Huis, Tuin en Keuken
Marieke
31-03-2009 om 09:04
Kosten doktersbehandeling van huisdier
Deze vraag is (gelukkig) theoretisch.
Een vriendin heeft een jong zwerfkatje in huis genomen, beestje is nu een jaar. Het diertje heeft iets opgelopen, allemaal heel zielig, hup naar de dierenarts. Een week later was daar een rekening van ruim 1000 euro.
Wij hebben een wat oudere asielpoes, zo'n winkeldochter die steeds werd teruggebracht en niemand meer wil hebben. Ik moet er niet aan denken dat het dier ziek wordt, want ik kan op geen manier 1000 euro of meer op tafel leggen. Ik weet dat er verzekeringen zijn tegen ziektekosten van het huisdier, maar eigenlijk vind ik het van de zotte. Ik heb moeite genoeg om zelf rond te komen. Ik verschaf het dier een liefdevol thuis en voldoende eten en daar ligt ook mijn grens. Wat vinden jullie, ben je een dierenbeul als je een dier laat inslapen om hem een nare behandeling te besparen en je zelf een dikke rekening, of is dit doorgeslagen sentiment voor mensen met geld teveel?
maman4
31-03-2009 om 09:25
1000 euro?
Wat hebben ze dan allemaal gedaan met de poes zodat je vriendin een rekening van 1000 euro heeft?. Onze hond had een aantal jaren geleden een zeer gecompliceerde pootbreuk opgelopen. Hij is daarvoor 3 keer geopereerd, er is een metalen stellage in en om de poot aangebracht om de botten weer goed aan elkaar te laten groeien. Er zijn een aantal rontgen foto's gemaakt, hij heeft een ab kuur gehad en hij heeft er een nacht geslapen. De totale kosten lagen zo rond de 500 euro. Ik weet zeker dat er onderling tussen de DAP's prijsverschillen zijn. Een dierenarts die meer gericht is op de landbouwhuisdieren rekent vaak een goedkoper tarief voor kleine huisdiren dan een kleine huisdieren DAP. Hier in de omgeving heb je tenminste aardige prijsverschillen alleen al op gebied van de inentingen ed.
En ik vind je geen dierenbeul als je een poes een behandeling van 1000 euro onthoud. IK zou er zelf ook een aantal keren over na moeten denken of ik het wel of niet zou doen.
amk
31-03-2009 om 09:33
Het is een dier
geen kind. Bij mij ligt de grens toch echt wel bij een paar honderd euro. En die daalt met de leeftijd van het beest.
Als mijn kat van 16 een poot zou breken vind ik dat een andere beslissing dan bij een kat van 3 die dan verder zijn leven nog leuk kan leven. Er is dus ook nog zo iets als een 'terugverdientijd'.
Dingen om het leven slechts een aantal maanden te rekken begin ik al helemaal niet aan.
mar
31-03-2009 om 09:35
Onze kat
Een van onze katten bleek suikerziekte te hebben. Ergens raar, want het was een superfit beest, kreeg goed te eten (knabbels en af en toe een likje slagroom o.i.d.), maar toch.
Eerst de diagnose, toen 2x per dag insuline spuiten. het beest bleek moeilijk instelbaar en had dan weer een te hoge bloedsuiker, dan weer een te lage en elke keer zaten we bij de dierenarts. De eerste drie maanden waren we zo 1000 euro kwijt.
De klapper kwam toen we dachten dat poes een te lage bloedsuiker had. Op advies van de dierenarts moesten we dan suikerwater geven. Ik een heel weeekend naast poes met suikerwater gezeten wat er elke keer weer uit kwam. Op maandag naar de dierenarts, want poes kon niet meer op zijn poten staan. Suiker was niet te laag, maar te hoog, alhoewel de symptomen toch van een te lage suiker waren. De dierenarts snapte het niet en liet poes blijven voor verder onderzoek. Het resultaat: zwaar verminderde nierfunctie en leverfunctie. Een oplossing zou zijn poes drie dagen aan het infuus te leggen in de hoop dat de boel zich zou herstellen. Kosten: minstens 100 euro per dag. Na wat denkwerk hebben wij toen de beslissing genomen om poes te laten inslapen. Niet eens zo zeer vanwege de kosten, maar vanwege de lage kans op herstel. Poes was een zeer sterke kater, de schrik van de buurt. sinds hij suiker had, werd hij door alle buurtpoezen te grazen genomen. Hij dronk altijd uit de kraan, maar als hij nu op het aanrecht wilde springen, sprong hij vaak mis. Erg zielig allemaal. Wij waren van mening dat we poes er geen plezier mee zouden doen om nog e.e.a. te proberen.
Gelukkig hadden we het geld. Ik ben ook blij dat we het geprobeerd hebben, maar ook blij voor het dier dat we het uiteindelijk hebben laten inslapen.
m@
31-03-2009 om 11:35
Konijn
Ik had eens een konijn, dat niet meer wilde eten en zielig keek. Ze was van mijn arm afgesprongen en op het randje van haar hekje terecht gekomen. Dus naar de dierenarts en dat arme beest was dus net op haar kaak terecht gekomen en op 3 plaatsen gebroken. Niks meer aan te doen, wel 250 euro armer voor foto´s e.d. Later nog eens een konijn die een knauw van een ander had gehad. Velletje bij het oogje moest gehecht onder narcoze, ook hechtingen verwijderen onder narcoze. Was 350 euro armer voor en konijn. En ligt hij 2 maanden later dood in zijn hok (zat geen verband tussen de 2 gebeurtenissen denk ik), maar toen kon hij en ik ook niet meer "genieten" van de dure behandeling.
Ben nu veel voorzichtiger met naar de dierenarts gaan. Soms is een nijn gewoon zwak of aan zijn eind (had hier eens een jonkie dat gewoon niet sterk was en kwakkelde), dan verzorg ik hem/haar gewoon goed en als ze geen pijn hebben (kun je zien als ze niet snel ademenen of knarssetanden, etc) dan laat is ze gewoon zelf waardig doodgaan. Mocht ik een nijn hebben dat wel duidelijk pijn heeft, dan laat ik hem inslapen bij de dierenarts. Ik doe geen ingewikkelde dure behandelingen meer bij nijnen.
M@
Manda Rijn
31-03-2009 om 12:42
1000 euro
ik vind dat als je een huisdier neemt het geld moet hebben om het goed te verzorgen, voeding, af en toe entingen, een enkel bezoekje aan de dierenarts.
Aan de andere kant vind ik het overdreven om elk jaar je kat te laten enten (ik moet nu het 2x laten doen ivm pension, E 150 kassa !!). Een heel ingrijpende behandeling die dus E 1000 gaat kosten doe ik gewoon niet, ik vind dat niet in verhouding met een dierenleven.
Mijn moeder heeft zo eens haar geliefde kat een half jaar laten behandelen, het arme beest is een half jaar ziek geweest van alle medicatie en stress en is alsnog overleden. Dat dus nooit meer.
rutiel
31-03-2009 om 12:43
Is persoonlijk
Ik denk dat je alleen voor jezelf de afweging kunt maken wat je dier je "waard" is. En je zult er altijd op aangekeken worden door mensen die je een dierenbeul vinden, of door mensen die je een sentimentele muts vinden.
Kortom: het is heel persoonlijk! Bij mijzelf moet ik bekennen dat wel meespeelt dat wij een dermate omvangrijke dierenkudde hebben, dat ik meestal toch even afwacht of een kwaal niet "vanzelf" overgaat. Bij een dier hoort (vind ik) ook medische verzorging, maar dat moet wel leiden tot een aanzienlijke verbetering in kwaliteit van leven en levensduur. Anders begin ik er niet aan.
n@nny
Maylise
31-03-2009 om 16:01
Heb het er wel voor over maar
In principe zou ik best 1000 euro op tafel willen leggen voor een van onze katten als dat nodig is. Echter juist bij veel van dat soort dure behandelingen kun je er vragen bijstellen of het de kwaliteit van het leven van het dier wel ten goede komt.
Een dier kan niet in tijd denken en weet niet of hij te jong is om te sterven of wat dan ook. Bij een dier denk ik liever in kwaliteit dan in kwaniteit. Liever vijf mooie jaren dan vijf jaren en daarna nog jarenlang gesleep langs allerlei dierenartsen. Daar doe je zo'n beestje geen plezier mee.
Daarom zou ik zeker even nadenken voordat ik zulke ingrijpende behandelingen zou betalen, zeker als het gaat om chronische ziektes of zo.
Maar als ik zou weten dat het dier daarna nog goede kwaliteit van leven zou hebben dan zou ik wel 1000 euro op tafel leggen.
Maar goed, ik kan het betalen. Ik heb genoeg spaargeld om dat soort dingen op te vangen. Als je het echt niet kan betalen gaat het over en ik denk niet dat je vervolgens je daar schuldig om hoeft te voelen.
Overigens kan je bij veel dierenartsen wel in termijnen betalen (althans bij de dierenartsen die ik ken, geen idee of dat verder gangbaar is)
Maylise
Kiki
31-03-2009 om 17:55
Ik heb het ook wel over voor ons duivelsgespuis
je hebt per slot van rekening zorgplicht.
En je moet niet overdrijven, het leven van het beest niet nodeloos verlengen. Zoals dat verhaal van die kat met suikerziekte, dat was gewoon zielig en ik snap dat ze die uiteindelijk hebben laten inslapen.
Ik heb twee katten: Addergebroed en Heksenjong.
Ik denk dat ik aan mijn gespuis alles bij elkaar ook wel meer dan 1000 euro kwijt ben geweest, het dubbele ook nog wel denk ik en dan tel ik niet eens mee wat ze allemaal gesloopt hebben. En ook niet de akelig dure dierenartsrekening van een kat van een ander die door Heksenjong was aangevallen plus de schade aan het huis van de eigenaar.
En dan heb ik nog twee jonge katten.
Addergebroed is ook nog eens een enorme stresskip en zijn hart slaat op hol als hij stress heeft. Hij krijgt dus stress van verbouwingen, van honden, van harde geluiden, de stofzuiger, van inentingen, van mijn zoontje, van het opgesloten zijn in een kamer, van het vervoeren naar een ander huis, van het vervoeren in een kooitje, bij bezoeken aan de dierenarts, bij overnachten in een dierenpension en bij het zien van andere katten (gelukkig maar, want twee van die vechtersbazen zou ik niet kunnen betalen)
We zijn wel eens midden in de nacht haastje repje naar de dierenarts gegaan omdat hij dreigde dood te gaan, we hebben hem niet laten castreren omdat de dierenarts alle keren de verdoving niet aandurfde. Gelukkig voor ons durft hij niet in de buurt te komen van andere katten en Heksenjong is gesteriliseerd. We zijn meerdere malen naar Noordwijkerhout gereden voor hartfilmpjes. (en dat is duuuuuur) We hebben meerdere medicijnen geprobeerd om zijn hart te kalmeren, maar het beste is stress vermijden. Sowieso krijgen we er geen pil in en als we dwingen veroorzaakt dat juist weer stress.
Eens in de zoveel tijd zit ik weer met een hijgende, trillende kat bij de dierenarts omdat het weer misgaat en dan krijg ik weer een gepeperde rekening mee naar huis en eens in de zoveel tijd sloopt Heksenjong weer wat of iets en vraag ik me af waarom ik ook alweer katten wilde.
Maar ja, ze zijn ook erg lief en aanhankelijk
Dendy Pearson
31-03-2009 om 21:10
Vorig jaar zomer
vond ik onze hond 's ochtends doodziek in de huiskamer. Duidelijk was dat het beestje aan het doodgaan was. In tranen snel naar de dierenarts die al snel constateerde dat er een tumor was geklapt en dat het dier inwendig aan het doodbloeden was. Hondje werd steeds beroerder en ik zei tegen de dierenarts dat hij het beest snel uit zijn lijden moest verlossen. Maar nee... eerst moest er nog een echo worden gemaakt en bloedonderzoek worden gedaan. Dat wilde ik niet, het was duidelijk dat hondje dood ging en hij hoefde van mij echt niet langer te lijden. Maar de dierenarts deed niets voordat hij al die onderzoeken had gedaan. Een half uur nadat ik de praktijk binnenkwam kreeg Wesley het spuitje waardoor hij insliep. En ik een rekening van 200 euro!!! En hoewel ik mijn dieren veel gun vond ik dit toch iets te makkelijk verdiend. Ik heb er nu nog een vieze smaak van in de mond.
Verder kom ik ieder jaar met hond bij de dierenarts voor de entingen en wil ik tussendoor ook best voor wonden, nagelsknippen en gebroken poten gaan. Ook voor 1000 euro. Alleen als het gaat om echte ziektes ben ik hard en wil ik dat het dier wordt afgemaakt. Ik vind al die behandelingen zieliger dan een spuitje.
Dendy
wil40
31-03-2009 om 22:43
Genezen of uitzichtloos
Ik heb een wat oudere hond laten opereren voor veel geld en het beestje heeft nog 4 prima jaren erbij gekregen. Dus als er een goede kans is dat het dier na de operatie/behandeling herstelt, ja dan schraap ik de kapitalen bij elkaar.
Christientje
31-03-2009 om 23:12
Grens
Ik heb ook al 20 jaar dieren, ze horen bij het gezin. Maar het zijn niet mijn kinderen en daar ligt financieel ook bij mij de grens. Ik heb een poes gehad die ziekelijk was, en ik zat elke maand bij de dierenarts, elke keer had ze iets anders, het kostte een hoop geld. Uiteindelijk hebben mijn man en ik afgesproken, we geven er nog 300 euro aan uit, en dan is het werkelijk klaar. Bij mij ligt er dus duidelijk een grens. Ik doe alles wat in mijn macht ligt, maar er zijn grenzen.
Christientje
Janeway
31-03-2009 om 23:37
Andere vraag
Een iets andere vraag, sorry Marieke. Maar we hebben een teckel van 13 jaar oud, is blind, dovig, plast af en toe in huis. slaapt de hele dag en wil met uitlaten niet naar buiten. We moeten hem soms uit zijn mand kiepen voordat hij in de benen komt.Maar hij is verder niet ziek, als hij eenmaal loopt dan gaat het wel, kan nog vrolijk zijn zo af en toe. Maar ja loopt op straat gerust tegen die ene lantaarnpaal aan. Ik zelf vind dat het goed is zo, maar ik vind het heel wat om zo'n beslissing te maken op het bovenstaande. Wel eerder een teckel in laten slapen maar die was op dat moment heel erg ziek.. Tja wat doe je er mee.
Oh nog even ontoppic. Voor mij is een dier een dier, en het ligt ook aan de leeftijd van het dier wat ik wil uitgeven aan kosten.. Bij onze teckel hierboven geef ik geen kapitalen meer uit aan behandelingen. Klinkt heel hard maar ik heb een ervaring van eerst een hond duur laten opereren en eeb week later ook in laten slapen.. Ik vind 1000 euro veel geld, ook voor een jong dier.. En ik denk niet dat ik dat dan zou doen..
groet Janeway
Kaaskopje
01-04-2009 om 01:36
Dierenleven minder waard
Persoonlijk vind ik een dierenleven net zoveel waard als een mensenleven, maar bij een dier zijn de kosten toch wel bepalend of ik voor behandelen of inslapen kies. En natuurlijk speelt ook in grote mate mee hoe realistisch het is dat het dier na de behandeling weer fit en vrolijk is. Ik ben bereid een paar honderd euro te 'investeren', maar als het meer gaat kosten, groeit het ons boven het hoofd en dan moeten we helaas afscheid nemen.
wendelien
01-04-2009 om 09:31
Nee
dat heb ik er niet voor over. Misschien dat ik een uitzondering zou maken voor een hond die statistisch gezien pas op de helft is en zijn/haar poot heeft gebroken oid, maar niet bij diabetes, chronische nierproblemen, tumoren en wat dies meer zij. Er is medisch gezien zo veel mogelijk geworden, maar dat wil niet zeggen dat ik dat alles ook maar op mijn huisdier zou loslaten. (Wij hebben overigens geen huisdieren meer, het laatste is vredig heengegaan in huiselijke kring.)
mirreke
01-04-2009 om 09:46
Heel erg veel geld
Allereerst vraag ik me af wat er dan toch voor die duizend euro is uitgevoerd. Ik vind dat erg veel geld en zou dat zelf niet zo 1, 2, 3 op tafel kunnen en willen leggen.
Voor de rest sluit ik mij aan bij de anderen. Ik zou altijd een afweging willen kunnen maken over de kans dat het dier na de voorgestelde ingreep of behandeling een prettig leven kan krijgen. Als die kans ruimschoots aanwezig is zou ik een behandeling wel laten uitvoeren, maar ik zou ook altijd aangeven dat ik iets wel veel geld vind. Het zou mij niets verbazen als er ook bij dierenartsen wel te onderhandelen valt, of dat een dier eerder mee naar huis mag in plaats van nog twee dagen ter observatie. Vaak doen ze het in hun eigen omgeving ook veel beter. Als het over ingrepen gaat die je kunt plannen, zoals castraties, ga ik shoppen. Ik bel dierenartsen in de omgeving af en ga de prijzen vergelijken, en ik laat dat ook weten. Het scheelt soms het dubbele! Dus dat is ook een overweging waard.
Ooit had ik een kat met een tumor op zijn schouder. Jonge, hele leuke, levendige en slimme kat. Enige mogelijkheid was poot plus schouder amputeren. Voor mij was meteen duidelijk dat hij dit goed zou kunnen verwerken en de operatie heb ik dus laten uitvoeren. Is alweer lang geleden, zo'n twintig jaar, en ik weet niet meer hoe duur het precies was, maar ik studeerde nog dus voor mij was het sowieso veel geld. Maar het was het waard, de kat heeft daarna nog 15 jaar heel goed geleefd.
mirreke
01-04-2009 om 09:49
Kiki
In jouw geval zou ik toch een ziektekostenverzekering voor dieren overwegen hoor.
Wij wonen tegenwoordig in Duitsland. Hier is een aanprakelijkheidsverzekering voor honden verplicht, en voor katten wenselijk. Dan heb je geen financieel gedoe als iemand bv. voor je kat moet uitwijken en een woonhuis binnenrijdt, of als je kat de voliére van de overburen uitmoordt...
m@
02-04-2009 om 21:06
Aansprakelijkheid dieren?
Volgens mij zit dat ook standaard in het nederlandse WA pakket, toch?
Kiki
02-04-2009 om 23:38
Ik denk dat geen verzekeringsmaatschappij ze wil hebben.
Dat is toch nooit als ze een reële kans hebben dat ze moeten uitkeren
Mijn WA-verzekering dekte helaas niet hebben we wel geprobeerd, maar Heksenjong had daar niets te zoeken. Wel duh, daarom moesten we die schade betalen, juist omdat ze daar niets te zoeken had.
Het was wel ernstig gênant in ieder geval en het is zo'n leuke poes. De kat van de buren dan he, die van ons dus niet zo
We hebben nu een bewegingssensorspuit. Dus als ze in de buurt van de schutting komt spuit hij water. (helaas ook als wij in de buurt van de schutting komen) Dus poesje van de buren is weer veilig. Addergebroed, die we beter stresskip kunnen noemen, dan helaas weer niet en hij durft nou helemaal niet meer naar buiten.
Marieke
06-04-2009 om 22:19
Gelukkig
Ben weer helemaal gerustgesteld
Mijn vriendin was zo stellig over de dure behandeling dat ik aan mijzelf ging twijfelen.
Wij zijn op het moment aan het sparen voor iets dat mijn kind hard nodig heeft om goed te blijven functioneren en ik zat te denken aan de (gelukkig fictieve) afweging tussen een dure doktersrekening voor de poes en iets dat mijn kind hard nodig heeft.
Marieke