling en ZIJ hebben ook JOUW nodig als klant.
Aargh
echt, als ik dit soort verhalen hoor van wisselende leidsters enzo, dan snap ik echt dat je het niet vertrouwt.
Ik zou kijken naar een andere oplossing voor kinderopvang. Want als je kindje zich niet goed voelt, dan voel jij je er ook niet prettig bij.
Ik zou er zeker niet bang voor zijn iemand aan te vallen. Het is een organisatie die een dienst op een goede manier hoort te verlenen. Als er niet aan de basis-eisen wordt voldaan (een veilige en geborgen omgeving bieden voor een kindje), dan mag je die organisatie daar best op aanspreken. Laat ze maar komen met een actieplan en een manier om je te overtuigen dat het beter wordt en blijft!
Reactie
Precies dc, ik vertrouw het even niet meer, door al die wisselingen. Op zich heb ik er niks tegen als er iemand werkt die verstandelijk gehandicapt is, maar ik vraag me af in hoe verre zij begeleid wordt. Maar goed, hiermee wil ik natuurlijk niet zeggen dat zij het probleem is, het grootste probleem is wrs de wisseling steeds. En Andrea, mijn 2 oudsten gingen altijd naar een psz. En ik ken die periodes van niet meer willen en huilen met afscheid nemen, maar die duurden maar enkele weken en niet maanden. En dat baart me zorgen, vooral omdat mijn dochtertje heel open is, totaal niet bang is voor vreemden en haar zo bij iemand die ze amper kent zou kunnen achterlaten voor een paar uur.
Oja, een andere kdv wat iemand opperde wordt heel moeilijk ivm wachtlijsten.
Ik zie er nu ook wel tegen op om straks mijn babyzoontje daar te brengen.
Ik ga inderdaad maar de directie bellen.
En?
misschien een beetje te snel, maar heb je al gebeld en heb je een reactie gekregen?
nee, helaas nog niet. ben deze week vooral opgeslokt door problemen met oudste kind. Afgelopen maandag is dochter niet geweest vanmorgen wel en het wegbrengen ging een stuk beter. Had er alles mee te maken dat er een leidster al was die normaal gesproken pas wat later komt. Bij haar voelt dochter zich duidelijk vertrouwd en kent haar ook langer.
Ja, het heeft echt toch met al die wisselingen te maken. Maandag ga ik bellen om te vragen of de bezetting nu permanent is en er niet weer geschoven gaat worden
