Verschillende inkomens,toch ieder de helft onkosten betalen?

Hoe het bij ons was/is

Hoi,
Ik snap dat je gehecht bent aan je eigen geld.
Mijn vriend verdient meer dan ik, terwijl we beiden een fulltime baan hadden. Toen wij zijn gaan samenwonen gingen we naar rato van onze inkomens maandelijks geld storten voor de vaste lasten. Daar was ik het mee eens.
Toen onze dochter werd geboren hebben we het veranderd, mede omdat we meer kosten hadden: nu storten we dus beiden maandelijks een zodanig bedrag op de gezamenlijke rekening dat we beiden op onze eigen rekening hetzelfde bedrag overhouden, ik werk inmiddels 20 ipv 36 uur en zorg op de vrije dagen voor onze dochter. Mijn vriend wilde het eerst niet zo met het geld. Hij had toch zoiets van: ja maar ik verdien dat zelf en het was zijn eigen prestatie dat hij nu eenmaal meer verdiende dan ik. Daar stelde ik tegenover dat ik minder ging verdienen door het parttime werken en voor onze dochter ging zorgen en dat dat net zo goed zijn belang was. Bovendien heeft hij in zijn sector gewoon wat meer geluk gehad qua loonstijging dan ik (beetje gemazzeld met toegezegde periodieken terwijl ik in een vrij strak stramien zit qua loonschalen). Dus uiteindelijk vonden we dit beiden wel redelijk. Als ik ooit weer meer ga werken en meer ga verdienen gaan we het weer aanpassen.

Ik proef uit je posting ook een klein beetje dat je nieuwe vriend een beetje de bepalende factor is. Hoe belangrijk is samenwonen voor jou? Misschien belangrijker voor jou dan voor hem? Als dat zo is kan hij 'eisen stellen' en zul jij je meer aanpassen. Ik denk dat je goed moet nadenken wat je wilt. Wat is voor jou belangrijk?

Veel succes met nadenken!!

Groetjes,
Vonda

Omdraaien

Je kunt het ook omdraaien. Jullie hebben beiden 'recht' op 100 of 200 euro, net wat mogelijk is, eigen geld. De rest gaat in een gezamelijke pot voor vaste maandelijkse kosten. Als je samenwoont is het lijkt mij niet de bedoeling dat de een veel vaker de bloemetjes buiten kan zetten dan de ander door een inkomstenverschil. Je gunt mekaar toch evenveel, of niet?

Tja

Hier hebben we heel simpel 1 rekening, daar komt alles op en gaat ook alles weer af. Daarnaast een spaarrekening, ook gezamelijk.
'zakgeld' voor ieder kennen we hier niet, we hebben uitgavepatroon waar we beiden prima mee kunnen leven, en hebben echt nooit ruzie over geld.

Latten

Maar houd jij je uitkering wel als je gaat samenwonen?

Tsjor

Net als minet

Hier ook net als bij Minet: alles op een grote hoop en geen eigen zakgeld. Dat hebben we zo gedaan vanaf het moment dat we samenwonen. Maar ook hier een uitgavenpatroon waar we allebei geen moeite mee hebben en ook nooit ruzie over geld.
Ik kan me aan de ene kant wel iets voorstellen van naar rato inbrengen in de gezamelijke kosten, maar aan de andere kant: je gebruikt net zoveel stroom, water etc. en maakt net zoveel gebruik van een gezamelijke woning dus je zou ook kunnen zeggen dat je dan allebei evenveel bijdraagt in de kosten. 't Is maar net vanuit welk standpunt je het bekijkt.

Wat ik nooit begrijp

je gaat alles samen delen,een huis,de koelkast,de badkamer,het huishouden,je bed.
alleen als het op geld aankomt moet het opeens naar inkomen.
mijn mening is: alles samen delen is ook geld samen delen.
Mijn man verdiend veel meer dan ik,ik werk echter niet minder hard,dus wij gooien alles op 1 hoop,betalen daar alle lasten van,en wat over is aan het eind van de maand gaat op de spaarrekening.
soms koop ik iets leuks voor mezelf,soms koopt hij iets leuks voor zichzelf,grote aankopen gaan in overleg,maar wij hebben nooit ruzie over geld.

Net als minet en puck2

Vanaf dag 1 van ons samenwonen. Al het geld op 1 hoop. Dat betekent dan ook automatisch dat hij dus meer voor h dingen betaalt. Hij brengt ook immers het meeste geld in. Het is niet reëel om te verwachten dat jij evenveel betaalt als hij. Simpelweg omdat je het niet hebt. Dan zou ik dus niet samen gaan wonen.

Zoals bij kaaskopje

Alles op een hoop werkt hier niet, omdat we een erg verschillend uitgavenpatroon hebben. Maar ieder evenveel 'zakgeld' gaat al jaren uitstekend. Duidelijk, eerlijk en gestructureerd.
Maar... dit is wel pas sinds we kinderen hebben. Als je geen kinderen samen hebt, en de een heeft altijd enorm aan een carriere gewerkt en de ander meer geflierefluit, dan is het misschien moeilijk om je geld helemaal 50/50 te delen. Maar dan moet er op zijn minst een verdeling komen waarbij je allebei een redelijk bedrag overhoudt. Anders kun je bijvoorbeeld in een groot duur huis gaan wonen op grond van het hoogste inkomen, en de ander moet dan zijn/haar hele inkomen hierin stoppen en kan nog geen krant kopen voor zichzelf. Dat kan natuurlijk niet.

Aanvulling

Ik schrijf hierboven 'geflierefluit' maar dat is niet bedoeld als commentaar op jouw situatie.

Ik doe het niet zo

Asa, ik doe het niet zo. Dit was zuiver advies voor als je beiden eigen geld wilt hebben. Eigen zakgeld is nog iets wat ik me kan voorstellen, maar allebei evenveel an het huishouden betalen ondanks een groot inkomensverschil vind ik heel oneerlijk. Wij hebben een gelijkwaardig inkomen en gooien het op één hoop. Wij zijn nogal overleggerig, maar kleine uitgaven en kleren gaan niet altijd door de 'commissie'.

Wij hebben elk ons eigen inkomen, op onze eigen rekening. Heeft niks met getrouwd zijn te maken, maar is wel zo praktisch als zzp'er. De kosten gaan zo'n beetje door de helft, behalve als dat niet gaat, dan doen we het anders. Daar zijn we heel flexibel in. Hoeveel de ander dan overhoudt interesseert ons niet, ik zou het van hem niet weten en andersom ook niet. Als er teveel op staat gaat het naar de spaarrekeningen, we hebben zowel een eigen als een gezamenlijke. Je moet namelijk sparen voor bedrijfsdingen én voor gezamenlijke dingen.

Ik ben altijd wel verbaasd hoeveel belang mensen eraan hechten dat alles 'op een hoop' komt. Zolang je met welke verdeling dan ook kunt kopen wat nodig is zit je goed. Ik zou overigens nooit gaan samenwonen met iemand die vanaf dat moment dan financieel van mij afhankelijk is, dat idee zou me erg benauwen. Gebeurt het later, dan is dat natuurlijk wat anders. Dus misschien is dat de achtergrond van de 'strenge' verdeling die je vriend voorstelt?

Bij ons

Inmiddels hebben mijn man en ik alles bij elkaar maar toen we net samenwoonde betaalde we naar ratio. We hadden beide een eigen rekening en stortte beide een x bedrag op een rekening voor de vaste lasten. Mijn man verdiende meer dus betaalde hij ook meer. Wij vonden dit beide volkomen terecht. In jou geval lijkt het me logisch dat de kinderbijslag op jou rekening blijft komen aangezien dit voor de kinderen is.

Geen idee van de ander zijn rekening

Yta: ik zou het van hem niet weten en andersom ook niet.
Dit is voor mij zo'n onvoorstelbare situatie, ik kan me niet indenken dat je met elkaar samenleeft en niet van elkaar weet wat er op de bank staat.

Kaaskopje

Dat is waarschijnlijk een luxe situatie. Als er genoeg is dan is dat geen item. Ik weet eerlijk gezegd zelf ook niet precies hoeveel ik op welke rekening heb staan, en man ook echt niet. En ik ben helemaal niet steenrijk, om daar geen misverstand over te krijgen, maar er is gewoon op alle rekeningen altijd genoeg. Zolang we ons kunnen permitteren daar geen aandacht aan te schenken zijn we heel tevreden

Yta

Niet om lastig te doen hoor, echt niet, maar juist mensen zoals jij die de rekening blijkbaar niet vaak checken, krijg ik nogal eens aan de telefoon met de opmerking: 'Ik was mijn rekeningen eens aan het nakijken en toen zag ik opééns dat er maandelijks een bedrag afgehaald wordt door 'bedrijf'. Waar is dat voor?' En dan blijken ze al een jaar een abonnement ergens van te betalen waar ze allang geen gebruik meer van maken. Ik geef het maar mee

Huishoudgeld

In principe hebben wij alles bij elkaar, in de zin dat we de saldi van de rekeningen beschouwen als gezamenlijk bezit. Toch bleek het handiger als we niet allebei van dezelfde rekening pinden, dat ging wel eens mis. Nu heb ik een eigen rekening waar per maand een bepaald bedrag op gestort wordt (plus de kinderbijslag), wat ik gebruik voor boodschappen en persoonlijke uitgaven voor mij en de kinderen. Klinkt een beetje zoals ouderwets huishoudgeld De salarissen e.d. komen op een andere rekening waar alle andere kosten van betaald worden.

Kaaskopje, ik kan het nog sterker vertellen

"Yta: ik zou het van hem niet weten en andersom ook niet.
Dit is voor mij zo'n onvoorstelbare situatie, ik kan me niet indenken dat je met elkaar samenleeft en niet van elkaar weet wat er op de bank staat."
Ik beheer hier in de huis de (gezamenlijke) financiën en mijn man heeft géén idee wat er op de bank staat. Zo eens in de zoveel tijd (....) maak ik eens een overzicht.
Nu hij gaan freelancen zullen we sowieso wat meer moeten opletten, dat moet natuurlijk netjes op schrift (maar ook dat ga ik doen).
Jesse

Iedereen doet het op zijn manier

Wie ben ik om te zeggen dat zoals jullie het doen fout is. Man reageerde net ook verbaasd en zei 'ik zit dágelijks op internetbankieren'. Net als ik dus. Maar misschien is dat inderdaad een teken van gebrek aan luxe (valt wel mee hoor!)

Hier

weet man ook niks van de financien...niet zo handig eigenlijk, als er met mij iets zou gebeuren....ik probeer hem wel steeds erbij te halen, maar ja...

Financiële zaken afhandelen

Mijn man wéét wel wat er op de rekening staat, maar ik doe wel betalingen e.d.. Hij zou dat op zich zo over kunnen nemen, maar vindt het wel makkelijk dat ik het doe volgens mij.

Hier heeft man ook geen idee

Ik ga maar eens een overzicht van alles maken. Als ik onverwachts wegval weet mijn man ook niet wat we waar hebben aan rekeningen en verzekeringen.

Jaymza

Latten

Volgens mij is het handig om eerst een verdeelsom te maken van hoeveel en jij aan inkomsten hebt(met kinderbijslag) en hij. Daar maak je een verdeelsom van. Dan bepaal je vervolgens hoeveel je nodig heb voor dagelijkse kosten en volgens de verdeelsom(naar ratio dus) lever je allebei een deel van dat bedrag.
Bij ons komt het neer op 1 derde en 2 derde. Ik stort 600 en hij stort 1200 en daar betalen we alles van. Dit gaat op een rekening -waar ook de kinderbijslag binnenkomt) en wat we ieder overhouden hoeven we niet te overleggen, dan kun je zelf naar eigen inzicht uitgeven.

Nou ligt het bij jullie enigzins anders omdat jouw kinderen de zijne niet zijn. Maar ik vind je vriend nogal hebberig overkomen; vooral omdat hij wel vindt dat je net zoveel moet betalen maar ook dat je de kinderbijslag in moet leveren. Dat zou eenm reden kunnen zijn om nog eens goed te overdenken of je wel moet gaan samenwonen en hoe je dat dan goed gaat regelen. Als je dat niet doet ga je geheid heibel krijgen!

En dan bedoel ik

dat de kinderbijslag door jou uitgegeven wordt aan uitsluitend kosten voor de kinderen. Het zou denk ik niet eerlijk zijn als je extra kosten aan kleding, en weet ik wat dan van de gesamenlijke rekening betaald.

Naar rato

Het blijft altijd een kwestie van gunnen, ook als je kostn naar rato verdeelt. In dit geval heeft de ene persoon kinderen en brengt een lager inkomen in, de ander moet dan bereid zijn om meer kosten te betalen dan de minderverdienende en ook nog eens een stel kinderen onderhouden. Ieder de helft betalen is misschien het 'eerlijkst' maar past niet echt binnen een relatie. Gaat de meestverdienende dan ook in zijn eentje op vakantie of uit eten? Draagt hij dure kleding terwijl de ander bij Zeeman winkelt?

Wat ik ervan vind

Een tijdje geleden had ik een leuk uitstapje met een vriendin. Haar vriend wilde bij thuiskomst weten hoeveel een en ander had gekost en dat durfde ze dus bijna niet te vertellen. Terwijl zij flink meer verdient dan hij en ze 1 rekening hebben waar hun inkomens helemaal op worden gestort. Dat zou ik dus niet willen. Daarom hebben mijn man en ik ook 1 aparte rekening voor ons huishouden (huis en kinderen). Daarvoor hebben we een budget (hoeveel hebben we nodig voor uitgave zus of zo), dat tellen we bij elkaar op. Dan kijken we hoeveel ieder verdient en hoeveel ieder dan kan bijdragen aan de gezamenlijke rekening. Naar rato dus. Dit voorkomt bij ons ruzies over de aanschaf van elektronische prullaria en het zoveelste paar lakschoenen. Ieder door de helft zou niet lukken, want zoveel verdien ik niet .
Bij ons komt de kinderbijslag op de gezamenlijke rekening en wordt dan doorgesluisd naar hun spaarrekeningen. Maar als je het nodig hebt voor kleding, hobby's, sport e.d. dan zou ik daar ook een budget voor opstellen. Zodat je zeker weet dat het aan de kinderen wordt besteed. Een budget geeft enorm veel rust, omdat je dan precies weet hoeveel je kunt uitgeven.
Mathilde

Persoonlijk

vind ik een man die meer verdient en dan begint over de 50%-50% niet interessant als partner.

Heb er veel aan

hoi allemaal,

ik heb veel aan jullie reactie.s...ik vind ook als ik eerlijk ben dat hij hebberig overkomt,ook dat ik hem in deze helemaal niet zo heel leuk vind,dit is vaker aan de orde gekomen in een geprek maar nog nooit zo als nu zeg maar....terwijl ik toch heel gek op hem ben,samen wonen is ook nog niet aan de orde maar dit is wel een punt voor mij...

ik denk idd een rekening voor samen met een x bedrag een oplossing is...maar wel naar ratio..en zal dit ook zeggen..
de kinderbijslag is wel een punt maar niet zo.n heel groot punt..dit is voor de kinderen...daar betaal je clubjes voor enz...en kleding en schoensel wat nodig is,ik betaal er ook schoolreisje en schoolfoto.s van..dus eigenlijk best veel....

nogmaals,dank voor de reactie

gr.latten

Ieder de helft

Wij storten altijd allebei eenzelfde bedrag op de gezamelijke rekening.

Nu ik nog maar 3 dagen werk verdienen we ongeveer hetzelfde maar vroeger was dat dus wel anders. Mijn vriend/man wilde het gewoon zo en heeft er nooit problemen mee gehad (ik heb het wel een paar keer aangeboden, om naar rato te verdelen). Moet ik er wel bij vertellen dat a) hij genoeg verdiende dat er best nog wel wat voor hem overbleef en b) ik niet zo'n uitgever ben en dus niet elke week met iets nieuws liep te "pronken"

Maar goed, bij jullie ligt het toch iets anders en dus zou ik het zeker bespreken.