Gouden sieraden verkopen

Ja, ik heb het gedaan...

2 keer selfs.

Eerste keer was een jaar of 2 terug.. Mijn oma was overleden & bij het uitzoeken van de spullen bleef een stapeltje gouden sieraden over. best veel. Echt goud. Maar geen klassieke familiestukken of zo. Alleen maar typische oude-dameskettingen die mijn tante, mijn schoonzus, mijn nichtje noch ikzelf ooit zouden dragen. We hebben er een paar maanden over gedubd & toen steld oom (enig levende kind van oma) voor om de hele handel naar een juwelier te brengen & er allemaal iets moois voor uit te zoeken. Het klonk in eerste instantie wat 'bruut' maar toen we er een poosje over hadden nagedacht hebben we toch besloten het te doen. Tante wilde 'niks', dus schoonzus, nichtje en ik zijn met zijn 3-en een hele ochtend bij een goede juwelier geweest 7 hebben alle 3 een echt mooi sieraad uitgezocht van het geld dat oma's goud opleverde (was overigens meer dan we dachten). Ik heb oa een heel mooi tijdloos horloge gekocht, dat ik nu erg veel draag & waarvan ik altijd denk 'dat ie van oma is'. Veel meer 'erfstuk' dan die gouden kettingen die nu ergens in eens stoffig laatje hadden gelegen. Schoonzus & nicht hebben dezelfde ervaring/gevoel.

Een jaar later realiseerde ik me dat ik ook vna mijn overleden moeder nog een hoop sieraden heb. Wederom achterin een laatje in een kistje. Ook allemaal goud. Ik heb besloten om een paar stukken daarvan ook in te ruilen bij een juwelier & heb daarvan een hele mooie ketting met hanger gekocht. Is me ook heel goed bevallen. Het sieraad heeft voor mij nu echt een 'link' naar mijn moeder, en ik draag het graag & met veel plezier.

Overigens draag ik zelf nooit goud. Als dat wel zo was had ik wsch de 'draagbare' stukken bewaard & gedragen. Echte erfstukken die al generaties in de familie zijn zou ik ook nooit 'wegdoen'. En van mijn moeder heb ik de echt 'persoonlijke' dingen(zoals een armband met bedeltjes die ter herinnering aan de geboorte van haar kinderen zijn gekocht, haar trouwring, en dat soort zaken) natuurlijk niet ingeruild. Die liggen nog steeds in het doosje.

Volgens mij hebben we hier al eens eerder een OOL discussie over gehad trouwens...volgens mij waren er toen meer mensen 'tegen' dit soort acties dan 'voor'. Misschien ben ik een uitzondering, maar nogmaals, ik ben blij dat ik(we) het zo gedaan heb(ben)
oh, en nog even...'voor het geld' zou ik het geloof ik nooit doen. Voor mij was het alleen een optie als ik er een 'inruil' van zou maken & dat stoffige goud zou omwisselen voor iets wat ik wel draag. Om nou een ketting van oma in te wisselen & daarna met het geld naar de Jumbo te huppelen vooor de wekelijkse boodschappen, nee, dat voelt niet goed.
Ingrid (overigens herinner ik me ook van die inruilacties bij de juwelier dat je veel minder geld per gram terugkreeg als je het goud 'inleverde'. Bij 'inruil' lag de prijs een stuk hoger)
Ingrid

Aanvulling...

oh, en nog even...'voor het geld' zou ik het geloof ik nooit doen. Voor mij was het alleen een optie als ik er een 'inruil' van zou maken & dat stoffige goud zou omwisselen voor iets wat ik wel draag. Om nou een ketting van oma in te wisselen & daarna met het geld naar de Jumbo te huppelen vooor de wekelijkse boodschappen, nee, dat voelt niet goed.

Ingrid (overigens herinner ik me ook van die inruilacties bij de juwelier dat je veel minder geld per gram terugkreeg als je het goud 'inleverde'. Bij 'inruil' lag de prijs een stuk hoger)

Dat burogeval

staat hier ook in het winkelcentrum, maar mij valt het op dat de jongens en meisjes die het bemannen over het algemeen vechten tegen de slaap/met hun telefoon spelen/kletsen met leeftijdgenoten die er niet uitzien alsof ze hun erfstukken komen laten taxeren.
Af en toe staat er een oudere dame die iets opvist uit haar tas, maar dat is een uitzondering. Misschien zit ik in een arme wijk. Of kom ik op de verkeerde momenten langs, dat kan ook.
Mijn moeder heeft met de Ingridt-methode ook het een en ander aan geërfd goud omgezet in nieuwe sieraden, trouwens. Ik zou het ook zo doen, vermoed ik. De echte oude familiesieraden (voorzover ze nog niet zijn doorgegeven) zou ik altijd houden.

Chrish

Niet elk sieraad was ook een dierbaar bezit. Ik ken twee vrouwen, onder wie mijn oma, die bijna standaard van hun man met verjaar- en andere feestdagen een sieraad cadeau kregen, omdat die man dat leuk vond om te geven of niets anders wist te verzinnen.
Mijn oma liet me eens haar sieradenkistje zien en zei zelf dat er maar een paar dingen bij zaten waar ze echt om gaf, en dat waren vooral de eerste sieraden die ze van mijn opa had gekregen, en de dingen die ze van haar moeder had geërfd.
Bij de tiende gouden slavenarmband wil de hechting niet meer zo lukken, denk ik Dat soort dingen zou ik zonder gewetensbezwaren laten omsmelten.

Andere wereld

wat mij betreft, sieraden zijn hier nauwelijks in huis. Al helemaal geen gouden en ook niks geerfd. En anders zulke kleine dingetjes dat ze echt niet veel gaan opleveren.

Maar inderdaad, als ik zoiets had zou ik het inleveren en iets nieuws uitzoeken. Zomaar naar de Jumbo, nee.

Wow, een vakantie

dat zou ik ook gerust doen. Maar zoals ik al zei, zoveel waardevols ligt hier niet om te gelde te maken.

Hangt er van af

Ik vind het zoooo jammer dat ik 12 jaar geleden niet wat meer geld had om goud te kopen! Had het graag als een soort appeltje voor de dorst gekocht.

Ik heb maar weinig goud, en het goud dat ik heb heeft voor mij teveel herinneringen aan zich kleven om het zomaar weg te doen. Misschien omsmelten en iets naar eigen ontwerp laten maken, dat zou ik wel doen.

Als ik destijds goud had kunnen kopen als spaarvorm, dus gewoon munten of slavenarmbanden, dan zou ik ze lekker verzilveren. Als ik gewoon kettinkjes of ringetjes had ook. Maar helaas, ik heb ze niet.

Mooie erfstukken laat ik ook liever intact. Lijkt me toch leuk als mijn achterkleinkinderen er nog eens mee in 'Tussen Kunst en Kitsch' komen te zitten met mijn na vele jaren sparen aangeschafte Lapponia-armband.

Pas gedaan

Ik heb vorige week nog een dunne gebutste gouden slavenarmband ingeleverd en voor oudste een hanger gekocht voor haar ketting (witgoud overigens). De armband heb ik ooit gekregen van schoonzusje, gewoon zomaar....omdat ik had gezegd dat ik die mooi vond (toen we erlangs liepen) omdat ik wat had gedaan voor schoonzus (geholpen met iets) kreeg ik 'm als bedankje. Het was niets 'bijzonders' ik schat in dat hij ooit 15 gulden kostte, het was géén duur bijzonder kado. Gewoon een 'aardigheidje' zoals je wel eens voor elkaar koopt.
Daarvoor kreeg ik bij de goudaankoopwinkel 38 euro. Maar ik wilde er toch een hanger voor, dus naar de juwelier (waar we altijd kopen) en die gaf er na meten en goud taxeren 50 euro voor !!!
Ik was perplex! Heb voor oudste een hanger gekocht (30 euro) en voor jongste een zilveren ring (20 euro). Die ze beide graag wilden en nu dragen en zeker zullen blijven dragen. Ik droeg de armband niet meer, hij was kapot, gebutst en ingedeukt en niet meer van deze tijd. Schoonzus nog gebeld, die het overigens heel leuk vond en zich de armband amper kon herinneren....
Ik heb een tijd terug overigens ook een zware zilveren hanger van mijn (overleden) moeder omgeruild voor een andere hanger voor jongste. Beiden hebben nu een ketting van mijn moeder, met jongste de omgeruilde hanger en oudste de witgouden hanger die ik nu geruild heb.
Ik heb ook nog een lading kettingen in stukjes, ook goud. Verschillende doorelkaar. Uit de juwelenkist van mijn moeder en mijn oma. Niks erfstukken, gewoon normale gouden kettingkjes zoals je zoveel zag eerder. Die stukjes ketting waren ook 140 euro waard volgens de juwelier en ik had niet eens alles bij me. Die heb ik weer meegenomen. En ruil ik in als er iets bijzonder is een keer....voor de kinderen ofzo (examen of zoiets). Ik herinner me dat die kettingkjes ooit rond de 20 gulden kosten....ik heb er zelf ook wel eens 1 gehad (geen idee waar die is). Maar met de gestegen goudprijs nu zou het zomaar het 3voudige kunnen zijn.
Ik heb ook nog een gouden tand van mijn opa. Ik vond het altijd een gruwelijk idee....Maar heb 'm na mijn bezoek aan de juwelier toch maar opgezocht...zat nog in mijn moeders oude juwelenkist achterin mijn kast.
Die komt ook in aanmerking voor ruilen of moet ik die ook bewaren omdat het een erfstuk is?
Buiten dit alles heb ik ook nog een scale aan erfstukken, familiegedoe, horlogeketingen etc. Alles in doosjes. Wat moet je ermee in hemelsnaam?
groeten albana