Vraagje over begrafenis

eerst checken

of bloemen uberhaubt gewenst zijn.
Vaak staat er wel een indicatie in de rouwbrief of advertentie.

Ze hoeven niet perse iets mee te nemen, hun aanwezigheid is voldoende.

Zelf neem ik bij dit soort afstanden in betrekkingen, vader van vriendin etc geen bloemen mee tenzij dit uitdrukkelijk aangegeven wordt.

Ja hoor.

Dat kan. Vaak staan er rond de kist nog wat vazen waar de boeketjes neergezet worden door de begrafenisondernemer. Worden vaak voor de uitvaart bij het mortuarium afgeleverd en reizen dan mee met de kist.
Als je het zelf meeneemt dan zou ik extra vroeg gaan zodat je het kan afgeven.

Advertentie

De meiden hebben afgelopen week al een grote knuffelbeer naar vriendin gebracht. Vond ik echt heel lief van ze.
Ik ga even overleggen met dochter wat ze wil w.b. bloemen en dan zal het inderdaad waarschijnlijk een boeketje worden wat we dan van tevoren afgeven. Als dat gewenst is natuurlijk. Maar ik heb dus geen advertentie of rouwbrief gezien.

een mooie roos of bloem

Een mooie roos of bloem is ook altijd goed. Wat lief dat ze gaan.

een mooie roos

zou kunnen, maar hun aanwezigheid is al van grote waarde.
Lief dat ze al een knuffelbeer zijn gaan brengen. Daar zou ik het dan nu bij laten.

Misschien een attentie wanneer vaders verjaardags is - of als het vaderdag wordt. Sterkte!

bloemen

Volgens mij zijn het uitzonderingen hoor, dat bloemen niet gewenst zouden zijn. Als het al zo is, is heeft dat meestal betrekking op de kosten van grote bloemstukken. Dan hebben ze liever dat het geld bijvoorbeeld naar een goed doel gaat. Maar check het inderdaad even. Alles wat uit een goed hart komt, zal gewaardeerd worden.

Besproken

Dochter vertelde me net dat de plannen gewijzigd zijn. Ze gaan met 3 vriendinnen en er gaan 2 leerkrachten mee. Ouders mochten om een of andere reden niet mee. Dochter vond dit overigens niet fijn en haar vriendin met wie ze vanaf het begin al zou gaan ook niet. Maar zal misschien een wens zijn van familie.
Ik heb haar de vraag van de bloemen voorgelegd en ze vond het wel mooi om een roos te geven. Ik heb aangeboden voor alle drie een roos te kopen met kaartje waarop ze dan hun naam kunnen zetten. Dit ging ze aan haar vriendinnen voorleggen. Wordt dus vervolgd.
En lief ja, dat vind ik ook heel erg. Soms wil je je puber wel achter het behang plakken, maar dit vind ik dan weer zo mooi.

Van wie mogen er geen ouders mee?

Ik denk dat school dat heeft bedacht.
Het lijkt me beter als jullie doen wat de meiden zelf prettig vinden.
Tenzij inderdaad het een wens van de familie is, wat ik zeer onwaarschijnlijk vind.
Wij hebben zoiets meegemaakt toen oudste 17 was. Ze is met twee vriendinnen geweest. Complicatie was dat het om zelfmoord ging. School was ook aanwezig maar kwam zelfstandig. Van elk meisje was een ouder aanwezig. Meisjes hebben onderling nagepraat na het condoleren. Dat was heel belangrijk. Ouders hebben deels meegepraat of met elkaar gepraat. Leraren kwamen ook even napraten met de meiden. Dat verliep heel prettig.
Het fijne van een ouder mee, is dat je dochter makkelijker na kan praten thuis en haar ideeën/gedachten kwijt kan.

maar

ik kan me er ook iets bij voorstellen. Dat je vriendinnen van je dochter bij de uitvaart prima vindt, maar geen behoefte hebt aan de jou mogelijk onbekende ouders daarvan...

jippox

Aan de andere kant, eigen dochter heeft dezelfde leeftijd. Je kunt je als ouder wel indenken dat het wel een heftig iets is voor meiden van die leeftijd.

Gevraagd

Na jullie opmerkingen te hebben gelezen heb ik maar even een mailtje naar school gedaan. Dochter wist ook niet of dit de wens van familie is of dat het vanuit school zo gebracht is. Duidelijk is wel dat zij en 1 van haar vriendinnen er liever een ouder bij wil hebben. Daar wil ik dan wel voor opkomen en in ieder geval duidelijk hebben waar dit idee vandaan komt.
Van de rozen gaat dochter morgen op school bespreken met haar vriendinnen.

Hoeft niet hoor

Op mijn middelbare school ging de eerste drie jaren elk jaar een leerling dood. Ik ging gewoon alleen naar de begrafenis. Daar waren ook andere leerlingen en een aantal leerkrachten. Geen trauma aan overgehouden.
Er werd in de klas ook over gesproken. Ik weet nog van een leerkracht die toch even opmerkte wat wij daar nou van vonden dat het er elk jaar een was. Alsof er een soort oorzaak achter zat met mogelijk voorspellende waarde.

vreemd

Vreemd inderdaad, het kan voor een kind de eerste keer zijn en ik vind gewoon dat een ouder daar in de buurt moet zijn. Heel raar dat dat niet zou mogen, het is geen bruiloft!

En Annej, moet jij nu echt weer jouw ervaringen tot waarheid maken? Dat het niet hoeft wil niet zeggen dat het wel kán!

Trauma?

Als het inderdaad de wens van de familie is op deze manier, kan ik me daar best in vinden hoor. Dochter zal er ook heus geen trauma aan over houden, daar ben ik niet bang voor. Het is ook niet de eerste keer dat ze naar een begrafenis gaat. Haar oma overleed toen ze 6 was en daarna nog een keer een oudtante. Maar dat is dan toch anders, want daar was onze hele familie dan bij.
Als het om een leerling zou gaan die overleed zou ik er trouwens zeker bij willen zijn als ouder. Dat is nog veel heftiger dan een vader van een vriendin lijkt me. Dochter is echt een sterk kind hoor en kan dit ook heus wel maar als zij mij er graag bij wil hebben, wil ik dat op zijn minst proberen.

Begrafenis

Mij lijkt dat het een ieder vrij is om naar een begrafenis te gaan. En als je met je dochter meewil om goede redenen kan de school dat toch niet tegenhouden. Jammer dat school daar zo stellig over doet.

kijk

en dan ben ik het weer helemaal met je eens Annej.

Het kan best zijn dat ze niet willen dat er meerdere klassen vol met kinderen en ouders komen (als ze meer kinderen hebben) maar één ouder op een groepje kinderen moet kunnen. Ik was 22 voor mijn eerste begrafenis, zou het heel vervelend hebben gevonden om zomaar een eerste begrafenis mee te maken zonder één van mijn ouders.

Jamie

jij doet hetzelfde wat je anneJ verwijt: er moet een ouder bij zijn als het de eerste keer is.

Nou ook dat is niet het geval, en een besluit dat elk gezin zelf mag nemen.

En soms wordt dat idee idd overruled door iets anders.
Dat kan de familie van de overledene zijn, maar ook als de hele klas heen gaat, de school. Als de hele klas meegaat dan zal school voor begeleiding en na-zorg zorgen.

gerekend

vaak wordt er op een x aantal personen gerekend bij een begrafenis (alleen al gezien de ruimte en de kosten) en ik kan me zo voorstellen dat de familie er geen mensen bij wilt hebben die de overledene niet gekend hebben.
Tenminste, ik zou dat ook niet willen.
Je dan opdringen vind ik onbeleefd, daarvoor zou ik toch eerst informeren, maar in dit geval vangt de school het al op. En dat is wel fijn voor dat meisje dat de school meeleeft.
Ik weet natuurlijk niet hoe goed je dochter die vader heeft gekend of hoe bevriend ze is met dat meisje, maar als het van wat afstand is zal je dochter zich heus wel redden, samen met haar vriendinnen. Jij als ouder kan je kind ook halen en brengen en haar op die manier opvangen.

Noet

Ik vind dat er een ouder bij moet zijn ALS de kinderen dat willen, daar was ik niet duidelijk in maar dat werd hier dus gezegd (kinderen willen 1 ouder mee). Verder had IK er een ouder bij gewild, volgens mij was ik best duidelijk.

in de kerk openbaar

Mijntje, als de begrafenis wordt voorafgegaan door een dienst in een kerk dan is dat een soort van openbaar zeg maar. Bij de kerkdienst kan je altijd aanwezig zijn, bij het condoleren is een ander verhaal, daar is met koffie met cake / broodtafelel rekening gehouden met het aantal genodigden.
Jekind bijstaan in de kerk moet altijd mogelijk zijn.

Recht op aanwezigheid?

Wat een merkwaardige opvatting. Het kan een kwestie van beperkte ruimte zijn. Als een jong iemand overlijdt is de toeloop vaak groot.

Maar ook als de familie weinig behoefte heeft aan veel onbekende gezichten bij het afscheid van een geliefde, dien je dat te respecteren.

Als je denkt dat het voor je kind te aangrijpend is, en je hebt er geen vertrouwen in dat de leerkracht de emoties goed kan begeleiden, is de beste optie gewoon je kind thuishouden. Ook na de begrafenis zijn er momenten waarop je medeleven kunt betonen.

Nou, nou, recht?

http://www.trouw.nl/tr/nl/4480/Moderne-Manieren/article/detail/4010913/2015/05/10/Zij-kwam-zonder-uitnodiging-naar-de-begrafenis.dhtml

Omdat een begrafenis een eenmalige gebeurtenis is heb je in principe geen verbod op deelnemers. Tenzij je daar in de uitnodiging expliciet naar verwijst. Ik kan me hier niet voorstellen dat als een jong iemand overlijdt dat men dan niet verwacht dat er veel belangstelling zal zijn met een onbekend aantal deelnemers.

"Soms nemen nabestaanden afscheid in besloten kring. Dan krijgen alleen intimi bericht en verschijnt er geen advertentie in de krant of alleen een advertentie zonder vermelding van plaats en tijd van de begrafenis. Maar in de meeste gevallen vinden nabestaanden het juist prettig als er veel mensen komen, ook verre kennissen van de overledene die niet persoonlijk aangeschreven zijn."

soms-meestal-altijd

...dat zegt me weinig. Volgens mij gaat bij een uitvaart in eerste instantie om de direct naasten. Als die wensen dat er geen onbekenden komen, dan lijkt me het een kleine moeite dit te respecteren.
Eens met kenfan, dus.

ook eens

Een begrafenis is niet zo openbaar; een begraafplaats wel, maar niet als de familie daarover afspraken gemaakt heeft. Niet iedereen stelt teveel drukte op prijs, denk aan het zinnetje dat de begrafenis in besloten kring heeft plaatsgevonden.
Ik zie de toegevoegde waarde voor een kind van 14 niet zo als dit de afspraken zijn. Achteraf praten kan ook en huilen is niet erg.

De afspraken

Natuurlijk volg je de wensen van de familie.
Je gaat een rouwende familie niet tegenspreken.
Maar mogelijk is dit de regie van de school en kun je daar in overleg gewoon van afwijken.

inderdaad

Ik denk dat het lastig discussiëren is nu omdat we van van alles uit gaan.

* Kinderen willen in een klein groepje gaan met één ouder
* Leerkrachten gaan mee
* Ouders mogen niet mee

Nu is de vraag wie dat van die ouders heeft gezegd? Als ik voel dat mijn kind niet naar zoiets wil zonder mij ga ik dus mee of laat ik inderdaad mijn kind thuis. Ik vind zo'n groepje pubers gewoon te jong om daar zomaar in hun eentje naar toe te gaan. Die van mij zouden regelmatig vragen wat ze nu moeten doen bijv. en dat kan ik ze lastig van tevoren vertellen als ik er niet veel van weet. Is er een kerkdienst of niet bijv en hoe gaat dat met condoleren, teraardebestelling of crematie, wat te doen na afloop en ga zo maar door.

Zoon ging ook alleen, geen goed plan

Mijn zoon (toen bijna 17) ging ook alleen met een groep vrienden naar de begrafenis van de vader van 1 van hun. Ik dacht dat het wel kon, hij had al vaker uitvaarten mee gemaakt, dus wist hoe het werkte. De jongens hadden alles nauwkeurig door gesproken, ze verzamelden eerst ergens en vanaf daar gingen ze met zijn allen, zodat niemand alleen binnen kwam. Ook hadden ze zelfs de kleding door gesproken die ze aan deden. Gelukkig bleek van 1 van die jongens toch de moeder mee te zijn gegaan, die toevallig mijn zoon ook goed kende, want het bleek dat ze nog bij de overledene mochten kijken voorafgaand aan de dienst. Dit gebeurt meestal niet op de dag zelf, maar de avond vantevoren, dus dat is zoon volgens mij nogal overvallen en die heeft niet nee durven zeggen, terwijl hij niet wilde kijken. Hij heeft wat nare dingen mee gemaakt qua overlijdens en ik denk dat dat boven kwam ofzo (want hij kende die vader eigenlijk niet) en hij kwam helemaal bleek en trillend weer buiten. De betreffende moeder zag het gelukkig en heeft hem op een stoel gezet en water voor hem laten halen en een druivesuikertje. Wat voelde ik me achteraf stom dat ik gewoon dacht dat hij wel alleen kon.

mijn ervaring

Toen ik 14 was verongelukte een vriendinnetje. Uitvaart in beperkte kring, dus geen haar op m'n hoofd dat ik daar heen zou gaan. Wel naar het condoleren, samen met m'n moeder, en die heb ik hard nodig gehad.eenmaal daarbinnen, bij de ouders, klapte ik helemaal dicht.

Het jaar daarna overleden ouders van beetje-vrienden van school. Dat zijn we wezen condoleren met een klein groepje klasgenoten, zonder ouders, zonder docenten. Die waren toen ook niet nodig, maar dit was natuurlijk verder weg.

Ik zou even contact opnemen met school en overleggen. Misschien is er een reden waarom ouders niet mee mogen, zoals verzoek van de familie. Dan kun je kijken of er toch iets te regelen is, of dat een vertrouwde docent de kinderen goed kan begeleiden.
En misschien heeft school zelf bedacht dat die een geschikte aanpak is en staan ze eet niet bij stil dat de kinderen misschien wel behoefte hebben aan hun ouders. In dat geval zal het niet zo'n probleem zijn als de ouders toch mee gaan.

Vervolg

Dochter kwam uit school en vertelde dat er toch wel ouders mee mogen. Ook de mail van school bevestigde dit. Een leerkracht had hierover contact met de moeder van vriendin (van wie de vader is overleden) gehad. Ouders woonden niet meer bij elkaar, maar ik vind dit toch wel een betrouwbare bron.
Nu blijkt echter dat vriendin zelf iets anders heeft gezegd, dat er geen ouders mogen komen. Een van de vriendinnen van dochter wil nu dus toch niet meer haar moeder mee nemen, dit terwijl deze moeder de overledene beter kent dan ik. Ik ken deze vader helemaal niet, alleen de moeder van de vriendin. Snappen jullie het nog?
Een ingewikkelde situatie dus. Was allemaal niet nodig geweest als school meteen duidelijkheid had gevraagd. De meiden hebben al eerder gezegd dat ze ouders mee wilden.
Waarschijnlijk komt het er nu op neer dat de meiden naar ons huis komen om de bloemen op te halen, ik ze breng en na afloop weer ophaal. Het is dicht in de buurt dus ze kunnen me bellen als het afgelopen is. Ik kan me hier in vinden en dochter ook wel. Ik wil ook weer niet als enige, onbekende moeder daar rondlopen.
Kenfan, jouw reactie vond ik wat onaardig overkomen. Het is niet dat ik denk dat dochter het niet aan kan. Het is haar wens om er heen te gaan en het was haar vraag of ik mee kon. Ik respecteer dat. Ik respecteer ook de wens van familie als ik er om wat voor reden dan ook niet bij mag zijn, maar daar was dus geen sprake van. Ik vind ook helemaal niet dat ik recht heb om erbij te zijn. Dat zou niet in mijn hoofd opkomen.
Yura, wat heftig zeg. Eigenlijk een zelfde soort situatie. Dochter heeft gelukkig geen nare ervaringen op dit gebied, maar dit kan dus gewoon gebeuren terwijl je er niet vanuit gaat.