Hoe kom je aan een hond

je kunt het nooit goed doen

Ik heb oude dieren genomen, jonge dieren, één keer uit de dierenwinkel (oké, bij grote uitzondering maar er zit wel een -slap- excuus aan vast ), via de kleine advertenties in de krant, van het asiel of de opvang, overgenomen van vrienden, van hobbyfokkers... Oké, nog net niet uit het buitenland, maar ik sluit niets uit.

En ik heb geleerd dat je het nooit goed kunt doen.

Jij wil een labrador en ik zie totaal niet dat de manier waarop jij dat wil, fout is. Een ander zal het misschien anders doen, jij doet het zó. Ik vind dan ook dat je een ander geen uitleg verontschuldigd bent (tenzij het echt uit belangstelling wordt gevraagd). Glimlach vriendelijk en zeg zoiets als "Zo doen wij het nou eenmaal." Ga niet die zinloze dramdiscussie aan (ohhh, ik herken het zo, met mijn uit alle hoeken afkomstige veestapel!).

Als je hem van Marktplaats had gehaald dan kreeg je gezeur over broodfokkers, had je hem uit het asiel, dan hoor je dat je dan niet weet wat zijn verleden is. Bij een hond uit het buitenland wordt al snel verondersteld dat ze allemaal een ernstig trauma hebben. Er valt altijd wel wat uit te leggen.

Weet je

Ik ben al blij dat je je verdiept en een goede voorbereiding treft en al plannen hebt met de hond, en...dat je geduld hebt.
Hoe vaak moet het niet snel snel en voor niks omdat men na een wijntje ff besloten heeft dat het zo gaaf is om een hondje te nemen en zich vervolgens overweldigd te voelen door het werk, de lasten, de tijd en het geld wat zo'n verharende, stinkende en blaffende springbal kost.
Ik wens je een super hond, veel jachtplezier met jullie toekomstig nieuwe gezinslid!

Dank jullie wel

Wat een fijne reacties. Ik bedacht pas om hier mijn verhaal te posten na dat andere draadje met zoveel negatieve verhalen rond de labrador. Ook die heb ik al gehoord: nee je moet niet zo'n lompe hond nemen.

We zijn bij zo'n wedstrijd wezen kijken met alleen maar labradors en mijn man en ik zagen ons daar wel tussen staan. We weten dat we beginners zijn en daarvoor hebben we dus ook al een trainster gevonden die dit soort honden tot het hoogste niveau kan begeleiden en nu lezen we ons in.

Een pup opvoeden zal veel tijd kosten als je het goed wil doen en we moeten ook heel consequent zijn maar ik heb er zoveel zin in.

Nu ben ik nog bang dat de hond een loopsheid overslaat, ik hoop zo dat het bericht komt dat het zo ver is. Dan kan het natuurlijk nog zo zijn dat er geen pups zijn of te weinig pups maar zo rond februari/maart worden er wel meer nestjes van dit soort honden geboren dus dan zien we wel weer verder.

Spannend!

Iemand toevallig nog tips waar je op let met betrekking tot de hondenverzekering? Zoveel mogelijkheden daar ook weer in. Wel of niet met vaccinaties, wel of niet met heup/elleboogziektes maar de ouders van onze pup zijn natuurlijk daar vrij van.

Vaker gehoord

Mijn collega heeft ook zo'n werkhond. Ze stonden op een wachtlijst voor een pup bij een fokker in België (Nederland zou nog langer duren). Liefst wilden ze een reu, maar toen kreeg de hond drie dochters. Bij mijn collega heb ik soms wel het idee dat het meer gaat om de hobby dan dat ze er een gezinslid bij hebben. Mag van mij hoor, misschien is dat wel een betere insteek dan mensen die hun hond als kind beschouwen.

oh dat niet

Hier is het op de eerste plaats een hond voor mijn man en mij en een hobby voor ons. De kinderen zijn al pubers dus die verlaten over een poosje toch het huis. De honden die jij bedoelt worden ook vaak in een kennel gelaten voor een deel van de dag maar deze hond wordt dus ook een gezinshond.

hier een werkende jachthond

En dat is eerste tweede en derde plaats gezinshond maar net als de andere gezinsleden heeft ze wel graag iets te doen. Ze is gezinslid en hobby!

Ik had me maar even buiten de labradordraad gehouden maar dit zijn nu typisch honden die gewoon wat te doen moeten hebben ook met hun kop. Rondje blok is niet genoeg.

Ik denk dat je prima keus gemaakt hebt.

Mijk

Lablover

Jullie doen het fantastisch in mijn ogen. Jullie denken goed na over wat jullie willen en wat jullie de hond kunnen/willen bieden.

Niet luisteren naar al dat idiote commentaar. Jullie willen een hond uit werklijnen en er zeer specifieke dingen mee doen. Daar moet je nu eenmaal op wachten ja en daar is helemaal niets mis mee. Juist omdat jullie een jachttraining willen doen en willen apporteren, dan is het logisch dat je naar de ouders kijkt (dus uit welke lijnen die komen). Ik vind dat helemaal niet raar.

Wij hebben zelfs moeten wachten tot de teef/moeder weer gedekt werd door een bepaalde specifieke vader. Die specifieke combinatie wilden wij omdat wij ook een hond uit de werklijnen wilden (wedstrijden behendigheid) waar we ook mee naar show konden. Het zijn honden uit de oude lijnen.

Mijn twee centen

Voor mijn gevoel zijn er mensen die een hond nemen en niet zo goed beseffen wat ze in huis halen en hoeveel werk het is, de dieren willen redden uit het asiel/buitenland/noem maar op en die beesten humane eigenschappen toedichten én mensen die zich verdiepen in een hond en het beest beest laten zijn.

Allebei houden ze zielsveel van hun hond, maar ik zie het een beetje als het verschil tussen mensen met een motorboot versus mensen met een zeilboot. Allebei dol op watersport maar zeg maar 'the twain shall never meet'. Er is weinig begrip over en weer.

Het één is niet beter dan het ander (alhoewel, ik vind mijn manier natuurlijk het beste LOL). Ik snap het helemaal dat je lang wacht op een hond. Mijn zwager is laatst naar Finland afgereisd omdat hij een bepaald type hond in een bepaalde kleur wilde. Heeft hij lang op gewacht.

Ik ben al heel lang zonder hond maar zou dolgraag weer willen. Helaas geen tijd om te trainen en uit te laten zials ik dat goed acht.

Zolang

Zolang je de hond niet uit de broodfok haalt zou ik me niks aantrekken van commentaren. Je wilt uiteraard geen misdadige industrie ondersteunen en je wilt een gezonde hond dus het lijkt me prima dat je het zo doet zoals je het doet.
En verder zijn andere manieren om aan een hond te komen buiten de broodfok om (asiel, nestje van de buren, herplaatser...) ook prima. Dat is een persoonlijke afweging.

Finland

De fokker van mijn hond heeft een fokreu op het oog uit het buitenland en daar heeft ze een flinke reis voor over met de loopse teef. Ze vertelde mij dat die 15 weken regeling erg nadelig is voor de genenpoel. Je mag sinds eind 2014 pas met 15 wk een pup over de grens verplaatsen binnen Europa ter voorkoming van de broodfok en rabiës. Als je vanwege de genen een pup uit het buitenland wil moet je dus bijna 2 maanden in het buitenland blijven als je de pup zelf wil socialiseren. Twee honden van haar kwamen als pup uit België, voor haar dichterbij dan Drenthe waar een andere hond vandaan kwam.

Ik neem aan dat de hond uit Finland van voor die regeling was of dat het geen jonge pup meer was?

Lablover

Het lijkt mij wel een risico om een loopse teef helemaal naar een ander land te brengen voor een dekking. Niet elke ontmoeting is succesvol. Ik weet dat men ook ingevroren sperma laat overkomen vanuit het buitenland. Dat is goedkoper dan met een hond en eigenaar reizen, maar goed... dat moet je ook maar willen.

Voor de rest: Natúúrlijk kan het lang duren voor je aan de beurt bent voor de pup van je keuze en natuurlijk koop je geen pup via Marktplaats. Als je voor een bepaald ras gaat en een bepaald type, dan heb je de consequenties er voor over.

Wij hebben twee honden uit het buitenland, maar ik snap ook dat er mensen zijn die liever een rashond hebben. Dat is een kwestie van smaak, de eisen die je aan een hond stelt, hoeveel je wilt betalen voor een hond e.d..

Wat ik wel steeds noodzakelijker vind worden bij rashonden, is dat er eerlijk gekeken wordt of men het belang van de hond nog wel bovenaan stelt. Dus waarom zou je bijvoorbeeld een sharpei kopen die zoveel huid heeft dat het in plooien om zijn lichaam hangt, als de oorspronkelijke sharpei veel strakker in het vel zat. Als je ziet hoe bepaalde rassen er oorspronkelijk uitzagen en hoe ze er nu uitzien, moet je je afvragen wat de fokkers en kopers bezielt om dat te laten gebeuren. Zo te lezen is dat bij jouw type labrador niet aan de orde. Ik kende het verschil tussen gewone labradors en werklabradors niet.

Als mensen geen sterke voorkeur voor een hond hebben, opper ik wel dat er leuke honden te adopteren zijn, daar ben ik nu eenmaal enthousiast over, maar verder is het aan een ieder wat die met die suggestie doet. Ik word altijd een beetje kribbig als mensen meteen in de asielstand schieten: de asiels zitten vol, haal een hond uit het asiel, er zijn al genoeg honden... Mag iemand dat fijn zelf bepalen? Dus doe lekker wat jullie willen. Labradors zijn leuke honden en ik vind het alleen maar goed, dat jullie het geduld hebben om te wachten op jullie pup. Laat je alsjeblieft nooit verleiden om toch maar via Marktplaats een pup te zoeken.

Ik had het er deze week toevallig nog met mijn zus over, dat het bij de verantwoordelijkheden van een fokker hoort om te kijken of een pup wel goed terecht komt. Zo had zij ooit een gegadigde die al 10 honden had. Mijn zus is niet met die mensen in ze gegaan.

Klopt

De pup was al ouder voordat ze haar konden halen. Heel veel contact via Skype en tussendoor ook een of twee keer geweest voor de ontmoeting. Ze hebben al twee van hetzelfde ras en wilden graag een andere kleur en die schijnen vrij zeldzaam te zijn.

Ik moest destijds bijna drie uur rijjden en dat vond ik al ver.

zonder stamboom

Kun je bij de meeste jachthondenwedstrijden Gewoon niet meedoen. Dus heb je daar lol in dan Moet je maar een Fokker.

Mijk

laplover

"en ook hoor ik dat er zat lieve pups uit het buitenland zijn te halen voor een kwart van de prijs."

Ja, zielige pupjes uit het buitenland die men kost wat het kost wil redden. Dat vind ik altijd zulke gigantische kulopmerkingen van mensen. Alsof je dat dier er plezier mee doet. Ja, de portemonnaie van de handelaren doen ze er een plezier mee.

Ze halen zo'n beestje naar NL maar weten totaal niet WAT ze in huis halen. Ze kennen de achtergrond niet of alleen datgene wat ze verteld is….ze weten niet wat het beestje et. onder de leden heeft of heeft gehad. Ze weten totaal niet onder welke omstandigheden de pup de eerste weken heeft doorgebracht en dat is in veel gevallen niet best. Een goede start is zo belangrijk.

Ik kom ook soms mensen tegen die zogenaamd goed gedaan hebben in hun gevoel, want ze hebben de pup van de dood gered. Ze beseffen niet dat ze hiermee de handel gewoon in stand houden. Later kom je ze dan weer tegen en krijg je verhalen dat de hond zo ontzettend bang is en weten ze totaal niet hoe dat komt. In sommige gevallen mankeert het dier van alles.

Leuk he zon pup voor een kwart van de prijs. Maar de zogeheten weldoeners houden hiermee de handel in stand en zitten met de gebakken peren. Ik denk dan:"Ja, je bent gewoon ontzettend DOM".

Warkin

Je zou mij er in ieder geval een groot plezier mee doen als je de nick van Lablover correct zou schrijven. Bij Laplover heb ik op de een of andere manier geen labrador in beeld.

Het is natuurlijk niet de bedoeling om het draadje van Lablover te kapen, maar je begrijpt dat ik jouw aannames over de beweegredenen van adoptiehonden-eigenaren niet zomaar kan laten passeren. Adoptiehonden waarvan je tot op grote hoogte kunt achterhalen hoe ze bij een opvang zijn gekomen, zijn een heel ander verhaal dan honden van hondenhandelaren die rashonden voor 500 per hond willen slijten. De stichting die bemiddeld is zoals ik zeg een stichting. Stichtingen werken zonder winstoogmerk. De kosten dekken zoals het is, de kosten. In mijn geval heeft de jongste hond 260 euro gekost. Daarvan wordt de opvang vergoed. Die doen het grotendeels vrijwillig, maar ook vrijwilligers betalen liever niet alles zelf. Denk aan voer en mandjes en dergelijke. Verder krijgen ze medische zorg als dat nodig is en worden ze ingeënt. Een hond die ter plaatse wordt gesteriliseerd/gecastreerd kost iets meer, maar ook dat staat niet in verhouding tot wat je hier voor zo'n ingreep betaalt. Veel minder. De overtocht per vliegtuig of speciaal vervoer over de weg zit bij de prijs inbegrepen. Niet elke hond heeft meteen een nieuwe eigenaar, dus moet na de overtocht in Nederland opvang geregeld worden. Deze mensen krijgen voer en eventuele onkostenvergoeding van de stichting. Wat denk je dat er voor de stichting en iedereen die erbij betrokken is overblijft per adoptiehond?

Wat betreft dat je niet altijd weet wat een hond heeft meegemaakt, moet ik je gelijk geven. Dat is waar voor een aantal honden, maar niet van allemaal. Zo hebben wij een hond waarbij we in het duister tasten en een hond waarvan redelijk duidelijk is hoe het zit. Met die kennis in huis zal ik bij een volgende hond waarschijnlijk nog iets nauwkeuriger kijken naar wat bekend is van de hond. Ondanks dat onze oudste hond een 'rugzakje' heeft, denk ik dat hij het beter heeft bij ons dan hoe hij gevonden is. Maar voor je blaast dat ik ook weer zo'n vermeende goeddoener ben... nee dat ben ik niet. Ik zocht gewoon een leuke hond. En of die nu uit Nederland komt of uit Spanje, is voor mij minder belangrijk.

Honden uit het buitenland

Als je je verdiept in de opvoeding van pups tot een maand of zes of, nog belangrijker: de eerste maand, dan begrijp je niet hoe mensen het aandurven om een hondje uit het buitenland te halen. Zo'n hond is vrijwel nooit goed gesocialiseerd op het wonen zoals wij doen in Nederland en dat kan tot zoveel problemen leiden. Je moet daarvoor echt ervaring hebben in het opvoeden van honden en het stemt mij treurig dat veel mensen aan zo'n hond beginnen omdat die zo goedkoop is. Ik las net ook weer van een hondentrainster die zoveel buitenlandse honden krijgt met problemen door de zeer slechte socialisatie.

Ik bedenk me ook weer welk commentaar ik ook heb gehoord. Wij krijgen de pup voor hij of zij acht weken is. Dat is omdat er dan een angstfase komt waarbij het prettig is dat de hond al op zijn nieuwe adres is. De weken daarna zijn dan zeer belangrijk voor de socialisatie. Anderen begrijpen dat niet, vinden dat veel te vroeg maar als je die weken de hond bij een broodfokker hebt zitten die weinig tot niets met die hond onderneemt heb je het veel moeilijker later.

discussie

Kaaskopje, je kaapt het draadje niet hoor. Ik vind de hele discussie interessant. Het gaat nog steeds over hoe je aan een hond komt tegenwoordig.

Lablover

Ik ben wel benieuwd hoe ver voor de 8 weken jullie pup komt, want jonger dan 8 weken is echt wel erg jong hoor. De eerste angstfase kun je met ongeveer 12 weken verwachten. Dit is ook waar wij met onze oudste adoptiehond tegenaan zijn gelopen. Ik biecht eerlijk op dat ik voor we deze hond kregen niet eerder van angsfases gehoord had. Daar kun je van alles van vinden, maar het is voor ons nooit actueel geweest. We hebben eerder pups grootgebracht en daar hebben we nooit angstgedrag bij bespeurd, als je vuurwerk even buiten beschouwing laat. Maar goed, de oudste hond dus. Deze hond is met 8 weken op een Grieks eiland op straat gevonden en in een opvanggezin terechtgekomen. Wat zo'n pupje voor de vondst allemaal al voor schadelijks heeft ervaren, kunnen we aan de hand van het huidige gedrag alleen maar raden. Mogelijk gepest door jongeren, mogelijk in redelijke stilte geleefd, mogelijk pas laat in aanraking gekomen met mensen. Voor deze hond was een vrijstaande woning op de hei beter geweest, in plaats van een woning in een stadswijk. Omdat wij niet in een hutje op een erg stille hei wonen, zou ik met de huidige ervaring bij een volgende hond toch beter opletten wat er precies wordt verteld over de situatie waarin een pup of volwassen hond gevonden of aangeboden is. Als ik met de kennis die ik heb bijvoorbeeld zie staan dat een moederhond met pups in een verlaten dal gevonden is, vind ik dat heel zielig, maar dan is het geen geschikte voorgeschiedenis voor onze woonsituatie. Onze jongste hond is met het complete nest, 4 pups, in een doos te vondeling voor een opvang gedumpt. Dan weet je dat dat nest ten eerste al gewend is aan mensen en ten tweede nooit heeft gezworven. Dit zie je terug in de hond. Ze is erg sociaal naar mensen toe. Deze laatste situatie komt heel vaak voor. Wat ook veel voor komt in Spanje bijvoorbeeld, is dat mensen elkaar op een bepaalde dag pups cadeau doen, maar als pup wat groter wordt, zeg vier maanden, dan is de schattigheid er al weer af en wordt zo'n pup aan de kant geschoven. Onbegrijpelijk, maar het gebeurt veelvuldig Nog zo'n voorbeeld: in Spanje is men bijgelovig wat de kleur zwart betreft. Zwarte hondjes zijn daardoor niet bepaald favoriet. Hup weg ermee. Wel gewend aan mensen en niet persé verpest, maar gewoon ongewenst. Als ik even generaliseer, dan kun je stellen dat mensen uit landen rond de Middellandse Zee en uit de Balkan zo'n totaal ander beeld hebben van het fenomeen 'dier', dat wij daar in Nederland en landen die ongeveer gelijk zijn aan Nederland, gemiddeld genomen totaal niets van begrijpen. Dat geldt voor meer landen. Ik teken al geruime tijd iedere petitie tegen de hondenvleeshandel in China en Korea en al die handtekeningen bij elkaar hebben effect. Het gaat hierbij niet eens in eerste plaats om het feit dat men in die landen hondenvlees eet, voor ons totaal ondenkbaar, maar daar normaal, maar om de manier waarop die honden aan hun eind komen. Het doet die mensen niets hoe de honden lijden.

Hoewel ik dus niet persé een hond uit het buitenland 'moet' om goed te doen, merk ik wel dat ik door wel in die wereld gestapt te zijn bewuster ben geworden van hondenleed her en der in Europa en de wereld. Zelfs Warkin kan dat toch niet verkeerd vinden, lijkt mij.

Voor 8 wk

Voor 8 wk betekent dus na 7 wk, na de belangrijke puppytest dus die met 7 wk plaats vindt. Lees maar eens een modern puppyboek uit de bibliotheek bijv Puppymanieren van Martin Gaus die het precies met je eens is wat betreft de kritiek op Cesar Milan.

Van 3-12 wk is de primaire, soortgerichte socialisatie
Vanaf 12 wk de secundaire of omgevingsgerichte socialisatieperiode.

Rond 7 wk neemt de nestbinding af en het vluchtgedrag toe, openheid wordt terughoudendheid. Dus vlak voor de acht weken is het de ideale tijd omdat daarna de hond terughoudender zal zijn en meer angst kan laten zien. Ook heb je dan zo lang mogelijk profijt van die eerste socialisatieperiode en kun je meer doen en zien met de pup in meer weken. Iets waar een fokker met meerdere pups de tijd niet voor zal hebben.

Mensen denken ook vaak dat een pup minder zal bijten als je hem later uit het nest haalt maar wat de moederhond doet kun jij ook heel makkelijk zelf afleren. Gewoon stoppen met al het leuks wat je doet als de pup bijt en negeren. Na tien tellen nog eens proberen verder te spelen en bij weer bijten weer stoppen. Pup heeft dat heel snel door. Precies zoals dat je een pup niet laat trekken aan de riem. Dan gebeurt er niets leuks meer en sta jij stil en kijk je omhoog. Pup komt nooit waar het naar toe wil als het trekt maar komt overal als de pup niet trekt.

Nou haha

Als ik stil ga staan als puplief aan de riem trekt dan wil hij me meeslepen..... oftewel, blijven trekken
We gaan nu al wandelen met een flostouw mee, die houd meneer de hele tijd in zijn bek.
Ik moet zeggen dat ik me niet bezig houdt met Ceasar of Martin of met welke opvoed methode. Ik heb me meer ingelezen op voeding dan opvoeding

Martin Gaus

Ja ik weet dat ik het met hem eens ben . Dat vind ik ook wel mooi van Martin Gaus. Hij is van de oude stempel naar nieuwe opvattingen gegaan en dat siert hem. Zo hoort het ook. Het lijkt erop dat Cesar die ontwikkeling een beetje gemist heeft.

Ik heb ook gemerkt dat veel op gevoel gaat. Het voorbeeld van bijten wat jij noemt, heb ik altijd gewoon toegestaan. Een beetje stoeien met mijn hand of arm vond ik niet erg. Het was ook heel makkelijk weer af te leren. Als je naar het speelgedrag van onze honden kijkt, wordt er ook aan de lopende band in elkaar gebeten. De een vindt het leuk om aan een nekvel te trekken en de ander trekt de andere hond onderuit door de poot weg te trekken. Tot eentje het zat wordt en dan is het klaar.

Ondanks dat wij al lang honden hebben, moeten wij ook steeds bij leren. Er is altijd gedrag wat je nog niet eerder meegemaakt hebt en waar een beetje inzicht van een ander dan wel handig bij is. Zo ook dat onze jongste in de aanval ging/gaat als er tegemoetkomende fietsers of op een bepaalde manier geklede wandelaars aankomen. Auto's en scooters waren ook risico-zaken, maar hond heeft denk ik inmiddels door dat die niet te behappen zijn. Maar fietsers en wandelaars hebben dus echt nog aandacht nodig. We paaien hond nu met lekkers, zodat de aandacht van de fiets weggaat. Ik doe ook blij tegen hond als ik een fietser zie aankomen, zodat hond het gevoel heeft dat we het ook zonder die fiets weg te jagen prima doen samen .

Mijn zus deed haar pups met 8 weken weg. Soms langer op verzoek van een nieuwe eigenaar ivm vakantie of zo. Wij hebben een boxer gehad die we met 13 weken gekregen hebben. Misschien was het geluk, maar we hadden daar een geweldige hond aan. De boxer was alleen bang voor vuurwerk en een stad in feestelijke stemming met fanfare en zo, was ook niet leuk.

de truc 40er

De truc is dat je een wat langere lijn gebruikt en steeds een stukje in je rechterhand over houdt. Als de lijn strak staat vier je de lijn een heel klein beetje en als de hond naar je opkijkt krijgt hij een voertje. Als hij dat gaat begrijpen krijgt hij pas het voertje als hij 1 stap jouw kant op zet etc. Een pup zou jou niet mee moeten kunnen trekken dan heb je het al te lang laten voortbestaan. Nog kun je het een trekkende oudere hond afleren maar dat kost twee weken en heel veel consequentie van jou en weinig wandelen want je doet dus echt geen stap als de hond trekt of je gaat constant de andere kant op en loopt dus zo een kwartier van links naar rechts naar links naar rechts. Als je dit volhoudt is het net een peuter in slaap leren vallen, consequent blijven, niet toegeven en de hond kiest heus eieren voor zijn geld.

Lablover

Helaas is het bij deze de truck niet! Het is onze 4e hond, dus de trucjes ken ik wel, maar hij vertikt het gewoon! Ach, komt vanzelf wel, elke hond heeft wel een tick gehad van iets wat hij/zij moest doen. Deze moet iets in zijn bek hebben met het wandelen

Ach ja

Ik zou gewoon mijn eigen plan trekken hoor. Je weet goed wat je wilt en waarom, prima toch?
Ik heb dan wel twee honden uit het buitenland. Geen handel hoor, maar opvang. Want goede hondenopvangers leggen er geld op toe. Beiden zijn heel jong gevonden samen met hun moeder en broers/zussen. Daarna op een verantwoorde manier opgevangen en naar NL gekomen.
Ik ben overigens helemaal geen Gaus fan, bbrr....onze honden reageren beter op de Milan methodes.