Tafellaken

Krin

Mijn moeder was vanuit het buitenland, gewoon zelfbewuste middenklasse, naar NL gekomen en in een dergelijk messenleggers-milieu terecht gekomen. Schoonmoeder woonde om de hoek. Bemoeide zich met alles. Of het wel naar boenwas rook (andere schoondochter bekende dat ze altijd voor het bezoek even een armleuning met boenwas inwreef zodat de hele zitkamer ernaar rook), hoe de tuin erbij stond enz.

Ik herinner me nog hoe mijn moeder het huis doorging toen mijn grootmoeder overleden was. Het tafelzilver werd zo goed opgeruimd dat het zelfs bij de verhuizing niet meer te vinden was, en alle geraniums (grootmoeder was plantenliefhebber) uit alle vensterbanken verbannen. Opluchting!

Ely

op de tafel in de keuken ligt juist een tafelkleed omdat die tafel niet mooi meer is. Op de 1 of andere manier zitten er vlekken en kringen in het geverfde blad ( blad is rood, poten zijn groen en de rand is geel, stoelen zijn nog wit zoals de tafel lang geleden ook was voordat die naar een kinderkamer ging). Tafelkleed is makkelijker dan met die tafel aan de gang gaan.

Shonagh

aan die tafel wordt alleen gegeten als we niet meer aan die in de eetkamer passen, dan gaan blijft de dubbele tussendeur open. Dus nee meestal wordt er niet gegeten aan dat kleed.

Nou, rodebeuk

Zolang heeft mijn moeder dus niet gewacht. Overigens mocht de net gedekte tafel dan wel verdwenen zijn, de tafelmanieren hield mijn moeder er wel in. En ik geloof dat ze nog wel wat netter dekte als mijn opa en oma op bezoek kwamen, maar dat sleet er ook vanzelf af. Gelukkig was haar moeder verder absoluut niet zoals die oma van jou. Ze waren ook maar gewoon bescheiden notabel, hoor, uit een famile van dominees en hoofden ener school en dorpsnotarissen en zo.

Neteret mut

Dat klinkt meer zoals het bij mij gaat . Maar ik doelde meer op bv dat ik poosje terug bij mijn nichtje was. Ik had haar maand ervoor mega enthousiast aan de telefoon gehad. Ze had een nieuwe eettafel gezien en wilde m dolgraag hebben. Dus toen ik er was en alleen een gezellig, kleurig zeil zag wist ik even niet of het was gelukt, die nieuwe eettafel. Maar jawel, hij was er, met bijzonder blad en al. Alleen ja....het zeil lag er de hele dag op . Prima natuurlijk, haar keuze. Ik vind het alleen wel een soort grappig.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zo nu en dan

Ik gebruik tafelkleden zo nu en dan.
Op feestdagen....Dan gaan de witte damasten erop met daarbovenop de (kleinere) zéér fijn geborduurde vierkante kleedjes (horen erbij) passende bij de tijd van het jaar (kerst, pasen etc.etc.).
En als we 'uitgebreid' eten...b.v. omdat er mee-eters komen, als er een feestje is ofzo. Dat is misschien om de 2 maand ofzo. En dan is het gewoon witte damasten kleden.
Bij uitgebreide maaltijden anders dan de dagelijkse maaltijden dus, hóórt voor mij ook het aankleden enigzins anders, uitgebreider dan 'gewoon' van de tafel.
Wij hebben ook een 'net' servies en een dagelijks servies.
En zelfs zilveren servetringen (gebruiken we nooit, geen zin in poetsen, hahaha) op naam.
En ook nog een antiek servies. Dat antieke servies gebruiken we alleen met kerst Van mijn oma. En nog steeds compleet (wel 1 barst in).
Nadeel van dat antieke servies is dat je met de hand moet afwassen
Maar goed 1 keer per jaar is natuurlijk niets mis mee.
Moet toch gebeuren. En dan doen we het ervóór én erna.
Standaard klusje voor mijn man rond de kerst
groeten albana

Krin: touché

Hier ook dominees. En rechters. Haha. We zijn vast familie. Die familie van mijn grootmoeder was weer net anders dan van mijn grootvader, maar die details zullen we maar overslaan....

Tafelmanieren hield mijn vader er ook in. Zo erg dat mijn kinderen (inmiddels tot mijn eigen ergernis) altijd van tafel mogen. Iedere avond nog 20 minuten blijven zitten.... bah, dat vond ik zo erg.

Mgoed, ik ben dus doorgeschoten want ik heb er een hekel aan dat ze wegschieten. Zo gaat de pendel heen en weer.

Die pendel, rodebeuk

Die hing dus bij mijn moeder maar iets uit het midden: we moesten weten hoe het hoorde voor als we in beschaafd gezelschap verkeerden, maar thuis was op den duur enige laksheid toegestaan. Enige. Want haar vader was juist weer laks op manieren groot geworden (itt tot zijn vrouw), en had zich als jongvolwassene vaak onbeholpen gevoeld omdat hij niet wist hoe het hoorde. Mooi hè, zoals de familiegeschiedenis doorwerkt.

Voor verstopte tafels

Heb je tegenwoordig doorzichtig tafelzeil.

Wij hebben een tafel die niet kan tegen heet en kringen. We eten de warme maaltijd 's avonds dan ook van tafelzeil (niet doorzichtig, na die tijd gaat hij weer in de kast).

Vogels en tafelkleden

Wij ontbijten 's ochtends meestal om dezelfde tijd. Ook in het weekend, dochter is nog niet zo van het uitslapen. Zo rond 7.15 uur landen er dagelijks 2 duiven op de schutting. Als ik het tafelkleed buiten uitklop blijven ze ook gewoon zitten en daarna vallen ze aan (je hoort ze bijna koeren: mmmmm, hagelslag vandaag). Zouden die beestjes het nou echt weten dat wij dagelijks zo tegen half 8 het kleed uitkloppen?

Savon

"Zouden die beestjes het nou echt weten dat wij dagelijks zo tegen half 8 het kleed uitkloppen? "

Vermoedelijk wel. Als de Amsterdamse reigers kunnen onthouden wanneer de zeeleeuwen in Artis worden gevoerd dan lijkt me dat duiven ook kunnen onthouden wanneer het kruimeltjes regent.

Groeten,

Temet

Aha

Ja, als je het zo zegt klinkt het logisch. Ik vind het eigenlijk wel leuk, twee van die kleine duifjes die zo zitten te wachten.